เมื่อความรักระหว่างมนุษย์กับแวมไพร์มันเป็นอะไรที่ยุ่งยาก ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็พร้อมที่จะฟันฝ่าและรอคอย การรอคอยกันและกันอย่างไม่มีวันรู้ได้ พวกเขาจะสุขหรือสมหวังหรือไม่ หรือจะกี่ร้อยพันปี ก็ไม่มีใครรู้ !! เมื่อเรื่องราวแห่งการแตกดับและสูญสลาย สุดท้ายต้องวนเวียนกลับมาเจอกันอีกครั้ง รักแรก และรักสุดท้ายของพวกเขาจะลงเอยเช่นไร …. นิยายเรื่องนี้เป็นโรมานซ์ กึ่งแฟนตาซีนะคะ อิพี่หิวเก่งมากค่ะ ^^
ชาย-หญิง,แฟนตาซี,รัก,ดราม่า,ผู้ใหญ่,ดราม่า,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
The Vampire เจ้าชายรัตติกาลเมื่อความรักระหว่างมนุษย์กับแวมไพร์มันเป็นอะไรที่ยุ่งยาก ถึงอย่างนั้นพวกเขาก็พร้อมที่จะฟันฝ่าและรอคอย การรอคอยกันและกันอย่างไม่มีวันรู้ได้ พวกเขาจะสุขหรือสมหวังหรือไม่ หรือจะกี่ร้อยพันปี ก็ไม่มีใครรู้ !! เมื่อเรื่องราวแห่งการแตกดับและสูญสลาย สุดท้ายต้องวนเวียนกลับมาเจอกันอีกครั้ง รักแรก และรักสุดท้ายของพวกเขาจะลงเอยเช่นไร …. นิยายเรื่องนี้เป็นโรมานซ์ กึ่งแฟนตาซีนะคะ อิพี่หิวเก่งมากค่ะ ^^
ณ. สามเหลี่ยมเบอร์มิวด้า Icon of the sea เรือสำราญขนาดมหึมาที่ได้ชื่อว่า ใหญ่ที่สุดในโลก
ฟาซิน่า เด็กหญิงลูกครึ่งไทย สเปน อายุ23 ปี เธอโตมาท่ามกลางความกดดันและขัดสน ครอบครัวที่แตกแยก อุปสรรคทำให้ต้องดิ้นรน ผันตัวมาเป็นดีลเลอร์ เด็กจ่ายไพ่ประจำคาสิโน บนเรือลำนี้
ลูคัส เจ้าพ่อมาเฟียแห่งโมนาโก ผู้ที่ได้ชื่อว่ารวยติดอันดับท็อปของโลก เจ้าของอสังหาจากทั่วทุกมุมโลก ผู้ที่ไม่เคยเปิดเผยตัวตน ทว่าผู้คนต่างเห็นเขาเป็นเพียง ชายหนุ่มผู้ร่ำรวยแถมเจ้าสำราญเป็นที่สุด
แวมไพร์หนุ่มผู้มีอายุยืนยาวมากกว่า1400ปี กับรักแรกและรักสุดท้ายของเขา เรื่องราวที่ต้องพบเจออุปสรรคต่างๆนาๆ ท่ามกลางการรอคอยที่ไร้จุดหมาย เรื่องราวระหว่างทางนั้นมันช่างแสนสาหัส และจุดจบของพวกเขาจะเป็นอย่างไรนั้นก็ไม่มีใครคาดการณ์ได้
“นี่จ้ะเอกสาร ส่วนห้องก็เดินไปทางซ้าย เจอแยกก็ซ้ายอีกที”
“ขอบคุณค่ะ” คนตัวน้อยยิ้มสวยให้สาวใหญ่ตรงหน้าก่อนจะเดินก้าวฉับๆ ไป
Executive room (ผู้บริหารระดับสูง)
มือสวยที่ถือเอกสารใจแอบเต้นรัว คงตื่นเต้นกับฉายาต่างๆ นานาที่ได้ยินมา เฮ้อ .. คนตัวเล็กสูง 158 สะบัดหน้าเบาๆ ไล่ความคิดเจ้าปัญหานี้ออก
ก๊อกๆ
“เข้ามา” เสียงเรียบเข้มตอบหลังจากที่เสียงเคาะประตูดังขึ้น
กรึบบ… ติ๊ด ….
“สวัสดีค่ะ … อะ เอ่อ…” คนตัวเล็กที่เข้ามาแล้วต้องตกตะลึงกับทำงานที่หรูดูมีสไตล์ พร้อมทั้งกลิ่นหอมจากไม้หอมแบรนด์หรูที่เตะเข้าจมูก ภาพที่เห็นตอนนี้คือคนตัวโตที่เอาแต่จ้องมองเอกสารที่อยู่ตรงหน้า เขาไม่แม้แต่จะเอ่ยทักตอบเธอ ใบหน้าคมเข้มใส่แว่นสีใสเข้ากับใบหน้า ความหล่อราวเทพบุตรในนวนิยายก็ไม่ปาน คิ้วโค้งโก่งได้รูป มือที่กำลังตวัดปากกาจนเห็นเส้นเอ็นได้ชัด
แต่ที่น่าตะลึงนอกจากความหล่อแบบไม่มีที่ติแล้ว คือเขาสูงมาก ขณะที่คนตัวเล็กกำลังประมวลกับความสูงของเขาอยู่นั้น ความเงียบที่เธอไม่พูดต่อ ว่าจะมาธุระอะไร ทำเอาคนตัวสูงวางปากกา ก่อนที่จะเงยหน้าขึ้นมองเธอ
ควับ….
คนตัวโตตาค้างตกตะลึง ราวกับต้องมนต์สะกด นี่เขาตาฝาดไป เขาเอามือจับขาแว่น ก่อนจะถอดมันออก ค่อยๆ เช็ด แล้วใส่กลับเข้าไปใหม่อีกครั้ง 100 กว่าปีได้ ที่เขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครอีกเลย ชีวิตที่เหมือนผีดิบไร้วิญญาณ ทำงานไปวันๆ คราวนี้มันกลับมาเต้นมีจังหวะอีกครั้ง แต่ก็นั่นแหละ มันเป็นไปไม่ได้ หล่อนแค่หน้าตาคล้าย คล้ายเธอจนแยกไม่ออก มันก็แค่เรื่องบังเอิญ เขาจะไม่ให้ใครเข้ามาในชีวิตได้อีก เพราะความเจ็บปวดมันเกินจะบรรยาย อีกอย่างเขาก็ไม่ได้ต้องการที่จะมองเห็นคนคนหนึ่งต้องเป็นตัวแทนของใคร ก่อนที่ความคิดนั้นจะหายไปกับเสียงใส
“สวัสดีค่ะ ดิฉันนำเอกสารร่างโครงการปี 68 มาให้ผู้บริหารเซ็นค่ะ”
เขายังไม่ตอบอะไร ปล่อยให้ระหว่างนั้นมีแต่ความเงียบ จนแทบจะได้ยินเสียงของหัวใจคนตัวน้อย
ตุบๆ
ตุบๆ
เขาผายมือรับเอกสารจากคนตัวน้อยอย่างสุภาพ เขาอ่านอย่างละเอียดอยู่นานสองนาน อีกคนที่ยืนรอก็รู้สึกอึดอัดอย่างบอกไม่ถูก เธอเกร็ง แทบไม่เป็นตัวเอง มือน้อยๆ ที่ตอนนี้บีบกันจนแน่น แต่ก็ยังมิวายที่สายตาคนตัวโตจาบจ้องมองที่เธอ เขาชำเลืองดูปฎิกิริยาของเจ้าหล่อนอยู่เป็นพักๆ ก่อนที่จะเซ็นต์เอกสาร และวางปากกาลง
“เสร็จแล้ว” เขาพูดสั้นๆ
คนตัวเล็กก็อึกอักไม่รู้จะพูดอะไร แต่ก่อนเธอจะออกไป คนตัวโตก็ดันไปเห็นสร้อยที่เขาหามานาน …. มันไปอยู่กับเธอได้ยังไง!! นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน หัวใจที่ปิดกั้นมานานเริ่มสั่นไหว
“คุณลูคัสมีอะไรจะแจ้งดิฉันเพิ่มเติมไหมคะ?”
(แม่งบ้าไปแล้ว!!! ขนาดเสียงยังเหมือน) ก่อนที่คนตัวโตจะสลัดความคิดทิ้ง เขากุมขมับ พร้อมสบัดหน้าไปมา
“คุณไม่สบายหรือคะ?” คนตัวเล็กตกใจกับท่าทีของเขา
“คุณออกไปเถอะ”
“ค่ะ” แม้จะแอบเป็นห่วงเจ้านายอยู่ลึกๆ แต่เจ้าหล่อนกลับเลือกที่จะเงียบ และเดินออกมา
“ไงๆ เป็นไง รายงานมาซิ?” จินนี่ตัวแสบโพล่งขึ้นทันทีที่เห็นเพื่อนเดินกลับมา
“จะยังไงล่ะ จองหอง หยิ่ง …”
“เอ๋….” ทิวลิปถึงกับทำเสียงลากยาว
“น่ากลัว นิ่ง ดุ ถึงจะหล่อมาก!!”
…. หล่อมาก….
เพื่อนทั้งสองก็ลากเสียงย้ำคำที่เธอบอก
“อืมม … ก็นั่นแหละ”
น้องๆ คะ ฟังทางนี้ คือว่าทางโรงแรมมีการจัดกิจกรรมกระชับมิตรของทุกปี ดังนั้นทางเราจึงจัดทำโครงการนี้ขึ้นมาอีก และจะเป็นอาทิตย์หน้านะคะ ทุกคนทุกแผนก จะมีธีมแต่งตัวที่แตกต่างกัน แต่สิ่งหนึ่งที่ทุกคนต้องเตรียมมา คือ ของขวัญกระชับมิตร
เราจะมีแลกของขวัญกันในวันนั้นด้วยค่ะ ที่สำคัญงานนี้นะ มีของขวัญชิ้นใหญ่จากบอสเราด้วย แล้วแต่ดวงนะคะหนูๆ พี่เทียร่าสาวประเภทสองประกาศขึ้นอย่างดี๊ด๊า
“แกฉันอยากได้ของขวัญชิ้นนั้น??” ทิวลิปเอ่ยขึ้น
“แหม ใครเขาก็อยากได้กันทั้งนั้นแหละยะ ของบอสซะอย่าง น่าจะหรูหราไม่เบา?”
“ไม่เบาแน่จ้ะ บางปีบอสแจกรถยนต์นู่น เทียร่าที่ทำหน้ายื่นปากเจ๋อพูดเสริมไปทำงานกันได้ละ แล้วอย่าลืมไดเอทกันไว้ละ ถึงวันจะได้ใส่ชุดสวยๆ”
“ค่าาาาา …” ทุกคนที่รับปากพร้อมเพรียงกันก่อนจะตั้งหน้าตั้งตาทำหน้าที่กันต่อ
และแล้วงานกระชับมิตรก็มาถึง
“ไปกันเถอะพวกแก เดี๋ยวเราไปหาชุดสวยๆ กัน” ทิวลิปพูดขึ้น
“ไปสิ” จินนี่ก็ยื่นมือเล็กไปลากยัยเพื่อนซี้ตัวแสบ ไปด้วยกันสิอลิส เดี๋ยวชอปปิ้งเสร็จเราก็ไปหาหนังดู หรือว่าจะไปหาอะไรอร่อยๆ กินกัน พวกแกว่าไง?
“ตามใจแกเลยจิน” อลิสพูดขึ้น
~~ 7 วันต่อมา ~~
“วันนี้โรงแรมเราคึกคักแต่เช้าว่ามไหม สงสัยเตรียมตัวคืนนี้แหงเลย” อลิสกล่าว
“แล้วพวกแกล่ะเตรียมตัวกันยัง นี่ยัยฟาริสคืนนี้แกต้องสวยที่สุด เดี๋ยวฉันจะจับแกแปลงร่างเอง ทิวลิปตื่นเต้นที่จะได้โชว์ฝีมือแต่งตัวให้เพื่อนๆ
“แต่งให้ฉันด้วยนะแก” อือๆ รู้แล้ว!!