มุมมองความรักของคนเราไม่เหมือนกัน บางคนมองว่ามัน คือน้ำผึ้งอาบยาพิษ บ้างก็ว่า ความรักทำให้คนตาบอด แต่สำหรับฉัน ฉันมองว่ามันเป็นสิ่งที่คนเราสามารถเริ่มต้นใหม่ได้ตลอดเวลา และฉันก็ไม่แคร์ว่าใครจะมองยังไง ฉันคิดแค่ว่าเมื่อมันไม่ใช่ ก็แค่หาใหม่ไปเรื่อยๆจนกว่าจะหากันจนเจอ

เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่ - บทที่6 ขนของหวานฉ่ำ โดย Queen of the Night @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

วัยว้าวุ่น,ชาย-หญิง,รัก,เรื่องสั้น,ดราม่า,รักวัยใส,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

วัยว้าวุ่น,ชาย-หญิง,รัก,เรื่องสั้น,ดราม่า

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รักวัยใส,รักวัยรุ่น

รายละเอียด

เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่ โดย Queen of the Night @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

มุมมองความรักของคนเราไม่เหมือนกัน บางคนมองว่ามัน คือน้ำผึ้งอาบยาพิษ บ้างก็ว่า ความรักทำให้คนตาบอด แต่สำหรับฉัน ฉันมองว่ามันเป็นสิ่งที่คนเราสามารถเริ่มต้นใหม่ได้ตลอดเวลา และฉันก็ไม่แคร์ว่าใครจะมองยังไง ฉันคิดแค่ว่าเมื่อมันไม่ใช่ ก็แค่หาใหม่ไปเรื่อยๆจนกว่าจะหากันจนเจอ

ผู้แต่ง

Queen of the Night

เรื่องย่อ

🗣️เบลล์>>เจนนิส มาได้ยังไงคะ หนูมีอะไรหรือป่าว??ทำไมทำหน้าแบบนั้น ไหนบอกพี่สิคะว่าหนูเป็นอะไร หื้ม

🗣️เจนนิส>>ป่าวค่ะ หนูไม่เป็นไร งั้นหนูกลับก่อนนะค่ะ 

🗣️เบลล์>>เดี๋ยวก่อนค่ะ หนูเป็นอะไร อย่าบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรเพราะตอนนี้หน้าหนูมันกำลังฟ้องว่าหนูโคตรไม่โอเคร

🗣️เจนนิส>>ไว้ค่อยคุยกันนะค่ะ เจนกลับก่อนนะค่ะ

🗣️เบลล์>>ไม่ได้อ่ะ เจนหนูเป็นอะไรหนูทำไมไม่บอกพี่หล่ะ หนูก็รู้ว่าพี่เป็นห่วงหนู .....

🗣️เจนนิส>>ค่ะพี่อยากจะฟังมากใช่ไหม ได้ค่ะ วันนี้เป็นวันสำคัญของพี่เป็นวันเกิดพี่ หนูออกไปจากห้องซื้อของมาทำเค้กให้พี่

จัดงานวันเกิดให้พี่เพื่อเซอร์ไพรส์พี่ตอนพี่กลับห้อง ซื้อของมากมายมาเพื่อทำอาหารรอพี่เพื่อที่เราจะได้อยู่ฉลองด้วยกันหนูนั่งรอพี่ตั้งแต่17:00นาที จนถึงตอนนี้ แค่นี้แหละค่ะหนูเล่าให้พี่ฟังแล้วพี่สบายใจได้หรือยัง ถ้าพี่สบายใจแล้วเจนกลับก่อนนะค่ะ เจนเหนื่อยแล้ว อยากพักผ่อน 

สารบัญ

เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่-บทที่1 ชีวิตในรั้วมหาลัย *วันแรก*,เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่-บทที่2 รับน้อง,เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่-บทที่3 แนะนำตัว,เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่-บทที่4 ยินดีที่ได้รู้จัก,เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่-บทที่5️⃣ สารภาพรัก💞💓🌹💌🎇💐💐👩‍❤️‍👨,เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่-บทที่6 ขนของหวานฉ่ำ,เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่-บทที่7🔞🔞 🔞🔥ปลดปล่อยความรู้สึกภายในใจ🔥🔞,เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่-บทที่8🔥🔥 🔞เป็นของกันและกัน🔞,เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่-🔞บทที่9🔞 🔞ค่ำคืนที่มีแค่เรา🔞,เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่-บทที่10 รักมากจึงห่วงมาก,เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่-บทที่11 ซื่อสัตย์กับความรู้สึกตัวเอง,เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่-บทที่12 อัพเดทชีวิตแต่ละคน,เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่-บทที่13 จุดเปลี่ยนระหว่างเรา,เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่-บทที่14 เรื่องที่ได้รู้....จากปากคนอื่น,เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่-บทที่15 ขอโอกาส...เดินไปด้วยกัน,เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่-บทที่16 🔞รัก คิดถึง หลงใหล

เนื้อหา

บทที่6 ขนของหวานฉ่ำ

👤Part เจนนิส

กรี๊ง....กรี๊ง....กรี๊ง ฉันเอื้อมมือไปกดนาฬิกาปลุกที่ตั้งอยู่ตู้ข้างหัวเตียง จากนั้นก็ลุกขึ้นไปอาบน้ำอาบท่าให้สดชื่น ออกมาแต่งตัวสบายๆหน่อยวันนี้เพราะต้องขนของบางส่วนไปที่คอนโด แต่งตัวเสร็จก็เดินลงหาอะไรทานข้างล่าง

🗣️แม่บ้าน>>อ้าวคุณหนูเจนตื่นแล้วหรอค่ะ ทานอะไรดีค่ะมื้อนี้ 

🗣️เจนนิส>>หนูบอกให้ป้านวลเรียกหนูว่าน้องเจนก็พอไงค่ะ

🗣️แม่บ้าน>>โถ่...คุณหนูเห็นใจป้าเถอะนะค่ะ แม่แกแล้วป้าไม่ถนัดเรียกแบบนั้นจริงๆค่ะ เรียกแบบนี้มาจนชินแล้ว

🗣️เจนนิส>>โอ๋ๆๆ...ไม่งอนนะค่ะเจนไม่บังคับก็ได้ค่ะ แต่ว่าวันนี้มีอะไรทานบ้างค่ะ ติ๊ง...ติ๊ง...ติ๊ง

📱พี่เบลล์คนหล่อ>>พี่อยู่หน้าบ้านหนูนะค่ะ เสร็จเมื่อไหร่ก็ลงมา

📱น้องเจนคนสวย>>อ้าว...หนูยังไม่ได้บอกให้พี่มาเลยหนิค่ะ เดี๋ยวเจนออกไปรับเองค่ะ

📱พี่เบลล์คนหล่อ>>ไม่เป็นไรค่ะพี่รอได้

👤แล้วฉันก็เดินมาที่หน้าประตูหน้าบ้านฉันบอกให้คนงานแถวนั้นเปิดและเดินกันเข้าไปที่ห้องรับประทานอาหาร

🗣️เจนนิส>>ทานอะไรมาหรือยังค่ะ

🗣️เบลล์>>ยังคับรอมาทานพร้อมหนู

🗣️เจนนิส>>งั้นมื้อนี้รับเป็น เส้นใหญราดหน้า หรือ ผัดซีอิ๊ว ดีค่ะ

🗣️เบลล์>>น้องทานอะไรค่ะ

🗣️เจนนิส>>น้องทานเป็นราดหน้าค่ะ

🗣️เบลล์>>เอาเหมือนหนู

👤จากนั้นฉันก็เดินไปทางห้องครัว

🗣️เจนนิส>>ป้านวลขา...เพิ่มราดหน้าให้1ที่นะค่ะ

🗣️แม่บ้าน>>ใครค่ะคุณหนู 

🗣️เจนนิส>>หนุ่มหล่อนะค่ะ พอดีหนูเห็นเค้าเดินอยู่ข้างทางหนูก็เลยฉุดเค้าขึ้นรถมานะค่ะ555

🗣️แม่บ้าน>>คุณหนูเนี้ย พูดอะไรก็ไม่รู้ระวังคุณป๊าท่านจะได้ยินเอานะค่ะ 

🗣️เจนนิส>>โอเครค่ะ

👤รอไม่นาน ราดหน้าทะเล ทั้ง2จานก็ถูกยกมาเสริฟให้ฉันกับพี่เบลล์

🗣️แม่บ้าน>>นี้หรอค่ะคุณหนู ที่บอกว่าฉุดมาหนะ

🗣️เจนนิส>>ใช่ค่ะ หล่อไหมค่ะ

🗣️แม่บ้าน>>หล่อค่ะ อย่างกับดาราเลย ไม่ฉุดจากที่ไหนมาค่ะเนี้ย จะได้ให้นังนุชไปหาฉุดมาบ้าง

🗣️เจนนิส>>55555แถวๆบริษัทป๊าค่ะ

🗣️แม่บ้าน>>อุ๊ย...ตายแล้ว ใกล้เชื้อเพลิงชั้นดีเลยนะนั้น

🗣️เจนนิส>>ไม่ต้องห่วงหญิง นวล คนนี้ป๊าอนุญาติค่ะ

🗣️แม่บ้าน>> อย่างนี้นี่เอง

🗣️เจนนิส>>พี่เบลล์ค่ะ นี้ป้านวลค่ะเป็นแม่นมและก็เป็นคนเก่าคนแก่ของป๊าค่ะ

ป้านวลค่ะ คนนี้ชื่อ พี่เบลล์ ค่ะเป็นแฟนน้องเจนเอง 

🗣️เบลล์>>สวัสดีครับป้านวล ผมฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคับ

🗣️แม่บ้าน>>คุณเบลล์ก็ ทำตัวตามสบายเถอะค่ะ ป้าไม่กวนล่ะคุณๆจะได้ทานอาหารกัน จะรับอะไรเรียกป้านะคะ

👤หลังจากป้านวลเดินออกไปฉันกับพี่เบลล์ก็นั่งทานกันจนเสร็จก็ออกไปนั่งรับลมที่สวนหลังบ้านที่ติดกับแม่น้ำเจ้าพระยา เรานั่งคุยเล่นกันสักพักนึงฉันจึงขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเผื่อจะขนของที่เหลืออีกเล็กน้อยไปที่คอนโด ฉันไม่ค่อยได้ขนอะไรไปมากมาย เพราะของทุกอย่างฉันซื้อใหม่หมดแล้ว กลัวอะไรเรามีนายทุนใหญ่อย่างคุณป๊าอันเดรทั้งคน อิอิ

และตอนนี้เราก็อยู่กันตรงที่จอดรถคอนโด

ฉันกำลังจะก้มลงไปหยิบของเพื่อขนไปไว้บนห้อง เราก้มหน้ามาพร้อมกัน ต่างคนก็ต่างชะงัก ตอนนี้หน้าเรา2คนอยู่ใกล้กันมากจมูกแตะจมูก ฉันตกใจจนตัวแข็งทื่อเป็นหินไปแล้วฉัน แต่ดูท่าทางอีกฝ่ายจะไม่ได้รู้สึกเขินอายอะไรเลยสักนิดแถมยังจะมาส่งยิ้มเจ้าเล่ห์มาให้ฉันอีก แล้วทันใดนั้นพี่เบลล์ก็ฉวยโอกาสจุ๊บปากฉันแบบที่ฉันไม่ไม่ทันได้ตั้งตัว จุ๊บ...

🗣️เจนนิส>>พี่เบลล์ 

🗣️เบลล์>>ว่าไงค่ะ

🗣️เจนนิส>>เมื่อกี้พี่ขโมยจุ๊บหนู

🗣️เบลล์>>ทำไมหนูจะจุ๊บพี่คืนหรอ

👤ฉันไม่ตอบอะไรได้แต่ยิ้มกริ่มและขยับตัวเข้าไปชิดกับแผงอกคนที่ชอบส่งสายตาแพรวพราวมาให้ฉัน แต่ตอนนี้สายตาแพรวพราวหายไปเหลือแต่สายตาตกตะลึงกับรอยยิ้มพึงพอใจเมื่อฉันใช้มือทั้ง2ข้างขึ้นมาโอบรอบคอของเค้าแล้วโน้มคนตัวสูงให้ก้มลงมารับจูบจากฉัน หลังนั้นคนทั้งคู่ต่างใช้สายตาที่สื่อถึงกันและกันส่งให้อีกฝ่ายรับรู้ถึงความรู้สึกลึกๆในใจอย่างปิดไม่มิด ก่อนจะพากันเดินขึ้นห้องไป