เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่ - บทที่10 รักมากจึงห่วงมาก โดย Queen of the Night @Plotteller

มุมมองความรักของคนเราไม่เหมือนกัน บางคนมองว่ามัน คือน้ำผึ้งอาบยาพิษ บ้างก็ว่า ความรักทำให้คนตาบอด แต่สำหรับฉัน ฉันมองว่ามันเป็นสิ่งที่คนเราสามารถเริ่มต้นใหม่ได้ตลอดเวลา และฉันก็ไม่แคร์ว่าใครจะมองยังไง ฉันคิดแค่ว่าเมื่อมันไม่ใช่ ก็แค่หาใหม่ไปเรื่อยๆจนกว่าจะหากันจนเจอ

เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่ - บทที่10 รักมากจึงห่วงมาก โดย Queen of the Night @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

วัยว้าวุ่น,ชาย-หญิง,รัก,เรื่องสั้น,ดราม่า,รักวัยใส,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

ผู้แต่ง

Queen of the Night

เรื่องย่อ

🗣️เบลล์>>เจนนิส มาได้ยังไงคะ หนูมีอะไรหรือป่าว??ทำไมทำหน้าแบบนั้น ไหนบอกพี่สิคะว่าหนูเป็นอะไร หื้ม

🗣️เจนนิส>>ป่าวค่ะ หนูไม่เป็นไร งั้นหนูกลับก่อนนะค่ะ

🗣️เบลล์>>เดี๋ยวก่อนค่ะ หนูเป็นอะไร อย่าบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรเพราะตอนนี้หน้าหนูมันกำลังฟ้องว่าหนูโคตรไม่โอเคร

🗣️เจนนิส>>ไว้ค่อยคุยกันนะค่ะ เจนกลับก่อนนะค่ะ

🗣️เบลล์>>ไม่ได้อ่ะ เจนหนูเป็นอะไรหนูทำไมไม่บอกพี่หล่ะ หนูก็รู้ว่าพี่เป็นห่วงหนู .....

🗣️เจนนิส>>ค่ะพี่อยากจะฟังมากใช่ไหม ได้ค่ะ วันนี้เป็นวันสำคัญของพี่เป็นวันเกิดพี่ หนูออกไปจากห้องซื้อของมาทำเค้กให้พี่

จัดงานวันเกิดให้พี่เพื่อเซอร์ไพรส์พี่ตอนพี่กลับห้อง ซื้อของมากมายมาเพื่อทำอาหารรอพี่เพื่อที่เราจะได้อยู่ฉลองด้วยกันหนูนั่งรอพี่ตั้งแต่17:00นาที จนถึงตอนนี้ แค่นี้แหละค่ะหนูเล่าให้พี่ฟังแล้วพี่สบายใจได้หรือยัง ถ้าพี่สบายใจแล้วเจนกลับก่อนนะค่ะ เจนเหนื่อยแล้ว อยากพักผ่อน

สารบัญ

เนื้อหา

บทที่10 รักมากจึงห่วงมาก

👤Partเบลล์

ผมลืมตัวเผลอดุน้องไป น้องทำหน้าเหมือนจะร้องไหม เฮ้อ...ที่ผมดุน้องเพราะผมเป็นห่วงน้องกลัวน้องจะเจ็บ เลยโมโหตัวเองแต่เผลอทำเสียงแข็งไปหน่อย ผมตื่นก่อนน้องดูเวลาใกล้เที่ยงแล้วเลยสั่งอาหารมาให้น้องแล้วผมก็ลงไปเอา ตอนนี้น้องเข้าห้องน้ำไปได้เกือบจะชั่วโมงแล้วยังไม่ออกมาอีก ต้องไปดูหน่อยแล้ว

🗣️เบลล์>>น้อง น้องทำไรอยู่ อาบยังไม่เสร็จอีกหรอพี่ซื้อข้าวมาให้ทาน

👤น้องเงียบไม่ตอบว่ะ เอาไงดีว่ะ ผมเดินไปหยิบกุแจมาไขประตูด้วยความกังวล พยายามไขอยู่หลายดอกแต่ก้อไม่รู้ว่าดอกไหน ไขไปไขมาก็เปิดออกสักที

เปิดเข้าไปน้องนอนแช่น้ำอยู่ แต่ตาหลับผมถอนหายใจเฮือกใหญ่ น้องแค่หลับ ผมยืนนิ่งอยู่พักนึง คิดอยู่ว่าจะเอายังไงดี

🗣️เบลล์>>ที่รักคับ ที่รัก ที่รัก ลุกไปใส่เสื้อผ้าก่อนคับเดี๋ยวไม่สบาย

👤น้องลืมตามาฟังสิ่ที่ผมพูด เสร็จก็ขยับตัวลุกขึ้นยืนและเดินออกจากห้องน้ำไป แต่ไม่พูดผม เมียงอลว่ะทำไงดี ผมเดินตามออกมาน้องกำลังยืนแต่งตัวอยู่หน้ากระจกผมเลยเดินเข้าไปสวมกอดน้องจากด้านหลัง

🗣️เบลล์>>พี่ขอโทษที่เสียงดังใส่หนูนะค่ะ พี่แค่ห่วงหนูมากไปหน่อย ขอโทษนะ

รักมากก็ห่วงมากนะรู้ไหม

🗣️เจนนิส>>ชิ...แล้วที่เป็นแบบนี้เพราะใครกันหล่ะ

🗣️เบลล์>>โอเค โอเค พี่ผิดเอง ขอโทษ นะคับ คราวหน้าจะไม่ทำรุนแรงแบบนี้อีกโอเคไหมคับ

🗣️เจนนิส>>เดี๋ยวนะ เมื่อกี้พี่พูดว่าอะไรนะ คราวหน้าหรอ???ยังจะมีคราวหน้าอีกหรอไอ้บ้าพี่เบลล์

🗣️เบลล์>>อ้าว...ต้องมีแน่นอนอยู่แล้วคับตอนนี้เราเป็นแฟนกันถึงความสัมพันธ์มันจะไปไกลมากแล้วก็เถอะ แต่ยังไงเราก็ต้องหมั่นหมายกัน แต่งงานกัน เพราะฉะนั้นมันเป็นเรื่องปกติคับคุณศรี ภรรยา

👤น้องได้นั่งยิ้มหน้าเจือน หัวเราะแห้งๆส่งมา เจอผมสกััดดาวรุ่ง ไปต่อไม่เป็นเลย จริงๆผมก็คิดแบบนััั้นจริงๆนั้นแหละเพราะผมคิดว่าผมเจอคนที่เข้ากับผมได้แล้วผมก็ไม่จำเป็นต้องลังเลอะไรอีก ปล่อยให้เป็นเรื่องของอนาคตดีกว่า แต่ผมมั่นใจว่าผมรักคนนี้ และผมก็จริงจังกับรักครั้งนี้มาก ส่วนเรื่องอื่นก็ขึ้นอยู่กับเวลา

เรา2คนนั่งทานข้าวกันจนเสร็จผมก็เอายาให้น้องทานและเข้าไปนอนต่อ เพราะพรุ่งนี้เรา2คนมีเรียนเช้า

เช้าวันต่อมา.......

👤Part เจนนิส

ฉันเดินเข้ามาในมหาลัย ก็เจอกับกลุ่มของเฮียสิงห์ ฉันจึงเดินไปนั่งเล่นกับพวกเค้าเพราะเวลายังเหลืออีกนานกว่าจะต้องขึ้นเรียนวิชาแรก

🗣️สิงห์>>พักนี้หายหน้าหายตาเลยนะ

🗣️เจนนิส>>แล้วที่ยืนหัวโด่อยู่นี้ใครกัน

🗣️สิงห์>>หมายถึงตั้งแต่ย้ายเข้าคอนโด

🗣️เจนนิส>>ก็ธรรมดา มีพื้นที่ส่วนตัว ก็ต้องเก็บตัวเป็นธรรมดา

🗣️สิงห์>>ใช่ป่าว ไม่ใช่ซุกผู้ชายไว้หรอกหรอ

🗣️เจนนิส>>จะซุกไว้ก็คงไม่แปลกเพราะดิฉันเป็นผู้หญิง โสด สวย และรวยมาก🗣️สิงห์>>เมื่อกี้ใครมาส่ง

🗣️เจนนิส>>ก็ผู้ชายที่ซุกไว้แหละ

🗣️สิงห์>>เรียนที่นี้ด้วย อยู่คณะไหน

🗣️เจนนิส>>ถาปัตย์

🗣️สิงห์>>ชื่อไร

🗣️เจนนิส>>เป็นนักสังคมสงเคราะห์หรอ🗣️มาวิน>>เป็นปกติใช่ไหมว่ะที่พี่น้องเค้าจะสอบสวนกัน

🗣️ปาร์ค>>ถามกู หน้ากูเหมือนคนมีพี่น้อง

🗣️มาวิน>>😟😟😟

👤ตอนนี้ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นผู้ต้องหาเลย ทำไมนะหรอ หึ ก็ตั้งแต่มาถึงไอ้เฮียก็ซักถามไม่หยุดเลย เฮ้อ..แล้วฉันก็เผอิญหันไปสบตากับพี่ปาร์คพอดี พี่ปาร์คมองจ้องฉันอยู่พักนึง ไม่รู้ว่าฉันคิดไปเองหรือป่าวนะ สายตาเค้าเหมือนคนถูกทิ้ง ในตาไหววูบขึ้นมาตอบสบตากับฉัน

แต่ฉันคิดว่าตัวเองคงจะคิดไปเอง เพราะเค้าจะมาสั่นไหวกับฉันทำไมก็ในเมื่อเค้าไม่ได้ชอบฉัน ไม่เคยคิดจะชอบ เค้าเป็นคนบอกกับพี่มาวินเอง ฉันได้ยินชัดเต็ม2หู แต่ก็ช่างเถอะเค้าจะเป็นอะไรมันก็เรื่องของเค้า ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน

และในระหว่างที่กำลังนั่งจมอยู่ในภวังค์เพื่อนฉันมันก็มาถึงพอดี

🗣️มายมิ้นท์>>ไง...มานานยัง

🗣️เจนนิส>>สักพัก

🗣️ขนมผิง>>แล้ววันนี้ที่นัดกันไว้เหมือนเดิมป่ะ

🗣️เจนนิส>>อืม น่าจะเหมือนเดิมแหละเฮีย วันนี้ป๊าชวนเฮียกับเพื่อนไปทานข้าวร้านอานิสา

🗣️สิงห์>>กี่โมง

🗣️เจนนิส>>4โมงเย็น

🗣️มายมิ้นต์>>แล้วพี่เบลล์แฟนมึงอ่ะไปด้วยป่ะ

🗣️เจนนิส>>ไปเพราะช่วงนี้พี่ชายพี่เบลล์ทำงานกับป๊าซะส่วนใหญ่ ป๊าเค้าอยากเลี้ยงขอบคุณหน่ะเลยเป็นที่มาในการชวนทุกๆคน

🗣️สิงห์>แฟนชื่ออะไรนะ

🗣️ขนมผิง>>เบลล์ แฮนด์ว๊ากถาปัตย์ไง🗣️สิงห์>>อ่อ ไอ้เบลล์ ถือว่าเลือกได้ดี