มุมมองความรักของคนเราไม่เหมือนกัน บางคนมองว่ามัน คือน้ำผึ้งอาบยาพิษ บ้างก็ว่า ความรักทำให้คนตาบอด แต่สำหรับฉัน ฉันมองว่ามันเป็นสิ่งที่คนเราสามารถเริ่มต้นใหม่ได้ตลอดเวลา และฉันก็ไม่แคร์ว่าใครจะมองยังไง ฉันคิดแค่ว่าเมื่อมันไม่ใช่ ก็แค่หาใหม่ไปเรื่อยๆจนกว่าจะหากันจนเจอ
วัยว้าวุ่น,ชาย-หญิง,รัก,เรื่องสั้น,ดราม่า,รักวัยใส,รักวัยรุ่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เริ่มต้นใหม่ครั้งที่เท่าไหร่มุมมองความรักของคนเราไม่เหมือนกัน บางคนมองว่ามัน คือน้ำผึ้งอาบยาพิษ บ้างก็ว่า ความรักทำให้คนตาบอด แต่สำหรับฉัน ฉันมองว่ามันเป็นสิ่งที่คนเราสามารถเริ่มต้นใหม่ได้ตลอดเวลา และฉันก็ไม่แคร์ว่าใครจะมองยังไง ฉันคิดแค่ว่าเมื่อมันไม่ใช่ ก็แค่หาใหม่ไปเรื่อยๆจนกว่าจะหากันจนเจอ
🗣️เบลล์>>เจนนิส มาได้ยังไงคะ หนูมีอะไรหรือป่าว??ทำไมทำหน้าแบบนั้น ไหนบอกพี่สิคะว่าหนูเป็นอะไร หื้ม
🗣️เจนนิส>>ป่าวค่ะ หนูไม่เป็นไร งั้นหนูกลับก่อนนะค่ะ
🗣️เบลล์>>เดี๋ยวก่อนค่ะ หนูเป็นอะไร อย่าบอกว่าไม่ได้เป็นอะไรเพราะตอนนี้หน้าหนูมันกำลังฟ้องว่าหนูโคตรไม่โอเคร
🗣️เจนนิส>>ไว้ค่อยคุยกันนะค่ะ เจนกลับก่อนนะค่ะ
🗣️เบลล์>>ไม่ได้อ่ะ เจนหนูเป็นอะไรหนูทำไมไม่บอกพี่หล่ะ หนูก็รู้ว่าพี่เป็นห่วงหนู .....
🗣️เจนนิส>>ค่ะพี่อยากจะฟังมากใช่ไหม ได้ค่ะ วันนี้เป็นวันสำคัญของพี่เป็นวันเกิดพี่ หนูออกไปจากห้องซื้อของมาทำเค้กให้พี่
จัดงานวันเกิดให้พี่เพื่อเซอร์ไพรส์พี่ตอนพี่กลับห้อง ซื้อของมากมายมาเพื่อทำอาหารรอพี่เพื่อที่เราจะได้อยู่ฉลองด้วยกันหนูนั่งรอพี่ตั้งแต่17:00นาที จนถึงตอนนี้ แค่นี้แหละค่ะหนูเล่าให้พี่ฟังแล้วพี่สบายใจได้หรือยัง ถ้าพี่สบายใจแล้วเจนกลับก่อนนะค่ะ เจนเหนื่อยแล้ว อยากพักผ่อน
👤หลังจากฉันเดินออกมา พี่เบลล์ ก็วิ่งตามฉันมา ฉันเหม่อลอยนานเท่าไหร่ไม่รู้แต่รู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่พี่เบลล์เขย่าตัวฉัน
🗣️เบลล์>>หนูเป็นอะไรไป
🗣️เจนนิส>>อ๋อ ป่าวหรอก
🗣️เบลล์>>แต่พี่เห็นหนู
🗣️เจนนิส>>พี่คิดจะบอกเจนเมื่อไหร่ค่ะเรื่องที่พี่ต้องไปเป็นนักศึกษาแลกเปลี่ยน
🗣️เบลล์>>พี่ พีี่ไม่รู้จะบอกหนูยังไง ไม่รู้จะเริ่มยังไง พี่กลัวว่าพูดไปแล้วจะทำให้หนูเสียใจพี่ก็เลยยยย
🗣️เจนนิส>>ก็เลยจะไม่บอกหนูงั้นสิ ไม่อยากบอกหนูและพอถึงเวลาก็จะไปเลยโดยที่ไม่บอกใช่ไหม
🗣️เบลล์>>มันไม่ใช่แบบนั้น คือว่าพี่
🗣️เจนนิส>>แล้วมันแบบไหนค่ะ พี่่ดีมาก ดีมาตลอดเลย แต่การที่พี่ทำแบบนี้พี่รู้ไหมว่าหนูเสียใจยิ่งกว่า
👤แล้วเพื่อนเค้าก็เดินมาตามให้ไปจัดการเรื่องเอกสารต่อ ฉันเองก็ไม่อยากจะพูดอะไรตอนนี้เหมือนกัน
🗣️เจนนิส>>พี่กลับไปทำงานเถอะค่ะ เจนจะกลับแล้ว
🗣️เบลล์>>เสร็จแล้วเดี๋ยวพี่ไปหานะ
👤ฉันเดินมาขึ้นรถและขับออกมาอย่างรวดเร็ว ไม่มีจุดหมาย ไม่รู้จะไปไหนจึงแวะจอดข้างทางเพื่อคิดทบทวนอะไรสักหน่อย เพราะถ้าขับไปทั้งแบบนี้ฉันขับถึงเชียงใหม่แน่หล่ะ ฉันฟรุบหน้าลงกับพวงมาลัยคิดเรื่องนี้อย่างละเอียด ผ่านไปนานเท่าไหร่ไม่รู้ รู้อีกทีก็มีคนมาเคาะกระจกรถ และมันไม่ใช่ใครที่ไหนเลย เฮียฉันเองกับพี่ปาร์คแล้วก็พี่วิน ฉันเลื่อนกระจกลงพอให้เห็นท้องฟ้าเริ่มมือสนิท
🗣️สิงห์>>มาจอดอะไรตรงนี้เนี้ย เป็นอะไร
🗣️เจนนิส>> ป่าว...ง่วงหน่ะ แค่ง่วง เลยไม่อยากขับรถต่อ
🗣️สิงห์>>แล้วตอนนี้ขับไหวไหม
🗣️เจนนิส>>ไม่...ฮึก...ไม่ไหว...
👤ได้ยินแค่นั้น น้ำตาฉันก็ไหลออกมาทันที ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไม และมันทำให้เฮียสิงห์หันไปมองหน้ากับเพื่อน
🗣️สิงห์>>ถ้าขับไม่ไหวก็ลงมา ไอ้วินเดี๋ยวมึงขับรถยัยนี้ให้หน่อย
👤เฮียสิงห์เดินมาประคองฉันลงจากรถแต่ยังไม่ทันไร
🗣️ปาร์ค>>มึงปล่อย กูเอง
👤พี่ปาร์คช้อนฉันขึ้นอุ้มในท่าเจ้าสาวและเดินไปขึ้นรถของเฮียสิงห์ ฉันรู้สึกตัวอีกทีคือฉันอยู่ที่คอนโดฉันเอง
🗣️สิงห์>>สรุป ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
👤ตอนนี้ทุกนั่งจ้องหน้าฉันที่เอาแต่เหม่อลอย จนเฮียสิงห์ทนไม่ไหวจึงเอ่ยคำถามออกมา
🗣️เจนนิส>>คนเราเวลาเป็นแฟนกัน เค้ามีความลับกันไหม อย่างเช่น เรื่องที่ต้อง ช่างมันเถอะ
🗣️ปาร์ค>>อึดอัดขนาดนี้ก็พูดออกมาดิว่ะ
🗣️มาวิน>>หรือว่ามันเป็นโรคร้าย รักษาไม่หาย ใกล้จะ
🗣️สิงห์>>มันใช่เวลาไหมไอ้วิน
🗣️มาวิน>>ขอโทษคับ
🗣️เจนนิส>>พี่เบลล์เค้าต้องไปเป็นตัวแทนนักศึกษาแลกเปลี่ยนที่ ออสเตเลียเป็นเวลา1ปี ต้องเดินทางอาทิตย์หน้าแต่เค้าไม่บอกเจนสักคำ จนวันนี้เจนมารู้เรื่องนี้จากปากคนอื่น ถ้าเป็นพวกพี่พวกพี่จะบอกแฟนพวกพี่ไหม
👥 บอก
🗣️เจนนิส>>แต่พี่เบลล์เค้าไม่บอกไง
🗣️ปาร์ค>>ไม่ใช่แค่บอก แต่ไม่คิดจะไปด้วยตั้งแต่แรก
👥☹️☹️☹️☹️😳😳😳😳
👤พอพี่ปาร์คพูดจบเราทุกคนก็หันไปมองหน้าเค้าอย่างพร้อมเพรียงกันเหมือนกับว่าสงสัยในคำพูดของพี่ปาร์ค จนเค้าเอ่ยปากพูดต่อ
🗣️ปาร์ค>>ทำไม เอาจริงๆถ้าเป็นพวกมึงมึงกล้าทิ้งแฟนมึงหรอ??
🗣️มาวิน>>ก็จริง
🗣️สิงห์>>แล้วจะเอาไงต่อ
🗣️เจนนิส>>😢😥ไม่รู้ ไม่รู้เลย
👤แล้วก็มีเสียงคนกำลังเปิดประตูเข้ามาและคนที่เปิดประตูเข้ามาก็เป็นพี่เบลล์
เมื่อเห็นว่าคนที่มาใหม่เป็นใครเฮียสิงห์เลยขอตัวกลับ แต่ก่อนกลับเค้าก็ลากพี่เบลล์ออกไปคุยกันที่ระเบียง
🗣️ปาร์ค>>มีไรก็โทรมาแล้วกัน
👤ฉันพยักหน้ารับเมื่อได้ยินสิ่งที่พี่ปาร์คพูดทิ้งท้ายไว้ แล้วพวกเฮียก็กลับออกไปเหลือเพียงฉันกับพี่เบลล์ พี่เบลล์เดินเข้ามาหาฉัน ทิ้งตัวลงนั่งลงข้างๆฉัน และจับมือฉันไว้
🗣️เบลล์>>พี่ขอโทษนะค่ะ
🗣️เจนนิส>>พูดได้แค่คำว่าขอโทษหรอค่ะ ไม่คิดจะอธิบายเหตุผลหน่อยหรอคะว่าเพราะอะไรถึงไม่บอกกับหนูแต่แรก
🗣️เบลล์>>ที่พี่ไม่บอก เพราะพี่ไม่กล้าบอก เพราะกลัวว่าหนูจะคิดมาก
🗣️เจนนิส>>หรอค่ะ ไม่ใช่ว่าพี่กลัวว่าหนูจะไม่ให้พี่ไปหรอค่ะ หรือว่าพี่กลัวว่าหนูจะใช้อำนาจของป๊าแอบถอดชื่อพี่ออก
🗣️เบลล์>>ไม่เลย ไม่ใช่อย่างนั้น พี่ไม่ได้คิดแบบนั้นเลยสักนิด
🗣️เจนนิส>>หรอค่ะ แล้วพี่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ว่าพี่จะต้องไปเป็นตัวแทนนักศึกษาแลกเปลี่ยน
🗣️เบลล์>> เดือน เดือนที่แล้ว
🗣️เจนนิส>>พี่เบลล์ พี่กลับไปเถอะ เจนอยากอยู่คนเดียว
🗣️เบลล์>>เจนนิส มันไม่ได้เป็นแบบที่เราคิดนะ พี่ไม่ได้คิดอะไรแบบนั้นเลย
🗣️เจนนิส>>กลับไปเถอะค่ะ เจนขอร้อง
นะค่ะ เจนเหนื่อยแล้ว
🗣️เบลล์>>ถ้าหนูโอเครแล้ว โทรหาพี่นะค่ะ พี่จะรอนะคับ
👤แล้วพี่เบลล์ก็เดินออกจากห้องฉันไป