เรื่องราวความรักสามเส้าระหว่างดาหวัน โนเตอร์ และทะเล เต็มไปด้วยความหวาน ซับซ้อน และอุปสรรคที่รอการคลี่คลาย!
ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,ไทย,อื่นๆ,รัก,หลงรัก,เดือนวิศวกรรม,ดาวคณะแพทยศาสตร์,เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ,เพื่อนสนิท,รักหวานแหวว,รักข้างเดียว,รักวัยใส,รักสามเศร้า,รักลับมาเฟียร้าย,รักมาเฟีย,รักมหาลัย,พล็อตสร้างกระแส,นิยายชายหญิง,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เดือนร่ายดาวเรื่องราวความรักสามเส้าระหว่างดาหวัน โนเตอร์ และทะเล เต็มไปด้วยความหวาน ซับซ้อน และอุปสรรคที่รอการคลี่คลาย!
ดาหวัน นักศึกษาสาวปี 2 คณะแพทยศาสตร์เป็นที่หมายปองของหนุ่มๆ หลายคน ด้วยความสวยสะดุดตาของเธอ ทั้งผมยาวดำสลวย
จมูกโด่ง ตาโตคม ผิวขาวออร่าและบุคลิกที่โดดเด่น ทำให้เธอเป็นดาวเด่นของคณะ แม้จะมีคนเข้ามาชอบและจีบเธอไม่ขาดสาย แต่ดาหวันกลับยังไม่เจอใครที่ทำให้หัวใจเธอเต้นแรงจริงๆ
ในอีกมุมหนึ่ง ทะเล หนุ่มเดือนคณะแพทย์ปี 2 เพื่อนที่แสนดีของดาหวัน ตกหลุมรักเธอและคอยอยู่ข้างๆ หวังว่าสักวันเธอจะมองเห็นความดีของเขา ขณะที่ โนเตอร์ เดือนคณะวิศวะปี 4 หนุ่มหล่อสูงโปร่งที่มักจะมีสาวๆ มารุมล้อมอยู่เสมอ แต่ดาหวันกลับไม่ได้สนใจเขาเหมือนที่คนอื่นๆ ทำ ทำให้โนเตอร์รู้สึกสนใจและอยากเอาชนะหัวใจของเธอมากขึ้น
เรื่องราวความรักวุ่นๆ นี้ จะลงเอยอย่างไร ระหว่างทะเลที่คอยอยู่เคียงข้างอย่างอ่อนโยน กับโนเตอร์ที่พยายามจะพิชิตหัวใจของดาหวัน?
ดาหวัน
ดาหวันเป็นนักศึกษาสาวสวยปี 2 ของคณะแพทยศาสตร์ ด้วยความสูงเพียง 163 ซม. และน้ำหนัก 43 กก. เธอดูเล็กแต่มีเสน่ห์อย่างล้นหลาม ผมยาวดำสลวยของเธอไหลลงมาถึงบั้นท้าย ตาโตคมดำ คิ้วหนาแต่ได้รูปสวย จมูกโด่งเป็นสัน และริมฝีปากอวบอิ่มเป็นกระจับเพิ่มความน่ารักและน่าดึงดูด ผิวขาวสะอาดของเธอมีออร่าเปล่งปลั่ง ที่ทำให้ใครๆ ต่างก็หลงใหล ดาหวันเป็นที่จับตามองของหนุ่มๆ แต่เธอยังไม่รู้สึกว่ามีใครที่ทำให้หัวใจเต้นแรง เธอเป็นคนเรียนเก่งและเอาจริงเอาจัง แต่ในขณะเดียวกันเธอก็ต้องเผชิญกับความลำบากใจเมื่อมีคนมาจีบมากมาย
โนเตอร์
โนเตอร์เป็นหนุ่มปี 4 คณะวิศวกรรมศาสตร์ที่โดดเด่นไม่แพ้ใคร ด้วยความสูงถึง 190 ซม. น้ำหนัก 70 กก. เขาเป็นคนที่หล่อเหลามีเสน่ห์เกินต้าน ท่ามกลางสาวๆ ที่มักจะหลงรักเขา ไม่เพียงเพราะรูปลักษณ์แต่ยังรวมถึงความเท่ของเขาอีกด้วย โนเตอร์ชอบร้องเพลงและเล่นกีฬา โดยเฉพาะฟุตบอล ซึ่งช่วยเสริมภาพลักษณ์ของเขาในสายตาคนอื่นๆ แม้จะมีสาวๆ มารุมล้อม แต่โนเตอร์กลับรู้สึกหวั่นไหวกับดาหวัน เด็กปี 1 ที่ดูเหมือนจะไม่สนใจความหล่อของเขาเลย ซึ่งทำให้เขาตั้งใจจะเอาชนะใจเธอให้ได้
ทะเล
เป็นหนุ่มหล่อคณะแพทยศาสตร์ปี 2 ที่มีนิสัยอ่อนโยนและสุภาพ เป็นคนที่เรียนดีและเป็นที่รักของคนรอบข้าง ด้วยความที่เป็นคนโรแมนติก เขาตกหลุมรักดาหวันอย่างเต็มหัวใจและพยายามจะเอาชนะใจเธออย่างสุขุม ทะเลมักจะทำตัวเป็นเพื่อนที่แสนดี คอยดูแลและอยู่ข้างๆ ดาหวันเสมอ แม้จะรู้ว่ามีคนเข้ามาชอบเธอมากมาย แต่เขายังคงพยายามหาวิธีที่จะให้ดาหวันมอบหัวใจให้เขา
นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายไปเผยแพร่หรือกระทำการใด ๆ ก่อนได้รับการอนุญาตจากผู้เป็นเจ้าของ หากฝ่าฝืนจะดำเนินการทางกฎหมายให้ถึงที่สุด
สวัสดีค่ะไรท์ของฝากนิยายเรื่องเดือนร่ายดาว ด้วยนะคะไม่รู้ทุกคนที่เข้ามาจะชอบหรือเปล่าแต่ไรท์พยายามสุดๆให้เนื้อเรื่องออกมาสนุก ขอให้ทุกคนชอบด้วยเถอะสาธุ เนื้อเรื่องเป็นแนวมหาวิทยาลัยนะไรท์ไม่ค่อยรู้เรื่องในมหาลัยเท่าไหร่เลยไม่ได้ใส่ข้อมูลอะไรเยอะ
ฝากกดไลค์ กดติดตาม เพิ่มเข้าชั้นเพื่อเป็นกำลังใจกันด้วยนะคะขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ
“ดาหวันมึงว่าพี่โนเตอร์หล่อไม?”
ต้นหอมเพื่อนสนิทของดาหวันถาม ขณะที่พวกเธอนั่งอยู่ที่มุมหนึ่งของคาเฟ่ในมหาวิทยาลัย กำลังนั่งคุยกันในช่วงพักกลางวัน
“อืม...ก็งั้นๆ”
ดาหวันตอบเสียงเรียบ พร้อมกับยิ้มแย้ม แต่สายตากลับมองออกไปนอกหน้าต่าง
“เอาอะไรมางั้นๆ? สาวพี่เขาโครตจะหล่อ!” มิเกลเพื่อนสาวอีกคนหันมาบอกด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น
“นี่มึง...ต้นหอม กูจะบอกพวกมึงไว้เลยนะ เด็กวิศวะเจ้าชู้กันเกือบทุกคน”
ดาหวันกล่าวอย่างไม่ค่อยสนใจ อาจจะเป็นเพราะเธอเคยเห็นความพยายามของเตอร์ในการทำให้เธอสนใจ แต่ก็ไม่รู้สึกว่ามันพิเศษอะไร
“นี่ไงเหตุผลที่มึงสวยแต่โสดค่ะ”
มิเกลพูดต่ออย่างรู้ทัน พร้อมกับหัวเราะขบขัน
ดาหวันหัวเราะตามเบาๆ ก่อนที่จะดื่มน้ำในแก้วของเธอ
“บางทีอาจจะเป็นเพราะกูไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้มากเท่าไหร่ ...กูแค่อย่างหวั่นไหวกับใครสักคน”
“งั้นหรอ? แล้วที่เขาตามจีบมึงขนาดนี่มันไม่มีหวั่นไหวบ้างไง" ต้นหอมถามขึ้นมาอย่างไม่เข้าใจก็เพราะไอ้พี่วิศวะคนนั้นดูไกลจากห้าร้อยเมตรยังรู้เลยว่าโครตของโครตจะหล่อแล้วอีนางเพื่อนตัวดีทำไมถึงยังไม่หวั่นไหว
"กูไม่ชอบผู้ชายที่โดนร่ายล้อมมึงเข้าใจไม
ไปทางไหนก็มีแต่ผู้หญิงเข้าหา"
ดาหวันหันมาคุยกับต้มหอมเพราะสิ่งที่เธอเห็นประจำก็ประมาณนั้นแหละ
"แต่มึงรู้ไหมหวันว่าพี่เตอร์เข้าไม่เคยตามจีบใครค่ะหญิง...มึงเป็นคนแรกเลยนะที่เขาตามจีบกูไปสืบมาแล้ว"
มิเกลเล่าให้ฟังเพราะเธอชอบไปอ่อยผู้คณะนั้นบ่อยจึงรู้เรื่องของเตอร์ที่คนในคณะพูดถึง
"ไม่ค่อยจะเสือกเลยนะมึง"
ต้นหอมแซวเพื่อน
"กูก็ไปหาหนุ่มของกูอยู่แล้วเปล่าถามเฉยๆก็ไม่เห็นจะเป็นไร"
"พอๆเลยพวกมึงนิ..."
ดาหวันส่ายหัวกับเพื่อนสองคนที่จ้องจะกัดแต่กัด
“อาจจะมีคนที่ใช่เข้ามาก็ได้มึง....รอไปก่อนเตาะผู้รอคนของใจ”
“อืมใช่...อาจจะเป็นอย่างนั้น”
ดาหวันตอบพร้อมกับยิ้มให้เพื่อนๆ แม้ในใจเธอจะรู้ดีว่าตัวเองยังไม่พร้อมที่จะเปิดใจให้กับใคร และยังคงรู้สึกสงสัยว่าจะมีคนที่สามารถทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงได้จริงๆ หรือ
การสนทนาต่อไปของพวกเธอยังคงเน้นไปที่เรื่องของผู้ชายในมหาวิทยาลัยแม้จะมีคนเข้ามาจีบแต่เธอก็ไม่ค่อยได้สนใจใครเท่าไหร่นักไม่ เหมือนเพืี่อนสาวสองคนที่ถนัดเรื่องล้าแต้มผู้ชายเป็นว่าเล่น