เรื่องราวความรักสามเส้าระหว่างดาหวัน โนเตอร์ และทะเล เต็มไปด้วยความหวาน ซับซ้อน และอุปสรรคที่รอการคลี่คลาย!
ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,ไทย,อื่นๆ,รัก,หลงรัก,เดือนวิศวกรรม,ดาวคณะแพทยศาสตร์,เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อ,เพื่อนสนิท,รักหวานแหวว,รักข้างเดียว,รักวัยใส,รักสามเศร้า,รักลับมาเฟียร้าย,รักมาเฟีย,รักมหาลัย,พล็อตสร้างกระแส,นิยายชายหญิง,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เดือนร่ายดาวเรื่องราวความรักสามเส้าระหว่างดาหวัน โนเตอร์ และทะเล เต็มไปด้วยความหวาน ซับซ้อน และอุปสรรคที่รอการคลี่คลาย!
ดาหวัน นักศึกษาสาวปี 2 คณะแพทยศาสตร์เป็นที่หมายปองของหนุ่มๆ หลายคน ด้วยความสวยสะดุดตาของเธอ ทั้งผมยาวดำสลวย
จมูกโด่ง ตาโตคม ผิวขาวออร่าและบุคลิกที่โดดเด่น ทำให้เธอเป็นดาวเด่นของคณะ แม้จะมีคนเข้ามาชอบและจีบเธอไม่ขาดสาย แต่ดาหวันกลับยังไม่เจอใครที่ทำให้หัวใจเธอเต้นแรงจริงๆ
ในอีกมุมหนึ่ง ทะเล หนุ่มเดือนคณะแพทย์ปี 2 เพื่อนที่แสนดีของดาหวัน ตกหลุมรักเธอและคอยอยู่ข้างๆ หวังว่าสักวันเธอจะมองเห็นความดีของเขา ขณะที่ โนเตอร์ เดือนคณะวิศวะปี 4 หนุ่มหล่อสูงโปร่งที่มักจะมีสาวๆ มารุมล้อมอยู่เสมอ แต่ดาหวันกลับไม่ได้สนใจเขาเหมือนที่คนอื่นๆ ทำ ทำให้โนเตอร์รู้สึกสนใจและอยากเอาชนะหัวใจของเธอมากขึ้น
เรื่องราวความรักวุ่นๆ นี้ จะลงเอยอย่างไร ระหว่างทะเลที่คอยอยู่เคียงข้างอย่างอ่อนโยน กับโนเตอร์ที่พยายามจะพิชิตหัวใจของดาหวัน?
ดาหวัน
ดาหวันเป็นนักศึกษาสาวสวยปี 2 ของคณะแพทยศาสตร์ ด้วยความสูงเพียง 163 ซม. และน้ำหนัก 43 กก. เธอดูเล็กแต่มีเสน่ห์อย่างล้นหลาม ผมยาวดำสลวยของเธอไหลลงมาถึงบั้นท้าย ตาโตคมดำ คิ้วหนาแต่ได้รูปสวย จมูกโด่งเป็นสัน และริมฝีปากอวบอิ่มเป็นกระจับเพิ่มความน่ารักและน่าดึงดูด ผิวขาวสะอาดของเธอมีออร่าเปล่งปลั่ง ที่ทำให้ใครๆ ต่างก็หลงใหล ดาหวันเป็นที่จับตามองของหนุ่มๆ แต่เธอยังไม่รู้สึกว่ามีใครที่ทำให้หัวใจเต้นแรง เธอเป็นคนเรียนเก่งและเอาจริงเอาจัง แต่ในขณะเดียวกันเธอก็ต้องเผชิญกับความลำบากใจเมื่อมีคนมาจีบมากมาย
โนเตอร์
โนเตอร์เป็นหนุ่มปี 4 คณะวิศวกรรมศาสตร์ที่โดดเด่นไม่แพ้ใคร ด้วยความสูงถึง 190 ซม. น้ำหนัก 70 กก. เขาเป็นคนที่หล่อเหลามีเสน่ห์เกินต้าน ท่ามกลางสาวๆ ที่มักจะหลงรักเขา ไม่เพียงเพราะรูปลักษณ์แต่ยังรวมถึงความเท่ของเขาอีกด้วย โนเตอร์ชอบร้องเพลงและเล่นกีฬา โดยเฉพาะฟุตบอล ซึ่งช่วยเสริมภาพลักษณ์ของเขาในสายตาคนอื่นๆ แม้จะมีสาวๆ มารุมล้อม แต่โนเตอร์กลับรู้สึกหวั่นไหวกับดาหวัน เด็กปี 1 ที่ดูเหมือนจะไม่สนใจความหล่อของเขาเลย ซึ่งทำให้เขาตั้งใจจะเอาชนะใจเธอให้ได้
ทะเล
เป็นหนุ่มหล่อคณะแพทยศาสตร์ปี 2 ที่มีนิสัยอ่อนโยนและสุภาพ เป็นคนที่เรียนดีและเป็นที่รักของคนรอบข้าง ด้วยความที่เป็นคนโรแมนติก เขาตกหลุมรักดาหวันอย่างเต็มหัวใจและพยายามจะเอาชนะใจเธออย่างสุขุม ทะเลมักจะทำตัวเป็นเพื่อนที่แสนดี คอยดูแลและอยู่ข้างๆ ดาหวันเสมอ แม้จะรู้ว่ามีคนเข้ามาชอบเธอมากมาย แต่เขายังคงพยายามหาวิธีที่จะให้ดาหวันมอบหัวใจให้เขา
นิยายเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของนิยายไปเผยแพร่หรือกระทำการใด ๆ ก่อนได้รับการอนุญาตจากผู้เป็นเจ้าของ หากฝ่าฝืนจะดำเนินการทางกฎหมายให้ถึงที่สุด
สวัสดีค่ะไรท์ของฝากนิยายเรื่องเดือนร่ายดาว ด้วยนะคะไม่รู้ทุกคนที่เข้ามาจะชอบหรือเปล่าแต่ไรท์พยายามสุดๆให้เนื้อเรื่องออกมาสนุก ขอให้ทุกคนชอบด้วยเถอะสาธุ เนื้อเรื่องเป็นแนวมหาวิทยาลัยนะไรท์ไม่ค่อยรู้เรื่องในมหาลัยเท่าไหร่เลยไม่ได้ใส่ข้อมูลอะไรเยอะ
ฝากกดไลค์ กดติดตาม เพิ่มเข้าชั้นเพื่อเป็นกำลังใจกันด้วยนะคะขอบพระคุณล่วงหน้าค่ะ
ตอนนี้โนเตอร์รู้สึกเหมือนถูกหักหลังและติดอยู่ในสถานการณ์ที่เขาไม่สามารถควบคุมได้ ความเสียใจค่อยๆ กัดกินเขาจากภายใน เมื่อจ๊าบถามถึงการหมั้น เตอร์พยายามตอบด้วยเสียงเรียบ แต่มันก็ไม่สามารถซ่อนความเจ็บปวดในใจได้
"ก็อย่างที่กูเล่าให้มึงฟังแหละ" เตอร์พูดเสียงเบา แต่ภายในนั้นเต็มไปด้วยความขมขื่น รู้สึกเหมือนถูกบังคับให้ก้าวเข้าสู่การหมั้นที่เขาไม่เต็มใจแม้แต่น้อย
ความเงียบเกิดขึ้นสักพัก ก่อนที่จ๊าบจะเอ่ยถามด้วยความไม่เข้าใจ "แล้วฝั่งนั้นเขารับหมั้นโดยที่มึงไม่ได้เต็มใจเนี่ยนะ"
เตอร์พยักหน้า แม้หัวใจจะหนักหน่วงเหมือนถูกบีบ ความรู้สึกสิ้นหวังคล้ายจะท่วมท้น "เออ...ไม่แล้วกูก็ไม่ได้ไปด้วย"
เขาพูดจบก็ถอนหายใจลึกๆ พยายามกลั้นอารมณ์ที่เริ่มจะปะทุภายใน จ๊าบมองเพื่อนด้วยความเห็นใจ "แม่มึงนี่เนาะ...อันนี้มันสมัยไหนแล้ววะ" เขาส่ายหัว ไม่เข้าใจว่าทำไมผู้ใหญ่ถึงยังใช้วิธีการบังคับแบบนี้อยู่
ในขณะที่พวกเขากำลังเดินคุยกันไปยังคณะ จู่ๆ ก็มีเสียงเรียกที่คุ้นเคย "พี่เตอร์"
เสียงนั้นทำให้เตอร์หยุดเดินและหันไปมอง เป็นเนตรที่เดินเข้ามาหาพร้อมกับเสื้อช็อปในมือ "พี่ลืมเสื้อช็อป...คุณป้าเลยให้เนตรเอามาให้"
เพียงแค่เห็นหน้าเธอ ความโกรธที่ถูกเก็บไว้นานก็พุ่งขึ้นมา เตอร์คว้าเสื้อออกจากมือเธออย่างแรง โดยไม่สนใจความรู้สึกของเธอ "ขอบใจ...แต่ทีหลังไม่ต้องยุ่งกับของ
ของฉัน"
เขาพูดเสียงเรียบทำหน้าเย็นชา ก่อนจะหันหลังเดินหนีไปกับจ๊าบ ทิ้งให้เนตรยืนอยู่คนเดียวท่ามกลางสายตาของคนรอบข้าง ความรู้สึกเหมือนถูกปิดกั้นทุกอย่างทั้งความรักและอิสรภาพ ทำให้เขาเดินไปด้วยความหนักหน่วง รู้สึกว่าตนเองกำลังติดอยู่ในกรงขังที่ครอบครัวสร้างขึ้นโดยไม่รู้ว่าจะหนีไปทางไหน
"หน้าตาก็ดีทำไมตื้อมึงขนาดนี้วะ" จ๊าบพูดขึ้นอย่างอึดอัดใจ เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเรื่องราวระหว่างเตอร์กับเนตรถึงได้ซับซ้อนขนาดนี้ ทั้งที่เพื่อนของเขามีชีวิตที่ดูจะสมบูรณ์แบบทุกอย่างอยู่แล้ว
เตอร์ถอนหายใจยาว "ก็ประมาณว่าเกี่ยวกับธุรกิจครอบครัวด้วยแหละ... ฝั่งนั้นเขาเคยมีบุญคุณกับแม่กู"
จ๊าบพยักหน้าเข้าใจทันที "อ๋อ...แบบนี่นี้เองแม่มึงเลยจะเอามึงใส่พานถวายให้ยัยนี่ไป" เขาทำหน้าเห็นอกเห็นใจ แต่ก็ยังอดพูดต่อไม่ได้ "แต่มันก็ไม่เกี่ยวกับความรักเปล่าวะ? ถ้าเกิดน้องหวันมึงรู้เรื่องนี้ งานงอกเลยนะมึง"
เตอร์ฟังแล้วก็เงียบไป เขารู้ดีว่าถ้าดาหวันรู้เรื่องการหมั้นที่เขาไม่ได้เต็มใจ เรื่องราวอาจจะบานปลายไปไกล และดาหวันคงรับไม่ได้ง่ายๆ กับการที่เขาโดนบังคับให้หมั้นกับคนอื่น
"กูรู้..." เตอร์ตอบเสียงเบา แววตาเต็มไปด้วยความกังวล "กูแค่ไม่อยากให้เรื่องนี้มันไปกระทบกับหวัน... เธอไม่ควรต้องมาเจออะไรแบบนี้"
จ๊าบส่ายหัวเล็กน้อย "แล้วมึงจะทำไงต่อ?"
"กูก็ยังไม่รู้... แต่กูจะไม่ยอมให้ใครมากำหนดชีวิตกูอีกแล้ว" เตอร์พูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น แม้ในใจจะรู้ดีว่าการต่อสู้กับความคาดหวังของครอบครัวไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เพื่อดาหวัน...เขาพร้อมจะทำทุกอย่าง
ทะเลบังเอิญเห็นเหตุการณ์ ในตอนนั้นเขารู้สึกไม่สบายใจจึงรีบเดินตามเนตรและเอ่ยปากเรียกเธอไว้
"เดี๋ยวก่อน...หยุด" เขาเดินเข้ามาใกล้เนตร ก่อนจะหายใจหนักด้วยความคับข้องใจ
เนตรหยุดเดินและหันกลับมาหาคนที่เรียกเธอ น้ำเสียงสงสัยแต่ก็ไม่ได้แสดงอาการรำคาญ "มีอะไรหรือเปล่าคะ?"
ทะเลไม่สามารถเก็บความสงสัยไว้ได้อีกต่อไป "เมื่อกี้เธอมาหาไอ้เตอร์... เธอเป็นอะไรกับมัน?"
เนตรทำหน้างงเล็กน้อย ไม่คิดว่าจะถูกถามแบบนี้ ก่อนจะตอบออกไปด้วยน้ำเสียงราบเรียบ "ฉันเป็นคู่หมั้นของเขา"
คำตอบนั้นทำให้ทะเลชะงักทันที หัวใจเขาเหมือนถูกบีบจนเจ็บ เขาพยายามทำใจเย็นแล้วถามต่อ "หมั้นกันจริงเหรอ? แสดงว่าเธอเป็นแฟนไอ้เตอร์สินะ"
"อืมแน่นอนฉันเป็นแฟนเขา"
ทะเลรู้สึกใจคอไม่ดีเลยกลัวดาหวันจะเสียใจกับเรื่องนี้
"ว่าแต่พี่เป็นอะไรกับพี่เตอร์เหรอค่ะ"
เนตรเอ่ยถามเพราะเห็นอีกคนเงียบไปเหมือนกำลังคิดอะไรอยู่
"อ๋อ..เป็นเพื่อนมันนะ"
"ค่ะ..งั้นไปก่อนนะขอตัว"
ทะเลพยักหน้าให้เธอเล็กน้อยในขณะที่หัวใจตอนนี้สับสนไปหมดเขาควรจะบอกดาหวันเพื่อนรักเขาดีไหม
"ไอ้เตอร์มึงนี่นะไอ้หน้าหม้อมีคู่หมั้นแล้วยังมาหลอกเพื่อนกูอีก"
ทะเลโมโหจนเลือดขึ้นหน้าอยากจะเดินไปบอกเพื่อนแต่ก็นะถ้าเกิดมันเสียใจจะทำยังไงไม่อยากเห็นเพื่อนอกหักเพราะเขาก็อกหักจากเธอมาและรู้ว่ามันเจ็บปวดเสียเหลือเกิน
"ทะเล.." เสียงเรียกทำให้ทะเลมองหาเจ้าของเสียงทัันที
"อ้าว!!อะไรมึง"
"กูเห็นนะแหน่ๆ ใครวะผู้หญิงเมื่อกี้"
"กูจะไปรู้เหรอเขาแค่มาถามทาง"
"ถามทาง?เชื่อก็ออกลูกเป็นควายแหละ"
"ไม่เชื่อก็เรื่องของมึง"
"เดี๋ยวเถอะมึง...แต่จะว่าไปกูเคยเห็นอีผู้หญิงคนนี้มาก่อนมึงอีก"
"มึงเห็นที่ไหน" ทะเลชักถามมิเกล
"กูเห็นมาหาพี่เตอร์....แต่กูไม่ได้เล่าให้ไอ้หวันฟังนะ"
"ดีแล้วมึงอย่าไปเล่าให้มันคิดมากนะ"
"แล้วที่มาถามทางมึงโกหกกูใช่ไหมเนี่ย"
"เออ"
"มึงเล่ามามีอะไรปิดบังกู"
"กูไว้ใจมึงได้ไหมเนี่ยเกล"
"มึงพูดแบบนี้หมายความว่าไงไอ้ทะเล...จากที่กูไม่อยากรู้เท่าไหร่นะเนี่ยเรื่องนี้เกี่ยวกับไอ้หวันใช่ไหม"
"อืม..กูเห็นผู้หญิงคนนั้นมาหาไอ้เตอร์พอเธอเดินออกมากูเลยตามติดเพื่อถามนั้นแหละว่าเป็นอะไรกับไอ้เตอร์"
"แล้วมันบอกมึงไหมอย่า..ทำหน้าอ้ำอึ้ง"
"บอก...เธอบอกว่าเป็นคู่หมั้นไอ้เตอร์"
"ห้ะ!!!!คู่หมั้น"
"จุ้ๆ มึงจะเสียงดังทำไมเดี๋ยวแม่มึงก็ได้ยินหรอกเหยียบไว้ก่อนนะกูขอร้อง"
"มันไม่ยุติธรรมกับไอ้หวันเลยนะ"
"เถอะน่าเดี๋ยวกูจะหาโอกาสไปถามมันให้รู้เรื่องกูไม่ยอมให้มันมาทำร้ายใจไอ้หวันหรอก"
เมื่อตกลงกันแล้วทะเลกับมิเกลเลือกที่จะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับก่อนเพราะไม่อยากให้ดาหวันต้องคิดมาก ยังไงก็ต้องไปถามเอาความจริงกับเตอร์ก่อนว่าเรื่องที่ผู้หญิงคนนั้นพูดมาเป็นความจริงไหมการที่เตอร์บอกใครๆว่าคบกับดาหวันอาจจะส่งผลให้ผู้หญิงคนอื่นที่ชอบเขาอิจฉาก็ได้เพราะความจริงมีแต่โนเตอร์เท่านั้นที่จะสามารถยืนยันเรืี่องนี้ได้
ตายแล้วถ้าน้องดาหวันรู้เรื่องนี้จะเป็นยังไงกลัวน้องเสียใจมากเลยมาตามดูกันว่าพี่เตอร์จะบอกความจริงน้องไหม