ปรายลดา หญิงสาวธรรมดาๆคนหนึ่ง เป็นตัวของตัวเอง รักแรกของเธอ ก็เจอคนเห็นแก่ตัวเสียแล้ว เอายังไงกับรักแรกดี ให้อภัยดีไหม แต่เขาก็ร้ายเหลือเกิน
ผู้แต่ง
พรรณพสา2เรื่องย่อ
ปรายลดา หญิงสาวธรรมดาๆคนหนึ่ง เป็นตัวของตัวเอง รักแรกของเธอ ก็เจอคนเห็นแก่ตัวเสียแล้ว เอายังไงกับรักแรกดี ให้อภัยดีไหม แต่เขาก็ร้ายเหลือเกิน
รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,อื่นๆ,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
รักของปรายลดา(อ่านฟรีจนจบ)
ปรายลดา หญิงสาวธรรมดาๆคนหนึ่ง เป็นตัวของตัวเอง รักแรกของเธอ ก็เจอคนเห็นแก่ตัวเสียแล้ว เอายังไงกับรักแรกดี ให้อภัยดีไหม แต่เขาก็ร้ายเหลือเกิน
เกรียงไกร เดินหน้าเครียดออกมาจากห้องประชุม เขาไม่เข้าใจหัวหน้าเขาเลย ทำไมต้องให้พาพวกเด็กฝึกงานที่เป็นผู้หญิงไปฝึกลาดตระเวนด้วย หัวหน้าเขาไม่รู้รึไงว่าเด็กพวกนี้ร้าย และเป็นภาระมาก แล้วทำไมเขาจะต้องมารับผิดชอบงานพวกนี้ เขาอยากย้ายไปทำอย่างอื่นบ้าง ให้ไปประจำที่ไหนก็ได้ เขาเบื่อหน้าที่นีี้แล้ว ไม่อยากทำ ครั้งนี้มีเด็กผู้หญิงมาหลายคนด้วย ดูแลยากจะตาย ที่สำคัญเข้าป่านานๆ แบบนี้ เขาห่วงกัญญา ยิ่งช่วงนี้ทะเลาะกันบ่อย ๆเขาไม่ไว้ใจเธอเลย
"เป็นไงครับคุณพี่เลี้ยง หน้างอออกมาเลย เดินทางวันไหนเพื่อน ไม่ต้องคิดมากหรอกน่า ไม่ใช่ว่าพวกเราจะไปกันแค่นี้ อาจารย์พ่อเอย อาจารย์แม่เอย มาเต็ม ไม่เหงาหรอก ไหนจะพวกเด็กๆอีก หรือมีอะไรหนักใจมากกว่าการรับมือกับพวกเด็กๆ" ครรชิตเข้ามาเกาะบ่าเพื่อนสนิท
"เออ...ใช่ กูห่วงกัญญา ช่วงนี้ยิ่งมีปัญหาบ่อยๆ กูไม่สบายใจเลย" เกรียงไกรบอกความในใจกับเพื่อนสนิท
"เฮ้ย...มึงก็อย่าคิดมาก คงไม่มีอะไรหรอก ครรชิต" ตบบ่าเพื่อนรัก
เกรียงไกรกับครรชิด เป็นเพื่อนกันมานานสมัยประถม ตัวติดกัน เรียนก็เรียนด้วยกัน โชคดีอีกได้มาทำงานที่เดียวกัน เขามีหน้าที่ดูแลน้องนักศึกษาฝึกงาน และน้องใหม่ ช่วงที่มีการฝึกเดินในป่า โชคดีที่เขาเข้าใจกันดีกับภรรยาเลยไม่มีปัญหาอะไร ครรชิตเพิ่งแต่งงานได้สามปี สองสามีภรรยาเป็นคนง่ายๆ ใจเย็น ทำให้ครอบครัวไม่มีปัญหา เขาเป็นคนกรุงเทพฯแต่ภรรยาอยู่ภาคใต้ แต่งงานเสร็จก็พักอาศัยอยู่ที่บ้านพ่อตาแม่ยาย ภรรยาเขาเป็นครูโรงเรียนใกล้บ้าน ชีวิตไม่โลดโผน เหลือแต่จะรอให้ภรรยาเขาท้อง ชีวิตครอบครัวคงจะสมบูรณ์กว่านี้
ส่วนเกรียงไกรอยู่กินกับกัญญา โดยที่ยังไม่มีพิธีแต่งงาน เกรียงไกรหน้าตาดี พูดจาดี เขาคบกันกัญญามาเข้าปีที่ 3 เขาอยากแต่งงาน แต่ติดอยู่ที่กัญญาที่ยังไม่อยากแต่ง เธอบอกเขาว่าอยากรออีกสักหน่อย ให้พร้อมกว่านี้ ก่อนหน้าที่เขากับกัญญาจะตกลงมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน เขาเคยมีครอบครัวมาก่อน แต่ไม่มีลูก แต่เพราะความเจ้าชู้ของเขาทำให้ต้องเลิกรากันไป แต่ก็จากกันด้วยดี ต้นเหตุก็มาจากเขา เขางี่เง่าและหึงหวงมากเกินไป
ส่วนกัญญาก็เคยมีครอบครัวมาก่อนเช่นกัน และไม่มีลูก เขาระแวงว่ากัญญาจะแอบไปพูดคุยกับแฟนเก่า เขาเคยเจอแชทในไลน แต่ก็พูดคุยปกติ ไม่ได้มีเรื่องชู้สาว หรือถ่านไฟเก่า เขารักกัญญามาก แต่บางทีเธอก็ทำเหมือนไม่รักเขา บางทีเขาก็ไม่เข้าใจผู้หญิงเลย
กัญญาทำงานที่ธนาคารในเมือง ส่วนเขาทำงานที่หน่วยป่าไม้แห่งนี้ ซึ่งไม่ไกลกันนัก เพราะอยู่ในอำเภอและจังหวัดเดียวกัน
จริงๆแล้วงานนี้ก็เป็นหน้าที่เขาโดยตรง ทำเป็นประจำมาหลายปี ที่สำคัญพี่ชายเขาซึ่งเป็นลูกพี่ลูกน้อง ฝากฝังน้องสาวแฟน ให้ช่วยดูแล พี่ธานินทร์เป็นลูกชายป้าของเขา เห็นว่าเป็นน้องสาวของปราณลดา ซึ่งสองคนนี้กำลังจะแต่งงานกัน ปราณลดาเป็นห่วงน้องสาวคนนี้มาก มีกันแค่สองคนพี่น้อง เขาเคยเจอปราณลดา หน้าตาสวยเข้ม รูปร่างสูงเป็นครูโรงเรียนประถม อยู่อีกจังหวัด ปราณลดา เหมาะสมกับพี่ธานินทร์ ดูเป็นใจดีใจและใจเย็นด้วยกันทั้งคู่
เขาเคยเห็นปรายลดาในรูปที่บ้านของพี่ธานินทร์ สองพี่น้องถ่ายรูปคู่กัน ดูในรูปหน้าตาคล้ายกันมากๆ นอกจากปรายลดาแล้ว ก็ยังมีน้องๆเพื่อนอีกสองสามคนที่ฝากฝังมาให้ดูแล เขาเหนื่อยมาก เหนื่อยกับทุกอย่าง
"เอาน่าคงไม่มีอะไรหรอก ผู้หญิงเป็นอะไรที่เข้าใจยากอยู่แล้ว แกก็อย่าไปคิดมาก เป็นแฟนกันก็ต้องไว้ใจกัน ถ้าเราไม่คิดเราก็ไม่กังวล ทำใจให้สบาย เดี๋ยวทุกอย่างจะดีเอง มีอะไรนายก็เปิดใจคุยกับกัญญาไปเลย จะได้เคลียร์ใจกัน ก่อนเข้าป่า เป็นกำลังใจนะเพื่อน ไปๆ หาข้าวกินกันเถอะ อิ่มท้องไว้ก่อน ทุกอย่างจะดีเอง"
หลังกินข้าวเสร็จ เกรียงไกรเดินเข้าห้องน้ำ สักพักเขาเดินเลยออกไปที่แนวป่าหลังหน่วย พร้อมขวดน้ำดื่ม เขาค้นหายาอะไรสักอย่างในกระเป๋ากางเกง แกะเม็ดยาออกกินและทิ้งซองยาทิ้งไปพร้อมขวดน้ำ วันนี้เขาปวดหัวเหลือเกิน เครียดมากด้วย เกรียงไกรเดินเลยไปที่ลำคลองท้ายที่ตั้งอาคารโรงอาหาร ที่นั่นมีห้องพักเจ้าหน้าที่ เรียงกันหลายห้อง เขากับครรชิตพักด้วยกัน ส่วนมากก็จะเป็นเขามากกว่าที่พักที่ห้องนี้ เพราะครรชิตบ้านอยู่ใกล้กว่า บ้านเขาอยู่แถวๆนี้ ส่วนมากครรชิตเขาก็กลับบ้านบ่อยๆอยู่แล้ว
พรุ่งนี้วันจันทร์เขาลางานไว้แล้ว ครั้งนี้เขาต้องเดินทางไปเอง เขาไม่อยากไปเลย ไม่อยากให้ใครรู้ไม่อยากให้ใครเห็นทั้งนั้น เขาเบื่อตอบคำถาม จริงๆเขาคิดว่าตัวเองไม่ต้องกินยาแล้ว เขาก็ปกติทุกอย่าง ครั้งนี้เขาจะลองคุยกับหมอดูว่าขอยาเพิ่มเยอะหน่อย ไม่อยากไปมาบ่่อยๆ เดี๋ยวต้องเข้าป่าอีก ต้องเอายาเผื่อไว้บ้าง
นี่ถ้ากัญญาตอบตกลงแต่งานกับเขา เรื่องก็จบ เขาก็ไม่ต้องอัดยามาก เพราะถ้าไม่กินยาเขาก็จะนอนไม่หลับและอาการเครียดของเขาก็จะกำเริบ
เกรียงไกรจัดการเก็บซองยาที่เหลือไว้อย่างมิดชิด แล้วออกจากห้องกลับเข้าไปทำงานต่อ
ครรชิตสงสัยมานานแล้ว ว่าเพื่อนเขามีท่าทีแปลกๆ ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าเกรียงไกรเป็นคนแบบไหน เขารู้สึกผิดที่เสนอชื่อให้เกรียงไกรเข้าป่าไปด้วยกัน เพราะเขาหวังดี ถ้าเกรียงไกรอยู่ห่างเขา ครรชิตกลัวว่าเพื่อนของเขาจะไม่มีสติ อาจทำเรื่องขึ้นมาอีกก็ได้ แต่ถ้าเขาป่ากับ เขาก็ยังได้ดูเกรียงไกรตลอดเวลา ควบคุมได้ เกรียงไกรไม่น่าทำอย่างที่เคยทำมาหรอก อย่างน้อยเกรียงไกรก็คือเพื่อนของเขา โตมาด้วยกัน เขาไม่เข้าใจว่าทำไมเพื่อนเขาเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ ถ้าเขาช่วยได้เขาก็จะคอยช่วยแบบนี้ตลอดไป ขอให้เกรียงไกรอย่าขาดยาก็แล้วกัน เขาเห็นว่าเกรียงไกรออกไปนานแล้ว ครรชิตเลยออกมาจากที่ซ้อน และเดินกลับไปที่อาคารสำนักงาน เพื่อทำงานต่อ