ปรายลดา หญิงสาวธรรมดาๆคนหนึ่ง เป็นตัวของตัวเอง รักแรกของเธอ ก็เจอคนเห็นแก่ตัวเสียแล้ว เอายังไงกับรักแรกดี ให้อภัยดีไหม แต่เขาก็ร้ายเหลือเกิน
ผู้แต่ง
พรรณพสา2เรื่องย่อ
ปรายลดา หญิงสาวธรรมดาๆคนหนึ่ง เป็นตัวของตัวเอง รักแรกของเธอ ก็เจอคนเห็นแก่ตัวเสียแล้ว เอายังไงกับรักแรกดี ให้อภัยดีไหม แต่เขาก็ร้ายเหลือเกิน
รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,อื่นๆ,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
รักของปรายลดา(อ่านฟรีจนจบ)
ปรายลดา หญิงสาวธรรมดาๆคนหนึ่ง เป็นตัวของตัวเอง รักแรกของเธอ ก็เจอคนเห็นแก่ตัวเสียแล้ว เอายังไงกับรักแรกดี ให้อภัยดีไหม แต่เขาก็ร้ายเหลือเกิน
หลังจากที่กินข้าวเช้ากันแล้ว หนึ่งหนุ่ม สองสาวก็เตรียมตัวขึ้นเขาใหญ่ทันที เพราะกานดาราตื่นเต้นมาก ๆ เร่งให้ทั้งพี่ชายและปรายลดา พาขึ้นไปเร็ว ๆ
"เดินทางปลอดภัยกันนะลูก เที่ยวให้สนุก ถึงแล้วก็โทรหาแม่ด้วยนะ"
"ได้ครับแม่เดี๋ยวถึงแล้วผมโทรหานะครับ ไปนะครับคุณน้า ตะวันยกมือไหว้ทั้งสามคน"
"สวัสดีค่ะคุณป้า ปรายจะเที่ยวเผื่อนะค"ะ
"กานไปก่อนนะคะ แม่ คุณน้าทั้งสอง ตอนนี้ยังตื่นเต้นไม่หายเลยค่ะ"
"เดินทางกันปลอดภัยนะลูก ไปกันได้แล้ว" นายอลงกตบอกกับทั้งสามคน
"เดี๋ยวปรายขับเองนะคะ ขากลับพี่ตะวันค่อยขับค่ะ"
พูดจบก็ปีนขึ้นรถ ชายหนุ่มขึ้นไปนั่งข้างหน้าคู่คนขับ ทำให้กานดาราต้องปีนขึ้นไปนั่งข้างหลัง
"ปรายจะขับอย่างระมัดระวัง ทางบางช่วงคดเคี้ยว เดี๋ยวคนนั่งหลังจะเมารถเอา เปิดกระจกดีกว่านะคะ ลมเย็นมากๆ หวังว่าเราจะไม่เจอช้างกันกลางทาง แต่ไม่ต้องห่วงนะคะ ถ้าเจอก็จะมีเจ้าหน้าที่อยู่ด้วยตลอดเวลา ถ้าเราไม่ทำอะไรเขา เขาก็ไม่ทำอะไรเราหรอกค่ะ"
ทางคดเคี้ยวอย่างที่หญิงสาวบอกจริงๆ เขารู้เลยว่าปรายลดาขับรถเก่งมาก ถ้าให้เขาขับก็คงต้องค่อยๆไป เพราะไม่ชินทาง ปล่อยให้หญิงสาวขับไปดีกว่า น่าจะปลอดภัยกว่าเขาขับ
ระยะทางไม่ไกลแต่ก็ใช้เวลาพอสมควร กว่าจะขึ้นมาถึงจุดที่ให้กางเต้นท์ สังเกตุได้ว่าขนาดเกือบสิบโมงเช้า อากาศบนยอดเขานี้เย็นมากๆ 14 องศา คืนนี้ต้องหนาวกว่านี้แน่ๆ
"ตื่นเต้นจังเลยค่ะ พี่ตะวันเคยไปนอนเต้นท์แล้วแต่กานยังไม่เคย ที่นี่วันนี้เป็นครั้งแรกเลยนะปราย คืนนี้กานจะนอนหลับไหมนี่" กานดาราพูดพรางช่วยปรายลดา และพี่ชายขนของ
"ดีที่เราได้ที่ใกล้รถจอด คืนนี้ไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยว เพราะไม่ใช่ฤดูท่องเที่ยว เจ้าหน้าที่เลยให้มากางเต้นท์ใกล้ๆกับที่ทำการป่าไม้ จะได้ดูแลสะดวก"
"เดี๋ยวเจอเครื่องดื่มและอากาศเข้าไปกานจะหลับเป็นตาย เชื่อปรายไหม"
"ปรายโทรบอกแม่ก่อนนะ เธอไม่ลืมที่จะโทรบอกทางบ้าน"
"ต้องลองถึงจะรู้ นี่คืนนี้เราจะเจอสัตว์ไหม ปราย"
"เดี๋ยวก็มา แต่ไม่ใช่ช้างนะ อาจเป็นกวาง แถวนี้ไม่มีช้าง แต่อีกที่จะมี นั่นไงน้องกวางมาแล้ว" ปรายลดาชี้ให้กานดาราดูกวางที่เชื่องมากๆ เดินเล็มหญ้าอยู่ไม่ไกลจากที่กางเต้นท์มากนัก "เขาไม่ทำอันตรายเรานะ เขามาหากินเฉยๆ คุ้นกับคนมาก แต่ก็อย่าไปใกล้เลย ปล่อยให้เขาหากินไปเถอะ"
"มาเถอะกานมาช่วยกันกางเต้นท์ เสร็จแล้วเราจะได้ไปขับรถเที่ยวแถวนี้ "
ปรายลดาสอนให้กานดารากางเต้นท์ ซึ่งก็ไม่ยาก ไม่นานก็เสร็จเรียบร้อย ตะวันอาสาเป่าลมเบาะรองนอน สองสาวจัดที่นอนในเต้นท์ ทั้งของตัวเองและของชายหนุ่ม ไม่นานก็เรียบร้อย ยังมีเวลาปรายลดาพาสองพี่น้องขับรถไปตามที่ต่างๆ ยกเว้นน้ำตกที่แค่ผ่าน
"ปรายว่าเราแวะทานอาหารกลางวันที่ร้านสวัสดิการกันก่อนดีไหมคะ มีของอร่อยหลายอย่างคะ ตรงนี้จะเป็นจุดขายอาหาร มีนักท่องเที่ยวแวะทานเยอะเลย ปรายว่าอร่อยใช้ได้ จะได้แวะซื้อกาแฟสดด้วย ดีไหมคะ"
ปรายลดาเลี้ยวรถเข้าไปในศูนย์อาหาร
"ลองเดินดูก่อนนะคะว่าอะไรน่ากินบ้าง" สองสาวเดินนำหน้าตะวันเข้าไปในศูนย์อาหาร
สรุปว่าได้ของกินมากมาย ทั้งผลไม้สด ขนมหวาน น้ำหวาน ทุกคนเลยต้องสั่งเป็นราดข้าวแทน เพราะกลัวกินไม่หมด อาหารอร่อยใช้ได้เลย ใกล้ๆกันมีร้านกาแฟ ขนาดอยู่บนเขายังสะดวกสบายทุกอย่างจริงๆ นักท่องเที่ยวไม่มากนัก เพราะไม่ใช่เทศกาล คนไม่เยอะดี
"พรุ่งนี้เราข้ามไปฝั่งปากช่องกันดีไหมคะ นอนที่รีสอร์ทสักคืน มีหลายที่ๆปรายยังไม่เคยไป หรือจะไปไร่องุ่นดี ปรายให้กานกับพี่ตะวันเลือกค่ะ ปรายได้หมด เพราะมาบ่อย"
"เอาคืนนี้ให้ผ่านให้ได้ก่อนละกัน เช้าค่อยว่ากันนะ คืนนี้ก็เลือกสถานที่ไว้ก็แล้วกัน"
ช่วงที่เดินไปมาเลือกซื้ออาหาร และกาแฟ เขาสังเกตว่า สองสาวเป็นจุดสนใจ ของนักท่องเที่ยว ปรายลดาหน้าตาดี แถมรูปร่างก็สูง ถือว่าเป็นคนสวยเลยทีเดียว ส่วนน้องสาวเขาถึงจะไม่สวยเท่าปรายลดา แต่ก็มีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง ชวนมองทีเดียวล่ะ หนุ่มๆแถวนั้น ต่างก็มองกันเป็นแถว แต่ดูสองสาวจะไม่รู้สึกตัว ดีแล้วล่ะ ทุกคนคงอิจฉาเขา คงคิดว่าเขาเป็นใครกันแน่ พี่ น้อง แฟน แฟนคนไหน ตะวันหยุดนิ่งนิดหนึ่งเมื่อคิดมาถึงตรงนี้ เขารู้สึกแปลกๆในหัวใจ
หลังกินข้าวกลางวันกันเสร็จเรียบร้อย ทั้งสามคนขับรถเลาะเที่ยวตามที่ต่างๆ เกือบค่ำ ถึงกลับมาที่พัก
"หิวรึยังกาน ถ้าหิวบอกปรายนะ เดี๋ยวปรายทำให้กิน คืนนี้เราจะกินหมูกะทะบนยอดเขาอันหนาวเหน็บ และเราจะดื่มเครื่องดื่มที่ทำให้ร่างกายเราอบอุ่น เอาเลยล่ะกันนะ นี่ก็เกือบหกโมงแล้ว กินไปเรื่อยๆล่ะกันนะ เราจะไม่กินข้าวกัน แต่ถ้าใครอยากกินปรายจะหุงให้ เอางี้ล่ะกันหุงไว้แล้วพรุ่งนี้เราทำเป็นข้าวต้มกินกันดีไหม หรือจะเป็นขนมปัง ไข่ดาวดี เดี๋ยวทำหมูกระทะก่อนล่ะกันอย่างอื่นค่อยคิด"
หญิงสาวสาละวนกับการการเตรียมอาหาร มีกานดาคอยช่วย อุปกรณ์ต่างๆ ครบจริง ๆ
ไม่นานก็พร้อมเสริฟ กานดาราย่างหมูบนกระทะร้อน "หมูหมักนี่อร่อยมากเลยนะปราย ที่นี่มีแต่ของอร่อย เดี๋ยวกานจะย่างให้สุกเลย กลัวท้องเสีย"
"พี่ตะวันชอบแบบไหนคะ ติดมันไหมอร่อยนะคะ เดี๋ยวกานย่างให้ค่ะ "
"ได้ทุกอย่างเลยน้องกาน กินได้หมด "
ชายหนุ่มสาละวนอยู่กับโทรศัพท์ของเขาลืมเอาแบตสำรองมา มีงานด่วนที่จะต้องให้ลูกน้องที่บริษัททำซะด้วย
"เอาของปรายใช้ก่อนได้เลยค่ะพี่ตะวัน ปรายมีสำรองไว้ ยังไม่ได้ใช้หรอกค่ะ"
เธอยื่นแบตสำรองให้เขา เมื่อเห็นว่าเขาค้นหาแล้วไม่เจอ
"ขอบคุณครับน้องปราย คนหน้านิ่งพูดเบาๆ "
"ปรายถามจริงๆ เคยมากับแฟนไหม อยู่ๆ กานดาราก็ถามออกมา"
"ไม่เคย มีแต่เพื่อน แต่คนที่คิดกับเราแบบแฟนก็มี แต่เราไม่ได้คิดกับเขาแบบนั้น งงมั้ย"ไม่ต้องงงหรอก ก็เพื่อนในกลุ่มนั่นแหละ เขาชอบแต่เราไม่ชอบ"
"บรรยากาศแบบนี้ไม่เหมาะจะมากับแฟนหรอก เหมาะพาเพื่อนมามากกว่า ปรายว่านะ"
"แล้วบรรยากาศแบบไหน ถึงจะเหมาะพาแฟนไปด้วย"
"ปรายไม่รู้เหมือนกัน เพราะยังไม่มีแฟน เข้าใจไหม เอ่ากินได้แล้ว มาถามอะไรตอนนี้เนี้ย "
สองสาวคุยกันข้างนอก แต่คนที่นั่งทำงานในเต้นท์ ตั้งใจฟังอย่างตั้งใจ และเผลอยิ้มอย่างไม่รู้ตัว
"ปรายแล้ว เราจะอาบน้ำตอนไหน อย่าบอกนะว่าก่อนนอน"
"ใช่ ทำไมรู้ล่ะ ปรายจะบอกให้นะอาบน้ำก่อนนอนดีสุด เย็นสบาย อาบแล้วก็นอนเลย "
"เดี๋ยวกินอาหารเสร็จค่อยไปอาบ เชื่อปราย พออาบแล้วเราจะไม่ค่อยหนาว"
เสียงโทรศัพท์ของปรายลดาดังขึ้น......
ไใครโทรมาปรายโทรบอกพ่อกับแม่แล้วนะว่าเราถึงแล้ว ใครหนอ อ้าวพี่ภาษนี่ ๆ
"สวัสดีค่ะพี่ภาษ ปรายอยู่บนเขาใหญ่ค่ะ ก็ปรายไม่แน่ใจนี่คะว่าพี่ภาษจะมาจริงๆ เลยไม่ได้รอ และอีกอย่างกานตื่นเต้นมาก เลยทำให้ปรายตื่นไปด้วย ลืมหมดทุกอย่างเลยค่ะ อยู่ผากล้วยไม้ค่ะ คนน้อยค่ะพี่ภาษ แบบนี้แหละดีไม่วุ่นวายดี จริงเหรอคะ อยู่ตรงไหน หญิงสาวหันขวา....โธ่..พี่ภาษ จะโทรทำไมคะเนี้ย ถึงนานหรือยังคะ พวกเรากำลังจะกินหมูกระทะกันพอดีเลยค่ะ มีขนมมาฝากน้องไหม"
"มีมาเพียบเลย ทั้งน้ำทั้งขนม ไหนบอกว่ามากัน 3 คน ใครอีกคน"
"อ้อ...พี่ตะวันค่ะ ทำงานอยู่ในเต้นท์ พอดีพี่เขามีงานค่ะ"
"สวัสดีค่ะคุณประภาษ กานดารายกมือไหว้ประภาษ พร้อมๆ กับปรายลดา"
"สวัสดีครับน้องกานดารา เรียกพี่ภาษเหมือนน้องปรายก็ได้ครับ จะได้รู้สึกคุ้นเคยกันมากกว่านี้"
"มาค่ะพี่ตะวันมานั่งตรงนี้ นี่เก้าอี้ค่ะ "
"พี่ตะวันคะ ปรายลดาเรียกคนในเต้นท์ พี่ภาษตามมาค่ะ จะพักกับพวกเราคืนนี้ "
หญิงสาวโผล่หน้าเข้าไปข้างใน เพื่อบอกเขา ก็แหละว่าเขาได้ยิน แต่ด้วยมารยาท และคนมาใหม่ก็เป็นเพื่อนเธอ หญิงสาวคิดว่าตัวเองต้องเป็นคนบอกเขา
"สวัสดีครับคุณประภาษ มาได้ยังไงครับ จะค้างกับเราใช่ไหมครับคืนนี้ ตะวันทักทายประภาษ"
เขาก้มมองนาฬิกาข้อมือ เห็นว่าเวลานี้เกือบ 1 ทุ่มแล้ว ด่านข้างล่างคงปิด ไม่สามารถขับรถกลับลงไปได้แล้ว มีทางเดียวคือต้องค้างคืนที่นี่
"สวัสดีครับคุณตะวัน ใช่ครับผมจะขอค้างด้วย แต่ผมไม่มีเต้นท์มา ต้องขออาศัยนอนกับคุณตะวันด้วยนะครับ ผมมีแต่ถุงนอน และอาหาร "
"ยินดีครับ ดีเหมือนกันกลุ่มเราจะได้ใหญ่ขึ้น ผมจะได้มีเพื่อนคุย อยู่กับสาวๆ ไม่รู้จะคุยอะไรเหมือนกัน เชิญครับเอากระเป๋าเข้ามาไว้ข้างในได้เลย เต้นท์นี้เหมือนน้องปรายเลือกมาให้เราสองคนนะ เต้นท์ใหญ่กว่าของผู้หญิงมากครับ"
ปากเขาก็พูดงั้นเอง แต่ในใจคิดว่านายประภาษคนนี้ จะตามขึ้นมาทำไม นี่ดีนะที่เขาตัดสินใจมากับสองสาว ไม่งั้นไม่น่าไว้ใจเลย ปรายลดารู้จัก แต่เขากับกานดาราไม่รู้จัก ไม่รู้ว่านายคนนี้นิสัยยังไง เหมือนเดิมนิสัยเขาก็เป็นแบบนี้ ไม่ไว้ใจใครง่ายๆ
ดูเหมือนปรายลดากับนายประภาษนี่จะไว้ใจกัน และคุ้นเคยกันมาก ตั้งแต่วันที่แวะร้านกาแฟแล้ว นี่ขนาดขึ้นมาเขาใหญ่ ก็ยังตามขึ้นมาส่งขนม ส่งน้ำ ต้องสนิทกันขนาดไหน เขาอยากรู้
"รบกวนหน่อยนะครับคุณตะวัน แหม....เต้นท์หลังนี้ใหญ่จริงๆ ซื้อใหม่เหรอครับน้องปราย "
"ใช่ค่ะพี่ภาษ เพื่งได้มาเมื่อตอนปิดเทอมคราวที่แล้ว ปรายขึ้นมาที่นี่กับเพื่อนค่ะ มาหลายคนเลยถอยใหม่ มาค่ะพี่ภาษ พี่ตะวัน หมูกำลังน่ากินเลยค่ะ ไส้กรอกก็มี หรือใครจะเอามาม่าซดร้อนๆไหมคะ คืนนี้หนาวมากแน่ๆ มีถุงนอนอีกอันนะคะ อยู่ในรถเดี๋ยวปรายเอามาให้ค่ะ "
"ไม่ต้องครับน้องปราย ขอกุญแจรถครับเดี๋ยวพี่ไปหยิบเอง ย่างหมูรอเลย อากาศเย็นๆแบบนี้ได้กินหมูย่าง ต้องอร่อยมากแน่ๆ "
ใครจะคิดว่าสองหนุ่มสาว ต่างก็จับคู่คุยกันระหว่างอาหารเย็น สองสาวคุยเรื่องสัพเพเหระ ส่วนสองหนุ่มเน้นไปทางทำธุรกิจเสียมากกกว่า ตะวันเพิ่งได้รู้ว่า ประภาษไม่ได้ทำแค่ร้านกาแฟอย่างเดียว
"สาว ๆ พรุ่งนี้เราจะไปเที่ยวที่ไหนคิดไว้หรือยัง พี่จองนั่งหน้านะ เพราะพี่จะเมารถ"
ประภาษพูดขึ้นหลังจากที่เขาพูดคุยและดื่มกับตะวัน อาจเป็นเพราะเครื่องดื่ม ทำให้สองหนุ่มพูดคุยถูกคอกันมากขึ้น ตะวันรับรู้ได้ว่าผู้ชายคนนี้คิดกับปรายลดาแค่น้องเท่านั้น
"อ้าวได้ไงคะพี่ภาษ นี่ไม่ถามน้องเลยหรือคะ มีเด็กผู้หญิงตั้งสองคนให้พี่ดูแล ประคบประหงม ไหงมาตัดหน้ากันแบบนี้ล่ะคะ ปรายกับกานอาจเมารถก็ได้ อะไรเนี้ยพี่ภาษ มาถึงก็เอาเปรียบ ปรายลดาบ่น"
"เอาน่าเดี๋ยวพี่เลี้ยงขนม แถมทริปให้อีกหลายๆ ทริปเลย ก่อนน้องปรายไปฝึกงาน อยากไปไหนบอกพี่ ยินดีรับใช้ครับ ว่าแต่ว่าคืนนี้พี่จะกล้าอาบน้ำไหม ทำไมมันหนาวแบบนี้ ประภาษบ่นกับตัวเองเบาๆ" เขามุดเข้าไปรื้นค้นกระเป๋าเพื่อหยิบเสื้อกันหนาวและหมวกกันน้ำค้าง
"จะอาบหรือไม่อาบก็ไม่มีใครว่าพี่ภาษหรอกค่ะ แต่สัญญาแล้วนะคะว่าจะเลี้ยง มีพยานตั้งสามคนนะพี่ภาษ อันดับแรกเลยพรุ่งนี้พาพวกเราไปทัวร์ปากช่อง และเลี้ยงทุกอย่าง ห้ามคืนคำ หญิงสาวพูดและมองประภาษด้วยแววตามุ่งมั่น อีกเรื่องนะคะ ที่พี่ภาษวานให้ขอเบอร์สาวให้ น้องต้องดูความประพฤติพี่ภาษอีกที ค่อยว่ากันทีหลัง ดูก่อนว่าดูแลน้องดีไหม"
ตะวันกับกานดารานั่งฟังอย่างเงียบๆ อดขำไม่ได้
"พี่ว่าสาวๆรีบไปอาบน้ำกันเถอะ อากาศเย็นลงมาก เดี๋ยวจะเป็นตะคริวไป ไปพี่เดินไปส่ง"
ตะวันเดินไปส่งสองสาวอาบน้ำ ปล่อยให้ประภาษเฝ้าของที่เต้นท์ เขาชอบบรรยากาศแบบนี้มาก เงียบ สงบ และเขาสามารถทำงานได้ จริงๆ ขึ้นมาสูงขนาดนี้ไม่มีปัญหาเรื่องสัญญาณเนตเลย ทำให้เขาสะดวกมากๆ ห้องน้ำดูสะอาดดี มีจำนวนมาก แต่ถ้าคนเยอะๆ ก็คงวุ่นวายน่าดูเหมือนกัน เขาชอบบรรยากาศแบบนี้จังเลย