ปรายลดา หญิงสาวธรรมดาๆคนหนึ่ง เป็นตัวของตัวเอง รักแรกของเธอ ก็เจอคนเห็นแก่ตัวเสียแล้ว เอายังไงกับรักแรกดี ให้อภัยดีไหม แต่เขาก็ร้ายเหลือเกิน
ผู้แต่ง
พรรณพสา2เรื่องย่อ
ปรายลดา หญิงสาวธรรมดาๆคนหนึ่ง เป็นตัวของตัวเอง รักแรกของเธอ ก็เจอคนเห็นแก่ตัวเสียแล้ว เอายังไงกับรักแรกดี ให้อภัยดีไหม แต่เขาก็ร้ายเหลือเกิน
รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,อื่นๆ,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
รักของปรายลดา(อ่านฟรีจนจบ)
ปรายลดา หญิงสาวธรรมดาๆคนหนึ่ง เป็นตัวของตัวเอง รักแรกของเธอ ก็เจอคนเห็นแก่ตัวเสียแล้ว เอายังไงกับรักแรกดี ให้อภัยดีไหม แต่เขาก็ร้ายเหลือเกิน
“เป็นยังไงครับน้องปราย กางเต้นท์ได้ไหม มาครับพี่ช่วย” เกรียงไกรที่เพิ่งว่างจากการประชุม รีบเดินตรงลิ่วมาหาปรายลดา เขาจับตามองเธอตลอดเวลา คอยหาโอกาสเข้ามาพูดคุย เธอไม่ได้อยู่กลุ่มของเกรียงไกร
“ขอบคุณค่ะพี่เกรียงไกร ไม่เป็นไรค่ะ ปรายจัดการกับเพื่อนเองได้ค่ะ พี่ครรชิตก็ดูแลอยู่ ขอบคุณมากนะคะ เชิญพี่เกรียงไกรตามสบายเลยค่ะ มีหลายคนที่ยังกางเต้นท์ไม่คล่อง ทางด้านโน้นค่ะพี่ ปรายขอตัวก่อนนะคะ เดี๋ยวจะมืดเสียก่อน” หญิงสาวพูดแล้วผละจากเขาไปหาเพื่อน จัดการใช้มีดถางหญ้า รอบบริเวณที่จะกางเต้นท์ โดยไม่ได้สนใจเขาอีกเลย
นั่นทำให้เกรียงไกรรู้สึกว่าเสียหน้ามาก ไม่ใช่แค่ปรายลดาที่อยู่ตรงนั้น น้องฝึกงานอีก ทั้งกลุ่มก็รวมตัวกันอยู่ตรงนั้นด้วย เขาสู้อุตสาห์แวะมาเพื่อจะช่วยเหลือหญิงสาว กลับได้รับการปฏิเสษ วันนี้เป็นวันที่ 7 แล้ว เขาไม่มีโอกาสได้ใกล้ชิดเธอเลย และเธอก็เหมือนจะรู้ตัว คอยหลบหลีกเขาได้ตลอดเวลา และเพื่อนเขาก็เหมือนจะเข้าข้างเด็กกลุ่มนี้ เขาสงสัยว่าทำไมแทนที่ปรายลดา จะต้องอยู่กลุ่มที่เขาต้องดูแล แต่กลับกลายเป็นครรชิต ที่ต้องมาดูแลกลุ่มนี้แทน ช่างเถอะ เขาไม่สนใจหรอก ต้องมีโอกาสสักวัน
เขาเริ่มที่จะสนใจปรายลดามากขึ้น หญิงสาวสวยถูกใจเขามาก แรกๆ เขาไม่แน่ใจ แต่พอได้พูดคุย ได้เห็นบ่อย คลุกคลีด้วย ถึงแม้จะไม่ได้ใกล้ชิดมาก หญิงสาวแข็งแรง อดทน ไม่มีอิดออด ไม่เรื่องมาก งานที่มอบหมายให้ ทำได้ดีทุกอย่าง เขารู้สึกพิเศษกับปรายลดามาก มากจนทำให้เขาลืมว่าเขามีกัญญารออยู่ที่บ้าน
“ก้อย ตุ๊กตา ปราณี เธอสังเกตเหมือนฉันไหม ฉันว่าพี่เกรียงไม่น่าไว้ใจเลย พวกเราบอกให้ทุกคนระวังตัวด้วยนะ เวลาไปอาบน้ำ ทำธุระอะไรก็ตาม ต้องไปกันเป็นกลุ่ม อยู่ใกล้ๆพี่ครรชิตไว้ พี่เขาดูน่าไว้ใจมากกว่าพี่เกรียง ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นลูกพี่ลูกน้องกับว่าที่พี่เขยฉัน แต่ฉันไม่เคยไว้ใจเลย”
“ใช่ๆ” ทุกคนพูดออกมาพร้อมกัน เห็นด้วยกับสิ่งที่ปรายลดาพูด
“พวกเราไม่ไว้ใจเลย สังเกตตั้งแต่วันแรกแล้ว ดูท่าทางเขาสนใจเธอจนออกนอกหน้าเลยนะปราย แต่ไม่ต้องห่วงพวกเราต้องสามัคคีกัน ห้ามแตกกลุ่ม เดี๋ยวเราต้องบอก พจน์ กับหาญ ไว้ด้วย ฉันเชื่อว่าพี่ครรชิตก็ต้องรู้ ว่าพี่เกรียงคิดอะไรอยู่ ทุกคนสังเกตุไหมว่า เวลาพี่เกรียงแวะมากลุ่มเรา พี่ครรชิตจะมากันไว้ก่อนทุกครั้ง ไม่ปล่อยโอกาสให้พี่เกรียงได้เข้าใกล้พวกเราเลย”
“ใช่เลยก้อย ปราณีสำทับอีกที ฉันคอยแอบดูตลอดเวลา ไม่น่าไว้ใจเลยจริงๆ รวมกลุ่มกันไว้นะทุกคน อดทนไว้ เหลือเวลาอีก 7 วัน พวกเราก็จะได้กลับออกไปแล้วล่ะ”
“พวกเราโชคดีที่ได้พี่ครรชิตเป็นพี่เลี้ยง ไม่งั้นอึดอัดมากเลย แค่ฉันเห็นแววตาพี่เขา ฉันก็รู้สึกไม่ปลอดภัยเลย จริงๆนะทุกคน” ตุ๊กตาย้ำกลัวว่าเพื่อนจะไม่เชื่อที่เธอพูด
ปราย ปราณี ก้อย ตุ๊กตา พจน์ หาญ ทั้ง 6 คนอยู่กลุ่มเดียวกัน มีครรชิตเป็นพี่เลี้ยง น้องๆทั้งหมดไม่มีใครรู้หรอกว่า จริงๆ แล้วเดิมกลุ่มนี้มีเกรียงไกรเป็นพี่เลี้ยง แต่ถูกเปลี่ยนชื่อก่อน โดยหัวหน้าของพวกเขา ครรชิตเองก็แปลกใจเหมือนกัน แต่ช่างเถอะ หัวหน้าคงมีเหตุผลแหละ น้องๆ กลุ่มนี้น่ารัก ไม่เป็นภาระเลย สนใจ เรียนรู้ และที่สำคัญ ทุกคนแข็งแรงมาก การลาดตระเวนไม่ได้เดินตัวเปล่า มีทั้งเป้ เต้นท์ ถุงนอน สัมภาระต่างๆ อีกเยอะแยะ แต่ทุกคนรับผิดชอบได้ดีมากๆ
ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าเกรียงไกรเพื่อนเขาคิดอะไรอยู่ นิสัยเดิมไม่เคยเปลี่ยน เขาไม่แปลกใจเลยที่กัญญา ยังไม่อยากแต่งงานกับเกรียงไกร เพราะความเจ้าชู้ของเขา เวลาที่เกรียงเห็นคนที่สวยถูกใจ เหมือนกับว่าเขาลืมว่าตัวเองมีภรรยาอยู่แล้ว เขาเตือนเพื่อนบ่อยๆ แต่เกรียงทำเป็นหูทวนลม คนอื่นเขาไม่อยากเข้าไปยุ่งเกี่ยวหรอก แต่อย่ามาทำรุ่มร่ามกับพวกน้องๆ ที่เขาดูแล มันจะเสียงาน
“ทุกคนฟังให้ดีนะครับ เหลือเวลาอีก 3 วัน 2 คืน การฝึกขั้นนี้ของพวกเราจะสำเร็จ พี่อยากให้ทุกคน ปฏิบัติตัวเหมือนที่ผ่านมา ระมัดระวังตัวให้มาก พยายามรวมกลุ่มกันไว้ และที่สำคัญอย่าห่างพี่เด็ดขาด ทุกสิ่งอย่างถ้าไม่ออกจากปากพี่ห้ามเชื่อใครทั้งนั้น น้องผู้ชายให้ดูแลเพื่อนผู้หญิงด้วย มีอะไรเราต้องช่วยเหลือกัน กลุ่มของเราเข้มแข็งและแข็งแรงกันมาก หัวหน้าชมมา แต่ห้ามเหลิงนะครับ ยังมีอีกหลายด่านที่เราต้องเจอ จำไว้อย่าไว้ใจใคร มีอะไรผิดปกติให้รีบบอกพี่ เมื่อวานมีอะไรจะเล่าให้พี่ฟังไหม” ครรชิตพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“มีค่ะพี่ครรชิต เมื่อวานตอนที่พี่ไปประชุมพวกเราลงไปอาบน้ำและซักผ้าที่ลำธาร ผู้หญิงอาบก่อน ให้เพื่อนผู้ชายเฝ้า แต่....”
“แต่อะไร” ครรชิตถามต่อทันที
“เอ่อ...”ตุ๊กตาหันมองหน้าเพื่อนๆทุกคน “มีคนมาดักรอปรายค่ะ เขาบอกพวกเราว่าอย่ายุ่ง เขามีธุระจะคุยกับปราย ให้พวกเรากลับไปที่เต้นท์ก่อน”
“แล้วไงต่อ....”ครรชิตถามหน้าเขาเครียดอย่างเห็นได้ชัด
ปรายกำลังอาบน้ำอยู่ในคลอง “เขาพยายามจะเดินลงไปหาปรายค่ะ แต่พวกเราไม่ยอม ตุ๊กตาตะโกนบอกให้ปรายรีบขึ้นจากน้ำให้รีบแต่งตัว ปรายใส่เกงเกงขาสั้น เสื้อยีดสีดำ ไม่โป๊เลยค่ะ”
“เขาเข้ามาผลักอกผมครับ ปรายขึ้นมาพอดี สุพจน์รีบบอก”
“แล้วไงต่อ?”
“เขาจับแขนปราย แต่ปรายสะบัดออกครับ” หาญเริ่มที่จะกล้าพูดบ้าง
“เหมือนเขาเมาค่ะพี่ครรชิต เขาบอกว่าพี่ธานินทร์ฝากมาให้เขาดูแลปราย เขามีสิทธิ์ ปรายต้องเชื่อฟังเขา พยายามจะเข้ามาดึงแขนปรายอีก ปรายเลยชกเข้าให้ทีหนึ่ง เขาไม่ยอมถอยอีกค่ะ เขาดูโกรธมาก พยามยามจะเข้ามาหาปรายอีก แต่พจน์กับหาญช่วยกันไว้ เขาเลยไม่กล้า แถมขู่พวกเราอีกว่า กลุ่มเราจะไม่ผ่านการฝึกครั้งนี้ เพราะพวกเราไมเชื่อฟังเขา ถือว่าไม่ให้ความร่วมมือกับรุ่นพี่ ฝ่าฝืนคำสั่ง ประมาณนี้ค่ะพี่ครรชิต เขาพูดอีกเยอะเลยค่ะแต่ปรายจำไม่ค่อยได้”
“ผมมีหลักฐาณครับ ผมขอโทษนะครับที่ฝ่าฝืนคำสั่ง นี่ครับ โทรศัพท์ผมแอบถ่ายวีดีโอไว้ ไม่ได้เล่นอะไรนะครับ เพราะไม่มีสัญาณาณเนต”
“ครรชิตรับโทรศัพท์มาดูวีดีโอที่ถ่ายไว้ เยี่ยมเลย เก็บไว้ให้ดีถือว่าพี่รับรู้แล้ว คืนนี้ช่วยกันกางเต้นท์ใหญ่ เราจะนอนรวมกัน แยกฝั่ง ชาย หญิง ไปไหนไปด้วยกัน ห้ามทิ้งกันเด็ดขาด พรุ่งนี้เราจะเริ่มเดินทางกลับหน่วย ไม่ต้องห่วงเรื่องที่เขาขู่ ขอให้รู้ไว้ว่าหัวหน้ารับรู้ทุกอย่าง พี่แค่อยากรู้ว่าพวกเราจะเล่าเหมือนที่พวกพี่เห็นไหม เอาล่ะเดี๋ยวเราเริ่มรวมเต้นท์ทันทีก่อนที่จะมืด ถ้ามีใครถามอะไรไม่ต้องพูด บอกว่าเป็นคำสั่งของพี่”
“ทุกคนระมัดระวังตัว โดยเฉพาะปราย ห้ามอยู่คนเดียว ในป่านี่อันตราย เขาไม่กล้ามาอีกหรอก แต่อย่าวางใจ คนบางคนก็ไม่ได้สำนึกเลย” ครรชิตสำทับอีกที
“พี่ไปประชุมก่อน ผู้หญิงจัดการก่อไฟ ทำอาหารได้เลย เราต้องทำเวลาวันนี้ควรอาบน้ำก่อนค่อยกินข้าว ตามนี้นะ ปฏิบัติได้เลย เดี๋ยวสักพักพี่กลับมา”
“รับทราบครับ/ค่ะ”
“เพื่อนๆ ไม่ต้องห่วงนะปราย สบายมาก แค่อย่าทิ้งกัน” นึกถึงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวเองเมื่อวานแล้ว ก็รู้สึกหลอนๆ เธอมีลางสังหรณ์ หญิงสาวบอกกับเพื่อน ห้ามเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในป่าให้ใครฟังเป็นอันขาด ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพี่ครรชิต กับหัวหน้าเขาจัดการ"
ทุกคนแปลกใจว่าครรชิตรู้เรื่องได้ยังไง แต่ช่างเถอะถือว่าเป็นเรื่องที่ดี เอาเข้าจริงๆเธอไม่กลัวเลย ถ้าเกรียงไกรมาวุ่นวายกับเธออีกครั้ง เธอจะเปิดเผยเรื่องที่เขามาสอดแนมเธอทุกวัน ตั้งแต่วันแรกที่เดินทางเข้าป่า ทำไหมเธอจะไม่รู้ เธอไม่อยากมีเรื่อง แต่เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ก็ถือว่าร้ายแรง เขามีสิทธิ์อะไรเข้ามาถึงเนื้อถึงตัวเธอ ในใจคิดว่าจะบอกเรื่องนี้กับพี่ครรชิต เมื่อกลับถึงหน่วย แต่พี่ครรชิตรู้แล้ว ต่อไปเธอจะไม่เกรงใจแล้ว เป็นไงเป็นกัน