ปรายลดา หญิงสาวธรรมดาๆคนหนึ่ง เป็นตัวของตัวเอง รักแรกของเธอ ก็เจอคนเห็นแก่ตัวเสียแล้ว เอายังไงกับรักแรกดี ให้อภัยดีไหม แต่เขาก็ร้ายเหลือเกิน
ผู้แต่ง
พรรณพสา2เรื่องย่อ
ปรายลดา หญิงสาวธรรมดาๆคนหนึ่ง เป็นตัวของตัวเอง รักแรกของเธอ ก็เจอคนเห็นแก่ตัวเสียแล้ว เอายังไงกับรักแรกดี ให้อภัยดีไหม แต่เขาก็ร้ายเหลือเกิน
รัก,ชาย-หญิง,ครอบครัว,ไทย,อื่นๆ,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
รักของปรายลดา(อ่านฟรีจนจบ)
ปรายลดา หญิงสาวธรรมดาๆคนหนึ่ง เป็นตัวของตัวเอง รักแรกของเธอ ก็เจอคนเห็นแก่ตัวเสียแล้ว เอายังไงกับรักแรกดี ให้อภัยดีไหม แต่เขาก็ร้ายเหลือเกิน
“อ้าว....นั่นใครมาล่ะนั่น นี่ยังเช้ามากเลยนะ รถภาษนี่นา ใช่ไหมแม่” นายอลงกตถามภรรยา
“เดี๋ยวนะคะ ขอแม่ใส่แว่นแป๊ปหนึ่งใช่ค่ะรถประภาษ แล้วอีกคนสองคนคือใคร"
นางกรกนกพูดเบาพร้อมขยับแว่นอีกครั้ง เพื่อเพ่งสายตาดูให้ชัดๆ แล้วหันมาบอกสามี พ่อคะ
"ตะวันกับน้องกานค่ะ”
สองสามีภรรยา หันหน้ามาสบตากันเงียบๆ
“มากันยังไงล่ะ ประภาษ พ่อตะวัน หนูกาน นี่มาจากบ้านหรือมาจากกรุงเทพฯ มาๆ เข้ามานั่งก่อน” นางกรกนกเอ่ยปากถามตะวันและกานดารา
ทั้งสามคนยกมือไหว้สองสามีภรรยา มาจากกรุงเทพฯ ครับ อยากมาพบคุณน้าทั้งสอง
“ผมมีเรื่องมาสารภาพครับ ตะวันพูดด้วยน้ำเสียงเครือๆ ผมขอโอกาสอธิบายเรื่องทั้งหมดของผมและน้องปรายให้คุณน้าทั้งสองฟังนะครับ”
“เอาเลยตามสบาย พูดออกมาให้หมด จะได้เคลียร์กันให้จบ ไม่มีเรื่องค้างคากัน" นายอลงกต พูดกับชายหนุ่ม เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ นับว่าเขาก็เป็นลูกผู้ชาย ที่กล้าเข้ามาหาเขากับภรรยา ดูแล้วเขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรหรอก อาจจะเพราะยังหนุ่ม ประกอบกับเป็นคนที่ใจร้อน มั่นใจในตัวเองมาก จนกลายเป็นข้อเสียของตัวเอง พฤติกรรมที่ตะวันทำ มันแตกต่างกับบุคคลิกเขามาก เอาเถอะ เขาจะลองฟังดูก่อน ว่าเขาจะว่ายังไง
“หนูกานน้าวานเข้าไปเตรียมเครื่องดื่มมาหน่อยลูก ยังเช้าอยู่มากพวกพี่ๆ เขายังไม่ขึ้นมาทำความสะอาด หนูเข้าไปในครัวเตรียมน้ำออกมาให้พี่ๆ เขาด้วยนะ” นางกรกนกหันไปบอกกานดารา ด้วยน้ำเสียงปกติ นางเอ็นดูลูกของเพื่อนสนิทของนางอยู่แล้ว ไม่มีเหตุผลอะไรที่นางจะแสดงออกว่าไม่อยากต้อนรับทั้งคู่ ถึงแม้ว่าอีกคนจะทำให้ลูกสาวของนางเสียใจมากจนต้องออกจากบ้านไปก็ตาม
“ได้ค่ะคุณน้า เดี๋ยวกานจัดการเองค่ะ คุณน้ารับกาแฟเลยไหมคะ กานจะได้ชงมาให้เลย” หญิงสาวถามกลับไป ปกติเธอมาบ้านปราย สมัยก่อน ทำให้เธอรู้ว่าใครชอบอะไรบ้าง
“ได้ๆ ดีมากเลย เหมือนเดิมเลยนะลูก ขอบใจมาก นะหนูกาน” นางกรกนกยิ้มให้เด็กสาวอย่างเมตตา
“ได้ค่ะคุณน้า กานดารารู้สึกโล่งอกที่คุณน้าทั้งสองยังมีท่าทีเอ็นดูเธอเหมือนเดิม เหมือนทุกครั้งที่มาบ้านนี้ ทุกคนรอสักครู่นะคะ” กานดาราเดินเข้าห้องครัวไปเพื่อจัดเตรียมอาหารเช้า ตั้งแต่ได้มารู้จักกับปราย เธอสามารถทำอาหารง่ายๆได้บ้างแล้ว ซึ่งเจ้าตัวก็รู้สึกภูมิใจมากๆ
“เดี๋ยวผมขอตัวเข้าไปช่วยน้องกานสักครู่นะครับ” ประภาษขอตัว เขาอยากให้ตะวันได้คุยกับคุณน้าทั้งสองอย่างสบายๆ เขาเลยเลือกที่จะเลี่ยงออกไปช่วยกานดารา เตรียมอาหาร
“เอาล่ะ พ่อตะวัน มีเรื่องอะไรก็พูดก็เล่ามาเลย น้าทั้งสองรอฟังอยู่” นายอลงกตบอกกับชายหนุ่ม
ตะวันถอนหายใจเฮือกใหญ่ แล้วทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นทั้งหมด ตั้งแต่ต้นก็พรั่งพรูออกมากจากปากของเขา เล่าความจริงทุกอย่าง “สุดท้ายนี้ผมก็ยังยืนยันว่า ผมรักน้องปรายครับคุณน้า ผมพลาดไป เพราะความเห็นแก่ตัวของ ผมรักแต่ตัวเอง ไม่ได้รู้สึกถึงความต้องการของน้องปรายเลย ผมยอมรับผิดทุกอย่าง ผมจะรอน้องปราย ถึงแม้ว่าน้องปรายจะไม่รักผมแล้วก็ตาม ผิดจากน้องปรายแล้ว ผมจะไม่มีใครอีกเลย ผมอยากขอโทษทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมทำกับน้อง ซึ่งผมก็ไม่รู้เลยว่า จะได้ขอโทษน้องด้วยตัวเองเมื่อไหร่”
สองสามีภรรยามองหน้ากัน หลังจากที่ฟังชายหนุ่มพูดจบ
“ตะวัน ฟังน้านะลูก สำหรับเรื่องนี้ น้าอยากให้ตะวันใจเย็นๆ ไม่ใช่ซิ น้าอยากให้ตะวันใจเย็นกับทุกเรื่อง อยากให้ตะวันคิดทบทวนเยอะๆ ทำให้เหมือนกับเวลาที่ตะวันทำงาน จิตใจของคนเรานี่มันอ่อนไหวมากนะลูก ตะวันโชคดีที่มาเจอคนแบบหนูปราย น้าไม่ได้ชมลูกสาวนะ หนูปรายเข้มแข็ง แข็งแรงทั้งร่างกายและจิตใจ เป็นผู้ใหญ่ากว่าตะวันเยอะมากนะลูก น้าอยากให้ตะวันดูน้องเป็นตัวอย่าง น้าจะพูดแค่นี้ และไม่ต้องห่วงว่าน้าจะรังเกียจ ไม่ต้องกลัวว่าเราจะไม่ต้อนรับ เราไม่จำเป็นต้องโกรธกัน แต่น้าขอว่าห้ามตะวันตามหาน้อง ปล่อยเขาไป ปล่อยให้เขาไปตามใจของเขา เดี๋ยวเขาก็กลับมา แต่....น้าไม่รับประกันนะว่า ถ้าเขากลับมา เขาจะเหมือนเดิมไหม น้าคิดว่าตะวันน่าจะรู้คำตอบดีนะ น้าเป็นพ่อ เป็นแม่ เราทั้งคู่เชื่อใจลูกเรา ให้อิสระเขาเต็มที่ ชีวิตเป็นของเขา น้าสองคนแค่คอยสนับสนุนในเรื่องที่คิดว่าดีและเห็นว่าสมควรแค่นั้นเอง เรื่องหัวใจเราจะไม่ยุ่ง ถือว่าเป็นเรื่องส่วนตัวของเขา นี่ไงดูซิ นายอลงกตยื่นแชทที่ปรายลดา ขอไปตั้งหลัก เห็นไหม น้าก็ติดต่อเขาไม่ได้เหมือนกัน และเราทั้งสองก็จะไม่ตามเขาเหมือนกัน เมื่อเขาพร้อมเขาจะกลับมาหาเราเอง”
ตะวันดูแชทที่อลงกตส่งให้ เขาสะอึกในใจ พ่อกับแม่ของปรายลดาพูดแบบนี้แล้ว เขาจะทำอะไรได้ คงต้องรอเวลา ก็สมควรแล้วกับสิ่งที่เขาได้ทำลงไป ตะวันโชคดีที่พ่อกับแม่ของปรายลดายังให้โอกาสเขาได้ชี้แจงเรื่องราวตั้งแต่ต้นจนจบ และไม่ถือโทษโกรธเขา เขานับถือในความใจกว้างและใจดีของท่านทั้งสองคน ขนาดเขาทำไม่ดีกับปรายลดามากมาย แต่ท่านทั้งสองก็ไม่ถือโทษโกรธเขาเลย
“กาแฟกับขนมปังค่ะคุณน้า” กานดาราและประภาษยกอาหารและเครื่องดื่มออกมาเสริฟ
“ตะวันกับหนูกานไม่ต้องกังวลนะลูก น้าทั้งสองยังรักและเอ็นดูเราทั้งสองเหมือนเดิม เราแยกแยะปัญหาได้ ปัญหาของบางคนไม่เหมือนกัน บางทีเหมือนเส้นผมบังภูเขา ง่ายนิดเดียวแต่แก้ไม่ได้ แก้ไม่เป็น กว่าจะหาทางแก้ปัญหาได้ ก็แทบแย่” นางกรกนกเอ่ยกับสองพี่น้อง
“สำหรับตะวันหลังจากนี้เป็นต้นไป น้าอยากให้คิดทบทวนดีๆในทุกสิ่งที่จะทำต่อไปนี้ คิดทบทวนให้มากๆ และต้องมีสติทุกครั้ง ชั่งน้ำหนักให้ดีๆ เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นครั้งนี้ ก็ให้มันเป็นบทเรียน และสุดท้ายน้าขอย้ำว่า อย่าตามอย่าไปวุ่นวายกับน้องปราย เดี๋ยวเขาสบายใจเขาก็จะกลับมาเอง แต่ถ้าหากช่วงที่น้องปรายไม่อยู่ ไม่ว่าจะกี่ปีก็ตาม ถ้าตะวันเจอใครใหม่ น้าก็ไม่ว่าอะไร เพราะเราก็ไม่ได้มีข้อตกลงอะไรกันอยู่แล้ว ไม่มีข้อผูกมัด ต่อไปก็อยู่ที่ใจของตะวันล้วนๆ คนเราถ้าจิตใจมั่นคงแล้ว ไม่มีอะไรมาทำให้เราหลงทางได้หรอก นายอลงกตพูด และมองหน้าชายหนุ่ม เราเป็นลูกผู้ชาย ต้องกล้าทำในสิ่งที่ถูกต้อง เข้าใจไหม”
“ครับคุณน้า ผมกราบขอบพระคุณ น้าทั้งสองที่ยังเอ็นดูผมกับน้อง และยังให้โอกาสผม ยังไงผมก็ไม่เปลี่ยนใจแน่นอนครับ นานแค่ไหนผมก็จะรอน้องปราย”
“กานก็กราบขอบพระคุณ คุณน้าทั้งสองด้วยนะคะ ที่ยังเมตตาเราเหมือนเดิม กานรักปราย เป็นห่วงมาก แต่ก็ดีใจค่ะที่เห็นปรายลงรูปในเพจ ถึงติดต่อพูดคุยกันไม่ได้ ก็ยังเห็นว่าปรายสบายดี”
“อย่าคิดมากไปเลยตะวัน ยังไงนายก็ต้องยอมรับสภาพ ผมเป็นกำลังใจอีกคนนะ สู้ๆนะเพื่อน คู่แล้วไม่แคล้วกันหรอกน่า น้องปรายรักใครก็รักจริง เกลียดใครก็เกลียดจริง แต่ในความเป็นคนจริงของเขา น้องปรายเป็นคนมีเหตุผล ผมเชื่อว่ามันจะดี” ประภาษตบไหล่ตะวันเบาๆ
ใช่เขาต้องเข้มแข็ง รอวันที่น้องปรายกลับมา ถ้าไม่ใช่ปรายลดา เขาก็จะไม่มีใคร เขาจะอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิตนี้