เมื่อสวรรค์ให้โอกาสได้ย้อนกลับไปหาครอบครัวอีกครั้ง ฉันจะต้องแก้ไขอดีตที่เคยผ่านมาให้ได้
ผู้แต่ง
tharataเรื่องย่อ
เมื่อสวรรค์ให้โอกาสได้ย้อนกลับไปหาครอบครัวอีกครั้ง ฉันจะต้องแก้ไขอดีตที่เคยผ่านมาให้ได้
แฟนตาซี,ครอบครัว,รั้วโรงเรียน,ข้ามเวลา,ย้อนยุค,ข้ามเวลา,แฟนตาซี,พล็อตสร้างกระแส,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ย้อนเวลามาแก้ไข
เมื่อสวรรค์ให้โอกาสได้ย้อนกลับไปหาครอบครัวอีกครั้ง ฉันจะต้องแก้ไขอดีตที่เคยผ่านมาให้ได้
ย้อนเวลามาแก้ไข!!
หลังจากแยกย้ายกันนอน ฉันก็มานอนกับย่า ตอนนี้ย่าหลับไปแล้วแต่ฉันยังนอนไม่หลับเพราะพี่กอบพูดถึงอาขึ้นมาทำให้ฉันนึกเรื่องเกี่ยวกับอาขึ้นได้ ชีวิตก่อนตอนนี้พวกเราไม่ได้ถูกหวย หลังจากวันนี้อีกประมาณ 2-3 เดือน อาวันแม่พี่กอบจะมาหาที่บ้านแล้วฝากให้พ่อเลี้ยงลูกอีก 2 คน คือกิ๊ก กับกิ๋ว กิ๊กเป็นลูกสาวอายุ 12 ปี กิ๋วคือน้องชายอายุ 2 ขวบ อาวันบอกว่าทำงานหนักเลยไม่มีเวลาดูลูกต้องออกขายของตลอด พ่อก็ใจดีรับไว้ทั้ง 2 คน กิ๊กเป็นเด็กหน้าตาดี ผิวพรรณดี เพราะอาวันซื้อของบำรุงทั้วผิวหน้าผิวตัวส่งมาให้ตลอดเพราะหวังในตัวกิ๊กมาก แต่จะหลงลืมของให้พี่กอบกับกิ๋วตลอด ฉันเคยเห็นพี่กอบแอบร้องไห้ก็มีเพราะไม่ค่อยจะได้รับอะไร และเป็นแบบนั้นตลอดจนพวกเราโต พี่กอบอายุ 18 ปี จะจบ มอหก อาวันบอกให้พี่กอบหยุดเรียนไม่ต้องเรียนต่อให้ออกมาหางานทำเพื่อหาเงินเตรียมเงินไว้ส่งส่งกิ๊กเรียนมหาวิทยาลัย ฉันจำได้เพราะเรื่องนี้พ่อกับอาทะเลาะกันใหญ่โต พ่อไม่ยอมให้พี่กอบหยุดเรียน พ่อจะส่งเสียเองเพราะที่ผ่านมาอาก็ไม่ได้ส่งเสียอยู่แล้วไม่มีสิทธิ์มายุ่ง พี่กอบจึงได้เรียนต่อแต่เป็นมหาวิทยาลัยของรัฐของจังหวัดใกล้ๆ ซึ่งครอบครัวเราไม่รู้เลยว่าอาไปคุยกับพี่กอบแล้วให้พี่กอบทำงานเสริมเพื่อส่งเงินให้อา และเงินที่พ่อส่งให้พี่กอบใช้อาก็ขอไปบอกว่าพี่กอบอยู่หอมหาวิทยาลัยไม่ได้เสียค่าใช้จ่ายอะไร ให้เอาเงินมาให้อาเพราะกิ๊กต้องเรียนพิเศษ เรามารู้เรื่องนี้กันจากสมุดบันทึกของพี่กอบที่เขียนระบายเรื่องต่างๆไว้หลังจากทนความกดดันไม่ไหวฆ่าตัวตาย พ่อโกรธอามากจนไล่ให้อาเอากิ๊กกับกิ๋วกลับไป พ่อจะไม่เลี้ยงให้แล้ว
“มึงมันสารเลว มึงเป็นคนพรากลูกชายของกูไปจากกู น้องสารเลว ฮึก กูรักของกูเลี้ยงของกูมา ตั้งใจส่งเสียให้เติบโต ฮึก ลับหลังกูพวกมึงกลับกล้าทำแบบนี้กับลูกชายของกู ฮือ มึงก็อีกคนกิ๊ก มึงจะแต่งตัวแต่งสวยแค่ไหนลุงไม่ได้ว่า ขอเงินลุงก็ให้ แล้วมึงไปยุ่งกับเงินพี่มึงทำไม ไม่พอก็บอกลุงสิ ทำไมทำกันแบบนี้ พวกมึงแม่ลูกใจดำกับลูกชายกูเหลือเกิน กอบ ฮึก กอบของลุง”พ่อทั้งต่อว่าอากับกิ๊ก ทั้งกอดศพพี่กอบที่รับมาจากโรงพยาบาลเพื่อเตรียมนำเข้าโลง คนอื่นๆที่ยืนดูต่างไม่กล้ามอง เพราะพ่อเป็นเข้มแข็ง ไม่เคยร้องไห้กับเรื่องอะไรเลย แต่ตอนนี้เสียหลานที่รักเหมือนลูกชายเพราะเลี้ยงมาตั้งแต่ขวบกว่าๆ คงเหมือนถูกควักหัวใจออกมาเสียแล้ว
“พี่ พี่จะมาโทษฉันได้ยังไง ฉันไม่ได้ทำอะไรเลยนะ เรื่องนี้ค่อยคุยกันเถอะ เรื่องเงินประกันชีวิตกอบที่พี่ทำให้มันได้หลายแสนอยู่นะ เอามาแบ่งให้ฉันก่อนดีไหม ฉันจะเอาไปใช้หนี้ ”
“ฮ่าๆๆ อีวัน ลูกของมึงนอนตายอยู่ตรงนี้นะ ตรงหน้ามึง มึงยังจะถามเอาแต่เงินประกันอีกหรือ งั้นมึงรู้ไว้กูจะไม่ให้มึงสักบาท ประกันนี้กูเป็นคนทำคนรับคือกู คือลูกสาวกู ไม่ใช่มึง กูสะใจนัก มึงไม่มีวันได้แตะของๆกอบอีกแน่กูจะไม่ยอม"
“แต่ไอ้กอบมันลูกฉัน มันตายฉันต้องได้ส่วนแบ่งสิ กิ๊กมันต้องเรียนต่อนะฉันจะเอาเงินพวกนี้ไปส่งมันเรียน ”
“มึงเอามันไปเลย มึงเอาลูกมึงกลับไป แล้วอย่ามาเหยียบบ้านของกูอีกจากนี้ไปมึงไม่ใช่น้องกู ไสหัวออกไป ส่วนเงินมึงอยากได้ก็ไปฟ้องเอา”
“ไอ้ลักมึงไล้กูหรือได้งันกูจะเอาไอ้กิ๋วไปด้วยกูจะทรมาณมันใช้งานมันเหมือนควายเลย ให้มึงทรมาณใจตายตามไอ้กอบไปเลย”อาวันว่าแล้วเดินเข้าไปลากกิ๋วลูกชายคนเล็กอายุ 8 ขวบของตัวเองออกมาแต่กิ๋วพยายามฝืนตัวทำให้ล้มลงไปกับพื้นแต่อาวันไม่ยอม ก็ลากกิ๋วถูไปกับพื้นทั้งอย่างนั้น
“พ่อ ฮึก พ่อช่วยกิ๋วด้วย กิ๋วเจ็บ กิ๋วไม่ไปกับแม่วัน กิ๋วกลัว พ่อจ๋าแม่จ๋าช่วยกิ๋วด้วย”
“มึงจะร้องทำไม ลุงมึงไม่เอามึงแล้ว มึงมานี่”ทั้งว่าทั้งกระชากกิ๋ว
“พ่อจ๋า พ่อ ฮือๆๆๆๆ”
“ปล่อย มึงปล่อยลูกกูมาเดี๋ยวนี้นะวันปล่อยลูกกู”พ่อรีบตามไปอุ้มเอากิ๋วมาจากอา
“งั้นมึงเอาเงินประกันมาให้กูทั้งหมดแล้วกูจะยกไอ้กิ๋วให้”
“ได้มึงเอาไปให้หมด แล้วต่อไปอย่ามาเหยียบบ้านกูอีก แม่เจเอาเงินมาให้วัน เอาให้มันไปทั้งหมดเลย ให้มันจบกันตั้งแต่วันนี้” แม่ไม่รอช้ารีบเข้าไปเอาเงิน 300000 บาทค่าประกันของพี่กอบมาให้อาวันทั้งหมดพอได้เงินแล้ว อาวันก็พากิ๊กกับอาบุญสามีกลับไปโดยไม่หันกลับมาสนใจเรื่องงานพี่กอบอีกเลย พ่อเป็นคนจัดการเรื่องทั้งหมดตามพิธีกรรม หลังจากนั้นพวกเราก็ใช้ชีวิตกันต่อ ไม่ได้รับข่าวคราวจากอาวันอีกเลย