“น่านฟ้า! กับอีเรื่องแค่นี้ จะร้องไห้ไปทำไม เลิกร้องไห้ได้แล้ว! แล้วลุกขึ้นมาแต่งหน้าแต่งตัวออกไปทำงาน เราไม่มีเวลามานั่งดูแกร้องไห้อยู่ตรงนี้หรอกนะ”
ชาย-ชาย,ไทย,เรื่องสั้น,รัก,18+,ความรัก,นิยายโรแมนติก,นิยายรัก,นิยายวาย,Mpreg,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“น่านฟ้า! กับอีเรื่องแค่นี้ จะร้องไห้ไปทำไม เลิกร้องไห้ได้แล้ว! แล้วลุกขึ้นมาแต่งหน้าแต่งตัวออกไปทำงาน เราไม่มีเวลามานั่งดูแกร้องไห้อยู่ตรงนี้หรอกนะ”
ผู้แต่ง
ชาเขียวนมกลิ่นมะลิ
เรื่องย่อ
คำเตือน
ชื่อ นามสกุล ของตัวละคร สถานที่ต่าง ๆ ในเรื่อง ไม่มีอยู่จริง ผู้แต่งล้วนแต่งขึ้นมาตามจิตนาการของผู้แต่งเท่านั้น
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะ
“น่านฟ้า! กับอีเรื่องแค่นี้ จะร้องไห้ไปทำไม เลิกร้องไห้ได้แล้ว! แล้วลุกขึ้นมาแต่งหน้าแต่งตัวออกไปทำงาน เราไม่มีเวลามานั่งดูแกร้องไห้อยู่ตรงนี้หรอกนะ”
"กะ...ก็เราเสียใจนิ ที่เกื้อทำแบบนี้กับเรา เราแค่อยากให้เกื้ออยู่กับเราเท่านั้นเอง เกื้อจะเสียงดังดุเราทำไม" ชายหนุ่มยังคงก้มหน้าอยู่อย่างนั้น ทำให้อีกฝ่ายที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามต้องชะงัก เพราะไม่นึกว่าเรื่องที่เขาบอกว่าแค่นี้กับทำให้อีกฝ่ายร้องไห้ไม่หยุด
"ระ...เราขอโทษ อย่าร้องไห้เลยนะ" น้ำเสียงของนฤสรณ์อ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด ถ้าเกิดว่าธาราธรโกรธเขาจนหายไปจากชีวิตเขา แบบนี้คงไม่ดีแน่ เขาอยู่ไม่ได้ถ้าหากขาดธาราธรไป
"แกนี่มันร้ายจริง ๆ เลยนะฟ้า แกทำให้เกื้ออยู่กับแกต่ออีกคืนอย่างนั้นหรอ" เพื่อนสนิทหันไปถามชายหนุ่มด้วยความอยากรู้
"ก็จริงน่ะสิ เรื่องอะไรฉันจะต้องทำให้เกื้อหนีฉันไปหาคนอื่นน่ะหรอ" ธาราธรยกยิ้มด้วยความสะใจ
"คนอื่นที่แกว่าเนี่ย ก็เพื่อนเขาไหมวะ"
"เพื่อนคิดไม่ซื่อน่ะสิไม่ว่า ฉันมองตามันก็รู้แล้ว ว่ามันคิดยังไงกับเกื้อ ฉันไม่ยอมปล่อยเกื้อไปให้มันเล่นหรอก"
อันนี้เป็นแค่ตัวอย่างความแซ่บของชีน้องน่านฟ้านะคะ ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะ
#เรื่องของน่านฟ้า
@SkySiKhram
น่านฟ้า...
เมื่อใครได้ยินชื่อนี้ต่างก็รับรู้ถึงกิตติศักดิ์ของธาราธรเป็นอย่างดี ว่า น่านฟ้า ธาราธร ธีร์ไชยารัตน์
เป็นคุณหนูเอาแต่ใจ ชายหนุ่มต้องการอะไร จะต้องได้เดี๋ยวนั้น ณ เวลานั้น แต่ถ้าเป็นเรื่องของการทำงานก็ได้ว่า เจนจัดในวงการ ใครทำอะไรหรือไม่ถูกใจ ก็โดนตีกลับทันทีและทำใหม่ให้เสร็จภายในเวลางาน
แต่ธาราธรไม่ใช่คนใจร้ายใจดำที่จะปล่อยให้ลูกน้องนั่งทำงานเกินเวลาหรือว่าปล่อยให้ทำงานอย่างเดียวจนไม่มีพัก ซึ่งบริษัทมีวันพักผ่อน โดยที่บริษัทจะเป็นคนออกเองทั้งหมด ได้ที่พักดี ได้กินดี ส่วนตรงนี้ก็ได้ใจพนักงานไปเต็ม ๆ
รวมถึงเรื่องเงินโบนัสตอนปลายปี ให้สมกับการตรากตรำทำงานกันมาตลอดทั้งปี ถึงแม้ว่าพนักงานจะบ่นว่างานหนัก แต่ในเรื่องของความใจถึงของเจ้านาย นั่นทำให้ลูกน้องใต้บังคับบัญชารักและเถิดทูนเจ้านายเป็นอย่างดี
ช่วงนี้เป็นช่วงปลายปี งานในส่วนต่าง ๆ ก็เริ่มเบาลงไปบ้าง กองงานบนโต๊ะทำงานก็ยังเบาบางไปเยอะแล้ว ชายหนุ่มยังคงนั่งหลังตรงตรวจเอกสาร และเซ็นงบประมาณปลายปีอย่างตั้งใจ จนได้ยินเสียงเคาะประตูขัดสมาธิในการทำงานของตน ธาราธรจึงเงยหน้าขึ้นมองที่ประตู
ก๊อก ก๊อก
"ขออนุญาตค่ะคุณฟ้า ตอนนี้คุณไม้กล้านั่งรออยู่ในห้องรับรองค่ะ" เลขาหน้าห้องอย่างสายพิณณ์เดินเข้ามาแจ้งให้เจ้านายทราบ เมื่อเห็นว่าเจ้านายรับทราบแล้วก็เดินกลับมานั่งทำงานในส่วนที่เหลือต่อ
"ทำไมไม่เข้าไปในห้อง ทำไมมานั่งอยู่ในห้องรับรอง" ธาราธรเดินเข้าห้อง เห็นว่าลูกพี่ลูกน้องอย่าง ไม้กล้า รชต อุดมวิเศษ นั่งจิบกาแฟอยู่ในห้องรับแขก แทนที่จะเข้าไปนั่งคุยเป็นการส่วนตัวในห้องทำงานของธาราธร
"แค่อยากมาเปลี่ยนบรรยากาศเฉย ๆ ก็เท่านั้นเอง ไม้จะบอกฟ้าว่าช่วงนี้ไม้จะต้องบินไปดูงานที่ต่างประเทศ ช่วงนี้ฟ้าก็ต้องรับศึกนักหน่อยนะ" รชตนั่งไขว่ห้างอย่างสบายใจ ปล่อยให้ธาราธรนั่งลงฝั่งตรงข้ามพรางหยิบขนมขึ้นมาทาน
"ในเรื่องของ?" ธาราธรยังไม่เข้าใจ
"ก็ในเรื่องของการประชุมสิ้นเดือนนี้ไง เรามีประชุมผู้ถือหุ้นนะ นี่ลืมแล้วหรอ ไม้บอกพี่สายพิณณ์เรื่องนี้ไปแล้วนะ พี่เขายังไม่ได้บอกฟ้าหรอ" ธาราธรนั่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็นึกขึ้นได้ว่าเลขาหน้าห้องบอกเรื่องนี้กับตนตั้งแต่เมื่อสองวันก่อนแล้ว
"อ๋อ พี่สายพิณณ์บอกเรื่องนี้กับฟ้าแล้ว แต่ฟ้ายังมีพี่น้ำอยู่ เรื่องนี้ไม้ไม่ต้องกังวลไป" รชตไม่ไว้ใจเรื่องสุดท้ายมากที่สุดจนต้องถอนหายใจอย่างอ่อนใจ กลัวว่าธาราธรจะไปหาเรื่องใครตอนประชุมเสียมากกว่า
"ถ้ายิ่งเป็นพี่น้ำ ไม้ยิ่งไม่ไว้ใจเลยเด็ดขาด ชอบให้ท้ายกันอยู่เรื่อยเลย"
"โอเค ๆ งั้นฟ้าจะพยายามคุมสติตัวเอง ไม่ให้มีปัญหากับพวกผู้ถือหุ้นก็แล้วกันนะ นะ นะ อย่าทำหน้าแบบนั้นสิ เดี๋ยวหมดหล่อกันพอดี"
"เฮ้อ ฟ้าก็เป็นแบบนี้ตลอดเลย วันนั้นพี่มีนเข้าประชุมด้วยนะ เพราะฉะนั้นทำตัวดี ๆ ด้วยละ"
"อืม โอเค ฟ้าจะทำตัวน่ารัก ๆ อ่อนพี่มีนด้วย นาน ๆ ทีจะได้เจอกัน ยิ่งช่วงนี้ติดแฟนหนักด้วยสิ"
"ชอบทำตัวเป็นเด็กอยู่เรื่อยเลยนะ ไม้อายุเท่ากับฟ้า ไม้ยังไม่ทำเรื่องแบบนั้นเลย"
ตอนนี้อายุของรชตและธาราธรปีนี้เข้าปีที่ยี่สิบหกแล้ว แต่ธาราธรมักจะทำตัวเป็นเด็กในสายตาของพี่ ๆ อยู่เสมอ เลยทำให้ธาราธรครองอันดับหนึ่งในใจของพี่ ๆ เสมอ
"ก็ฟ้าอยากอ้อนทุกคนเหมือนตอนที่ฟ้าเด็ก ๆ ไง" ธาราธรส่งสายตาเปล่งประกายใส่คนตรงข้าม จนรชตต้องหลบตา เพราะกลัวว่าใจของตัวเองนั่นจะโอนอ่อนตามคำพูดของธาราธร
ก๊อก ก๊อก
"เมื่อกี้ใครนินทาพี่อยู่หรือเปล่าเนี่ย" เสียงเคาะประตูทำให้รชตและธาราธรหันไปมองทางประตูทันที เมื่อเห็นร่างของชายหนุ่มวัยกลางคนเดินเข้ามาพร้อมหอบขนมมาเต็มไม้เต็มมือไปหมด จนรชตดีดตัวขึ้นลุกไปช่วยถือ
"มาไม่เห็นทักบอกฟ้ากับไม้ก่อนละครับ" ธาราธรรีบดีดตัวจากโซฟา พุ่งเข้าหาพี่ชายทันที
"ถ้าบอกก่อน ก็จะไม่ได้ยินสิครับ ว่าน้องฟ้านินทาอะไรพี่น่ะสิ"
"พี่มีน!" มีน กรวิชญ์ เมธาศุวพัฒน์ ถึงกลับหัวเราะขึ้นมาทันที จนธาราธรมองแรงใส่จึงหยุดหัวเราะ
"พี่พึ่งเคลียร์งานที่บริษัทเสร็จก็เลยตรงดิ่งมาหาเราเลย พี่มีเซนส์ว่าน้องต้องการพี่" กรวิชญ์เดินเข้าไปขยี้หัวคนน้องทันที
"แทนที่จะกลับไปหาพี่เรย์ มาหาฟ้าทำไมเนี่ย" ถึงปากจะปฏิเสธแต่การกระทำกลับตรงกันข้าม ธาราธรยื่นมือเปิดของในถึงกระดาษว่าลูกพี่ลูกน้องผู้พี่ซื้ออะไรมาให้
"อ้าว เมื่อกี้ยังบ่นว่าพี่ชอบกลับไปหาเรย์อยู่เลย อะไรของเรากัน พี่เริ่มชักเดาทางไม่ถูกแล้วนะ" กรวิชญ์แสดงสีหน้าเหนื่อยใจ
"ฟ้าก็พูดไปอย่างนั้นแหละครับ ไม่ได้คิดอะไรสักหน่อย อีกอย่างพี่ชายฟ้าก็แต่งงานมีครอบครัวแล้วด้วย ฟ้าจะหวงพี่ชายทำไมละครับ"
"จริงหรอครับ" กรวิชญ์นั่งจ้องหน้า ส่วนรชตเองก็กระซิบบอกความลับของธาราธร จนกรวิชญ์หลุดหัวเราะออกมา
"อะไรกันครับ น้อยใจที่คนที่ตัวเองชอบไม่มีวี่แววจะเปลี่ยนจะเพื่อนเป็นแฟนอย่างนั้นหรอครับเนี่ย" ธาราธรมองค้อนใส่รชตที่จู่ ๆ ก็เล่าเรื่องนี้ให้พี่ชายฟัง
"ฟ้านั่นแหละต้องยอมรับความจริงให้ได้ ว่าเพื่อนคนนั้นของฟ้าน่ะ ไม่อยากเปลี่ยนสถานะจากเพื่อนเป็นแฟนหรอก" รชตพูดหน้าตาเฉย
"งั้นไม้เตรียมรอดูได้เลย ว่าฟ้าจะต้องทำให้เกื้อมาเป็นแฟนฟ้าให้ได้เลย!" ธาราธรพูดน้ำเสียงหนักแน่น
"ไปเลิกสถานะ FWB กับเขาให้ได้ก่อนเถอะ" รชตพูดจี้ใจดำจนธาราธรหน้างิ้วหน้างอ ส่วนกรวิชญ์ที่ได้เห็นเรื่องสนุก ๆ ก็อดหัวเราะออกมาด้วยความชอบใจ
บรรยากาศภายในห้องนอนร้อนระอุเหมือนใครจุดไฟเอาไว้ ทั้งยังมีเสียงเนื้อกระทบกัน มีเสียงครวญครางด้วยความเสียวซ่านของชายหนุ่มสองคน ที่กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงบรรเลงเพลงรักกันอยู่บนเตียง
"อ๊ะ เร็วเกินไปแล้วเกื้อ ระ...เราไม่ไหวแล้ว" เสียงแหบแห้งของธาราธรยิ่งกระตุ้นอารมณ์ดิบของนฤสรณ์ได้เป็นอย่างดี เอวสอบก็ยิ่งทวีคูณกระแทกกระทั้นแก่นกายเข้าช่องทางรักลึกขึ้น จนกระแทกโดนจุดกระสันของธาราธรเข้า จนชายหนุ่มร้องครางลั่นด้วยความเสียว
"อ่าส์ แกอย่าตอดเราถี่แบบนี้สิ แบบนี้เราก็จะแตกน่ะสิ" นฤสรณ์ยกสะโพกของธาราธรดึงเข้าหาตัว และล็อกไม่ให้อีกฝ่ายดิ้นหนีออกไปจากเขา
"แตกเลยก็ดีสิ เราจะได้ขึ้นขย่มแกต่อเลยไง" ธาราธรยกยิ้มข้างขวาอย่างคนอยากเอาชนะ
"แกจะทำแบบนั้นไม่ได้ด้วยสิ เรายังไม่ยอมแตกง่าย ๆ หรอก อ่าส์ คนสวย" ยิ่งเห็นอาการม้าพยศของธาราธรมากเท่าไหร่ นฤสรณ์ก็ยิ่งบดขยี้แก่นกายแทรกเข้าออกจนธาราธรคิดผิดที่เขาท่าท้ายอีกฝ่าย
"อ่าาา...ระ...เร็วเกินไปแล้วนะ ช้าลงหน่อยเกื้อ เราจะไม่ไหวแล้ว อ๊ะส์ อ๊ะส์" ถึงแม้ปากจะบอกว่าให้ช้าลง แต่การกระทำของธาราธรยิ่งสวนทาง ช่องทางรักหวานช่ำตอดรัดแก่นกายของนฤสรณ์จนแทบเสียจะขาดให้ได้
ผลสุดท้ายที่เป็นธาราธรทนความเสียวซ่านที่ได้รับไม่ไหว จนถึงฝั่งปรารถนาไปก่อน นฤสรณ์เห็นว่าคนด้านล่างทิ้งตนไปมีความสุขคนเดียวแล้ว ก็รีบแทรกแก่นกายเข้าออกถี่ยับจนสร้างความเสียวซ่านให้กับธาราธรอีกครั้ง
มือเรียวหนาของนฤสรณ์จับแก่นกายขนาดพอมือของธาราธรรูดขึ้นลงไปมา ชายหนุ่มแทบจะทนไม่ไหว ทั้ง ๆ ที่เขาเองก็พึ่งแตกไป แต่นฤสรณ์ไม่ยอม กลับแกล้งตนอีกครั้ง ตอนนี้ทั้งด้านหน้าและด้านหลังของเขาถูกอีกฝ่ายแกล้งจนแทบจะทนไม่ไหว
"อ่าส์ เกื้อ ช้าหน่อย เราพึ่งแตกไปเมื่อกี้เองนะ"
"เราเห็นแกมีความสุข เราเลยอยากให้แกมีความสุขอีกไง อ่าส์" แก่นกายของนฤสรณ์ดึงเข้าออกพร้อมกับมือรูดแก่นกายของธาราธรไปพลาง ยิ่งเห็นว่าเพื่อนสนิทดิ้นรนเท่าไหร่ นฤสรณ์ก็ยิ่งรู้สึกพอใจมากเท่านั้น ชายหนุ่มเองก็ใกล้ถึงฝั่งฝันแล้วเช่นกัน
เอวสอบเร่งจังหวะเข้าออกช่องทางรัก ที่ตอนนี้ตอดรัดเขาจนเขาแทบจะระเบิด ยิ่งแรงบีบรัดในตัวของธาราธรยิ่งบีบแกนกายมากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งอยากฉีดน้ำอุ่น ๆ เข้าไปในตัวของธาราธรและเก็บมันเอาไว้
"อ่าส์..." น้ำอุ่น ๆ ของนฤสรณ์พุ่งกระฉูดเต็มรูรักของคนล่างไปหมด แต่สายตาที่จ้องมองมากลับยั่วยวนจนนฤสรณ์จับแก่นกายรูดขึ้นลงอีกครั้ง เพียงไม่นานแก่นกายก็กลับมาแข็งดังเดิม
ธาราธรเงยหน้าขึ้นมาชายหนุ่มตรงระหว่างขา ชายหนุ่มยิ้มหวานส่งให้อีกฝ่ายอย่างออดอ่อนและยั่วยวน ชายหนุ่มกัดริมฝีปากตัวเองหนึ่งที ก่อนจะขยิบตา พลางเอามือเรียวทั้งสองข้างแหวกทางรักของตัวเอง พร้อมกับน้ำเชื้อของนฤสรณ์ที่พึ่งแตกใส่เขาเมื่อครู่ แหวกให้เจ้าตัวได้ดู
นฤสรณ์จับธาราธรนอนคว่ำและชันเข่าขึ้น เจ้าตัวแหวกทางรักและเลียเพื่อเอาใจคนด้านล่าง
เสียงครางของอีกฝ่ายเป็นเครื่องยืนยันว่าอีกฝ่ายพึ่งพอใจในการกระทำที่เขาทำให้ นฤสรณ์ไม่รอให้เสียเวลาจับแกนกายยัดเข้าไปจนสุดลำ นั้นทำให้ธาราธรตาลอยด้วยความเสียว
"อ่าาาส์" เสียงแหบแห้งของธาราธรร้องครางด้วยความเสียว เมื่อเห็นว่าอีกคนปรับตัวได้แล้ว นฤสรณ์ก็เริ่มขยับเข้าออกอย่างเชื่องช้า ซึ่งนั้นสร้างความเสียวซ่านจนธาราธรกระตุกเกร็งจนถึงฝั่งฝันเป็นรอบที่สาม
"อะไรกัน แตกหนีก่อนกันอีกแล้วนะ แบบนี้มันต้องโดนลงโทษ"
เพี๊ยะ...
เสียงฝ่ามือฟาดลงบนก้นของธาราธร ความเจ็บปวดบริเวณบันท้ายนั่นไม่ได้ทำให้ธาราธรรู้สึกเจ็บเลยแม้แต่น้อย แต่นั้นมันยิ่งสร้างความเร้าใจขึ้นไปอีก
ช่องทางรักยิ่งบีบรัดแก่นกายของนฤสรณ์มาขึ้น จนอีกฝ่ายอยากจะสั่งสอนว่าไม่ควรทำกับเขาแบบนี้ นฤสรณ์ดึงแก่นกายของตัวเองออกมาเกือบสุดและแทงเข้าไปอีกครั้ง นฤสรณ์ทำแบบนั้นจนธาราธรแตกอีกครั้ง เจ้าตัวฟุบลงบนเตียงนอนไปด้วยความอ่อนเพลีย
แต่มีหรือที่นฤสรณ์จะปล่อยให้ธาราธรสบายตัวอยู่คนเดียว เจ้าตัวเอนตัวลงกระซิบข้างหูของชายหนุ่ม
"มันยังจบแค่นี้หรอกนะที่รัก" นฤสรณ์ดึงแก่นกายเข้าออกจนได้ยินเสียงร้องของคนด้านล่างร้องด้วยความเสียว
นฤสรณ์ลงโทษธาราธรจนเกือบเช้า ชายหนุ่มเห็นว่าคนตัวเล็กกว่าหลับไปแล้ว ก็อดที่จะเอ็นดูอีกฝ่ายไม่ได้ ก้มลงจุ๊บเข้าที่หน้าผาก ก่อนจะอุ้มเจ้าตัวเข้าห้องน้ำเพื่อทำความสะอาด
ปล.ยังไม่ได้ตรวจคำผิด
#เรื่องของน่านฟ้า
@SkySiKhram