แฟนฉันเป็นมาเฟีย - 5 ของขวัญ โดย สีชาเย็น @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น

มาเฟีย,รุ่นพี่วิศวะ

อายุครบ 18 เมื่อไหร่.....เธอโดนแน่เด็กโง่

ผู้แต่ง

สีชาเย็น

เรื่องย่อ

ลูกชายคนเล็กของตระกูลมาเฟียเก่าแก่ ทายาทรุ่น 3 สายตรง

รูปหล่อ พ่อโคตรรวย นิสัยแสนเย็นชาจนพี่ชายแท้ยังเอือมระอา

ตอนนี้ อยู่วิศวะ ปี 3 ม.TK โสดสนิทแถมขี้รำคาญ 

เรื่องความโหดก็สุดในรุ่นอยู่น่ะ

 

นิชาภา พิเศษชัยกุล หรือ นิชา Ni

ลูกสาวคนโตของไร่องุ่น ดิ วัลเล่ เขาใหญ่ 

สวยสดใส น่ารัก แสนซนตามภาษาด้วยวัย 17 ปี

มัธยม 5 เทอม 2 อีกไม่กี่เดือนจะขึ้น ม. 6 ชีวิตน้องนิชาต้องเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่

แฟนฉันเป็นมาเฟีย-1 น่ารำคาญ,แฟนฉันเป็นมาเฟีย-2 เจ็บตัว,แฟนฉันเป็นมาเฟีย-3 ไม่ว่าง,แฟนฉันเป็นมาเฟีย-4 HBD,แฟนฉันเป็นมาเฟีย-5 ของขวัญ

"อ้าวววว.... นิชา" เสียงเพื่อนร่วมชั้นที่โรงเรียนร้องทัก หลังจากเดินเข้ามาในร้านก๋วยเตี๋ยวแล้วเห็นเธอ

Ni : หวัดดี...มากับที่บ้านหรอ

"ใช่ ๆ แต่นั่งโน่น" เสียงคุยเจื้อยแจ้วหยุดลงทันที ที่เด็กสาวผมสั้นหันมาเจอ TD ก็ถึงกันสตันในความหล่อราวกับไอดอลดีๆ คนหนึ่งเลย การยืนจ้องแบบนี้สำหรับ TD เป็นเรื่องเสียมารยาทขั้นสุด เขาทั้งหยิ่งและถือตัวเหนือคนอื่น เพียงเห็นแก่ยัยม้าดีดว่าเป็นเพื่อนของเธอ เขาจึงเลือกที่จะเมินเฉย แล้วหันไปทางอื่นแทน

Ni : งั้นเรากลับก่อนนะเจอกันที่โรงเรียนนะ

"ดะ เดี๋ยว นี่ใครอ่ะหล่อโคตรเลยแก"

Ni : อ๋อคุณเขาเป็นแขกของที่บ้านอ่ะ แกอย่าเสียงดังเขาไม่ชอบ

TD : (แขกของที่บ้าน?)

"อ๋อ ๆ หล่อเนอะ ไปก่อนนะบาย"

      ระหว่างทางกลับบ้านไร่ ยัยม้าดีดบอกจะพาผมไปที่หนึ่งสวยมาก ๆ ผมก็ไม่ได้พูดอะไรปล่อยให้เธอพูดเธอทำไป ยังไงผมก็ต้องมาที่นี่บ่อย ๆ ไม่ไปวันนี้วันหน้าก็ต้องไปอยู่ดี ผมเคยถามพ่อว่าทำไมคุณอาไม่ให้คนงานผู้ชายมาดูแลผมแทนที่จะเป็นยัยม้าดีดนี่ พ่อผมบอกว่าเพราะไม่อยากให้คนอื่นมาวุ่นวายกับผมมากเกินไป คือ แปลง่าย ๆ ว่าสั่งคนไม่รู้ความมาเกิดผมไม่พอใจเอาปืนยิงทิ้งจะลำบาก ถ้าเป็นยัยนี่ผมยังคงมีความเกรงใจอยู่คงไม่ทำอะไรลูกสาวคุณอา แต่ก็จริงตามพ่อว่าถึงยัยนี่จะดูไม่ค่อยเรียบร้อยแต่เธอไม่ช่างถาม ไม่เคยยุ่งเรื่องส่วนตัวผมสักครั้ง ทำทุกอย่างที่พ่อให้ทำ ไม่วุ่นวายเหมือนเด็กผู้หญิงส่วนใหญ่

Ni : ถึงแล้วค่ะคุณ

TD : ....

Ni : ต้นน้ำอยู่บนเขาไหลลงมาตามลำธารนี้ ที่นี่เป็นเขตของไร่เราแต่บริเวณนี้ฉันขอพ่อไว้ไม่อยากให้ปรับเปลี่ยนมัน ส่วนต้นไม้ต้นนี้แม่เป็นคนปลูกไว้นะคะ ฉันกับน้องเลยชอบมานั่งตรงนี้บ่อย ๆ เผลอหลับก็มี

TD : ทำไมถึงพาฉันมา

Ni : เห็นคุณไม่ค่อยพูดคุณคงเบื่อ เลยพามาที่นี่เพื่อคุณจะอารมณ์ดีขึ้น

TD : ฉันไม่เคยบอกว่าฉันอารมณ์ไม่ดี

Ni : เฮ้อ...ตามใจคุณค่ะ งั้นกลับเลยไหม

TD : 15 นาทีละกัน

 

2 เดือนผ่านไป

IG : Ni_Cha_Di_V

​

 

"เลี้ยงก่อนแล้ว 1 ขอบคุณค่ะพี่ชาย" @wind777

 

     เสียงแก้วเหล้ากระแทกลงกับโต๊ะ ทำเอาคนรอบข้างถึงกับตัวแข็งทื่อ ก้าวกับเหมเองก็แอบตกใจเพราะปกตินายของเขาไม่เคยแสดงกิริยาแบบนี้เลย TD เป็นคนเก็บอาการเก่ง ด้านเดียวที่จะแสดงออกมาชัดสุดคือ ตอนจะกระทืบใครสักคนก็ลุกเดินไปเงียบกระทืบอย่างเดียว ไม่เคยกระแทกของ กระแทกเสียงใส่ใคร เหมยืนอยู่ในมุมที่เห็นผู้เป็นนายนั่งมองหน้าจอมือถือมาสักพัก เขาคิดว่าเขาพอเดาออก

Hem : นายจะกลับเลยไหมครับ

TD : ได้

DL : พรุ่งนี้กูต้องไปท่าเรือมึงสนใจไปด้วยไหม

TD : ไม่

     ดอลล่าเพื่อนสนิทยักไหล่แบบไม่แคร์ ก็ส่วนของการรับสินค้าเข้ามาทางเรือมันเป็นหน้าที่เขาแต่เห็นเพื่อนอารมณ์ไม่ดีเลยชวนไปงั้น ออกจะแปลกใจอยู่มากหน่อยที่ TD หลุดใครกันทำได้ขนาดนี้

 

Kao : อาทิตย์หน้านายจะบินไหมครับ

TD : ไม่

Kao : ให้ผม 2 คนจัดตารางลงที่ไหนดีครับ

TD : ไร่ดิ วัลเล่

Kao : แต่ไวน์เพิ่งส่งมานะครับนายไม่ต้องไปก็ได้

TD : เดี๋ยวนี้พี่ 2 คนชอบตั้งคำถามกับผมนะ

Kao : ขอโทษครับ

TD : พรุ่งนี้ผมจะเข้าตึกใหญ่

Kao : ครับ

 

     กล่องกำมะหยี่สีดำสนิทมีโลโก้ TD สีทองเลเซอร์ไว้อย่างประณีต เป็นโลโก้เฉพาะของแต่ละคนในครอบครัวเท่านั้น พี่ชายคนโต ย่อด้วย TL เทย์แลน คนรอง TP ทรูเปอร์ ร้านเพชรสุดหรูใจกลางเมืองที่มีครอบครัวเป็นเจ้าของวันนี้ พนง. แทบจะยืนเท้าไม่ติดพื้น TD ไม่เคยมาเลือกของเองสักครั้ง แต่ครั้งนี้เขามาเลือกสร้อยพร้อมจี้ที่สลักตัวย่อ NC แถมยังรอรับของเองกับมือด้วย

Line

TD : วีคหน้าฉันจะเข้าไป

     นิชาได้แต่นั่งมองข้อความนั้นซ้ำไปซ้ำมาหลายรอบ เขาบอกเธอทำไมในเมื่อปกติ เขากับเธอไม่เคยคุยกันเลยด้วยซ้ำยิ่งข้อความทางไลน์ยิ่งไม่เคย รูปเดียวที่ส่งในไลน์คือสลิปเงินตอนแขนหักเท่านั้น ผ่านไปสักพักเลยพิมพ์ตอบเขาไปว่า "ค่ะ" TD นั่งมองข้อความตอบกลับที่ดูไม่ยินดียินร้ายใด ๆ ก็ยิ่งหงุดหงิด ที่กับคนอื่นทำไมพูดมาก น่ารำคาญที่กับเขาถ้าพ่อไม่สั่งคงไม่พูดกับเขาเลยสินะ ถ้าไม่ติดโปรเจกต้องส่งอาทิตย์หน้าเขาจะไปมันซะพรุ่งนี้เช้าเลยกล้าดียังไงถึงเมินเขา หลังจากพยายามสงบอารมณ์อยู่สักพัก แสงจากหน้าจอมือถือสว่างข้อมาพร้อมข้อความที่ทำให้เขาคลายความหงุดหงิดลงไปได้อย่างมาก

Line

Ni : งั้นเดี๋ยวพาคุณไปเที่ยวน้ำตกนะ เอาชุดมาเผื่อด้วย

       "พี่ 2 คน กลับบ้านเถอะ" TD เอ่ยเสียงเรียบ ทำเอาก้าวกับเหมมองหน้ากันเลิ่กลั่ก เพราะยังไม่ถึงเวลาเลิกงานแต่ก็ไม่คิดจะถามผู้เป็นนาย เลยได้แต่ก้มหน้าเล็กน้อยเดินออกมา นายอยู่บ้านแล้วมีการ์ดอีกชุดดูแล 24 ชม. TD นอนที่บ้านมากกว่าคอนโด อาจเพราะไม่อยากทำให้ผู้เป็นแม่เป็นห่วงมาก เลยตัดสินใจเลือกนอนที่บ้านแทน ส่วนไอ้ข่าวลือว่าบ้านมีบ่อจระเข้อ่ะไม่จริง มีแค่หมา 4 ตัวที่ถูกฝึกมาเฉพาะแค่นั้น

​