โคบา อีลีฟ ถูกจับคู่กับ ลูทวิช มุลเลอร์ เพื่อล่าตัว"ฮิตเลอร์"ผู้นำสังหารหมู่ที่หนีความตายโดยการสิงสู่ผู้คนไปเรื่อยๆ ฉากหลังการล่าอาชญากรระดับ A-list ทำให้ความสนิทสนมถลำลึกไปถึงเตียงนอนอย่างช่วยไม่ได้
อาชญากรรม,ลึกลับ,สืบสวนสอบสวน,ชาย-ชาย,ไทย,สืบสวนสอบสวน,ผี,วาย,วายแฟนตาซี,yaoi ,อาชญากรรม,อาถรรพ์,18+,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ช่วงชีวิตหนึ่งของคนเรา ต้องได้เจอบทเรียนอะไรสักอย่างที่จะเปลี่ยนชีวิตไปตลอดกาล สำหรับผมแล้วไม่มีอะไรที่เลวร้ายไปกว่าต้นกำเนิดของตัวเองหรอก การที่แม่ถูกทำร้ายและชายที่เราคุ้นเคยมาตลอดกลับไม่ใช่พ่อแท้ๆ
...ในเวลานั้นผมแทบล้มทั้งยืน...
เมื่อรู้ความจริงและตัดสินใจปิดฉากเรื่องนี้ด้วยเอง จึงได้ใคร่ครวญอย่างถี่ถ้วนว่าวันนั้นแม่ร้องห้ามผมด้วยเหตุใด แม้ว่าเธอจะถูกข่มเหงแต่ก็คงไม่อยากให้ผมขึ้นชื่อว่าเป็นลูกอกตัญญูฆ่าพ่อของตัวเองได้ลงคอ
...แต่ผมจำเป็นต้องทำเพราะการมีอยู่ของคุณอา มันเลวร้ายกับโลกนี้มากเกินไป...
บางทีผมอาจจะโดนผีเข้าสิงอีกครั้งก็ได้นะ ผีโคบาไงล่ะ ยังจำที่เขาบอกได้อยู่เลยว่าการเป็นสายลับต้องทำทุกอย่างเพื่อให้ภารกิจสำเร็จ การที่ผมตัดสินใจแบบนั้นอาจจะเป็นบททดสอบอย่างหนึ่ง
...แต่ผมลาออกแล้ว...
โคบาสันนิษฐานว่าผมอาจจะโดนสิงสู่ช่วงรอยต่อที่จะขึ้นปีสอง เพราะผมเปลี่ยนคณะเรียนช่วงนั้น มันเป็นอะไรที่แปลกเพราะผมไม่รู้สึกผิดปกติอะไรเลย จนกระทั่งวันนี้ที่จู่ๆ ผมก็รู้สึกหมดแพชชั่นกับการทำงาน มันเหมือนไม่ใช่ตัวตนของผม รู้สึกไม่เหมาะกับการเป็นพนักงานสืบสวนด้วยซ้ำ แม้จะมีตำแหน่งอื่นที่หัวหน้าสามารถใช้อำนาจย้ายผมได้ทันทีก็ตาม แต่ความกระตือรือร้นมันก็ไม่เคยจุดติดอีกเลย
ทำให้ตอนนี้ผมเป็นเพียงชายตกงานคนหนึ่ง ที่กำลังคุ้ยหาอาหารในห้องครัวใหญ่ที่แม่บ้านเตรียมไว้ให้ ก่อนที่ทุกอย่างมันจะเย็นชืดจนเสียรสชาติไปหมด
“ลูทด์”
“ครับ?” ผมที่กำลังจดจ่ออยู่กับตู้เย็นได้หันไปหาคุณแม่ ในขณะที่ตัวเองกำลังคาบขนมปังอยู่กับปากในชุดนอนแสนสบาย
...ตอนนั่นแหละ ผมถึงได้รู้ว่ามีบุคคลไม่พึงประสงค์มาเยี่ยมเยือน...
โคบา! มาทำอะไรที่นี่วะ! แล้วแม่ไปถูกอกถูกใจเขาตั้งแต่เมื่อไหร่ ถึงได้เดินเอาองครักษ์ผู้ยิ่งใหญ่ใส่พานมาหาผมถึงที่ แล้วดูเสื้อผ้าสไตล์หนุ่มอเมริกันนั่นสิจะไปเดินถ่ายแฟชั่นสตรีทที่ไหนวะ
...มันจะเท่เกินหน้าเกินตาไปแล้วมั้ง...
ไม่รู้แหละแต่ผมรีบดึงขนมปังออกแล้วจัดท่าขรึมให้เหมือนปกติ จนคนที่ยืนอยู่ข้างหลังแม่หลุดขำออกมาเล็กน้อย
ไม่นานเธอก็เดินจากไป ทิ้งให้ผมกับโคบายืนจ้องหน้ากันอยู่สองคน ผมเพิ่งรู้ตัวว่าการพบกันในเวลาปกติ จะทำให้ผมงกเงิ่นไม่เป็นตัวเองขนาดนี้
มันต่างจากคอนโดที่โคบาไปเยี่ยมเป็นประจำ เพราะผมไม่ได้เผยตัวตนขนาดนี้ส่วนมากก็แค่มีเซ็กซ์กันแล้วก็กลับ
“คุณลาออกจากงานไม่เห็นบอกกันบ้างเลย”
“ไม่ใช่ธุระอะไรของคุณนี่หว่า เป็นญาติโกโหติกาฝ่ายไหนล่ะ”
“นั่นน่ะสิ แต่ถ้าเป็นผัวคุณผมมีสิทธิ์ถามมั้ย”
“ถามจริง คุณนอนกับผมคนเดียวเหรอ ถ้าคุณยึดตรรกะนี้สงสัยได้เป็นผัวคนทั้งโลกแล้วมั้ง” พูดเรื่องนี้ทีไร ผมแม่งโมโหทุกทีเลยว่ะทุกท่าน
เขาเพิ่งบอกเมื่อไม่นานมานี้ ว่าต่อให้เย็ดแม่ผมก็ทำได้ถ้านั้นมันทำให้ภารกิจสำเร็จ แล้วคิดเหรอว่าเขาจะไม่เคยทำมาก่อน แล้วในอนาคตข้างหน้าล่ะ?
...ผมตอบเองก็ได้ ไม่เหลือหรอก...
“ชีวิตคนเรามันก็ต้องเคยมีความสัมพันธ์หลายๆ แบบบ้างสิ วัยรุ่น วัยทำงาน เพื่อนกินเพื่อนนอนเพื่อนเที่ยว คุณจะให้ผมซิงรอเนื้อคู่หรือยังไง”
“ผมไม่ได้หมายถึงประเด็นนั้นเว้ย ผมหมายถึงภารกิจ ถ้าคุณคิดจะจริงจังกับผม ผมไม่โอเคหรอกนะ ที่จะให้คนของตัวเองไปจิ้มกับใครไม่เลือกหน้า”
…เชี่ย ผมพูดอะไรออกไปวะ จริงจังอะไรก่อน? ...
แล้วก็ตามคาด ทันทีที่พูดออกไปเจ้าองครักษ์ผู้เก่งกาจเกรียงไกรก็ยิ้มอย่างมีเลศนัยทันที ผมต้องขอออกตัวก่อนเลยนะ ว่ามันไม่ได้ออกมาจากก้นบึ้งจิตใจของผม มันอาจจะมาจากเรื่องต่างๆ ที่ผสมปนเปเช่น การที่ผมโดนคุณอาแซว ว่าพาเพื่อนไม่กี่คนเข้าบ้าน ซึ่งมันเหมือนการพาแฟนมาแนะนำตัวกับพ่อแม่ รวมถึงความสัมพันธ์ของผมกับเขา เลยทำให้สมองผมคิดไปเองโดยอัตโนมัติ
“งั้นเหรอ...ถ้าผมรับข้อเสนอวันนี้จะได้ตำแหน่งแฟนของคุณไหม”
“เกิดมาหลงตัวเองแบบนี้ตลอดเลยหรือเปล่า?”
“ตอบสิ”
“....”
ผมไม่ได้ทำตามที่สวิตช์คะยั้นคะยอ ซึ่งนั่นมันก็เป็นสาเหตุให้โคบาเดินเข้ามาประชิดตัว และรั้งเอวแกร่งของผมเข้าแนบชิดกับตัวเอง
เขายกยิ้มเพื่อมองหน้าผมเล็กน้อยก่อนที่รสจูบหนักจากริมฝีปากจะบดขยี้โดยไม่ขออนุญาตใดๆ และผมเองก็ไร้ซึ่งแรงทัดทาน
บอกตามตรง...เมื่อได้สัมผัสตัวเขาความห่างเหินก็ถูกเติมเต็มและทำให้ผมรู้ ว่าตัวเองนั้นโหยหาเขามากเพียงใด
ผมเบี่ยงเรียวคอซ้ายขวาเพื่ออยากให้เขาฝั่งรอยดูดไว้ให้เต็มคอ ในเมื่อผมว่างงานอยู่แล้วไม่จำเป็นต้องปกปิดร่องรอยพวกนี้จากใคร
... เพราะฉะนั้นแล้ว จัดผมให้หนักๆ ไปเลย...
จากนั้นแผ่นหลังของผมก็ถูกลูบไล้ไปพลาง ลามไปถึงบั้นท้ายสองลูกที่นูนแน่นก็ได้ถูกขย้ำด้วยมือใหญ่สองข้างเป็นจังหวะ
ไม่นานชุดนอนสีเรียบอันบางเบาก็ถูกเลิกขึ้น และเป็นผมเองที่ใช้มือขมวดมันไว้ไม่ให้ร่วงหล่น มิเช่นนั้นหน้าอกแกร่งของผมที่กำลังโดนดูดกลืนปลายยอดอ่อนไหว มันต้องหยุดชะงักและทำให้ผมอารมณ์ค้างเติ่งแน่ๆ
ใจกลางหว่างขาก็ถูกลูบไล้เพื่อปลุกอารมณ์อันพลุ่งพล่านให้ตื่นขึ้น ไม่ต่างอะไรจากมือผมที่ก็ทำให้เขาเช่นกัน
“ห้องผมเถอะ ผมอายแม่บ้าน”
ผมยื่นคำขาดแม้จะต้องขัดอารมณ์ของเราทั้งคู่ก็ตาม แต่มันอุกอาจเกินไปสำหรับบทรักร้อนเช่นนี้ เพราะสาวใช้ในบ้านของมันมีอยู่หลายคน ผมไม่อยากตกเป็นขี้ปากใคร
ตุ๊บ!
“อ๊า...”
เมื่อถึงที่หมายอย่างทุลักทุเล เขาจับผมหันหลังและผลักลงบนเตียงอย่างไม่รีรอ จากนั้นดึงกางเกงยางยืดของผมให้ร่นลงไปกองกับข้อเข่า ผมจึงรู้สึกถึงสายลมเย็นวาบผ่านพื้นที่หวงห้ามยามเขาคลี่มันออก เพื่อใช้นิ้วร้อนเกลี่ยรูร้อนของผมจนสะดุ้งโหยง
...ชักจะเอาแต่ใจเกินไปแล้ว...
ผมจึงหันมาปะทะหน้ากับโคบา และค่อยๆ คลานเข้าไปหาอย่างช้าๆ เลิกปลายเสื้อเขาขึ้นเล็กน้อยจึงเผยให้เป็นหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม มันเหมือนหัวสมองผมคิดว่าตรงนี้มีของหวานชโลมไปทั่ว จนอดเข้าไปเลียไม่ได้
“อยากก็ปลดสิ” ว่าแล้วต้องเล่นตัว โคบาก็เป็นเสียแบบนี้ชอบผมเห็นผมดิ้นพล่านเพราะต้องการเขาแทบขาดใจ
...ซึ่งผมไม่คิดเถียงความจริงข้อนี้...
รีบสนองความต้องการของตัวเองทันที วินาทีที่ซิปรูดออกเป็นทางยาวชั้นในถูกรั้งลงมาข้างล่าง แท่งแกร่งของโคบาก็เด้งฟาดหน้าผมทันที
ผมไม่รีรอลิ้มรสความอร่อยตรงหน้า อ้าปากเข้าครอบงำมันเพื่อรูดขึ้นลงไปตามความยาวแม้จะลำบากมากแค่ไหนก็ตาม เนื่องจากขนาดยามพองตัวของเขา
ปลายหัวหยักถูกไถไปกับผนังด้านในอย่างลื่นไหล เส้นเลือดที่พาดผ่านไปตามลำให้ความรู้สึกขรุขระเหมือนได้เคี้ยวเนื้อชั้นดี
ผมเพลิดเพลินจนหลับตาพริ้ม เนิ่นนานเท่าไหร่ไม่รู้เพราะมือใหญ่ของโคบาได้เข้ามาบีบที่กระพุ้งแก้ม แล้วงัดหน้าผมให้เงยขึ้น เป็นสัญญาณบอกว่าเขาไม่ต้องการเพียงเท่านี้
ผมจึงหมุนตัวหันร่องร้อนไปนำเสนอเขาอย่างว่าง่าย สิ่งที่แรกที่รับรู้คือนิ้วสากที่เข้ามาสัมผัสให้วูบไหว ปลุกความอยากจนรู้สึกว่าการหยอกล้อนี้มันช่างน่ารำคาญเหลือเกิน
“กล้ามาเอาผมถึงที่ ก็อย่าลีลา เร็วๆ หน่อยสิ” ผมเร่งเร้า
“ถามแม่คุณดู เขาเสนอคุณให้ผมเอง”
…ปากดี! แม่แค่รับแขกตามปกติเท่านั้น คนหลงตัวเองนี่มันจริงๆ เลยว่ะ...
“อ่า...”
รู้สึกดีชะมัด แท่งร้อนของโคบาที่ผมไม่ได้สัมผัสมาเกือบเดือน มันเข้าออกในตัวผมอย่างลื่นไหล ขนาดสะใจซึ่งบดเบียดจนรู้สึกว่าในภายคับแน่นชวนน้ำตาเล็ด
จังหวะเชื่องช้าเช่นนี้พร้อมกับการลูบไล้แผ่นหลังของผมจากมือเขา เสียวซ่านไม่แพ้ยามดุดันเลย ไม่นานผมก็ปลดกระดุมเสื้อนอนจนหมดแม้จะใช้เวลานานก็ตาม ผมเอี่ยวตัวไปมองโคบาเล็กน้อย เพราะอยากรู้ว่าเขามีสีหน้าเช่นไร ยังพอใจกับรูจีบเร่าร้อนของผมอยู่ไหม
แต่พอหันไปเจอร่างเปลือยเปล่าที่เขาจัดการตัวเอง มัดกล้ามสวยงามเช่นนั้นก็ทำให้ผมไม่สนใจเป้าหมายของตัวเองอีกแล้ว เพราะเป็นผมเองที่ความต้องการเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ
...จิตใต้สำนึกอาจมอมเมาผมอยู่ แต่เขาหล่อเกินไปไหมวะในเวลานี้...
“ลูทด์...อ่า...”
เขาเปล่งเสียงเล็กน้อยหลังจากนั้นกระชับเอวผมแน่นด้วยมือสองข้าง เพื่อบรรเลงจังหวะรักสะท้านปั้นท้าย จนผมรู้สึกว่าแก้มก้นของตัวเองสั่นเป็นคลื่นเลยล่ะ
“ของคุณดีจัง มันดีมากเลยโคบา อ่า...าา”
เพียงเท่านั้นก็เหมือนเปิดสวิตช์เอวแกร่ง เขาโถมแรงใส่ไม่ยั้งจนผมนึกสงสารเอวตัวเอง แต่ก็ไม่ได้ออกปากห้ามปรามอะไรออกมาหรอก เพราะตอนนี้ผมหันหลังไปมองจังหวะเข้าออกสุดสยิว โดยไม่ลืมแบ่งสายตาอันยั่วยวนไปยังกล้ามท้องแกร่งด้วย เพื่อเพิ่มอารมณ์รักให้ตัวเอง
...เขาทำรักกับผม แหวกรูจีบของด้วยแท่งร้องจนระบมถึงข้างใน...
แต่ถึงอย่างนั้นมันกลับผสมไปด้วยความเสียวซ่านจนไม่อาจบอกให้เขาหยุดได้ ผมร้องลั่นทุกครั้งเมื่อเขาดันให้สุดลำจนบั้นท้ายของผมดังเปรี๊ยะเมื่อเนื้อของเรากระทบกัน บางจังหวะหน้าผากของผมจวนจะพุ่งไปกระแทกหัวเตียงเสียด้วยซ้ำ
“ผมอยากเห็นหน้าคุณ”
คำขอจบลงด้วยการที่เขาพลิกผมนอนหงายอย่างง่ายดาย ผมอ้าขาเพื่อรับน้ำหนักตัวที่จะโถมเข้ามาอย่างเต็มใจ ซึ่งแน่นอนว่ามันมาพร้อมกับการที่รูรักร้อนถูกสอดด้วยความใหญ่โต
เขาจับข้อเท้าของผมทั้งสองข้างตั้งชู แล้วฉีกออกไปคนละทางเพื่อความสะดวกยามเขาซอยเอวถี่สวนแท่งร้อนเข้ามาในร่อง
ผมรู้สึกว่าแผ่นหลังตัวเองเคลื่อนไหวอยู่เหนือผ้าปูชวนให้รู้สึกร้อนแผ่วจากการเสียดสี ฟูกนุ่มเองก็เด้งรับเป็นจังหวะจนผมสนุกและร้องครางอย่างไร้ยางอาย
อยากเห็นเอวเขาแอ่นเวลาซอยเข้าร่องผมจริงๆ มันคงหน้ามองจนอยากเสนอตัวเป็นเมียเขาทั้งวันทั้งคืน
“อ่า...โคบา...หนะ...หนีไปในป่าด้วยกันไหม ไม่ต้องใส่เสื้อผ้า วันๆ คิดแต่เรื่องอย่างว่า เอากันให้ลืมวันลืมคืนไปเลย อ๊า...”
“ร่าน”
ถึงจะตอบกลับมาด้วยความดูแคลนเช่นนั้น แต่ผมก็รู้สึกว่าเขามีรอยยิ้มที่ยินดีผุดขึ้นมา ก่อนจะรวบขาผมขึ้นพาดไหล่ โน้มตัวลงมาเล็กน้อยและใช้แขนค้ำตัวเอาไว้ เพื่อแรงเอวที่จะกระแทกอย่างแนบแน่นด้วยความแรงที่ทะยานขึ้นมาอีกเลเวล
“ผมเอง...ก็อยากเอากับคุณจนลืมวันลืมคืน มองใบหน้าซีดหมดแรงทั้งที่ไอ้จ้อนของผมยังคาอยู่ในตัว รู้ไว้ด้วย ว่าในน้ำข้างในที่ฉีดเข้าไปไม่ได้มีความหมายอะไรเลย นอกจากอยากให้คุณเป็นเมียผมเพียงคนเดียว”
“โคะ...โคบา อะ อะ อ๊า....” อารมณ์ผมพุ่งขึ้นอย่างฉุดไม่อยู่ เมื่อโคบาเร่งเอวสอบเข้ากระแทกมาถี่ยิบ อีกทั้งในหัวก็จินตนาการไปตามคำพูดของเขา จนรูรักร้อนรัดแน่นด้วยความรู้สึกดีทำให้ความเสียวซ่านมันแผ่กระจายไปทั่วเรือนร่างของผม
ไม่นานแรงให้ใจของโคบาที่บ่งบอกว่าจวนจะขาดใจก็ดังขึ้น ก็ทำให้ผมรู้แล้วว่ารถไฟเหาะของเราทั้งสองคนกำลังกระโจนขึ้นสู่จุดสูงจุด และดิ่งพุ่งลงมาเพื่อปลดปล่อยความต้องการใส่กันและกัน
ภายในช่างร้อนฉ่า ไม่ต่างอะไรกับซิกแพคด้านนอก ที่น้ำรักขาวขุ่นมันพุ่งออกมาจากปลายหัวหยักของผมเอง จนเลอะไปทั่วท้อง
“อ่า...”
เราสองคนผ่อนลมหายใจเฮือกสุดท้าย ในขณะที่โคบาค่อยๆ ถูกไถ่ช้าๆ เป็นการทิ้งท้ายก่อนจะถอนแก่นกายออกมาเป็นจุดสิ้นสุดของเซ็กซ์อันโหยหาของเราทั้งคู่
“....”
ผมมองโคบาล้มนอนข้างๆ ตามด้วยแขนที่ก่ายหน้าผาก จนผมอดขำไม่ได้ว่าเหนื่อยขนาดนี้ไม่ต้องพึ่งยิมแล้วมั้ง มาออกกำลังกายกับผมดีกว่า จะถ่างขารอทุกเย็นเลย
“มันดีจริงๆ นะเซ็กซ์กับคุณ ดีกว่าทุกคนที่ผมเคยมีอะไรด้วย” ผมบอกเขา
“งั้นดีลเราก็จบ ผมจะถือว่ามันคือคำตกลงว่าคุณจะยอมเป็นเมียผมอย่างเป็นทางการ”
“คุณตั้งใจไว้แบบนั้นอยู่แล้วนี่ ไม่อย่างนั้นจะมาบ้านผมทำไม”
“ใช่ แต่เรื่องอึ๊บคุณผมไม่ได้คิดไว้ก่อนนะ คุณยั่วผมเอง”
“อย่าพูดดีเข้าตัวเองดิวะ คุณเข้ามากอดผมก่อนแท้ๆ”
“โอเค ผมยอม”
“นี่ บอกหน่อยได้มั้ยสำหรับเรื่องที่เหลือ”
“เรื่องที่เหลือ?”
“เรื่องพ่อของผมไง”
“พ่อคนไหนล่ะ พ่อคุณมีตั้งสองคน”
“ผมนับคนเลี้ยงดูเป็นพ่อ คนอื่นไม่เกี่ยว”
“ก็ตามที่อาคุณบอกนั่นแหละ แต่ก่อนที่เขาจะมีสัมผัสพิเศษเหมือนจะมีอุบัติเหตุใหญ่เกิดขึ้นนะ”
“ใช่...คุณอารอดจากอุบัติเหตุรถคว่ำ แต่แม่บอกกับผมว่ามันคือการฆ่าตัวตาย”
“นั้นอาจจะเป็นสาเหตุทำให้เขาเห็นวิญญาณก็ได้ ถ้าคุณอยากรู้ก็ไม่น่าไปยิงเขาควรจะฟังให้จบก่อน”
“จะให้ผมทนฟังเหรอ พอเถอะ แค่นั้นก็ไร้สาระมากพอแล้ว”
“มันงานหนักที่ผมน่ะสิ ต้องหาเหตุผลโน้มน้าวเบื้องบนว่าการกระทำคุณสมควรแก่เหตุ ไม่งั้นละก็นอกจากจะไม่ได้ถอนบัญชีดำ คุณยังติดคุกอีกต่างหาก”
“บ่นไปเถอะ แต่คุณก็ทำให้ผมอยู่ดี”
“เอ่อ ผมยอมรับ”
“หึ โคบาทาสลูทวิช”
“แต่ก็อาจจะเป็นอย่างที่คุณบอกก็ได้นะ การเลือกพี่ชายตัวเองอาจจะเป็นการทดแทนปมในวัยเด็ก ที่ถูกบดบังตัวตนมาตลอด การได้ควบคุมคนที่เราอิจฉามันคงฟินไม่รู้เรื่องรู้ราวเลยล่ะ” เขาเมินผมโดยการพูดถึงเรื่องคดีอันเลวร้ายนั้นต่อ
“แล้ว...พ่อผมทำแบบนั้นจริงๆ เหรอ”
“ใช่ เขาข่มขืนลูกสาวตัวเอง แต่เรื่องนี้ถูกปิดไว้รู้เฉพาะคนวงในสังคมไฮโซของที่นั่น ผมว่า...พ่อคุณอาจจะไม่ได้รักแม่คุณด้วยซ้ำ เพราะเขามีนิสัยเชิดชูคนขาวไม่ต่างจากฮิตเลอร์แต่การแต่งงานกับแม่คุณมันคือไฟว์บังคับ ไม่อย่างนั้นจะไปไหนได้ล่ะถ้าไม่ใช่แดนที่เงินเหนือกฎหมายอย่างบ้านเรา”
“ทำไมคุณอาอันทอนถึงทำแบบนี้กับผมล่ะ ผมเป็นลูกเขาไม่ใช่เหรอ คนห่าอะไรว่ะเอาลูกตัวเองไปเป็นร่างทรงผีวิปริต”
“นี่ ทำไมคุณไม่ถามแม่ล่ะ”
“ไม่อะ กลัวจะไปกระทบความทรงจำเลวร้ายของแม่ แต่บอกนะว่าคุณถามท่านอะ”
“ก็ใช่น่ะสิ”
“เหี้ยมเกินไปแล้วโคบา”
“ผมต้องทำสำนวนสรุป มันเลี่ยงไม่ได้ปะ?เอาเป็นว่าช่วงที่เปลี่ยนถ่ายวิญญาณมาเป็นคุณ เป็นตอนที่พ่อคุณตรวจพบมะเร็งพอดี มันฉุกละหุกน่ะอาคุณหาร่างไม่ทัน” จากนั้นโคบาเงียบไปชั่วครู่ “แต่ผมคิดว่าเขาคงไม่ได้ศึกษารายละเอียดเรื่องวิญญาณดีพอ การที่พ่อคุณมีสภาวะอัลไซเมอร์ก็เป็นผลมาจากวิญญาณร่างต้นยังถูกกัดกินไม่หมด โดยทั่วไปไม่มีใครดึงออกฉับพลันหรอกปัญหามันเยอะ ส่วนใหญ่จะดึงออกตอนร่างต้นชราภาพและจะตายลงภายในไม่กี่วัน ไหนจะคุณอีกล่ะที่ทัศนคติไม่ตรงกับวิญญาณทั้งหมดล้วนพาไปสู่หายทั้งนั้น”
“โอเคพอแล้ว ผมไม่อยากรู้อะไรทั้งนั้น” ว่าแล้วผมก็พลิกตัวไปขึ้นคร่อมเขา ทั้งที่พวกเรายังเปลือยเปล่า “ผมอยากรู้สัญญาณที่คุณให้ผมมากกว่า”
“สัญญา?”
“เฮ้ย! ผมไม่ตลกนะโว้ย คุณเพิ่งพูดไปเองตอนที่อยู่ห้องครัว อย่าบอกนะว่ารับปากส่งๆ เพราะหลอกเอาผมน่ะ”
“จะไปทำแบบนั้นทำไม่เล่า”
“ก็สัญญาที่บอกว่าจะไม่ทำภารกิจด้วยวิธีบ้าๆ ไง”
“อ้อ...จำได้แล้ว”
“คุณจะใช้วิธีอะไร ขัดขืนคำสั่งหัวหน้าได้เหรอ”
“ไม่ขัดขืน เพราะผมได้เลื่อนขั้นเป็นหัวหน้าซะเองยังไงล่ะ แค่นี้ก็ไม่ต้องฝืนแล้ว”
“โถ่เอ้ย! ที่แท้จังหวะมันก็พอดีกันนี่เอง ถ้าคุณไม่ได้เลื่อนขั้นคงไม่โผล่หน้ามาขอคบกับใช่มั้ย”
“คิดแง่ร้ายอยู่เรื่อย ไม่คิดบ้างเหรอว่ามันเป็นโชคชะตา”
“....”
ผมเถียงอะไรไม่ออกว่ะ ก็จริงของเขา เพราะผมก็ไม่รู้จะอธิบายความบังเอิญนี้ได้อย่างไร บังเอิญว่าผมได้ตัวตนกลับมา?บังเอิญว่าเขาได้เลื่อนขั้น?
ทำให้วิถีสายลับมันเปลี่ยนไป เราได้ใช้ชีวิตใกล้เคียงคนธรรมดามากขึ้น โดยไม่ต้องมีเรื่องบ้าๆ บอๆ มากวนใจ แล้วผมจะมานั่งงอนเขาทำไม เมื่อคิดได้ดังนั้นผมจึงไม่รีรอที่จะพรมจูบโคบาอย่างนุ่มนวล และเมื่อเขาตอบรับสัมผัสของผมได้เพียงน้อยนิด ก็ผละผมออกจนงวยงงไปชั่วครู่
“ลืมจัดท่านี้ไปเลยนะ ผมจะทำให้คุณเด้งจนเครื่องในพังไปข้างเลย”
...ไอ้บ้าเอ๊ย ก็ทำใหม่ดิวะ...
“จัดมาสิครับใครห้ามล่ะ ขอหนักๆ เน้นๆ จนเดินไม่ได้เลยนะ”
ความคิดห้ามปรามน่ะเหรอ หึ...บอกเลยนะว่าไม่มีหรอก เราเริ่มบรรเลงบทเพลงร้อนอีกครั้ง และคาดว่าไม่นานเครื่องในที่เขาเล็งบดขยี้เอาไว้ ก็คงสั่นสะเทือนจนต้องร้องขอชีวิตแน่ๆ ซึ่งผมยอม ใครจะปฏิเสธความสุขตรงหน้ากันล่ะพวกคุณว่าไหม?
โชคชะตาเช่นนี้ไม่ได้วนมาหาบ่อยนัก ความจริงในตอนที่ผมรู้ว่าเขาคือคณะดาบเงินก็แทบถอดใจไปแล้วว่าเรื่องของเราคงเป็นไปไม่ได้ แต่ตอนนี้ผมอยากตะโกนบอกพระเจ้าที่สถิตอยู่ในรูปปั้นทั่วทุกมุมโลก
‘อุดมการณ์รัก ไม่หักแล้วนะครับ’
END
