ดาวร้ายอันดับหนึ่งของวงการอย่างเขาต้องมาแต่งงานลับๆกับพระเอกแห่งชาติ แต่ใครจะไปคิดว่าสามีเขาปากร้ายอย่างกับหมา! แถมอ่อยเท่าไรก็ไม่เคยสนใจ นี่สามีเขาไร้ความรู้สึกไปแล้วหรือไงกัน!
ดราม่า,ชาย-ชาย,รัก,ผู้ใหญ่,ไทย,พล็อตสร้างกระแส,ดราม่า,โรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
(E-Book)(mpreg) you're loser — #ราชาพ่ายดาวร้ายอันดับหนึ่งของวงการอย่างเขาต้องมาแต่งงานลับๆกับพระเอกแห่งชาติ แต่ใครจะไปคิดว่าสามีเขาปากร้ายอย่างกับหมา! แถมอ่อยเท่าไรก็ไม่เคยสนใจ นี่สามีเขาไร้ความรู้สึกไปแล้วหรือไงกัน!
♛
ลัดฟ้า คือดาวร้ายอันดับหนึ่งของวงการที่ต้องมาแต่งงานลับๆ กับ ราชา พระเอกที่ได้ฉายาว่าเป็นสามีแห่งชาติของสาวๆ ทั้งประเทศ
แต่ใครจะไปคิดว่าภาพลักษณ์ราวกับเทพบุตรพวกนั้นล้วนหลอกลวงทั้งสิ้น สามีแห่งชาติบ้าอะไรกัน นี่มันปากหมาแห่งชาติสิไม่ว่า!
เขาอุตส่าห์งัดทุกกลเม็ดมาอ่อยจนสุดตัว แต่ไอ้สามีเวรนั่นกลับมองเขาแค่หางตาก่อนจะพ่นคำพูดสมควรตายออกมาว่า
"เมื่อไรจะหยุดขยิบตา แล้วนั่นกัดปากทำไม หิวจนไม่มีอะไรกินเหรอ"
"..."
"อ่อ แล้วก็หยุดบิดเอวสักทีด้วย เห็นแล้วมันเมื่อยแทน"
ให้ตายสิ! ราชาหยิบไม้เรียวขึ้นมาจะตีก้นเขาอีกแล้ว!
นอกจากจะได้สามีเป็นคนไร้ความรู้สึก นี่เขายังได้ครูฝ่ายปกครองแถมมาด้วยอย่างนั้นเหรอ!?
♛
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายออริเรื่องแรกของเรา ฝากทุกคนเอ็นดูเรื่องนี้ด้วยนะคะ
เปิดเรื่อง : 14 เมษายน 2565
จบบริบูรณ์ : 18 กันยายน 2565
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เกิดจากจินตนาการของผู้เขียน อาจมีเหตุการณ์ไม่เหมาะสมที่ตัวละครในเรื่องได้กระทำ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
หากไม่ชอบสามารถกดออกได้เลยค่ะ รบกวนไม่คอมเมนท์บั่นทอนจิตใจนักเขียนนะคะ ขอบคุณค่ะ
— Trigger Warning —
Dirty talk, Toxic relationship, Demestic Violence (ตัวละครหลักไม่ได้กระทำ)
— Twitter —
— Page —
—
07
การถ่ายแบบขึ้นปกนิตยสารในวันนี้เสร็จสิ้นไปได้ด้วยดี ราชาเอ่ยขอบคุณตากล้องและทีมงานสาว ๆ ที่ชื่นชมให้กำลังใจเขาอยู่ไม่ห่างก่อนจะขอตัวกลับ ใบหน้าหล่อเหลาที่คอยแจกรอยยิ้มน่าหลงใหลเมื่อครู่นี้กลับเป็นปกติเมื่อขึ้นมาบนรถ
ผู้จัดการส่วนตัวของเขาที่รออยู่ก่อนแล้วพูดถึงกำหนดการสำคัญของงานในคืนนี้ที่เขาต้องไปเข้าร่วม ราชาไม่ได้สนใจฟังมากนัก มือหนาไถหน้าจอโทรศัพท์ เลื่อนดูรูปภาพที่ตะวันเพิ่งโพสต์ลงบนอินเทอร์เน็ตพร้อมรอยยิ้ม
“นี่ฟังพี่อยู่ไหมเนี่ย” ดิวที่ทำหน้าที่ผู้จัดการส่วนตัวให้ราชามาเกือบห้าปีแหวใส่ราชาเสียงดัง
“ผมฟังอยู่น่า” ปากว่าแต่สายตายังคงจับจ้องใบหน้าสวยของตะวันในจอไม่วางตา
“ให้มันน้อย ๆ หน่อยเถอะ นายแต่งกับน้องชายของคุณตะวันนะอย่าลืม”
“รู้แล้วครับ ๆ”
ราชาตอบส่ง ๆ ขณะที่นิ้วโป้งก็เลื่อนหน้าจอต่อไป จากที่อารมณ์ดีเพราะเห็นภาพของตะวันเมื่อครู่นี้ เรียวคิ้วเข้มกลับขมวดมุ่นอย่างไม่สบอารมณ์อีกครั้ง เมื่อโพสต์ต่อมาเป็นภาพของลัดฟ้าที่กำลังนั่งไขว่ห้างมองวิวทิวทัศน์อยู่
จากมุมนี้ก็คงจะมีใครสักคนถ่ายให้ ราชาแค่นหัวเราะในลำคอ จะเป็นใครไปได้ นอกจากคู่ควงสักคนที่ลัดฟ้าไปด้วยน่ะสิ
รอยยิ้มของคนในภาพช่างน่าหงุดหงิดเสียจริง แต่ลึก ๆ กลับปฏิเสธไม่ได้เลยว่าใบหน้าหวานละมุนกับวิวธรรมชาติที่เป็นพื้นหลังนั้นน่ามองจนไม่อาจละสายตาได้
“คุณลัดฟ้าโคตรสวยเลยนะ สมแล้วที่เป็นตัวท็อปของวงการ”
“แต่เป็นตัวร้าย”
“จ้าพ่อพระเอก”
ถึงจะพูดไปแบบนั้น แต่รู้ตัวอีกทีเขาก็นั่งมองรูปของลัดฟ้าจนถึงเพนต์เฮาส์แล้ว อีกทั้งยังกดถูกใจรูปนั้นไปด้วยความเผลอไผล เล่นเอาดิสไลก์แทบไม่ทันเลยทีเดียว
“จะไลก์ก็ไลก์ไปเถอะน่า ยังไงก็ไม่มีใครรู้หรอกว่าพวกนายแต่งงานกัน” ดิวเอ่ยขณะที่ราชากำลังจะลงจากรถ
“มือมันไปโดนต่างหาก”
“ให้มันจริงเถอะพ่อคุณ” ดิวหัวเราะเบา ๆ “รู้หรือเปล่าว่าใคร ๆ ก็หลงเสน่ห์คุณลัดฟ้ากันทั้งนั้น แค่สบตาก็อ่อนระทวยกันไปหมดแล้ว”
“คนกวนประสาทแบบนั้นชอบลงไปได้ไง ไร้สาระ”
“ระวังเอาไว้เหอะ วันไหนพ่อพระเอกของเราหลงรักตัวร้ายขึ้นมาเนี่ยจะแย่เอานะ เพราะคู่แข่งคงเยอะน่าดูเลยล่ะ”
ดิวยังไม่ทันพูดจบประโยคดี ราชาก็เดินเข้าห้องนอนโดยไม่สนใจเสียงหัวเราะไล่หลังจากผู้จัดการส่วนตัวอีก ร่างสูงถอดเสื้อคลุมออกแล้วแขวนไว้ ก่อนที่เขาจะหันไปเห็นกล่องแหวนแต่งงานที่วางอย่างไม่ใส่ใจบนตู้ข้างกัน
แหวนสีเงินที่มีจี้เพชรเม็ดเล็กอยู่ตรงกลางถูกวางทิ้งโง่ ๆ ในกล่องมาเดือนหนึ่งแล้ว ราชาเหลือบมองมันด้วยแววตาว่างเปล่า เขาไม่ชอบแหวนวงนี้ อีกทั้งยังไม่ชอบคนที่เลือกแหวนวงนี้อีกด้วย
อย่างเขาน่ะหรือจะหลงรักคนอย่างลัดฟ้า
ต่อให้ลัดฟ้ามาอ่อยอยู่ตรงหน้า ก็อย่าหวังว่าเขาจะแตะต้องอีกฝ่ายเลย
*
ชั้นดาดฟ้าของโรงแรมห้าดาวสุดหรูใจกลางเมืองคือสถานที่จัดงานเลี้ยงเปิดตัวเครื่องสำอางคอลเลกชันใหม่ของแบรนด์ที่กำลังดังในช่วงนี้ ด้วยความที่เจ้าของแบรนด์นี้เป็นที่รู้จักกว้างขวางในวงการบันเทิง ดังนั้นในงานเลี้ยงจึงเต็มไปด้วยดารารุ่นใหญ่และรุ่นเล็กมากหน้าหลายตา
แต่ดูเหมือนว่าพระเอกของงานในวันนี้กลับไม่ใช่เครื่องสำอางคอลเลกชันใหม่อย่างที่เข้าใจ เพราะเมื่อราชาก้าวผ่านซุ้มประตูอลังการเข้ามา ทุกสายตาต่างก็จดจ้องมายังชายหนุ่มผู้ที่ได้ฉายาว่าสามีแห่งชาติพร้อมกันทันที
ดาราสาวน้อยใหญ่ทั้งหลาย รวมไปถึงดาราหนุ่ม ๆ หน้าตาน่ารักต่างก็จับจ้องความงดงามบนใบหน้าคมคายไม่วางตา ถึงแม้ว่าราชาจะดังระดับประเทศ อีกทั้งยังโกอินเตอร์เล่นภาพยนตร์ฮอลลีวูดหลายเรื่อง แต่เขากลับไม่ชอบออกงานสังคมพวกนี้สักเท่าไรนัก
ถือว่าคุ้มค่าแล้วกับการมางานในครั้งนี้ ได้เห็นราชาตัวเป็น ๆ เล่นเอาหล่อจนแทบเป็นลมล้มกองไปกับพื้นเลยทีเดียว
ร่างสูงยิ้มรับคำทักทายของใคร ๆ หลายคนที่เดินเข้ามาหา โชคดีที่กวาดสายตาไปเห็นธีระที่กำลังเดินเข้ามาในงานพอดี ราชาจึงถือโอกาสนั้นบอกลานางเอกสาวที่กำลังชวนเขาคุยไม่หยุด ขายาวก้าวไปหาเพื่อนสนิทของตนอย่างมีมาด ด้วยเพราะคนจับจ้องทุกอิริยาบถ
“โห วันนี้มันหล่อว่ะ” ธีระผิวปากแซวทันทีที่ราชาเดินมาถึง
“กูก็หล่อทุกวันอยู่แล้วไหม”
“ถ้าไม่ใช่มึงพูด กูคงอ้วกแล้วเนี่ย น่าหมั่นไส้ชิบหาย”
ธีระส่ายหัวแล้วเบะปากให้กับความหลงตัวเองชนิดแบบกู่ไม่กลับของพ่อพระเอกคนดัง ชายหนุ่มทั้งสองหันไปหยิบเครื่องดื่มจากบริกรที่นำมาเสิร์ฟก่อนจะพูดคุยกันต่อ
ภาพของชายหนุ่มหล่อเหลาที่ยืนข้างกันแทบทำให้ใจของสาว ๆ ละลายกันเป็นแถบ คนหนึ่งก็ดาราดังค้างฟ้าของวงการ ยืนหนึ่งในเรื่องของความหล่อเหลา อีกคนก็มาดนักธุรกิจ แววตาแพรวพราว เจ้าเล่ห์หล่อร้าย
นางเอกสาวที่เดินเข้าไปชวนราชาคุยเมื่อครู่นี้มองด้วยแววตาหยาดเยิ้ม ในใจนึกอิจฉาภรรยาในอนาคตของพวกเขาทั้งคู่เสียจริง ไม่รู้ว่าตำแหน่งภรรยาจะเป็นของเธอได้หรือไม่ เพราะราชาและธีระเองต่างก็ไม่เคยมีข่าวเดตมาก่อนเลยด้วยซ้ำ
“สรุปละครของพี่โจ้ ดีลอินทัชได้นะ มึงไม่ติดอะไรใช่ไหม” เป็นธีระที่เอ่ยถึงเรื่องงานขึ้นมาก่อน
“กูเล่นกับใครก็ได้ แต่ขอมีฝีมือ ไม่ทำให้กูเสียเวลาก็พอ” ราชาตอบ “พีเรียดใช่ไหมเรื่องนี้”
“ใช่ บทมาแล้วเดี๋ยวกูให้คุณดิวส่งให้มึงอ่านคร่าว ๆ ก่อน ส่วนเรื่องเวิร์กช็อปรำดาบรอกูบอกอีกทีแล้วกัน” ธีระอธิบายก่อนจะจิบเครื่องดื่มในมือ “อ่อ มึงอยากรู้ไหมว่าพี่โจ้ติดต่อใครให้เล่นบทตัวร้ายในเรื่องนี้”
น้ำเสียงของธีระดูสนุกและขบขันอยู่ในที ราชาหันไปมองเพื่อนสนิทก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นด้วยความสงสัย
“ใคร?”
“จะใครล่ะ ก็ดาวร้ายอันดับหนึ่ง เมียมึงไง” ว่าจบ ธีระก็หัวเราะลั่นจนดาราผู้ใหญ่ท่านหนึ่งที่ยืนอยู่ตรงนั้นมองมาด้วยสายตาตำหนิ
ราชายิ้มเล็กน้อยก่อนจะก้มหัวขอโทษแล้วลากคอเพื่อนสนิทออกมาจากตรงนั้นท่ามกลางสายตาแปลกใจของใครหลายคน
“มึงจะพูดเสียงดังทำไม เดี๋ยวคนอื่นได้ยินเข้ากูไม่เป็นเรื่องหรือไงวะ” ราชาขมวดคิ้วด้วยความโมโห
ธีระยิ้มแหย “เออ ๆ โทษที กูลืมว่าเป็นงานแต่งงานในความลับ”
“ยังจะกวนตีนกูอีก”
ใบหน้าระรื่นของธีระดูมีความสุขเมื่อแกล้งเขาสำเร็จ นิสัยสุขุมแสนเย็นชาของราชาถูกทำลายจนย่อยยับทุกครั้งที่เอ่ยถึงลัดฟ้า
จะว่าไปแล้ว คนอย่างลัดฟ้านี่แหละที่ดูสมน้ำสมเนื้อกับราชามากกว่าใคร
“แล้วลัดฟ้าตกลงรับเล่นหรือยัง”
“รับแล้ว พี่โจ้เล่าว่าพอบอกว่ามึงเป็นพระเอกก็ตกลงรับทันทีเลย สงสัยอยากเล่นกับพระเอกดัง”
ราชาจิ๊ปากด้วยความหงุดหงิด ธีระเห็นดังนั้นจึงตบไหล่เพื่อนเบา ๆ พร้อมกับรอยยิ้มขบขัน
ยังไม่ทันที่จะได้พูดคุยอะไรกันต่อ เสียงซุบซิบจากหลาย ๆ คนในงานทำให้ราชาที่กำลังหัวเสียหันไปมอง ก่อนที่เขาจะพบว่าคนที่ถูกพูดถึงในบทสนทนาปรากฏตัวขึ้นในงานเลี้ยงแล้ว
ลัดฟ้าเดินเข้ามาพร้อมกับนักแสดงรุ่นน้องอย่างธันวาที่เจ้าตัวเป็นข่าวด้วย แสงไฟที่ประดับตกแต่งรอบ ๆ อาบไล้ใบหน้าสวยและผิวขาวนวลเนียน ร่างบางสวมเสื้อสีดำตาข่ายครึ่งตัวไว้ด้านใน ส่วนด้านนอกสวมทับด้วยเสื้อโคตสีน้ำตาลลายสก็อตเช่นเดียวกับกางเกงขายาวเอวสูง
สไตล์การแต่งตัวของลัดฟ้าเป็นที่จับตามองอยู่เสมอ ครั้งนี้เองก็เช่นกัน เสียงซุบซิบจากใครหลายคนต่างก็ชื่นชมในความงดงามตรงหน้าที่มองกี่ทีก็ไม่รู้จักเบื่อเลยสักนิด
ราชายกแก้วไวน์ขึ้นมาดื่ม นัยน์ตาคมปลาบมีประกายพาดผ่าน เขาจ้องเขม็งมองตามขาเรียวที่ก้าวผ่านเขาไป
นัยน์ตาเฉี่ยวคู่สวยไม่แม้แต่จะหันมองมาทางเขาเลยสักนิด
ใช่ มันก็ถูกแล้ว อยู่ข้างนอกพวกเขาต้องไม่รู้จักกัน แต่ท่าทางของลัดฟ้าที่กำลังเกาะแขนของธันวาอย่างเปี่ยมสุขนั่นน่าหมั่นไส้อยู่ไม่น้อยเลยทีเดียว
ไหนจะวาดรอยยิ้มเป็นประกายสดใสแจกจ่ายคนอื่นไปทั่วอีก บริหารเสน่ห์ไปทั่วจริง ๆ
มือหนาเผลอกำแก้วไวน์แรงขึ้นโดยไม่รู้ตัว
“ลืมบอกไปเลยว่ะว่างานนี้เขาเชิญน้องฟ้ามาด้วย”
ธีระกระซิบบอกแล้วหัวเราะ สายตาของพวกเขาทั้งสองยังคงจับจ้องตัวเอกของงานคนใหม่ไม่ละสายตา
“ชุดของแบรนด์นี้เหมาะกับน้องฟ้าจริง ๆ ด้วย ใส่แล้วโคตรสวย” ธีระพึมพำพลางพยักหน้ากับตัวเอง ก่อนที่รุ่นน้องคนสวยที่เพิ่งเดินไปจะหันมาส่งยิ้มให้
ธีระโบกมือกลับไปให้ลัดฟ้า ก่อนจะร้องออกมาด้วยความเจ็บเมื่อราชาที่ยืนหน้านิ่วคิ้วขมวดกระทุ้งศอกใส่สีข้างเขาเต็มแรง
“อะไรของมึง”
“รำคาญ”
“อ่อ เห็นเมียมากับชู้เด็กเลยอารมณ์เสียว่างั้น”
“ไอ้เวรนี่” ราชาสบถออกมา “เขาจะทำอะไรก็เรื่องของเขา กูไม่สนใจอยู่แล้ว”
“ให้มันจริงเหอะ วันไหนเดินตามหวงน้องฟ้าต้อย ๆ กูจะหัวเราะให้ฟันร่วง”
“ไม่มีวัน มึงก็รู้ว่ากูชอบใคร” ราชาตอบเพื่อนสนิทเสียงแข็ง
“ชอบได้ก็เลิกชอบได้นี่หว่า”
“แต่ไม่ใช่กับพี่ตะวันแน่นอน” และเขาไม่มีทางจะชอบลัดฟ้าด้วย
“โอเค้ กูยอม”
ธีระยกมือยอมแพ้ เพื่อนสนิทตัวสูงหันไปคุยกับคนอื่น ๆ ที่เดินเข้ามาทักทาย หากแต่ราชากลับยืนนิ่งไม่สนใจใคร ร่างสูงกระดกไวน์จนหมดแก้วก่อนจะวางลงบนโต๊ะแถวนั้น สายตาคมกริบลุ่มลึกยังคงมองตามแผ่นหลังของลัดฟ้าไปไม่วางตา
เช่นเดียวกับใครหลาย ๆ คนตรงนั้น แววตาของพวกเขาเต็มไปด้วยความปรารถนาและหลงใหลในเสน่ห์เย้ายวนของร่างบอบบางตรงหน้า
มีเสน่ห์ขนาดนั้นเชียว?
ดูเอาเถอะ ยิ่งรู้ว่าคนมองก็ยิ่งแจกจ่ายรอยยิ้มกับทำท่าทางอ้อยอิ่งจนน่ารำคาญลูกตาไปหมด
“อวดดี”
ทั้งที่ยิ้มทักทายคนอื่นแทบทั้งงาน แต่กลับเดินผ่านหน้าสามีตัวเองที่ยืนหัวโด่ไปเฉย ๆ
คนอย่างลัดฟ้าแม่งโคตรน่ารำคาญเลยจริง ๆ
“คุณอธิปจะขึ้นกล่าวเปิดงานแล้ว กูว่าพวกเราไปยืนข้างหน้ากันเถอะ” ธีระเอ่ยชวนก่อนจะเดินนำไปก่อน เนื่องจากพวกเขาเป็นแขก VIP ที่เจ้าของแบรนด์เคยมาเชิญด้วยตนเอง ดังนั้นจึงต้องไปร่วมแสดงความยินดีอย่างใกล้ชิด
พวกเขาเดินมาหยุดที่มุมหนึ่งไม่ห่างจากขอบเวทีมากนัก ส่วนอีกด้านเป็นพื้นที่ของสื่อมวลชนทั้งหลายที่ถูกเชิญมาร่วมงานและทำข่าว เนื่องจากแบรนด์เครื่องสำอางนี้เป็นที่โด่งดังและมีชื่อเสียงทั้งในและต่างประเทศ
เสียงปรบมือดังขึ้นทันทีที่เจ้าของงานปรากฏตัวขึ้นบนเวที แสงแฟลชจากกล้องหลายตัวสว่างจ้า และเมื่อพิธีกรกล่าวเปิดงานเสร็จสิ้น ก็ถึงช่วงเวลาของการเปิดตัวสินค้าคอลเลกชันใหม่
สปอตไลต์บนเวทีเปลี่ยนสี เสียงเพลงจังหวะติดหูดังขึ้นประกอบกับภาพพรีวิวที่ฉายบนจอโพรเจกเตอร์ขนาดใหญ่ นางแบบในชุดฟินาเล่ธีมดอกไม้สีสันสดใสเดินขึ้นมาบนเวทีพร้อมกับเครื่องสำอางของแบรนด์คนละชิ้น ในส่วนของการเปิดตัวดำเนินไปจนจบสิ้น ราชากำลังจะหมุนตัวกลับออกไปยืนด้านหลังหากแต่เสียงของพิธีกรกลับเอ่ยถึงโชว์ลำดับต่อไปเสียก่อน
ขายาวหยุดอยู่กับที่ เริ่มรู้สึกเบื่อหน่ายกับงานในคืนนี้แล้ว มือหนาแกว่งไวน์ในแก้วทรงสูงไปมา ก่อนจะกวาดตามองไปรอบ ๆ เมื่อนึกได้ว่าเขาไม่เห็นลัดฟ้ายืนอยู่แถวหน้าเลยสักนิด
แต่ก็ช่างเถอะ จะสนใจทำไมกันล่ะ คงจะไปยืนอยู่ด้านหลังกับนักแสดงหน้าใหม่คู่ควงของตนเองน่ะสิ…
“ต่อไปเป็นโชว์พิเศษจากพรีเซนเตอร์คนสำคัญของแบรนด์ Beauteous ครับ ขอเสียงปรบมือให้คุณลัดฟ้าหน่อยครับ!”
เสียงปรบมือดังกึกก้องไปทั่วทั้งงานอีกครั้ง เช่นเดียวกับเสียงฮือฮาของทุกคนในงาน ไม่มีใครคิดหรอกว่าลัดฟ้าผู้โด่งดังจะแสดงโชว์พิเศษในค่ำคืนนี้! ดาราทั้งหนุ่มและสาวต่างก็เบียดเสียดเข้ามาถึงด้านหน้า ชะเง้อมองไปบนเวทีอย่างตั้งตารอคอย
ราชาแค่นหัวเราะในลำคอราวกับพึงพอใจในบางอย่างเมื่อเห็นพรีเซนเตอร์คนสำคัญของแบรนด์เดินขึ้นเวทีไป
อืม นึกว่าจะมัวไปคั่วอยู่กับเด็กที่ชื่อธันวาเสียอีก ที่แท้ก็เตรียมตัวขึ้นเวทีอยู่สินะ ก็ยังดีที่คนพรรค์นั้นรู้จักคิดว่าอะไรควรไม่ควร
ร่างบอบบางนั่งลงที่เก้าอี้หน้าเปียโนสีขาวหลังใหญ่ที่ตั้งอยู่ สปอตไลต์สาดส่องไปยังลัดฟ้าราวกับจะสะกดทุกสายตาเอาไว้ จู่ ๆ ราชาก็รู้สึกถึงความตื่นเต้นกับสิ่งที่เห็นอย่างบอกไม่ถูก
มือบางเริ่มบรรเลงเปียโนตรงหน้าเนิบช้า ท่วงทำนองหวานหูสะกดคนดูได้อยู่หมัด และเมื่อเสียงร้องก้องกังวานดังขึ้น ทุกคนต่างก็ตกอยู่ในภวังค์ที่ลัดฟ้าสร้างขึ้นมาทันที
นัยน์ตาสีนิลลุ่มลึกทอดมองลัดฟ้าที่อยู่บนเวทีอย่างเผลอไผล เขาไม่เห็นเคยรู้มาก่อนเลยว่าลัดฟ้าร้องเพลงเป็นด้วย ถึงแม้ว่าพ่อของลัดฟ้าจะทำธุรกิจเกี่ยวกับค่ายเพลงแต่ลัดฟ้าก็ไม่เคยร้องเพลงออกสื่อที่ไหนเลย
ยกเว้นก็แต่ครั้งนี้
น้ำเสียงหวานซึ้งคลอเคล้าไปกับโน้ตเพลง ดวงตาเรียวเป็นประกายหันมาสบตากับราชาที่อยู่ด้านล่างเวที มุมปากกระจับยกขึ้นเป็นรอยยิ้มชวนหลงใหล
ชั่วขณะหนึ่ง ราวกับว่าราชาไม่ได้ยินสิ่งอื่นใดนอกจากเสียงของลัดฟ้า
นี่น่ะหรือเสน่ห์ของลัดฟ้าที่ใคร ๆ ต่างก็บอก เขาสัมผัสมันได้แล้ว
มันทั้งยั่วเย้าและอันตรายมากจริง ๆ
;
TBC.