ปลอมตัวเพื่อลบตัวตนของดาราที่มีชื่อเสียงความใกล้ชิดที่เพิ่มขึ้นเมื่อธารตะวันและโรสเจอกันที่ศูนย์รับเลี้ยงเด็กกำพร้า โรสในคราบของหญิงสาวธรรมดาที่ชื่อ "ริน" ทำให้ธารตะวันไม่สามารถจำเธอได้ ทั้งสองคนเริ่มสนิทสนมกันจากการทำกิจกรรมร่วมกันกับเด็ก ๆ ธารตะวันถูกดึงดูดโดยความอ่อนโยนและความมุ่งมั่นของริน ขณะที่โรสรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นและการสนับสนุนที่ธารตะวันมอบให้ ทั้งสองเริ่มมีความรู้สึกพิเศษต่อกันอย่างช้า ๆ โดยธารตะวันไม่รู้เลยว่า ริน ที่เขารู้จักจริง ๆ แล้วคือ โรส ดาราสาวที่โด่งดังความสัมพันธ์ของทั้งคู่เจริญขึ้นไปเรื่อย ๆ ผ่านความจริงใจและการให้กำลังใจซึ่งกันและกัน จนกระทั่งความรู้สึกเริ่มเข้มข้นขึ้นเป็นความรัก
หญิง-หญิง,ดราม่า,รัก,ครอบครัว,GL,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ปลายทางรักปลอมตัวเพื่อลบตัวตนของดาราที่มีชื่อเสียงความใกล้ชิดที่เพิ่มขึ้นเมื่อธารตะวันและโรสเจอกันที่ศูนย์รับเลี้ยงเด็กกำพร้า โรสในคราบของหญิงสาวธรรมดาที่ชื่อ "ริน" ทำให้ธารตะวันไม่สามารถจำเธอได้ ทั้งสองคนเริ่มสนิทสนมกันจากการทำกิจกรรมร่วมกันกับเด็ก ๆ ธารตะวันถูกดึงดูดโดยความอ่อนโยนและความมุ่งมั่นของริน ขณะที่โรสรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นและการสนับสนุนที่ธารตะวันมอบให้ ทั้งสองเริ่มมีความรู้สึกพิเศษต่อกันอย่างช้า ๆ โดยธารตะวันไม่รู้เลยว่า ริน ที่เขารู้จักจริง ๆ แล้วคือ โรส ดาราสาวที่โด่งดังความสัมพันธ์ของทั้งคู่เจริญขึ้นไปเรื่อย ๆ ผ่านความจริงใจและการให้กำลังใจซึ่งกันและกัน จนกระทั่งความรู้สึกเริ่มเข้มข้นขึ้นเป็นความรัก
ธารตะวัน สาวดีไซน์เนอร์วัย 26 ปี กำลังใช้เวลาพักผ่อนอยู่ในสตูดิโอของเธอ ใบหน้าเรียบง่ายแต่เปี่ยมด้วยความมุ่งมั่นมองไปยังเสื้อผ้าที่เธอกำลังออกแบบ เสียงดนตรีเบา ๆ คลอไปในอากาศ มือของเธอขยับอย่างมั่นใจบนกระดาษสเก็ตช์ ทุกเส้นที่ขีดเขียนลงไปนั้นแสดงถึงความฝันและความหลงใหลที่เธอมีต่ออาชีพนี้
“ธาร! จะออกไปกินข้าวด้วยกันไหม?” เสียงของพี่นิ่ม เพื่อนร่วมงานที่สนิทที่สุดของเธอ ดังขึ้นจากประตูห้อง
ธารตะวันเงยหน้าขึ้นจากงาน ยิ้มให้นิ่ม “ไม่เป็นไรจ้ะพี่นิ่ม เดี๋ยวธารขอเคลียร์งานอีกนิดแล้วจะตามไปทีหลัง”
“งั้นรีบตามมานะ อย่ามัวแต่ทำงานจนลืมกินข้าวล่ะ” พี่นิ่มยิ้มก่อนจะเดินออกไป
ธารตะวันหันกลับมามองผลงานของเธอ รู้สึกภาคภูมิใจกับสิ่งที่ได้ทำแต่ในใจก็รู้สึกว่าชีวิตเธออาจจะมีอะไรที่ขาดหายไป ความคิดนั้นถูกตัดขาดเมื่อโทรศัพท์ในกระเป๋าดังขึ้น เธอหยิบมันขึ้นมาและเห็นหมายเลขที่ไม่คุ้นเคย แต่ก็รับสาย
“สวัสดีค่ะ คุณธารตะวันใช่ไหมคะ?” เสียงปลายสายดังขึ้นอย่างสุภาพ
“ค่ะ ใช่ค่ะ มีอะไรให้ช่วยไหมคะ?” ธารตะวันตอบกลับ
“ดิฉันเป็นเจ้าหน้าที่จากศูนย์รับเลี้ยงเด็กกำพร้าแห่งหนึ่งค่ะ พอดีทางเรากำลังมองหาครูสอนพิเศษเพื่อมาสอนทักษะด้านศิลปะและการออกแบบให้กับเด็ก ๆ เห็นว่าคุณธารตะวันเป็นดีไซน์เนอร์ที่มีชื่อเสียง เลยอยากจะเชิญคุณมาร่วมเป็นครูอาสาค่ะ”
ธารตะวันรู้สึกประหลาดใจ แต่ก็รู้สึกว่านี่อาจเป็นโอกาสที่ดี “อืม... เป็นเกียรติมากเลยค่ะ ดิฉันยินดีช่วยเหลือเสมอค่ะ เมื่อไหร่ถึงจะเริ่มได้คะ?”
“ทางเรากำลังเตรียมการอยู่ค่ะ คาดว่าอีกประมาณสองสัปดาห์จะพร้อม เราจะส่งรายละเอียดเพิ่มเติมไปให้ทางอีเมลนะคะ ขอบคุณมากค่ะ”
หลังจากวางสาย ธารตะวันรู้สึกว่าชีวิตของเธอกำลังจะเปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้น การทำงานที่ศูนย์รับเลี้ยงเด็กกำพร้าเป็นสิ่งที่เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อน แต่ในใจเธอก็รู้สึกตื่นเต้นที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่มีความหมาย
---
ในขณะเดียวกันที่อีกด้านหนึ่งของเมือง โรส ดาราสาววัย 20 ปี กำลังนั่งอยู่ในห้องแต่งตัวของสตูดิโอถ่ายแบบ เธอจ้องมองตัวเองในกระจก ใบหน้าที่งดงามและเรียบเฉียบแต่แฝงความอ่อนล้าอยู่ในแววตา แสงแฟลชจากกล้องและคำสั่งจากช่างภาพยังคงดังต่อเนื่อง แต่โรสกลับรู้สึกเหมือนทุกสิ่งรอบตัวเริ่มเลือนลางลง
"พักก่อนนะครับโรส เดี๋ยวถ่ายเซ็ตต่อไปอีกที" ช่างภาพบอก
โรสพยักหน้าเบา ๆ เธอหันไปมองโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะ เห็นข้อความจากแม่ที่บอกให้เธอกลับบ้านทันทีหลังจากเสร็จงาน แม่ของเธอเข้มงวดและคอยควบคุมทุกอย่างในชีวิตของเธอ แม้แต่เวลาพักผ่อนของตัวเองก็ยังแทบไม่มี
ในใจโรสรู้สึกอึดอัดกับชีวิตที่เธอไม่สามารถควบคุมเองได้ ความฝันที่เธออยากจะทำมาตลอดคือต้องการเป็นครูสอนเด็กด้อยโอกาส แต่ความเป็นดาราทำให้เธอต้องทิ้งความฝันนั้นไป
หลังจากถ่ายแบบเสร็จ โรสจึงตัดสินใจหนีออกจากกรอบชีวิตที่จำกัดไปที่ศูนย์รับเลี้ยงเด็กกำพร้าที่เธอเคยสมัครเป็นอาสาสมัครไว้ เธอสวมหมวกและแว่นตาเพื่อปลอมตัวเป็นหญิงสาวธรรมดา ใช้ชื่อปลอมว่า "ริน" เพื่อไม่ให้ใครจำเธอได้
---
เมื่อธารตะวันมาถึงศูนย์รับเลี้ยงเด็กกำพร้าในอีกสองสัปดาห์ต่อมา เธอพบกับเด็ก ๆ ที่ร่าเริงและทีมงานที่เป็นกันเอง แต่เธอไม่สามารถละสายตาจากหญิงสาวคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะต่างจากคนอื่น ๆ
หญิงสาวคนนั้นคือ "ริน" ที่ในความเป็นจริงคือโรส หญิงสาวที่ปกปิดตัวตนของตัวเองเพื่อหนีจากชีวิตที่ถูกควบคุม ทั้งสองคนเริ่มสนิทสนมกันจากการทำกิจกรรมร่วมกันกับเด็ก ๆ ธารตะวันถูกดึงดูดโดยความอ่อนโยนและความมุ่งมั่นของริน ขณะที่โรสรู้สึกได้ถึงความอบอุ่นและการสนับสนุนที่ธารตะวันมอบให้
เมื่อถึงเวลาเย็นหลังจากการสอนเสร็จ ธารตะวันและรินยังคงอยู่ที่ศูนย์ต่อเพื่อช่วยเก็บของ รินหันมามองธารตะวันแล้วยิ้มเบา ๆ “พี่ธารใจดีจังเลยนะคะ เด็ก ๆ ดูชอบพี่มากเลย”
ธารตะวันหัวเราะเบา ๆ “พี่ก็แค่ทำในสิ่งที่ตัวเองรักน่ะจ้ะ รินเองก็เหมือนกัน ดูท่าทางรักเด็กมาก ๆ เลย”
รินพยักหน้า แต่ในใจกลับรู้สึกว่าธารตะวันเป็นคนที่เธอสามารถเปิดใจได้ แม้ว่าจะต้องปกปิดตัวตนของตัวเองก็ตาม
----
นี่เป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ที่ทั้งสองไม่คาดคิดว่าจะเกิดขึ้น และมันจะนำพาพวกเขาไปสู่การทดสอบความรักที่แท้จริง
ทักงับนักอ่านทุกคน เรื่องนี้ไรท์บอกเลยว่าสนุกแน่นอนรักใสๆ ไม่ดราม่า?เท่าไร แต่รับรองครบรสแน่นอน ฝากผลงานของไรท์ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะค่าา