เชื่อว่าทุกคนคงมีช่วงเวลาที่อึดอัดหรือ เป็นความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยถ้อยคำพูดต่าง ๆ จึงจำเป็นต้องใช้“น้ำตา”ซื่อความหมายนั้นแทน
*สามารถเลือกอ่านตอนไหนก่อนก็ได้ค่ะ เนื้อเรื่องไม่ต่อกัน เป็นเพียงเรื่องสั้นในแต่ละตอน ^-^*
เรื่องสั้น,รัก,ดราม่า,ไทย,ชาย-ชาย,ชาย-หญิง,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เมื่อเริ่มจะเข้าเดือนกุมภาพันธ์ หน้าหนาวบางประเทศหิมะก็เริ่มตก ผู้คนที่ต่างอยู่ประเทศไทยบางคนก็อยากเห็นหิมะตกสักครั้งในชีวิต
ในกลางเดือนมกราคม มีคู่รักคู่หนึ่ง นั่งอยู่ที่บริเวณริมแม่น้ำ หยอกล้อกันเล่นตามประสาคนรักกัน
“เดือนหน้าสัญญานะ ว่าเราจะไปดูหิมะตกด้วยกัน”หญิงสาวอายุราวยี่สิบต้นๆได้กล่าวบอกกับแฟนหนุ่มด้วยสายตาคาดหวัง
“อืม อย่าเพิ่งทิ้งกันไปไหนละกัน”ชายหนุ่มตอบพร้อมยิ้มหวานให้แฟนสาว
ด้วยตัวชายหนุ่มนั้น ไม่ได้มีเงินทองมากมาย จึงตั้งตาตั้งใจเก็บเงินเพื่อที่จะพาแฟนสาวได้ไปตามที่ขอไว้
แต่ใครจะไปรู้ว่าอนาคตเป็นยังไง เพิ่งเข้าเดือนกุมภาพันธ์ได้หมาดๆ ชายหนุ่มนั่งลงกับพื้นร้องไห้พร้อมใช้มือจับแขนหญิงสาวที่สถานะในตอนนี้คงจะไม่ใช่แฟนกันอีกต่อไป
“เธออย่าไปได้ไหม”ชายหนุ่มร้องโฮออกมาน้ำหูน้ำตาไหล“ถ้าเธอไปแล้วเราจะอยู่ยังไง เขาดีกว่าเราตรงไหน”ชายหนุ่มพูดพร้อมเช็ดน้ำตา ขอให้ได้พยายามลองดูสักครั้ง แม้รู้ว่ายังไงก็คงรั้งเขาไว้ไม่ได้
“ปล่อยเราไปเถอะ เธอดูแลเราไม่ได้หรอก ขอร้อง ให้เราได้ไปมีความสุข”หญิงสาวที่ถือกระเป๋าที่มีสัมภาระต่างๆในนั้นพร้อมสะบัดมือออกจากอีกฝ่ายที่รั้งไว้อยู่ เธออยากจะออกไปจากห้องนี้เสียที พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยเย็นชา ไม่รู้สึกอะไรเลย
“แล้วที่อยู่กับเรา มันไม่มีความสุขเลยหรอ”ชายหนุ่มพูดพร้อมมองตาอีกฝ่าย
“อือ”หญิงสาวสะบัดมือออกจนสำเร็จ รีบเดินออกจากห้องเช่าเล็กๆนี้ไป
รู้บ้างไหมคนฟังมันเจ็บ
ไม่นานกาลเวลาก็หมุนไป ครบสามวันที่หญิงสาวได้ไปจาก เขานั่งค้นกระเป๋าเพื่อดูว่ายังมีสิ่งของอะไรที่อดีตแฟนสาวนั้นหลงลืม ยังไม่ได้เอาไปหรือเปล่า
ค้นไปก็เจอกระดาษสีขาวรูปทรงสี่เหลี่ยมผืนผ้าที่มีความยาว‘สัญญาว่าจะไปดูหิมะด้วยกัน :)'ไม่นานน้ำตาก็ไหลรินออกมาจากนัยน์ตาสีน้ำตาลเข้ม
เขาลองคิดดูแล้ว จึงตัดสินใจไปเที่ยวที่ต่างประเทศ ดูหิมะคนเดียวแบบไม่มีเธออยู่ข้างๆ
บางครั้งก็อยากจะหนีความรู้นี้ไปให้ไกลๆ
เครื่องบินออกตัวไปสู่จดหมายปลายทาง ประเทศเกาหลี ชายหนุ่มลงจากยานพาหนะ ลากกระเป๋าเดินทางใบขนาดพอดีไม่ใหญ่ไม่เล็กเกินไป แผนในการมาครั้งนี้คือจะมาเพื่อลืมเธอ พิสูจน์ให้ตัวเองรู้ว่าดูหิมะคนเดียวได้ไม่ง้อคนข้างกาย
เมื่อถึงที่พักก็นำสัมภาระไปเก็บให้เรียบร้อย ออกไปนั่งชิวเหงาๆที่ม้านั่งในสวนสาธารณะในแถบนั้นใกล้ๆที่พัก
นั่งคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย อยู่ๆก็มีเกล็ดน้ำแข็งหล่นลงมาจากท้องฟ้าลงสู่หลังมือของชายหนุ่ม
ดูท่าทางหิมะคงกำลังจะตกสินะ
เขาหยิบเสื้อกันหนาวขนาดหนาใหญ่มาเปลี่ยนใส่แทนตัวเก่าที่ดูแล้วไม่น่าจะให้ความอบอุ่นแก่ร่างกายได้อีกต่อไป แล้วรีบวิ่งเข้าไปหลบที่ที่มีหลังคา
เกล็ดหิมะโปรยลงมาเรื่อยๆ ก็ทำให้ชายผู้นี้เข้าสู่ภวังค์ความคิดในเรื่องต่างๆ น้ำตาแห่งความเสียใจเริ่มริ่นไหลลงมาอีกครั้ง
กี่ครั้งแล้วที่อยากหนีแต่ก็หนีไม่พ้น กับความรู้สึกพวกนี้
“เห้อ ไหนบอกจะมาดูหิมะด้วยกันไงล่ะ”
สุดท้ายนี้ อยากขอให้ทุกคนไม่เจอกับคนใจร้าย และถ้าสัญญาอะไรกับใครก็ขอให้ได้ทำตามที่เคยเอ่ยไว้ อย่าปล่อยให้ใครต้องมาเสียใจเพราะคำสัญญาของเราเลย
