เชื่อว่าทุกคนคงมีช่วงเวลาที่อึดอัดหรือ เป็นความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยถ้อยคำพูดต่าง ๆ จึงจำเป็นต้องใช้“น้ำตา”ซื่อความหมายนั้นแทน *สามารถเลือกอ่านตอนไหนก่อนก็ได้ค่ะ เนื้อเรื่องไม่ต่อกัน เป็นเพียงเรื่องสั้นในแต่ละตอน ^-^*

ช่วงเวลาแห่งชลเนตร - บทที่ 3 เพื่อนรัก โดย ไนซ์สาม @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

เรื่องสั้น,รัก,ดราม่า,ไทย,ชาย-ชาย,ชาย-หญิง,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

ช่วงเวลาแห่งชลเนตร

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

เรื่องสั้น,รัก,ดราม่า,ไทย

แท็คที่เกี่ยวข้อง

ชาย-ชาย,ชาย-หญิง

รายละเอียด

เชื่อว่าทุกคนคงมีช่วงเวลาที่อึดอัดหรือ เป็นความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้ด้วยถ้อยคำพูดต่าง ๆ จึงจำเป็นต้องใช้“น้ำตา”ซื่อความหมายนั้นแทน *สามารถเลือกอ่านตอนไหนก่อนก็ได้ค่ะ เนื้อเรื่องไม่ต่อกัน เป็นเพียงเรื่องสั้นในแต่ละตอน ^-^*

ผู้แต่ง

ไนซ์สาม

เรื่องย่อ

สารบัญ

ช่วงเวลาแห่งชลเนตร-บทที่ 1 สายลมช่วยพัดพาน้ำตาฉันไป,ช่วงเวลาแห่งชลเนตร-บทที่ 2 อยากหนีไปให้ไกล,ช่วงเวลาแห่งชลเนตร-บทที่ 3 เพื่อนรัก,ช่วงเวลาแห่งชลเนตร-บทที่ 4 ขอเพียงรับไออุ่น

เนื้อหา

บทที่ 3 เพื่อนรัก

หลังจากการจากไปของเพื่อนสนิท ปัน ก็ซึมไม่ยอมกินข้าวกินน้ำ มัวแต่นอนกอดผ้าห่มหลับหนีความเศร้าโศก โดยไม่สนใจว่าคนที่เป็นพ่อเป็นแม่นั้นจะเป็นห่วงขนาดไหน

ถึงวินเพื่อนรัก ถ้าเป็นไปได้ก็คงขออยากให้นายได้อ่านจดหมายฉบับนี้ แต่มันก็คงเป็นได้แค่คำขอร้อง และความคิดเท่านั้นแหละ

ถ้านายยังมีชีวิตอยู่ ฉันอยากจะพานายหนีไปจากผู้หญิงคนนั้นให้ไกล ถ้าชั้นรู้ว่านายต้องพบเจอกับอะไร ฉันจะไม่ปล่อยนายไว้ให้เป็นแบบนี้ ฉันได้แต่คิดโทษตัวเองซ้ำๆ ว่าทำไมถึงไม่สังเกตพฤติกรรมที่แปลกของเพื่อนสนิทคนนี้

ฉันไม่น่าปล่อยให้นายต้องมาเจอเรื่องแย่ๆแบบนี้จนกระทั่งนายได้จบชีวิตตนเองลง

จะคิดถึงนายเสมอนะวิน เพื่อนรัก

ด้วยรักและคิดถึง



ปัน

ขอแค่การมีผู้หญิงคนหนึ่งกับผู้ชายคนหนึ่งได้รักกันแบบเพื่อนมิตรภาพ ไม่เคยเกินเลยต่อกัน และมีกันและกันอยู่ในชีวิต แต่ทว่าอีกคนกลับสิ้นชีวิตลงแล้ว เนื่องจากผิดหวังช้ำรักจากคนรักของตนเอง จนคิดจบชีวิตของตนลง เหลือไว้ก็แต่การสร้างความเศร้าให้แก่เพื่อนสนิทของตน

ในทุกวันๆปันแทบไม่สามารถทำอะไรได้ นอกจากการลุกขึ้นมานั่งร้องไห้เพ้อถึงผู้ที่ล่วงลับไปแล้ว หรือไม่ก็นอนหลับไป

ฤดูกาล อากาศ สิ่งแวดล้อม ทุกอย่างเปลี่ยนไป เมื่อเข้าสู่ในปีใหม่ อากาศหนาวลมพัดพาความคิดถึงเข้าสู่หัวใจของปัน 

“ปีใหม่แล้ว ฉันมาทำบุญให้นายนะ ขนาดนี้แล้วสบายดีหรือเปล่า คิดถึงตลอดเลยนะเว้ย”หญิงสาวเข้าวัดทำบุญหวังจะให้บุญกุศลไปถึงแก่เพื่อนผู้นั้นของตนเอง

“ขอบคุณ”เสียงทุ้มต่ำแผ่วเบากระซิบข้างใบหูของหญิงสาว 

ไม่รู้ว่าเป็นเพียงความมโนของปัน หรือเพื่อสนิทผู้นั้นจากอีกโลกมาบอกกล่าวจริงๆ

มันก็ผ่านมาได้ระยะหนึ่ง ปันก็เริ่มยอมรับความจริง ลุกมาทำกิจวัตรประจำวันในแต่ละวันปกติ เหมือนทุกวัน แต่ก็เปลี่ยนไปแค่เพื่อนสนิทที่เคยอยู่ด้วยในกิจวัตรประจำวันนั้น ได้เข้าไปอยู่ในความทรงจำแทน

ขอบคุณที่เกิดมาสร้างความสุข ความทุกข์ และอื่นๆอีกมากมาย เวลาเดินผ่านไปเรื่อยๆ ไม่มีใครรู้ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น



ขอให้ทุกคนได้ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข