คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตหรือไม่ พรหมลิขิตที่ลิขิตคนสองคนที่เกิดวันเดียวกันปีเดียวกัน ที่เกิดและโตคนละที่ให้มารักกัน..ในที่ที่ถูกลิขิตไว้
รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,นิยายรัก ,นิยายรักชายหญิง,นิยายรัก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตหรือไม่ พรหมลิขิตที่ลิขิตคนสองคนที่เกิดวันเดียวกันปีเดียวกัน ที่เกิดและโตคนละที่ให้มารักกัน..ในที่ที่ถูกลิขิตไว้
คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตหรือไม่
พรหมลิขิตที่ลิขิตคนสองคนที่เกิดวันเดียวกันปีเดียวกัน
ที่เกิดและโตคนละที่ให้มารักกัน..ในที่ที่ถูกลิขิตไว้
แสงใต้
ใต้พิภพ วงศ์ษานุกูล หนุ่มคณะวิศวกรรมศาสตร์ ปี3
หนุ่มเหนือเชียงใหม่ ทายาทไร่ชาส่งนอก
ที่มีใบหน้าหวาน หล่อ แต่มีนิสัยเย็นชา พูดน้อย
เขาแค่เฝ้ารอใครสักคนที่เขามาเติมเต็มเขา
มีพี่น้อง 2 คน คือ พี่สาวชื่อ ทานตะวัน และพี่ชายชื่อ แผ่นดิน
มีเพื่อนในแก๊งพี่ว้ากปี3 คือ มาร์ค นาย และ คริส
เเสงเหนือ
เหนือนที วชิระอุดม สาวคณะเกษตรศาสตร์ ปี3
สาวใต้ ที่มีใบหน้าคม สาวใต้ที่มีผิวขาว ตัวเล็ก นิสัยห้าว ขยัน ไม่ยอมคน
ฐานะบ้านไม่ได้ร่ำรวย พออยู่พอกินทำให้เธอสู้ชีวิตทำงานเพื่อจะส่งตัวเองเรียนเพื่อไม่ให้รับกวนทางบ้าน
เป็นสาวที่เป็นดั่งแสงอาทิตย์ให้คนรอบข้าง มีพลังบวกเสมอ
มีพี่สาว 1 คน คือ เหนือวารี
มีเพื่อน 5 คน คือ เบลล์ บิว ภูผา ไทย และ ชีส
เสียงเพลงและเสียงผู้คนดังสอดแทรกสลับกัน บริเวณตลาดนัดกลางคืนหลังมหาลัย ที่มีนักศึกษาเกือบครึ่งค่อนมหาลัยต่างมีช้อปปิ้ง มาหาซื้อของกิน รวมถึงนักศึกษาต่างมหาลัยด้วยเช่นกัน ต่างมาหาของกิน บางคนมาส่องสาว บางคนมาเที่ยว รวมไปถึงกลุ่มของแสงเหนือ เช่นกัน
“เหนือ มึงเดินช้าๆ ได้ไหม คนก็เยอะเดี๋ยวก็ไปชนคนอื่นหรอก ” ไทยเพื่อนชายในกลุ่มเอ่ยกับแสงเหนือที่รีบเดินนำหน้าเพื่อนๆ ทั้ง 5 คน
“แกก็เดินไวไวสิไทย เราหิวเดินช้าเดี๋ยวไปหาโต๊ะนั่งกินไม่ทัน ” แสงเหนือกล่าวเพราะวันนี้แสงเหนือลงต้นกล้าในนาทำให้มีอาการเหนื่อยและหิว
“ แล้วเราจะกินอะไรดี? เดินอยู่แบบนี้เมื่อยตาย ” เสียงเบลล์ บ่น
“งั้นกินอะไรที่มันง่ายๆ รับกลับหอ รีบกลับพักผ่อนละกัน วันนี้เหนื่อยทั้งวันแล้ว ” บิวพูดขึ้น
ทั้ง 6 คนเดินมาหยุดที่ร้านก๋วยเตี๋ยว..และมองหาโต๊ะนั่ง เป็นจังหวะที่ มีนักศึกษาใส่เสื้อ ช๊อปแดงทั้ง 4 คนลุกออกไปพอดี ชีสเลยไปนั่งต่อและนั่งจองโต๊ะไว้ให้เพื่อนทั้ง 5 คนแทน
“ เอาเส้นเล็กน้ำตกพิเศษ 6 ที่คะป้า ” เสียงหวานๆ แจ๋วๆ ของแสงเหนือ ส่งเสียง บอกแม่ค้าก๋วยเตี๋ยว ร้านประจำที่มานั่งกินตั้งแต่ปี 1 จนถึงปี 3
“ รอแป๊บหนึ่งนะ หนูเหนือ ’’ ป้าร้านก๋วยเตี๋ยวส่งเสียงบอกแสงเหนือ..
“เหนือมึงเอาน้ำอะไร? น้ำกระเจี๊ยบหมด ” ภูผาส่งเสียงบอกเพื่อน
“ น้ำเปล่าเย็นๆ ก็ได้มึง ” น้ำเหนือบอกและเลื่อนเก้าอี้นั่งข้างชีส ถัดไปเป็นเบลล์ บิว และส่วนไทยรอยกถ้วยก๋วยเตี๋ยวให้เพื่อนๆ และภูผาที่บริการน้ำ มาแจกเพื่อนๆ
(บิว) สาวอีสานชาวอุบลราชธานี...สาวเกษตรศาสตร์ที่บ้านเปิดศูนย์ OTOP ที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัดอุบลราชธานี..จนได้ทุนมาเรียนที่กรุงเทพ
(เบลล์) สาวจันทบุรี...ลูกสาวเจ้าของไร่ทุเรียน…
(ชีส) หนุ่มขอนแก่น เจ้าของไร่นา 100 ไร่และเกษตรประยุกต์อีกได้ทุนมาเรียนที่กรุงเทพ
(ไทย) หนุ่มใต้..สวนปาล์ม..จังหวัดนครศรีธรรมราช..จังหวัดเดียวกับแสงเหนือแต่คนละอำเภอ ที่พึ่งมาเจอกันที่กรุงเทพ
(ภูผา) ....หนุ่มเหนือ..ไร่ส้ม..ที่ได้ทุนมาเรียนที่มหาลัยแห่งนี้ เช่นกัน
ซึ่งเด็กทุนมี 4 คน คนแรกแสงเหนือที่ได้ทุนเรียนดี ส่วนบิว ชีส และภูผา ได้ทุนเพราะเพื่อเอามาต่อยอดผลผลิตในธุรกิจครอบครัว ส่วนอีก 2 คน ไทยกับเบลล์ นั้นบ้านพอมีเงินบวกกลับที่บ้านทำการเกษตรด้วยจึงได้มาเรียนที่นี่ เช่นกัน