คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตหรือไม่ พรหมลิขิตที่ลิขิตคนสองคนที่เกิดวันเดียวกันปีเดียวกัน ที่เกิดและโตคนละที่ให้มารักกัน..ในที่ที่ถูกลิขิตไว้
รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,นิยายรัก ,นิยายรักชายหญิง,นิยายรัก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตหรือไม่ พรหมลิขิตที่ลิขิตคนสองคนที่เกิดวันเดียวกันปีเดียวกัน ที่เกิดและโตคนละที่ให้มารักกัน..ในที่ที่ถูกลิขิตไว้
คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตหรือไม่
พรหมลิขิตที่ลิขิตคนสองคนที่เกิดวันเดียวกันปีเดียวกัน
ที่เกิดและโตคนละที่ให้มารักกัน..ในที่ที่ถูกลิขิตไว้
แสงใต้
ใต้พิภพ วงศ์ษานุกูล หนุ่มคณะวิศวกรรมศาสตร์ ปี3
หนุ่มเหนือเชียงใหม่ ทายาทไร่ชาส่งนอก
ที่มีใบหน้าหวาน หล่อ แต่มีนิสัยเย็นชา พูดน้อย
เขาแค่เฝ้ารอใครสักคนที่เขามาเติมเต็มเขา
มีพี่น้อง 2 คน คือ พี่สาวชื่อ ทานตะวัน และพี่ชายชื่อ แผ่นดิน
มีเพื่อนในแก๊งพี่ว้ากปี3 คือ มาร์ค นาย และ คริส
เเสงเหนือ
เหนือนที วชิระอุดม สาวคณะเกษตรศาสตร์ ปี3
สาวใต้ ที่มีใบหน้าคม สาวใต้ที่มีผิวขาว ตัวเล็ก นิสัยห้าว ขยัน ไม่ยอมคน
ฐานะบ้านไม่ได้ร่ำรวย พออยู่พอกินทำให้เธอสู้ชีวิตทำงานเพื่อจะส่งตัวเองเรียนเพื่อไม่ให้รับกวนทางบ้าน
เป็นสาวที่เป็นดั่งแสงอาทิตย์ให้คนรอบข้าง มีพลังบวกเสมอ
มีพี่สาว 1 คน คือ เหนือวารี
มีเพื่อน 5 คน คือ เบลล์ บิว ภูผา ไทย และ ชีส
คืนดึกวันนั้นขณะแสงเหนือนอนได้ฝันว่ามีงูสีเผือกเลื่อยมามัดตัวเอง....แสงเหนือ..พยายามดิ้นจนเหนื่อย..แต่ก็ไม่หลุดพ้นสักที่...จึงตัวเองนั้นสะดุ้งตื่นเพราะเสียงโทรศัพท์ปลุกดังขึ้นด้วยความเหนื่อยล้า..ก่อนจะลุกไปอาบน้ำแหละเก็บของและไม่ลืมกระเป๋าสตางค์ที่เก็บได้เพื่อไปคืนเจ้าของ
ด้านแสงใต้ขณะกำลังเตรียมจะอาบน้ำก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์โดยมีชื่อแปลกขึ้นมาจึงแปลกใจแต่ก็กดรับไป.
“แสงเหนือมึงอยู่ไหนแล้ววะ? ให้กูไปรับไหมจะได้กลับทีเดียวหรือจะมารถเบลล์?” เสียงไทยเอยขึ้นผ่านโทรศัพท์
ด้านแสงใต้ก็งง เลยจับโทรศัพท์ตัวเองมาดูสรุปไม่ใช้โทรศัพท์ของตัวแต่เป็นโทรศัพท์ใครไม่รู้ เขาพยายามนึกจนนึกได้ว่าเดินชนกลับผู้หญิงที่ทำให้เขาเป็นโรคหัวใจ จนเสียงในโทรศัพท์ดังขึ้นมาอีก
“ฮัลโหล..แสงเหนือมึงได้ยินกูไหม มึงตื่นยัง?” เสียงไทยเรียกเพื่อนหลังจากถามไปแล้วเพื่อนไม่ตอบสักที
“กูแสงใต้ไม่ใช่แสงเหนือ” แสงใต้ที่พอรู้ว่าเป็นใครจึงตอบกลับไป
ทางด้านไทยที่ได้ยินแบบนั้นก็หัวร้อนขึ้นมาทันที เพราะรู้ว่าเป็นใคร
“แล้วโทรศัพท์เพื่อนกูไปอยู่ที่มึงได้ไง? มึงทำอะไรเพื่อนกูไอใต้? ” ไทยเอยออกมาด้วยความโมโหและเป็นห่วงเพื่อนในเวลาเดียวกัน
ฝั่งแสงใต้ได้ยินแบบนั้นก็ตอบออกไปแบบนิ่งๆ
“กูไม่ได้ทำอะไรเพื่อนมึง เกิดอุบัติเหตุนิดหน่อย เดี๋ยวกูเอาโทรศัพท์เพื่อนมึงไปคืนแค่นี้นะกูรีบ” แสงใต้เอ่ยขึ้นอย่างหัวเสีย และตัดสายไทยไป
และเขาก็มองภาพหน้าจอแบบใจเต้นแรงก่อนสะบัดหัวรัวๆ ขึ้นก่อนเดินไปอาบน้ำ แต่งตัวไปมหาลัย
พอถึงมหาลัยแสงใต้ก็ตรงไปคณะวิศวกรรมศาสตร์เพื่อไปช่วยรุ่นพี่และเพื่อนยกของโดยมีสายตาสาวๆ มองตลอดทางเดิน
“ไอใต้ เมื่อเช้ากูโทรไปทำไมแก๊งไม่รับวะ? ” คริสที่วิ่งมากอดคอพร้อมถาม
“ไม่รับนะดีแล้ว ถ้ารับแล้วมึงจะตกใจ” แสงใต้เอ่ยบอกเพื่อนอย่างขำขำ
“ทำไมวะ อย่าบอกนะว่ามึงกกสาวไว้ โสดได้ไม่นานเลยนะมึงนะ” คริสเอ่ยกับแสงใต้พร้อมกับสายตาที่จับผิด
“กูไม่บอก หลังจากยกของเสร็จมึงพากูไปซุ่มคณะเกษตรหน่อยละกัน” แสงใต้เอ่ยกวนๆ ก่อนเอยชวนคริสไปซุ่มคณะเกษตร
“มึงจะไปทำไม อย่าบอกนะไอไทยมาหาเรื่องอีกแล้ว “คริสเอยอย่างโวยวาย
“ไม่ใช่หรอก กูมึงธุระกับเพื่อนไอไทยนิดหน่อย” แสงใต้เอ่ยบอกเพื่อน
“คนไหนวะ งั้นเดี๋ยวกูไปตามไอนายกับไอมาร์ค หากมีเรื่องจริงๆ พวกเราจะได้ช่วยกันได้” คริสเอ่ยบอกแสงใต้และรีบเดินแยกกับแสงใต้ไป ส่วนแสงใต้ก็แยกขึ้นตึกไป
ด้านแสงเหนือพอมาถึงคณะก็ตรงไปหากลุ่มตัวเองที่มีไทยยืนเท้าเอวรอ
“เหนือ โทรศัพท์มึงอยู่ไหน” ไทยตะโกนถามเมื่อแสงเหนือเดินมาถึงกลุ่ม
“อยู่นี้ไง ทำไม? ” แสงเหนือหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูอย่างงงๆ พร้อมเอ่ยถามเพื่อน
“มึงดูหน้าจอก่อนว่าของใคร” ไทยเอ่ยแบบเสียงเรียบๆพาให้เพื่อนทั้ง 4 คนหันมามองด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“เชี้ย!!!!!ของใครวะ รหัสเข้าก็ตรงกับของกู ถึงว่านาฬิกาตั้งปลุกสายแปลกๆ ” แสงเหนืออุทานพร้อมกดรหัสเข้าเครื่องได้อย่างงง
“ของไอแสงใต้ไง เมื่อเช้ากูโทรหามึงไปติดมัน กูก็ตกใจคิดว่ามันจะเล่นเพื่อนกูสะแล้ว ช่วงนี้มันยิ่งโสดๆอยู่” ไทยเอ่ยเฉลยบอกแสงเหนือพร้อมอธิบาย
“ตายละ เหนือเอ่ย กระเป๋ายังไม่ทันคืนได้ของเขามาเพิ่มอีกแล้วเนื้อคู่ชัดๆ” เป็นบิวเอ่ยออกมาล้อเพื่อนตัวเอง
“น่าจะเมื่อคืนกูไปเซ่เว้น หน้ามหาลัยก่อนกลับคอนโด กูกับคนชื่อแสงใต้เดินชนจนกระเป๋าร่วงพร้อมโทรศัพท์เลยหยิบสลับกัน” แสงเหนืออธิบายให้เพื่อนทั้ง 5 ฟัง
“เกิดวันเดียวกัน. เดือนเดียวกัน. ปีเดียวกัน. ชื่อก็คล้ายกัน. แล้วโทรศัพท์ดันเหมือนกันอีก บุเพสันนิวาสชัดๆ” ชีสที่ยืนกอดอกเอยออกมาอย่างขำขัน
“บุพเพอาละวาดละสิ แล้วไอไทยกับแก๊งนั้นถูกกันที่ไหน” เป็นภูผาเอยขัดชีส
“หวังว่าเจอกัน คงไม่ตีกันตายก่อนแลกของเหรอวะ” ชีสเอ่ยออกมาพลางแซวไทย
“เดี๋ยวกูไปด้วย ไปยกขบวนนี้ปลอดภัยดี” ไทยเอ่ยขัดชีสขึ้น
หลังจากนั้นทั้ง 5 คนก็ไปช่วยรุ่นพี่ปี 4 ยกขึ้นรถกระบะอาจารย์.และทยอยเดินทางไ