พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้ - บทที่10 ตอนพรหมลิขิตที่ลิขิตให้บังเอิญเจอ โดย ราศี..พฤษภ..ปีฉลู @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น

นิยายรัก ,นิยายรักชายหญิง,นิยายรัก

คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตหรือไม่ พรหมลิขิตที่ลิขิตคนสองคนที่เกิดวันเดียวกันปีเดียวกัน ที่เกิดและโตคนละที่ให้มารักกัน..ในที่ที่ถูกลิขิตไว้

ผู้แต่ง

ราศี..พฤษภ..ปีฉลู

เรื่องย่อ

คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตหรือไม่

พรหมลิขิตที่ลิขิตคนสองคนที่เกิดวันเดียวกันปีเดียวกัน

ที่เกิดและโตคนละที่ให้มารักกัน..ในที่ที่ถูกลิขิตไว้

 

แสงใต้

ใต้พิภพ วงศ์ษานุกูล หนุ่มคณะวิศวกรรมศาสตร์ ปี3

หนุ่มเหนือเชียงใหม่ ทายาทไร่ชาส่งนอก

ที่มีใบหน้าหวาน หล่อ แต่มีนิสัยเย็นชา พูดน้อย

เขาแค่เฝ้ารอใครสักคนที่เขามาเติมเต็มเขา

มีพี่น้อง 2 คน คือ พี่สาวชื่อ ทานตะวัน และพี่ชายชื่อ แผ่นดิน

มีเพื่อนในแก๊งพี่ว้ากปี3 คือ มาร์ค นาย และ คริส

 

 

เเสงเหนือ

เหนือนที วชิระอุดม สาวคณะเกษตรศาสตร์ ปี3

สาวใต้ ที่มีใบหน้าคม สาวใต้ที่มีผิวขาว ตัวเล็ก นิสัยห้าว ขยัน ไม่ยอมคน

ฐานะบ้านไม่ได้ร่ำรวย พออยู่พอกินทำให้เธอสู้ชีวิตทำงานเพื่อจะส่งตัวเองเรียนเพื่อไม่ให้รับกวนทางบ้าน

เป็นสาวที่เป็นดั่งแสงอาทิตย์ให้คนรอบข้าง มีพลังบวกเสมอ

มีพี่สาว 1 คน คือ เหนือวารี

มีเพื่อน 5 คน คือ เบลล์ บิว ภูผา ไทย และ ชีส

 

พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่1 บทนำ,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่2 ตอนพรหมลิขิตยังไม่ทำงาน,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่3 ตอนพรหมลิขิตเริ่มจะทำงานครั้งแรก,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่4 ตอนพรหมลิขิตกำลังจะทำงาน,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่5 ตอนพรหมลิขิตที่เหมือนจะลิขิตให้เจอ,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่6 ตอนพรหมลิขิตที่ลิขิตให้รู้จัก,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่7 ตอนพรหมลิขิตที่ลิขิตให้เจอเนื้อคู่,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่8 ตอนพรหมลิขิตที่ลิขิตให้เจอ,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่9 ตอนพรหมลิขิตที่ลิขิตให้เป็นข่าว,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่10 ตอนพรหมลิขิตที่ลิขิตให้บังเอิญเจอ,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่11 ตอนพรหมลิขิตที่ลิขิตให้เป็นข่าวรอบ2,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่12 ตอนพรหมลิขิตแบบตั้งใจ,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่13 ตอนพรหมลิขิตที่มาในรูปบทเพลง,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่14 ตอนพรหมลิขิตที่มาในรูปแบบเจ้ากรรมนายเวร EP1,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่15 ตอนพรหมลิขิตที่มาในรูปแบบเจ้ากรรมนายเวร EP2,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่16 ตอนพรหมลิขิตลิขิตเอง,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่17 ตอนพรหมลิขิตที่กับความจริง EP1,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่18 ตอนพรหมลิขิตที่กับความจริง EP2,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่19 ตอนพรหมลิขิตที่กำลังก่อตัวเป็นความรัก,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่20 ตอนพรหมลิขิตที่เรียกว่าความรัก,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่21 ตอนพรหมลิขิตคนมีความรัก,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่22 ตอนพรหมลิขิตมักมาพร้อมกับสิ่งที่ไม่คาดคิด,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่23 ตอนพรหมลิขิตที่เกือบจะสูญเสีย,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่24 ตอนพรหมลิขิตกับการกลับมา,พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้-บทที่25 ตอนพรหมลิขิตกับการเฝ้ารอการกลับมา

           หลังจากที่แสงเหนือช่วยนัทปิดร้านเสร็จ ก่อนกลับคอนโดเลยแวะหาอะไรกินที่ตลาดนัดกลางคืนหลังมหาลัย

 ระหว่างที่เดินกำลังจะเข้าประตูตลาดได้ยินเสียงเรียกเลยหันกลับไปมอง

“แสงเหนือ  เหนือ แสงเหนือ”   เสียงแสงใต้ที่ตะโกนเรียกแสงเหนือ ซึ่งแสงใต้ได้แวะตลาดนัดกลางคืนเพื่อหาอะไรกินก่อนกลับคอนโดเหมือนกันแต่ระหว่าจอดรถอยู่ได้เห็น แสงเหนือจอดรถเสร็จกำลังจะเข้าตลาดแสงใต้จึงรีบจอดแล้ววิ่งตามเพื่อไปให้ทันแสงเหนือ

“อ่าว แสงใต้     มาคนเดียวเหรอ งานที่คณะเสร็จแล้วเหรอ” แสงเหนือถามแสงใต้ออกไป

“ใช่ มาคนเดียวเพื่อนๆมันเหนื่อยเลยแยกย้ายกันกลับไปพักเลย  ส่วนเราหิวเลยแวะ พอดีเป็นทางผ่านกลับคอนโด แล้วแสงเหนือมาคนเดียวเหรอ ” แสงใต้เอ่ยตอบและถามเสียงเหนือกลับเช่นกันเพราะไม่เห็นเพื่อนๆของแสงเหนือ

“ใช่  พองานที่คณะเสร็จก็แยกย้ายเหมือนกัน พอดีเราพึ่งทำงานพาร์ททามเสร็จนะ”แสงเหนือตอบออกไป

“เออ งั้นเราเดินเป็นเพื่อนได้ไหม” แสงใต้เอ่ยบอกแสงเหนือ

“ได้สิ”  แสงเหนือบอกแสงใต้ก่อนเดินนำเข้าไป

แสงใต้เห็นแบบนั้นเลยยิ้มออกมาแล้วเดินตามแสงเหนือไป ระหว่างทางก็มีคนเดินเบียดกันไปมาแสงใต้เลยดึงข้อมือของแสงเหนือไว้ก่อนตัวเองจะเป็นคนเดินนำแสงเหนือไปโดนการจับข้อมืออยู่แบบนั้น  ทำให้แสงเหนือที่เดินตามหลังมองข้อมือตัวเองพร้อมมองหลังของคนตัวสูงที่ใส่ชอปแดงเดินทำไปเองไปพร้อมบังทุกคนที่เดินเบียดเธอ ตอนนี้ทำให้หัวใจเต้นแรงแบบไม่เคยเป็นมาก่อน ทั้งที่ใกล้ชิดผู้ชายในคณะมากมายแต่ก็ไม่เคยใจเต้นแรงเท่าคนตัวสูงคนนี้ ทำไมนะทำไมถึงต้องใจเต้นแรงขนาดนี้   แสงเหนือได้แต่อุทานในใจ

  จนมาหยุดที่ร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำ สติก็ได้กลับมาเมื่อได้ยินเสียงแสงใต้เอ่ยถาม

“กินก๋วยเตี๋ยวไหม เราหิวแล้ว ” แสงใต้ถามแล้วมองหน้าแสงเหนือทั้งที่ยังจับข้อมืออยู่

“ ก็ได้ นายเอาเส้นอะไรล่ะ เดี๋ยวสั่งให้” แสงเหนือเอ่ยถามแบบไม่รีรอเพราะหิวเหมือนกัน

“เส้นเล็กหมูน้ำตกพิเศษไม่ใส่ถั่วงอก” แสงใต้ บอกกับแสงเหนือก่อนเดินไปหาโต๊ะนั่ง

“ป้าค่ะ  เส้นเล็กหมูน้ำตกพิเศษ 2 ที่ ค่ะ ป้า” แสงเหนือเอ่ยสั่งก๋วยเตี๋ยวกับเจ้าของร้านก๋วยเตี๋ยวเจ้าประจำ

“ได้จ้า รอแป๊บนะหนูเหนือ วันนี้มากับใครละ แฟนเหรอ เพื่อนในกลุ่มไปไหนละ”ป้าเจ้าของร้านเอ่ยรับออร์เดอร์ พร้อมถามกับปกติจะเห็นแสงเหนือมากับเพื่อนหรือไม่ก็มาคนเดียวแต่วันนี้แสงเหนือกับมากับผู้ชายแค่ 2 คนเลยเอ่ยถามออกไป

“ไม่ใช่ค่ะ เพื่อนต่างคณะพอดีบังเอิญที่ทางเข้าตลาด ส่วนเพื่อนของหนูกลับไปพักค่ะ พอดีพรุ่งนี้มหาลัยมีงานคะ”แสงเหนือตอบตอบกลับเจ้าของร้าน

“จ้า งั้นนั่งรอก่อนนะเดี๋ยวป้าทำให้” ป้าเจ้าของร้านตอบกับพร้อมเร่งทำออร์เดอร์ ให้ลูกค้าที่รออีกหลายโต๊ะ

แสงเหนือเลยเดินไปเอาน้ำใส่แก้ว พร้อมกับถามแสงใต้

“แสงใต้ นายจะดื่มน้ำอะไร”

“น้ำเปล่าเย็นๆ ละกัน  ให้เราช่วยยกไหม” แสงใต้ตอบแสงเหนือไปพร้อมถาม

“งั้นนายไปยกชามก๋วยเตี๋ยวละกัน” แสงเหนือตอบแสงใต้พร้อมยกน้ำเดินมาที่โต๊ะ และ แสงใต้ที่ลุกออกไปรับชามก๋วยเตี๋ยวที่สั่งพร้อมเดินกลับมาที่โต๊ะและยกวางไว้ตรงหน้าแสงเหนือก่อนนั่งลงตาม

“เออ เราสั่งว่าไม่เอาถั่วงอกนะ สงสัยป้าแกลืมแน่เลย”แสงใต้บ่น

“เห้ย  เราขอโทษเราลืมสั่งป้าแก  มาเดี๋ยวตักใส่ชามเราก็ได้เราไม่รังเกียจ  ขอโทษนะเราชินนะ  มากับเพื่อนๆมักสั่งพร้อมกันเหมือนกันจะได้กินกันไวไว  ขอโทษนะ” แสงเหนือเอ่ยขอโทษแสงใต้ที่ลืมบอกป้าว่าไม่ใส่ถั่วงอก

“ไม่เป็นไร  เราไม่ได้แพ้ แค่เราเหม็นเขียวเลยไม่กินนะ”แสงใต้ตอบพรางมองแสงเหนือที่ตักถั่วงอกออกจากชามเขาใส่ชามตัวเอง

และนึกในใจผู้หญิงคนนี้น่ารักจัง ปกติเขาคบกันใครมีแต่เขาคอยบริการดูแล เอาใจใส่ แต่กับผู้หญิงคนนี้ต่างออกไป  กับดูแลเขา   ค่อยยกน้ำ หยิบซ้อนหยิบตะเกียบส่งให้เขา แสงใต้เหม่อมองแสงเหนือจนแสงเหนือเอ่ยขึ้นมา

“มองเราทำไม โกรธเราเหรอเราขอโทษนะ เราลืมจริงๆ”แสงเหนือทำหน้าหงอยพร้อมเอ่ยขอโทษอีกครั้ง

“ไม่ใช่  เราไม่ได้โกรธ ที่เรามองหน้าเธอเพราะเราไม่เคยเห็นหน้าเธอทั้งที่อยู่มหาลัยเดียวกันนะ  เราแค่สงสัย” แสงใต้ตอบอย่างเลิ่กลั่ก

“อ้อ เราไม่ค่อยมาจากคณะหรอกมันวุ่นวายนะ”แสงเหนือตอบแล้วปรุงรสไปด้วย

“ปรุงให้เราบ้างสิ  เราปรุงกี่ครั้ง รสชาติไม่เหมือนเดิมเลย”แสงใต้เอ่ยอ้อนให้แสงเหนือปรุงให้ เพราะน้อยที่เขาจะมานั่งกินร้านแบบนี้มาก็เพื่อนก็ปรุงไปงั้นแหละ กินให้หายหิวไป

“เอ้า  นายกินรสไหนละ”แสงเหนือตอบแล้วถามกลับ

“เอาตามใจเธอเลยเรากินได้หมด”แสงใต้เอ่ยแบบอ้อนอีกครั้ง และนั่งมองแสงเหนือปรุงให้ แล้วยื่นชามคืนแสงใต้ ส่วนแสงใต้เลยใช้ช้อนตักขึ้นชิม

“อืม อร่อยเลย เธอปรุงยังไงเนี้ย”แสงใต้เอ่ยชมแต่มันอร่อยจริงๆนะ 

“น้ำปลาครึ่งช้อน น้ำตาล 1 ช้อน น้ำส้ม 1 ช้อนครึ่ง เป็นรสชาติที่เรากินประจำ” แสงเหนือตอบพร้อมก้มกินชามตัวเอง

ส่วนสายใต้ก็ชายตามองแสงเหนือไปได้พร้อมกินก๋วยเตี๋ยวในชามตัวเอง   จนทั้งคู่กินเสร็จ

“วันนี้เราเลี้ยงเธอละกัน เนื่องจากเธอเก็บกระเป๋าเราได้ ห้ามปฏิเสธด้วย” แสงใต้เอ่ยขึ้นพร้อมกับปิดฉากจบไม่ให้แสงเหนือปฏิเสธ

“ได้ดิ งั้นกลับเลยไหมเราจะกลับไปพักด้วยพรุ่งนี้ต้องตื่นแต่เช้าอีก มาช่วยพี่ปี 4 เตรียมงาน “แสงเหนือบอกกับแสงใต้เพราะตอนนี้หนังท้องตึงหนังตาเริ่มย่อน

“งั้นเราไปจ่ายเงินเธอรอหน้าร้านเดี๋ยวเดินออกพร้อมกัน”แสงใต้บอกแสงเหนือ

หนังจากจ่ายเงินเสร็จก็เดินกลับมาหาแสงเหนือที่รออยู่ที่หน้าร้านพร้อมจับข้อมือของแสงเหนือเดินนำเหมือนตอนเดินเข้ามา  แต่ระหว่างที่เดินออกก็มีนักศึกษามองอย่างสนใจ 

“ให้เราขับไปส่งก่อนไหม”แสงใต้เอ่ยออกมาอย่างเป็นห่วง

“ไม่เป็นไร หอเรากับหอนายอยู่คนละฝั่งกัน เรากลับเอง   เจอกันพรุ่งนี้นะ ฝันดีนะ ”แสงเหนือเอ่ยปฏิเสธและขับรถออกไป

“น่ารักจัง วันนี้ฝันดีแน่ละ ฝันถึงเธอไง” แสงเหนือพึมพำแล้วสวมหมวกกันน็อคขับรถออกไปอีกทางเพื่อกลับคอนโดตัวเอง