คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตหรือไม่ พรหมลิขิตที่ลิขิตคนสองคนที่เกิดวันเดียวกันปีเดียวกัน ที่เกิดและโตคนละที่ให้มารักกัน..ในที่ที่ถูกลิขิตไว้
รัก,ชาย-หญิง,วัยว้าวุ่น,นิยายรัก ,นิยายรักชายหญิง,นิยายรัก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
พรหมลิขิตรักแสงเหนือและเเสงใต้คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตหรือไม่ พรหมลิขิตที่ลิขิตคนสองคนที่เกิดวันเดียวกันปีเดียวกัน ที่เกิดและโตคนละที่ให้มารักกัน..ในที่ที่ถูกลิขิตไว้
คุณเชื่อเรื่องพรหมลิขิตหรือไม่
พรหมลิขิตที่ลิขิตคนสองคนที่เกิดวันเดียวกันปีเดียวกัน
ที่เกิดและโตคนละที่ให้มารักกัน..ในที่ที่ถูกลิขิตไว้
แสงใต้
ใต้พิภพ วงศ์ษานุกูล หนุ่มคณะวิศวกรรมศาสตร์ ปี3
หนุ่มเหนือเชียงใหม่ ทายาทไร่ชาส่งนอก
ที่มีใบหน้าหวาน หล่อ แต่มีนิสัยเย็นชา พูดน้อย
เขาแค่เฝ้ารอใครสักคนที่เขามาเติมเต็มเขา
มีพี่น้อง 2 คน คือ พี่สาวชื่อ ทานตะวัน และพี่ชายชื่อ แผ่นดิน
มีเพื่อนในแก๊งพี่ว้ากปี3 คือ มาร์ค นาย และ คริส
เเสงเหนือ
เหนือนที วชิระอุดม สาวคณะเกษตรศาสตร์ ปี3
สาวใต้ ที่มีใบหน้าคม สาวใต้ที่มีผิวขาว ตัวเล็ก นิสัยห้าว ขยัน ไม่ยอมคน
ฐานะบ้านไม่ได้ร่ำรวย พออยู่พอกินทำให้เธอสู้ชีวิตทำงานเพื่อจะส่งตัวเองเรียนเพื่อไม่ให้รับกวนทางบ้าน
เป็นสาวที่เป็นดั่งแสงอาทิตย์ให้คนรอบข้าง มีพลังบวกเสมอ
มีพี่สาว 1 คน คือ เหนือวารี
มีเพื่อน 5 คน คือ เบลล์ บิว ภูผา ไทย และ ชีส
พอตกเย็นแสงเหนือและเพื่อนๆช่วยกันเก็บของกับคณะ ในขณะเก็บของอยู่นั้น แสงใต้และเพื่อนๆเตรียมเครื่องดนตรีที่คณะเสร็จก็ได้ขับรถมาหาแสงเหนือที่คณะ
“แสงเหนือ เนื้อคู่แกมาวะ” เบลล์เอ่ยและสะกิดแสงเหนือ
แสงเหนือจะเอ่ยหน้าขึ้นมามองพร้อมกับบิว ดีนะที่เพื่อนๆผู้ชายไม่อยู่ไทย ชิส และภูผาไปเตรียมเครื่องดนตรีเพื่อแสดงงานเย็นนี้
งั้นได้ปะทะฝีปากกันแน่
“เราช่วยยกไหม”เป็นแสงใต้ที่ลงจากรถเดินตรงมาหาแสงเหนือที่กำลังยกต้นไม้ลงจากรถโดยมีรุ่นพี่อย่างอิงอิงช่วยรุ่นน้องอยู่
“ไม่เป็นไรจะเสร็จแล้ว นายมาหาเรามีอะไรหรือเปล่า”แสงเหนือเอ่ยถามด้วยสงสัย
“อ่อ เราจะมาขอโทษแสงเหนือเรื่องข่าวนะ”แสงใต้เอ่ยจุดประสงค์ที่มาหา
“อ้อ ไม่เป็นไรเดี๋ยวจบงาน ข่าวคงเงียบเองแหละ”แสงเหนือเอ่ยแบบไม่คิดมาก
แล้วยกตัวไม้ช่วยเพื่อนๆและรุ่นน้องลงรถต่อ แสงใต้ทำได้แค่ยืนมองอยู่แบบนั้น แล้วพลางมองรอบๆว่า คณะเกษตรก็ไม่ได้แย่นี่หว่า สงบร่มเย็น ถึงว่าเด็กคณะเกษตรถึงไม่ออกไปไหน ก่อนจะมองซ้ายมองขวาเห็นเพื่อนๆตัวเองนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ที่โต๊ะมาหินอ่อน จึงได้ออกมาไปนั่งรอแสงเหนือที่ทำงานยังไม่เสร็จ
“มึงมองอะไรไอนาย รู้จักเหรอ”พอเดินมาถึงโต๊ะแสงเหนือก็เอ่ยถามนายที่นั่งมองบิวเพื่อนของแสงเหนือ
“รู้จักเคยเรียนที่เดียวกันตอนมัธยม แต่อยู่คนละห้อง ชื่อบิวมั้ง” เป็นนายที่ตอบ
“อ้าว ไม่เคยเห็นมึงบอกว่ารู้จักเด็กเกษตร” คริสหงายหน้ามองนายแล้วถามขึ้น
“กูก็พึ่งรู้นี้แหละว่าเรียนมหาลัยเดียว พึ่งเจอวันที่พาไอแสงใต้ไปหาแสงเหนือ ถ้าจำไม่ผิดบ้านบิว เปิดศูนย์ OTOP ที่จังหวัดกู พ่อกูก็เอาข้าวไปลงที่ศูนย์ OTOP บ้านบิวบ่อย”นายอธิบายให้เพื่อนฟัง
ก่อนการสนทนาจะจบลงเพราะกลุ่มแสงเหนือได้เดินมาทางนี้พอดี
“จะกลับกันแล้วเหรอแสงเหนือ”คริสเอ่ยถามขึ้น
“เปล่าเราจะไปหาอะไรกินที่คาเฟ่คณะเกษตร”แสงเหนือเอยตอบคริสเพื่อนของแสงใต้
“เราไปด้วยได้ไหม หิวพอดี จัดเครื่องดนตรีเสร็จก็มาขอโทษเธอเลย”แสงใต้บอกแสงเหนือแบบอ้อนๆ ทำให้เพื่อนทั้ง 3 คนถึงกับอึ่ง
“ได้สิ เดี๋ยวรอพี่อิงอิงล้างมือก่อนค่อยไปนะ”แสงเหนือเอ่ยบอกแสงใต้
หลังนั้นไม่นานอิงอิงก็เดินออกมาจากที่ล้างมือ ทั้งหมดจึงเดินมาที่คาฟ่หน้าคณะเกษตรศาสตร์ไม่ไกลมาก
กริ๊ง กริ๊ง เสียงกระดิ่งตรงประตูดังขึ้นเพราะมีคนเปิดเขามา ทำให้คนในร้านต่างมองมาที่คนกลุ่มนี้ แม้กระทั่งนัทรุ่นน้องแสงเหนือ และพี่หมวยเจ้าของร้านหงายหน้ามองคนที่เข้า แล้วทักคนที่เข้ามาอย่างสนิท
“อ้าว เหนือ งานจบแล้วเหรอ”
“ยังหรอกพี่หมวย เหลือช่วงกลางคืน พวกหนูเอาของมาเก็บที่คณะก่อน หิวเลยแวะมาคะ”แสงเหนือตอบเจ้าของร้าน
“อ้าว แล้วพาใครมาด้วยนะคุ้นๆ” หมวยเอ่ยทัก ทำให้นัทหันไปมองแล้วเอ่ยออกมา
“โห่ เดือนวิศวะปี 3 มาฝั่งเกษตรได้ไงเนี้ย ข่าวพึ่งออกเมื่อเช้าตกบ่ายมาพามาเปิดตัวเลยเหรอพี่เหนือ” นัทเอ่ยแซวรุ่นพี่
“เปิดตัวที่ไหน นัทนะมั่วอย่าไปเชื่อเลยพี่หมวย นี้แสงใต้ คริส นายละมาร์ค เพื่อนคณะวิศวะนะ”แสงเหนือเอยขัดนัทแล้วอธิบายให้พี่หมวยฟัง
“แล้วพาวิศวะมา พี่ไทยไม่ระเบิดลงเหรอพี่” นัทเอยถาม
“ไทยกับเพื่อนไปตั้งเครื่องดนตรี ถึงได้เข้ามาได้ไง” บิวเอยบอกนัท
“พวกนายจะดื่มอะไร พี่จะสั่งให้”เป็นอิงอิงที่หันไปถามรุ่นน้องต่างคณะ
“กาแฟ 2 แก้ว โก้โก้ 2 แก้วครับ พี่อิง”มาร์คตอบรุ่นพี่
“ของพวกหนู น้ำสตอเบอรี่ปั่น 1 ชาเขียว 1 โกโก้ 1 เพิ่มเค้ก ส้มทานเล่น 3 เค้กชาเขียว 3 และ เค้กช็อก 3” บิวบอกรุ่นพี่อย่างอิงอิง
“คุณน้องจะสั่งให้ร้านพี่เจ๊งเลยรึยังไง”พี่หมวยเอยแซวบิว
“โถ่ พี่หมวยพวกหนูทำงานเหนื่อยจะใช้พลังงานเยอะ ก็ต้องกินเยอะ” บิวตอบเจ้าของร้านกลับไป
แล้วทั้งหมดไปหาโต๊ะนั่ง โดย จะเป็นรุ่นพี่อิงอิงชิดในติดกระจก เบลล์ บิว และแสงเหนือ ตรงข้ามแสงเหนือเป็นแสงใต้ และไล่เป็น นาย มาร์ค คริส ที่นั่งติดกระจกตรงกับพี่อิงอิง
ระหว่างที่นั่งรอเครื่องดื่มและของว่าง แสงเหนือนึกขึ้นได้ว่าเพื่อนต่างคณะ ยังไม่ได้ทานข้าวจึงลุกไปหยิบเค้กข้าวหอมที่ทำมาจากข้าวหอมมะลินำมาทำเป็นแป้งเค้ก ไม่หวานมาก แต่หอมกินกันกาแฟหรือโกโก้จะอร่อยแถมอิ่มท้องอีกต่างหาก แสงเหนือแล้วเดินออกมาเป็นจังหวะที่นัทเอาน้ำและของว่างมาเสิร์ฟพอดี
"อันนี้เค้กข้าวหอมทำมาจากข้าวหอมมะลิลองกินดูมันจะอิ่มท้องเข้ากับเครื่องดื่มที่พวกนายสั่ง"แสงเหนือบอกเพื่อนต่างคณะพร้อมเลื่อนจานเค้กไปตกตรงหน้าทั้ง 4 คน
"ขอบคุณนะ อร่อยมากเลย หอมกลิ่นข้าวมากเลย"นายชิมแล้วเอ่ยขอบคุณแสงเหนือ
"นายกับบิวมาจากโรงเรียนมัธยมที่เดียวกันเหรอ"เบลล์เอ่ยถามนาย
"ใช่ แต่อยู่คนละห้องเราอยู่ห้อง 1 บิวอยู่ห้อง 4 "นายเงยหน้าตอบเบลล์แล้วมองหน้าบิว
"ก็พึ่งจะรู้นี้ละว่า เรียนมหาลัยเดียวกัน กลับบ้านทีไร ก็ไม่เคยถามว่าเรียนมหาลัยที่ไหน "บิวเอ่ยเสริมนาย
"ดีจังปิดเทรมปีนี้ บิวก็อาศัยนายกลับบ้านเลยสิ จะได้ไม่รอรถทัวร์"แสงเหนือบอกบิวพร้อมมองหน้านาย
"ได้สิ บิวจะกลับกับเราปะละ"นายบอกบิว
"ไม่รู้ดูก่อนนะ" บิวเอ่ยบอกนาย พร้อมก้มกินเค้ก
"แล้วทุกคนเป็นคนต่างหวัดหมดเลยหรอ"แสงใต้เอ่ยถามพลางมองแสงเหนือ
"ใช่ เราเป็นเราเป็นคนจันทบุรี ส่วนไทยและเหนือ เป็นคนนครศรีธรรมราช เป็นเด็กใต้"เบลล์เอ่ยเชิงเล่าให้ฟัง
"จริงดิ..คิดว่าแสงเหนือจะอยู่ภาคเหนือสะอีก"แสงใต้บอกแสงใต้บอกอย่างตกใจ สวยใต้ที่ไหนผิวขาวเหมือนสาวเหนือ
"เหมือนมึงไง ชื่อแสงใต้ แต่อยู่ภาคเหนือ"คริสว่าเพื่อนแบบตลกๆ
"แล้วมาร์คกับคริสละ คนต่างจังหวัดไหม" บิวเอ่ยถาม
"เราที่นี้ละ ส่วนมาร์คภูเก็ต" คริสตอบบิวพลางมองหน้าอิงอิง
แล้วทุกคนก็กลับมาเงียบอีกครั้งเพราะต่างคนต่างกิน ต่างคนต่างหิว แต่ในขณะทุกคนกินก็มีคนในร้านต่างมองมาจนเกือบทุกโต๊ะว่าได้
"แสงเหนือเรื่องข่าวเราขอโทษอีกครั้งนะ"หลังจากกินจนหมดแสงใต้ก็เอ่ยกับแสงเหนืออีกครั้ง
"ช่างมันเถอะ เดี๋ยวจบงาน ข่าวก็เงียบไปเองละ เพราะคณะเรากับนายก็อยู่กันคนละฝั่งอยู่แล้ว"แสงเหนือบอกแสงใต้ไปแบบไม่คิดมาก
"แล้วเย็นนี้พวกเธอจะไปงานกลางคืนไหม พวกเราเล่นดนตรีด้วยนะ พวกไอไทยก็เล่น"มาร์คเอ่ยถามเพื่อนต่างคณะ
"ไปสิ ไม่ไปพวกไอไทยหักคอพวกเราตาย มันเล่นกี่ปีเราก็ไม่เคยไปสักปี อยู่แต่ห้องทดลองแล้วดูไลฟ์สดเอา ปีนี้ได้ออกไปแล้วมันเลยอยากให้ไปเชียร์หน้าเวที ทั้งที่แฟนพวกมันก็มา กำลังใจจากแฟนมันก็พอแล้ว ยังจะหนีบพวกเราไปอีก"บิวว่าอย่างหงุดหงิด
"ไปดูคนอื่นรักกัน อิจฉาตาย"พี่อิงอิงเอ่ยออกมาจากประสบการณ์เมื่อปีที่แล้วมีคนขอเป็นแฟนกันหน้าเวที
"เผื่อออกไปแล้วได้แฟนไง อยู่แต่กับไร่ กับนา เบื่อตาย"คริสเอ่ยบอกรุ่นพี่อิงพลงแซว
"แต่เราต้องกลับไปเปลี่ยนเสื้อประจำคณะก่อนนะ "รุ่นพี่อิงอิงเอ่ยเตือนรุ่นน้อง
"ใช่ๆ คณะพวกนายต้องเปลี่ยนไหม"บิวเอ่ยถามนาย
"เปลี่ยนเป็นเสื้อยืดรุ่นนะ"นายตอบบิว
"งั้นแยกย้ายกับตรงนี้นะ แล้วเจอกันที่งาน" แสงเหนือเอ่ยปิดจบ
"งั้นวันนี้เราเลี้ยงทั้งหมดนี้เอง ขอโทษที่ทำให้เพื่อนเธอเป็นข่าว"แสงใต้เอ่ยบอกเพื่อนๆแสงเหนือ
"ไม่เป็นอะไร เราหารกันจ่ายก็ได้"เบลล์บอกเเสงใต้
"ให้มันจ่ายเถอะ เดี๋ยวมันจะรู้สึกไปตลอดไป" นายเอ่ยบอกเพื่อนๆแสงเหนือ
"โอเค งั้นก็ตามนั้น แต่ครั้งหน้าเดี๋ยวเราเลี้ยงคืนละกัน"แสงเหนือบอกแสงใต้
"ได้เลย"แสงใต้เอ่ยและยิ้มมุมปากก่อนลุกขึ้นไปจ่ายเงินและที่เหลือจึงลุกไปรอข้างนอกมีเพียงแสงเหนือที่ช่วยนัทเก็บจานแล้วแก้ว ก่อนบอกพี่หมวยไว้ว่าจะกลับมาช่วยปิดร้าน
"แล้วกลับยังไงกันเราไปส่งไหม"แสงใต้เอ่ยถามแสงเหนืออย่างเป็นห่วง
"เรามารถยนต์กับเบลล์ส่วนพี่อิงก็เอารถตัวเองมา"แสงเหนือเอ่ยบอกแสงใต้
"งั้นแยกย้ายกันตรงนี้นะแล้วเจอกันในงาน"แสงใต้เอ่ยอย่างเสียดาย
"โอเค"แสงเหนือตอบและเดินตามบิวและเบลล์ไปที่โรงจอดรถคณะ
ส่วนแสงใต้และเพื่อนก็ขับรถกลับคณะเพื่อไปเตรียมตัวเช่นกัน