เมื่อความรักกลายเป็นอาวุธที่จะช่วยในการข้ามผ่านฝันร้ายของหมู่บ้านไพรรักษ์ คาลและยินสองเพื่อนรักจึงต้องช่วยกันผจญภัยสู่ป่ามหัศจรรย์เพื่อหาทางช่วยเหลือชาวบ้านจากคำสาปสุดหลอนของผีอรัญญาที่มีชีวิตเดิมพัน
มหัศจรรย์รักข้ามป่าหลอน - บทที่ 3 หนูเอก โดย CokeAuttaphon @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์
รัก,ผจญภัย,แฟนตาซี,ลึกลับ,ระทึกขวัญ,ปลูกผัก,ผีไทย,ผีหลอก,วายแฟนตาซี,วาย,สืบสวนสอบสวน,ผจญภัย,ผี,แฟนตาซี,ดราม่า,พล็อตสร้างกระแส,สยองขวัญ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
มหัศจรรย์รักข้ามป่าหลอน
หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง
แท็คที่เกี่ยวข้อง
ปลูกผัก,
ผีไทย,
ผีหลอก,
วายแฟนตาซี,
วาย,
สืบสวนสอบสวน,
ผจญภัย,
ผี,
แฟนตาซี,
ดราม่า,
พล็อตสร้างกระแส,
สยองขวัญ
รายละเอียด
เมื่อความรักกลายเป็นอาวุธที่จะช่วยในการข้ามผ่านฝันร้ายของหมู่บ้านไพรรักษ์ คาลและยินสองเพื่อนรักจึงต้องช่วยกันผจญภัยสู่ป่ามหัศจรรย์เพื่อหาทางช่วยเหลือชาวบ้านจากคำสาปสุดหลอนของผีอรัญญาที่มีชีวิตเดิมพัน
ผู้แต่ง
CokeAuttaphon
เรื่องย่อ
E-book
Meb: https://shorturl.asia/cmvFf
นายอินทร์: https://www.naiin.com/product/detail/621458
คำนำนักเขียน
สวัสดีคุณนักอ่านที่น่ารักทุกท่านนะครับ กลับมาพบกับนิยายเรื่องที่สามของผมอีกครั้ง สำหรับนิยายเรื่องนี้จะเป็นเรื่องราว ที่เกิดขึ้นในปีพ.ศ. 2515 ณ หมู่บ้านชนบทแห่งหนึ่ง ในยุคที่ทุกคนสามารถมีความสุขกับการพบปะพูดคุยและใช้ชีวิตท่ามกลางธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมที่สวยสดงดงาม ผ่านการทำอาชีพเกษตรกรของชาวบ้าน
โดยเรื่องราวในนิยายเล่มนี้จะเป็นเรื่องราวของคาลและยินสองเพื่อนรักที่มีความรู้สึกพิเศษให้แก่กันและเป็นกัลยานิมิตที่ดีต่อกัน ที่พวกเขาต้องออกเดินทางเข้าไปในป่ามหัศจรรย์เพื่อหาทางแก้ไข คำสาปหลอนของผีอรัญญาที่มีชะตาชีวิตของชาวบ้านเป็นเดิมพัน ที่ภายในเรื่องนักอ่านจะได้เห็นการผจญภัยของทั้งสอง ที่จะทำให้คุณนักอ่านคอยเอาใจช่วยไปกับการเติบโตของตัวละครในการเจอเหตุการณ์ต่าง ๆ ที่เกิดขึ้น ที่มักแฝงไปด้วยข้อคิดและคุณค่าชีวิตที่สำคัญมากมาย สุดท้ายนี้ผมขอฝากนิยายเรื่องนี้ที่เป็นนิยายวายแนวรักโรแมนติก วิชาอาคม และดราม่าแฟนตาซี ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยนะครับ และอย่าลืมกลับมารีวิวพูดคุยกันนะครับ รัก รัก เพี้ยง!!
CokeAuttaphon
จัดทำครั้งที่ 1 สิงหาคม 2567
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามลอกเลียนแบบหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของนิยายเรื่องนี้ รวมทั้งการจัดเก็บ ถ่ายทอด สแกน บันทึก ถ่ายภาพ ไม่ว่ารูปแบบหรือวิธีการใด ๆ ในกระบวนการอิเล็กทรอนิกส์โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร ยกเว้นเพื่อการประชาสัมพันธ์เท่านั้น
Author: CokeAuttaphon
Proof & Editor: CokeAuttaphon
Contact
Facebook: WriteCokeAuttaphon
Instagram: Write_CokeAuttaphon
Tiktok: นามปากกาCokeAuttaphon
“คุณค่าของชีวิตไม่ได้อยู่ที่การยอมรับ
แต่อยู่ที่คุณค่าของมุมมอง
ที่มีต่อสิ่งแวดล้อมที่สวยงามในช่วงชีวิตนี้
ยินดีต้อนรับสู่หมู่บ้านไพรรักษ์”
สารบัญ
เนื้อหา
บทที่ 3 หนูเอก
ในวันที่หมู่บ้านไพรรักษ์เงียบสงบอย่างผิดปกติ แต่ยังดีที่ท้องฟ้ายังมีดวงดาวและแสงจันทร์ส่องสว่างให้ได้เห็น ขณะที่สายลมก็พัดเบา ๆ ราวกับจะเกรงกลัวบางสิ่งบางอย่าง ไม่มีเสียงหัวเราะของเด็ก ๆ ไม่มีเสียงเพลงจากบ้านใด ๆ และไฟจากบ้านเรือนก็ถูกดับลงเร็วกว่าปกติ ผู้คนพากันล็อกประตูและหน้าต่างอย่างแน่นหนา เพราะทุกคนหวาดกลัวว่าผีอรัญญาจะเข้ามาทำร้ายพวกเขาในยามวิกาล
ณ บ้านของหนูเอก
ภายในบ้านของหนูเอก เด็กชายวัยแปดขวบที่มีนิสัยดื้อดึง ไม่ยอมเข้านอนตามที่พ่อแม่สั่ง เขายังนั่งเล่นของเล่นอยู่ในห้องนอนของเขา แสงไฟจากเทียนไขส่องสว่างเพียงเล็กน้อยพอให้เห็นเงาของของเล่นและเครื่องเรือนในห้อง
“ปิ้ว ฟู่ ฟู่ ฟู่ ไป ๆ บื้น ๆ ๆ ” หนูเอกพึมพำกับตัวเองขณะเล่นตุ๊กตาและรถของเล่น
ทันใดนั้น เขาได้ยินเสียงเบา ๆ คล้ายเสียงกระซิบดังมาจากมุมห้อง เขาหันไปมองแต่ไม่เห็นอะไร ความมืดมิดครอบคลุมทั่วห้อง ราวกับเงามืดที่คืบคลานเข้ามาใกล้ตัวเขามากขึ้นเรื่อย ๆ
เสียงกระซิบ
“เอก…เอก…มาเล่นกับข้าสิ…”
หนูเอกหยุดเล่นและเงี่ยหูฟัง เสียงนั้นดังขึ้นและชัดเจนขึ้น เขารู้สึกขนลุกและใจเต้นแรง แต่ด้วยความดื้อดึง เขาตัดสินใจลุกขึ้นและเดินไปหาที่มาของเสียงนั้น
ในมุมห้องที่มืดมิด เขาเห็นเงาร่างหนึ่งปรากฏขึ้น ร่างนั้นเป็นหญิงสาวในชุดขาว ผมยาวประบ่า ใบหน้าซีดเซียวและดวงตาที่ว่างเปล่าสีแดง
“มาเล่นกับข้าสิ…เอก…” อรัญญากระซิบเบา ๆ และยิ้มเย็น
หนูเอกยืนนิ่งด้วยความหวาดกลัว แต่ไม่สามารถขยับตัวได้ อรัญญายื่นมือออกมาแตะหัวของหนูเอก ทำให้เขารู้สึกถึงความเย็นเยียบที่ไหลผ่านร่างกาย
“ไม่…อย่า… อย่าทำหนูนะ” หนูเอกพยายามพูดแต่เสียงของเขาแผ่วเบาและสั่นเครือ
ทันใดนั้น หนูเอกเริ่มมีอาการแปลก ๆ ดวงตาของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงและใบหน้าของเขาเริ่มซีดเซียว เขายืนนิ่งและเริ่มพูดจาแปลก ๆ ราวกับถูกบางสิ่งบางอย่างควบคุมก่อนหนูเอกที่พูดจาด้วยน้ำเสียงแปลก ๆ จะพูดออกไปว่า
“พวกเจ้าจะต้องชดใช้…ทุกคนจะต้องทนทุกข์ทรมานเหมือนข้า… อ้าฮ่า ๆ ๆ ๆ”
พ่อและแม่ของหนูเอกที่นอนอยู่ในห้องข้าง ๆ เริ่มได้ยินเสียงแปลก ๆ จึงรีบวิ่งเข้ามาดู เมื่อเปิดประตูห้องนอนของหนูเอก พวกเขาก็เห็นลูกชายของพวกเขายืนนิ่งและมีท่าทางที่น่ากลัวตแววตาแข็งทื่อ ก่อนแม่ของหนูเอกจะพูดทักลูกของตนเองขึ้นมาว่า
“เอก! ลูกเป็นอะไรไป!” แม่ของเขาร้องด้วยความตกใจจนนั่นทำให้พ่อของหนูเอกรีบวิ่งเข้ามาและพูดด้วยน้ำเสียงตกอกตกใจไปว่า
“คุณลูกเป็นอะไรไป”
พ่อของหนูเอกถามภรรยาของตนแต่ไม่มีเสียงตอบรับ
“เอก! ลูกตอบพ่อสิ!” พ่อของเขาพยายามเขย่าตัวลูกชายแต่หนูเอกไม่ตอบสนอง ดวงตาของเขาว่างเปล่าและเริ่มหัวเราะเบา ๆ อย่างน่ากลัว ก่อนเสียงหนูเอกที่เป็นเสียงแปลก ๆ ที่ไม่ใช่หนูเอกจะพูดขึ้นมาว่า
“ทุกคนจะต้องชดใช้…ทุกคนจะต้องทนทุกข์ทรมานเหมือนข้า…”
พ่อและแม่ของหนูเอกตกใจและหวาดกลัว พวกเขาไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรเพื่อช่วยลูกชาย พวกเขาพยายามสวดมนต์และอธิษฐานให้ลูกกลับมาปกติแต่เร็วไว แต่ดูเหมือนจะไม่มีผลใด ๆ เกิดขึ้นในทางที่ดีขึ้นเลย จนแม่ของหนูเอกต้องรีบพูดลนลานด้วยใบหน้าเปรอะเลอะด้วยคราบน้ำตาที่ไหลรินมานักต่อนักพร้อมพูดว่า
“เราจะทำยังไงดีคุณ? ใครก็ได้ช่วยลูกของพวกเราที!” แม่ของหนูเอกร้องขอความช่วยเหลือแต่ไม่มีใครที่สามารถช่วยเขาได้เลยแม้แต่น้อยจนทำให้หนูเอกตกอยู่ในอาการดังกล่าวต่อไป
จึงทำให้ในคืนนั้น หมู่บ้านไพรรักษ์เงียบสงบและเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ชาวบ้านทุกคนต่างรู้สึกถึงอันตรายที่กำลังคืบคลานเข้ามา พวกเขาไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรเพื่อหยุดยั้งวิญญาณของอรัญญาและคืนความสงบสุขให้กับหมู่บ้านจนความสุขที่เคยใช้ในวิถีชีวิตเริ่มหายไปและมีความหวาดกลัวไหลกลืนเข้ามาแทนที่อย่างไม่สามารถขจัดปัดเป่าได้