หอสุดท้าย ท้ายซอย - คืนที่ 1 เรื่องเมื่อคืน โดย seetoo @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ระทึกขวัญ,ลึกลับ,จิตวิทยา,เรื่องสั้น,ไทย

ผี,สยองขวัญ,พล็อตสร้างกระแส

รวมเรื่องสั้นจบในตอน ของหอท้ายซอย ที่มีเรื่องเล่า และ เหตุการต่าง ๆ มากมาย

ผู้แต่ง

seetoo

เรื่องย่อ

หอสุดท้าย ท้ายซอย -คืนที่ 1 เรื่องเมื่อคืน

แต็ก แต็ก แต็ก ....... เสียงร้องเท้าแตะ

เดินลงบนขั้นบันได ในหอแห่งหนึ่ง ที่เงียบสงบ ที่แม้จะอยู่ใจกลางเมือง แต่ไร้แม้กระทั้งเสียงของรถที่วิ่งผ่านไปมา  อาจเป็นเพราะหอพักนี้อยู่ช่วงท้ายซอย เลยทำให้เสียงต่าง ๆ นั้นเงียบสงบได้ยินแม้กระทั้งเสียงลมหายใจของตัวเอง

หอพักแห่งนี้ เป็นหอพัก 5 ชั้น มีคนพักอาศัยอยู่ไม่มากนะ อาจจะเป็นเพราะ ซอยที่หอพักนี้ตั้งอยู่ เป็นซอยเปลี่ยว มีบ้านคนร้านค้า และ หอพักอยู่ไม่มาก อีกทั้งช่วงต้นซอยยังมีศาลใหญ่ ยิ่งทำให้บรรยากาศ ของ ซอยนี้ยิ่งทวีความน่ากลัวขึ้นมาอีกเท่าตัว

เอ สาวนักศึกษา มหาลัย ที่พักอยู่ที่หอนี้เดินจากบันได มาจนถึงห้องของเธอ และเปิดประตู ปิดลงอย่างเบา ๆ 

เอ เป็น ผู้หญิงที่ดูมั่นใจในตัวเอง รูปร่างเล็ก และ มีความน่ารักในแบบของเธอ เธอหยิบโทรศัพท์ที่อยู่ในมือขึ้นเปิดหน้าจอแชท แล้วทักหาเพื่อนของเธอ เพื่อลดความกลัวของตัวเองลงเนื้องจากเวลานี้ก็ดึกมากแล้ว

22.00 น.

เธอพิมพ์แชทหาเพื่อนของเธอด้วยความเร่งรีบ

เอ : บี

บี : ..............

เอ : อี บี

บี : อะไรของแกอี เอ ทักมาซะ ตก อกตกใจหมดมีอะไร

เอ : คือ.... ตอนนี้กูอยู่ห้องคนเดียวอะ

บี : รู้สึกแปลก ๆ รึไง ธรรมดามีผู้ชายมานอนด้วยบ่อย ๆ นิ

เอยิ้มพลางนั่งเขิน บิดไปมาอยู่คนเดียวในห้อง พลางใช้มือพิมพ์ตอบต่อ

เอ : คือตอนนี้กูไม่ตลกไงสาว

บี : แล้งมึงทักมามีอะไร

เอ : กูเหงาอะมานั่งกินเหล้าที่ห้องกูหน่อย นะ นะ 

บี : กินเหล้า ที่ห้องมึงเนี่ย นะ

เอ : ช่ายยยย

บี : แล้วไม่มีผู้ชายหรือไงวันนี้

เอ : ใช่คะสาว นั่งกินกันสวย ๆ 2 คนในห้องกู ไม่มีใครสวยเกินเราแน่นอน ไม่ต้องไปร้านเหล้า สวยแข่งกับคนอื่น

บี ส่ายหัวยิ้มกับข้อความของเอ ที่ตอบกลับมาด้วยความ ตลก ในแบบสไตล์ของ เอ

บี : คือ เราจะสวยไปเพื่ออะไรไง ในห้องมึง ผู้ ก็ไม่มี 

เอ : เอาน่า ๆ เดี๋ยวกูเลี้ยงเองอยากกินไรดีคะ คุณเพื่อน

บี : ดูแกอยากให้ฉันไปจังเลยนะ มีอะไรหรือเปล่า บอกฉันได้นะ อกหักเหรอ

เอ : ป่าววววววว

บี : มึงสารภาพมา

เอ : คือ........กู...........

บี : โอ๊ย ลำไย มีอะไร ก็รีบ ๆ ว่ามา

เอ : กูกลัว ผี

บี นิ้งไปพักนึง เนื้องจากเอเป็นคนที่มั่นใจ ผี หรือ อะไร ๆ ที่น่ากลัว เท่าที่ บีรู้จะกับ เอ มา เอเป็นคนที่ไม่กลัวอะไรง่าย ๆ แบบนี้แน่นอน

บี : ผี อะไรของแกวะ แกก็อยู่หอนั้นมาตั้งนานเพิ่งจะมากลัวผีเนี่ยนะ

เอ : คือ ยังงี้ เมื่อวานกูเพิ่งรู้มาว่า เมื่อคืนวานพี่ผู้ชายที่อยู่ชั้น 4 อะเขาตาย

บี : อะหะ แล้ว

เอ : แต่กูไม่เห็นหรอกนะว่าเขาตาย หรือ เอาศพออกมาจากห้องตอนไหน

บี : แล้วมึงรู้ได้ไง ว่าหอมึงมีคนตาย

เอ : คือ เมื่อช่วงสายกูมาที่หอแล้วมาเอาของไปทำงานที่ ม. แล้วป้าแม่บ้านเขาเล่าให้ฟัง

บี : แหม ป้ารู้ โลกรู้

เอ : อืม

บี : แล้วเรื่องมันเป็นยังไงต่อ 

เอ : ......................

บี นั่งมองโทรศัพท์ในมือ ขึ้นที่หน้าจอว่ากำลังพิมพ์สักพัก พลางในใจก็เป็นห่วงเพื่อนกลัวว่าเพื่อนจะคิดมากเรื่องที่มีคนตายที่หอ จึงยกมือถือขึ้นมา แล้วพิมพ์แซวเพื่อนเปลี่ยน บรรยากาศ

บี : นี้พิมพ์ยาวไปแล้วสาว ค่อย ๆ พิมพ์คุยกันก็ได้

เอ : ป้าแกเล่าว่า เมื่อคืนอะ ป้าแกเห็นพี่ผู้ชายที่อยู่ที่ชั้น 4 แกก็ขึ้นบันไดในหอขึ้นมาไง ดูรีบ ๆ ลน ๆ แล้วเหมือนกับว่า พี่เขาคุย แชท โทรศัพกับใครอยู่ไม่รู้ ป้าแกบอกไม่เห็น ป้าแกตามขึ้นไปตรงบันไดชั้น 4 ก็เห็นพี่ผู้ชายคนั้น เข้าห้องไปแล้ว

บี : อะหะ ก็ไม่มีอะไรแปลกนิ 

เอ : แล้วคืองี้ ป้าแกก็จะเดินออกไปลงทางบันไดหนีไฟ สุดทางเดิน เหมือนแกจะบอกว่าไหน ๆ ก็ขึ้นมาชั้น4 แล้ว จะไปเก็บขยะตรงทางหนีไฟ 

บี : ขยันแท้ หรือ ขี้ ส. 5555

เอ : อืมนั้นละ

บี : คือแค่นี้มึงก็เลยกลัวละ

เอ : ยังไม่จบ 

ปึ้ง ปึ้ง ปึ้ง เสียงกระแทกประตูรัว ๆ ดังขึ้นที่หน้าห้อง ของ เอ ทำให้เอ ตกใจ จนโทรศัพท์ในมือของล้นลงไป เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วรีบตอบแชทเพื่อน

เอ : แปบนึงนะแก

เอ เดินไปที่หน้าประตูห้องของตนเอง ค่อย ๆ เอื้อมมือไปจับที่ลูกบิด ประตู เธอเปิดประตูออกช้า ๆ ด้วยความหวาดระแวง เธอ ยื่นหน้าออกไปนอกห้อง มองซ้ายขวา ไปตามทางเดินยาว ๆ ของหอ มันเงียบ และมีแสงไฟ สลัว ๆ ที่ทอดยาวไปตามทางเดิน ไม่มีแม้แต่สิ่งมีชีวิตใด ๆ ในทางเดินของหอ มีแต่เธอกับความเงียบ

เธอค่อย  ๆ เอาตัวเองเข้ามาในห้อง และหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาตอบเพื่อนที่รออยู่ในแชท 

เอ : มาละ

บี : ไปไหนมากูเป็นห่วง

เอ : เมื่อกี้มีคนมาเคาะห้อง

บี : แล้ว สรุปใครมา

เอ : ไม่มีใครมา สงสัยกูหลอนเอง

บี : แล้วเรื่องที่แกเล่าเป็นบังไงต่อ

เอ : เออ.......

เอ มือเริ่มสั่น เริ่มกลัว และ กังวลกับเรื่องที่จะเล่า

เอ : ช่วงที่ป้าแกเก็บขยะอยู่ตรงทางหนีไฟ แกก็มองมาทาง ห้องของพี่ผู้ชายคนที่ตาย แกก็เห็นพี่ผู้หญิงนักศึกษาคนนึง เดินขึ้นมาจากบันไดเดินไปยืนที่หน้าห้องพี่ผู้ชาย

บี : อย่าบอกนะว่าเป็นแฟนแก แล้วทะเลาะกัน จนเป็นเรื่อง

เอ : อันนี้กูไม่รู้นะ กูก็ถามป้าแบบนั้นละ ป้าแกก็บอกไม่รู้จัก ไม่ใช่คนในหอด้วย

บี : อ่าแล้วไงต่อ 

ปึ้ง ๆ ๆๆๆๆๆๆๆเสียง กระแทกประตู ดังขึ้นอีกครั้ง และครั้งนี้ มันดังรุนแรงกว่าเดิม เอ สดุงถอยหลัง พิมพ์ตอบแชทเพื่อน 

แปบนึงนะแก

เอ ค่อย ๆ เดินไปที่ประตูหน้าห้อง และมองไปที่รูตาแมว ที่ประตู ด้านหน้าประตู เธอมองออกไปพร้อมกับอาการตกใจอย่าสุดขีด 

เนื้องจากตอนนี้หน้าห้องของเธอมี หญิงสาวแต่งชุดนักศึกษายื่นอยู่ เธอผมยาวหน้าตาสวย ตัวเปียกทั้งตัว และ ยืนสั่นอยู่หน้าหน้าห้อง

เอ : มึง โทรหากูหน่อย 

เอ : มึงโทรมายัง

บี : กูโทรแล้วทำไมมึงไม่รับสายมีอะไรหรือเปล่า

เอ มองที่ข้อความแล้วค่อย ๆ เงยหน้าขึ้นไปดูที่ตาแมวอีกครั้ง ครั้งนี้มันว่างเปล่า

เอ : มีคนเคาะห้องอีกแล้ว 

บี : กูว่ามึงหลอนละ ป้าแม่บ้านเล่นมึงแล้ว 

เอ : อี บี กูกลัวมากเลย 

บี : ไม่มีอะไรหรอกมึง กูอยู่กับมึงนี่ไงแล้วเรื่องมันเป็นยังไงต่อ

เอ : เออ....ป้าแกก็เห็น พี่ผู้หญิงคนนั้น วิ่งชนที่ประตูแล้วล้มลง ลุกขึ้นมาใหม่แล้วชนอีก 

บี : หะ บ้าป่าววะ แล้วป้าแกเห็นแบบนั้นแกไม่ตกใจหรือไง

เอ : แกบอกแกก็ตกใจ แกก็กำลังจะเดินไปถามว่าเป็นไรไหม แล้วพี่ผู้หญิงคนนั้นหลังจากชนไปแล้วก็หยุด แล้วเอาหัวโขกเข้ากับประตูซ้ำ ๆ จนเลือดไหลนองออกมาเลอะเต็มประตูแล้วก็พื้นทางเดิน 

บี : เห้ย เกินไป 

เอ : ใช่ป้าแกกลัวมาก เลยรีบวิ่งลงมาให้ลุงยามช่วย สุดท้ายพอลุงยาม ขึ้นมากับป้า พี่ผู้หญิงกับเลือดที่นองพื้นก็ไม่มีแล้ว ป้าเลยให้ลุงยามลองเรียกพี่ผู้ชายที่อยู่ในห้องดูเพื่อว่าเป็นอะไรหรือเปล่า

บี : สรุปว่าเจอพี่ผู้ชายตายเหรอ 

เอ : ใช่ป้าแกบอกงั้น กว่าจะนำศพลงมากว่าจะเคลียพื้นที่ได้ก็เกือบ ๆ เช้า

บี : แล้วตอนนี้มึงโอเคนะ 

เอ : กูกลัวอีบี ถ้ากูไม่ไหวจริง ๆ กูจะไปนอนที่ ม. เพราะห้องพี่เขาอยู่ชั้น 4 ข้างบนห้องกูเอง 

บี : เอางี้ถ้ามึงไม่โอเค จริง โทรหากูเลยโทรได้ยันเช้าเลยโอเค ไหม

เอ : อี บี มึงมาอยู่เป็นเพื่อนกูนะ 

บี : ไม่ได้หรอกตอนนี้กูอยู่บ้านแฟน กูไม่รู้จะออกไปไงเนี่ยฝนก็ตก 

เอ : มึงมันไม่รัก กูจริงหรอก ไม่มีใครรักกูสักคน

บี : มึงพูดอะไรเนี่ย 

บี ตัวสั่นตกใจกับเหตุการที่เกินขึ้นในระหว่างการแชทสทนา ราวกับไม่ใช่เพื่อนของเธอ 

บี : อี เอ มึงเป็น อะไร

เอ : มึงก็จะทิ้งกูเหมือนที่ผู้ชายคนอื่นทิ้งกู แล้ว มึงก็จะฆ่ากู แล้วปล่อยให้กูตาย มึงรู้ไหมว่า มันหนาว มันทรมาร แค่ไหน

บี ตกใจรีบลุกขึ้น และเตรียมเสื้อเพื่อจะออกไปหา เอ เพื่อนของเธอ

บี : เอ มึงรอกูก่อนนะ เดี๋ยวกูรีบไปหามึง

เอ : ไม่ กู จะ ไป หา มึง เอง 

ในโทรศัพท์ ของ บี ขึ้น ผู้ใช้งานถูกบล็อก พร้อมกับบีที่ตกใจกลัวตัวสั่นและทำอะไรไม่ถูกกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น

เอ วางโทรศัพท์ลง และ เดินไปที่ประตูจับที่ลูกบิด และ เอาหัวตัวเอง กะแทกไปที่ประตูจนเลือดไหลนองติดที่ประตูและ ที่พื้น เอ หมุนหัวกลับมาที่โทรศัพท์ พร้อมกับยิ้ม 

มองสายโทรศัพท์ ที่ บี พยามโทรมา