ในยุคที่โลกถูกทำลายล้างด้วยหายนะ อารยธรรมมนุษย์ล่มสลาย เหลือเพียงซากปรักหักพัง และ ความสิ้นหวัง มนุษย์ที่เหลืออยู่ต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอด ท่ามกลางความโหดร้ายของโลกใบใหม่ ที่เต็มไปด้วยอันตราย และ การแก่งแย่งชิงดี "อาร์ม" ชายหนุ่มผู้รอดชีวิต จาก หายนะ ครั้งใหญ่ต้องออกเดินทาง ตามหา "น้ำหวาน" คนรัก ที่ พลัดพรากจากกันระหว่างเกิดเหตุการณ์วุ่นวาย เขา ต้องเผชิญหน้ากับอันตรายนานัปการ ทั้ง จากสัตว์กลายพันธุ์ และ มนุษย์ด้วยกันเอง ที่แปรเปลี่ยนไปเป็นผู้ล่าที่โหดเหี้ยม
ผจญภัย,แอคชั่น,แฟนตาซี,ผจญภัย,เอาชีวิตรอด,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หลังวันสิ้นโลก
ในยุคที่โลกถูกทำลายล้างด้วยหายนะ อารยธรรมมนุษย์ล่มสลาย เหลือเพียงซากปรักหักพัง และ ความสิ้นหวัง มนุษย์ที่เหลืออยู่ต้องดิ้นรนเอาชีวิตรอด ท่ามกลางความโหดร้ายของโลกใบใหม่ ที่เต็มไปด้วยอันตราย และ การแก่งแย่งชิงดี "อาร์ม" ชายหนุ่มผู้รอดชีวิต จาก หายนะ ครั้งใหญ่ต้องออกเดินทาง ตามหา "น้ำหวาน" คนรัก ที่ พลัดพรากจากกันระหว่างเกิดเหตุการณ์วุ่นวาย เขา ต้องเผชิญหน้ากับอันตรายนานัปการ ทั้ง จากสัตว์กลายพันธุ์ และ มนุษย์ด้วยกันเอง ที่แปรเปลี่ยนไปเป็นผู้ล่าที่โหดเหี้ยม
ฐานทัพลับของเจคซ่อนตัวอยู่ในเงามืดของอุโมงค์ใต้ดิน อากาศอับชื้น หนาวเย็น และเต็มไปด้วยกลิ่นอายของความสิ้นหวัง แสงไฟสลัวจากหลอดไฟที่ใช้พลังงานจากแบตเตอรี่รถยนต์ ส่องสว่างเพียงเล็กน้อย เผยให้เห็นกลุ่มคนประมาณสิบกว่าคน ที่รวมตัวกันอยู่ในห้องโถงใหญ่ แต่ละคนมีสีหน้าเคร่งเครียด บางคนกอดอก บางคนกำหมัดแน่น บางคนหลบตา ราวกับแบกรับภาระอันหนักอึ้งเอาไว้บนบ่า
"ขอบคุณทุกคนที่มาในวันนี้" เจคกล่าวกับกลุ่มคนที่นั่งล้อมวงอยู่บนพื้น "อย่างที่พวกคุณรู้ แม็กซ์กำลังทำลาย The Hive เขาหลอกลวงพวกเรา เขากดขี่พวกเรา และเขากำลังจะพาพวกเราไปสู่หายนะ" เสียงของเจคหนักแน่น และ เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น
"เราจะไม่ยอมให้มันเกิดขึ้น" ชายร่างใหญ่คนหนึ่งพูดขึ้น "เราทนไม่ไหวแล้วเราต้องหยุด แม็กซ์" เสียงของเขาดังก้องไปทั่วห้องโถง
"ใช่" หญิงสาวผมสั้นคนหนึ่งเสริม "เราจะต้องทวงคืน The Hive กลับมา เราจะไม่ยอมเป็นทาส ของแม็กซ์อีกต่อไป"
"แต่เราจะทำยังไง?" ชายชราคนหนึ่งถาม "แม็กซ์มีอำนาจมาก เขามีคนของเขาอยู่เต็ม The Hive เราจะสู้กับเขาได้ยังไง" น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความกังวล
"ฉันมีแผน" เจคพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น "แต่เราต้องการความช่วยเหลือจากพวกนายทุกคนเราต้องร่วมมือกัน"
เจคอธิบายแผนการของเขาให้กลุ่มกบฏฟัง แผนการคือการลอบเข้าไปใน The Hive แล้วก็ปล่อยตัวนักโทษที่ถูกแม็กซ์ขังไว้ จากนั้นก็จะรวมตัวกับนักโทษและชาวบ้านที่ไม่พอใจแม็กซ์ เพื่อโค่นล้มอำนาจ เขาอธิบายถึงจุดอ่อนของ The Hive เส้นทางลับ และ วิธีการที่จะเข้าถึงตัวแม็กซ์
"มันเป็นแผนที่เสี่ยง" เจคยอมรับ "แต่มันเป็นแผนเดียวที่เรามีถ้าเราไม่ทำอะไรเลย The Hive ก็จะถูกแม็กซ์ทำลาย"
"พวกเราจะเสี่ยงเพื่ออิสรภาพ" หญิงสาวผมสั้นกล่าว "พวกเราพร้อมที่จะสู้"
"ใช่ เราจะไม่ยอมให้แม็กซ์ทำลาย The Hive อีก" ชายร่างใหญ่เสริม "ถึงเวลาแล้วที่เราจะต้องลุกขึ้นสู้"
"ฉันเห็นด้วย" มีนาพูดขึ้น "เราต้องเสี่ยงเพื่ออนาคตของ The Hive"
"ฉันก็เห็นด้วย" อาร์มพูด "พวกเราจะสู้เพื่อ The Hive และเพื่ออนาคตของผู้คน"
"ดีมาก" เจคยิ้ม "งั้นเราก็มาเริ่มภารกิจกันเลย"
เจคแบ่งกลุ่มกบฏออกเป็นสามกลุ่ม กลุ่มแรกมีหน้าที่ลอบเข้าไปใน The Hive และปล่อยตัวนักโทษ กลุ่มที่สองมีหน้าที่ปลุกระดมชาวบ้านให้ลุกขึ้นต่อสู้กับแม็กซ์ กลุ่มที่สามมีหน้าที่คุ้มกันเจค
อาร์มและมีนาอยู่ในกลุ่มแรก พวกเขาจะต้องลอบเข้าไปใน The Hive และปล่อยตัวนักโทษ พวกเขารู้สึกตื่นเต้น และ กังวล แต่ก็พร้อมจะทำภารกิจนี้ให้สำเร็จ
"พร้อมหรือยัง?" พลอยถาม พลอยเป็นหนึ่งในกลุ่มกบฏเธอเป็นหมอและก็เป็นเพื่อนกับเจคเธอจะไปกับ อาร์ม และ มีนา ด้วย
"พร้อมแล้ว" อาร์มและมีนาตอบพร้อมกันพวกเขาออกเดินทางในตอนกลางคืน อากาศเย็นยะเยียบ และมืดมิด มีเพียงแสงจันทร์ที่ส่องลอดผ่านกิ่งไม้ลงมาเป็นระยะๆ สร้าง บรรยากาศ ที่ วังเวง และ น่ากลัว
"ตามฉันมา" พลอยกระซิบ นำพวกเขาเดินลัดเลาะไปตามเส้นทางลับที่เธอรู้จัก "ทางนี้ ปลอดภัย และ รวดเร็ว ที่สุด"
พวกเขาต้องหลบซ่อนตัวเป็นระยะๆ เมื่อมีคนของแม็กซ์เดินลาดตระเวนผ่านมา อาร์มรู้สึกถึง หัวใจ ที่เต้น แรง ด้วยความตื่นเต้น และ กังวล
ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงประตูเหล็กด้านหลังของ The Hive ประตู สูง ใหญ่ และ แข็งแรงที่ดูเหมือนจะไม่มีทางเข้าไปได้
"ฉันมีกุญแจ" พลอยกระซิบ เธอหยิบกุญแจออกมาจากกระเป๋าแล้วก็ไขประตูอย่างระมัดระวัง "ฉันขโมยมันมาจากห้องของแม็กซ์"
ประตูเปิดออก พวกเขาแอบเข้าไปข้างใน อาร์ม มองไปรอบๆด้วยความระมัดระวัง
"ระวังตัวด้วย" พลอยเตือน "มีคนของแม็กซ์อยู่ข้างในพวกมันอาจจะซุ่มอยู่ที่ไหนก็ได้"
พวกเขาเดินไปตามทางเดินที่มืดมิด เงียบสงัด มีเพียงเสียงหัวใจของพวกเขาเองที่ดังกระหึ่มอยู่ในหู อาร์มรู้สึกเหมือนกำลังเดินเข้าไปในกับดัก
ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงห้องขังที่อยู่ชั้นใต้ดินประตูห้องขังทำจากเหล็กหนามีรอยขีดข่วนเต็มไปหมด
พลอยไขประตูห้องขัง
นักโทษหลายคนมองพวกเขาด้วยความประหลาดใจพวกเขาผอมโซ เสื้อผ้าขาดวิ่น ดวงตาไร้แววแห่งความหวัง
"พวกนายเป็นใคร?" นักโทษคนหนึ่งถาม ด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง
"พวกเรามาช่วยพวกนาย" อาร์มตอบ "พวกเราจะพาพวกนายออกไปจากที่นี่"
นักโทษดีใจมาก พวกเขารีบวิ่งออกจากห้องขัง "ขอบคุณพวกนายมาก" พวกเขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความรู้สึกขอบคุณ
"ตามฉันมา" พลอยพูด "ฉันจะพาพวกนายไปหาเจค"
เธอพานักโทษไปที่ลานกว้างที่ใจกลางของ The Hive
ที่นั่นมีชาวบ้านมากมายรวมตัวกันอยู่พวกเขา ยืนอัดแน่นกันเต็มลานต่างจ้องมองไปที่เจคด้วยแววตาที่หลากหลาย
พวกเขากำลังฟังเจคปราศรัย
"พวกเราต้องลุกขึ้นสู้" เจคพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น "เราจะไม่ยอมให้แม็กซ์กดขี่พวกเราอีกต่อไปเราจะต้องทวงคืนอิสรภาพของเรากลับคืนมา!"
ชาวบ้านส่งเสียงเชียร์ "ใช่! เรา จะ สู้!"
"พวกเราจะสู้เพื่ออิสรภาพ!"
"พวกเราจะสู้เพื่อ The Hive!"
ทันใดนั้นเสียงปืนก็ดังขึ้นเสียงดังสนั่นหวั่นไหวไปทั่วลาน
คนของแม็กซ์บุกเข้ามาจากทุกทิศทุกทางพวกมันถือ ปืน และ มีด วิ่ง เข้าใส่กลุ่มกบฏ
"ฆ่าพวกมัน!" แม็กซ์ตะโกนด้วยความโกรธ "อย่าให้มันหนีรอดไปได้แม้แต่คนเดียว!"
การต่อสู้เริ่มขึ้นกลุ่ม กบฏ และ ชาวบ้าน สู้กับ คนของแม็กซ์ อย่างดุเดือดเสียง ปืน ดัง สนั่นหวั่นไหว เลือดสาดกระเซ็น มีคนล้มตายเป็นจำนวนมาก
อาร์มสู้อย่างกล้าหาญเขาใช้มีดต่อสู้กับคนของแม็กซ์สองคนพร้อมกัน เขาหลบกระสุนและฟันเข้าที่แขนของศัตรูคนหนึ่ง ก่อนจะใช้เท้าถีบเข้าที่หน้าอกของอีกคนจนล้มลง
มีนาก็สู้อย่างไม่ย่อท้อ เธอยิงปืนใส่คนของแม็กซ์อย่างแม่นยำกระสุนทุกนัดพุ่งเข้าเป้าหมายอย่างไม่พลาด
พลอยคอยช่วยดูอาการคนเจ็บที่ล้มลง เธอใช้ความรู้ทางการแพทย์ห้ามเลือด และ ทำแผลให้กับพวกเขา
เจคนำกลุ่มกบฏต่อสู้กับคนของแม็กซ์อย่างองอาจเขาใช้ปืนคู่ใจ ยิงสวนกลับไปยังศัตรูอย่างไม่หวั่นเกรง
การต่อสู้ดำเนินไปอย่างดุเดือด ไม่มีใครยอมแพ้ ทุกคน ต่าง ต่อสู้เพื่อผลลัพธ์ของตน
แต่ในที่สุดกลุ่มกบฏก็เริ่มเสียเปรียบ คนของแม็กซ์มีจำนวนมากกว่าและมีอาวุธที่ดีกว่า พวกเขาเริ่มถูกตีโอบล้อม
"เราต้องถอย" เจคตะโกน "เราสู้พวกมันไม่ไหวเราต้องถอยไปตั้งหลักก่อน"
กลุ่มกบฏและชาวบ้านเริ่มถอยร่น พวกเขา วิ่งหนีเข้าไปในอาคารเพื่อ หลบ กระสุน
แม็กซ์หัวเราะอย่างสะใจ "พวกแกหนีไม่รอดหรอก" แม็กซ์ตะโกน "พวกแกต้องตาย! พวกแก ทุกคนต้องตาย!"
แม็กซ์ยกปืนขึ้นเล็ง เขากำลังจะยิงเจคที่กำลังวิ่งหลบไปทางประตู
ทันใดนั้นพลอยก็กระโดดเข้ามาขวาง เธอเอาตัวบังเจคไว้
ปัง!
เสียงปืนดังสนั่น พลอยล้มลงกองกับพื้นเลือด ไหลนอง
"พลอย!" เจคร้องด้วยความตกใจ เขาทรุดฮวบลงกับพื้น เข่ากระแทกพื้นคอนกรีตอย่างแรง แต่เจคไม่รู้สึกเจ็บปวด ความรู้สึกทั้งหมดถูกกลืนหายไปกับความโศกเศร้า เขาโอบกอดร่างของพลอยไว้แน่นใบหน้าเปื้อนน้ำตา
"พลอย!" เจคคร่ำครวญ "ทำไมแกถึงทำแบบนี้? ทำไมแกถึงต้องเอาตัวเข้ามารับกระสุนแทนฉัน?"
พลอยฝืนยิ้ม แม้ลมหายใจจะรวยรินเต็มที เลือดไหลออกจากบาดแผลที่หน้าอกเปรอะเปื้อนเสื้อสีขาว "ฉันอยากปกป้องนาย" พลอยพูดเสียงแผ่วเบา "ฉัน...รักนาย เจค"
พลอยหลับตาลง ร่างไร้ลมหายใจ มือของเธอยังคงกุมมือของเจคไว้แน่น
เจคกอดพลอยไว้แน่น น้ำตาไหลอาบแก้มโลกทั้งใบของเขามืดมนลง เขาไม่รู้ว่าจะมีชีวิตอยู่ต่อไปอย่างไรถ้าไม่มีพลอย
"ฉันก็รักแกพลอย" เจคพูด "ฉันจะไม่ลืมแกฉันสัญญา"
แม็กซ์มองภาพนั้นด้วยแววตาที่ไร้ซึ่งความรู้สึกผิดเขาไม่มีความสงสาร หรือ เห็นใจ ใดๆ ทั้งสิ้น
"น่าสมเพช" แม็กซ์แค่นเสียงหัวเราะ "พวกโง่เง่าสมควรแล้วที่ต้องตาย"
เขาก้าวเข้ามาใกล้เจค ที่กำลังกอดศพของพลอยร้องไห้
"แกฆ่าพลอย!" เจคตะโกนด้วยความโกรธ "แกต้องตาย! แกต้องชดใช้กับสิ่งที่แกทำ!"
แม็กซ์ยกปืนขึ้นเล็งไปที่เจค "ลาก่อนเจค" เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา
"ไม่!" มีนาร้องเธอกำลังจะพุ่งเข้าไปแต่อาร์มคว้ามือเธอไว้
"เดี๋ยว!" อาร์มร้อง "อย่าเข้าไปมีนามันอันตราย"เขามองแม็กซ์ด้วยแววตา ที่เต็มไปด้วยความโกรธเขาจะไม่ยอมให้แม็กซ์ทำร้ายใครอีก
"แกมันสารเลว!" อาร์มตะโกน "แกฆ่าคนบริสุทธิ์มากมาย แกต้องได้รับโทษ!"
แม็กซ์หันปืนมาทางอาร์ม "แกยังไม่ตายอีกเหรอ?" แม็กซ์ถามด้วยความประหลาดใจ "ดื้อด้านจริง"
"ใช่ ฉันยังไม่ตาย" อาร์มตอบ "และฉันจะไม่ยอมให้แกทำร้ายเพื่อนของฉันอีกแล้ว"
อาร์มพุ่งเข้าใส่แม็กซ์ ด้วยความเร็วที่แม็กซ์คาดไม่ถึง
แม็กซ์ยิงปืน แต่อาร์มหลบทัน เขาเข้าประชิดตัวแม็กซ์ และชกเข้าที่หน้าของแม็กซ์อย่างแรง หมัดของอาร์มหนักแน่นจนแม็กซ์เซถลาไปข้างหลัง
แม็กซ์เซถลาล้มลง ปืน หลุดจาก มือ อาร์มตามไปซ้ำ เขาชกและเตะแม็กซ์ไม่ยั้ง ระบายความโกรธทั้งหมดใส่แม็กซ์ จนกระทั่งแม็กซ์แน่นิ่งไปไม่ไหวติง
อาร์มหยุดเขาหอบหายใจมองแม็กซ์ที่นอนสลบอยู่บนพื้นเต็มไปด้วยเลือด
"แกแพ้แล้ว แม็กซ์" อาร์มพูดด้วยน้ำเสียงที่ เหนื่อยล้า "แกแพ้พวกเราแล้ว"
เขาหันไปมองมีนา "มีนา ฉันไม่เป็นไร" อาร์มพูด "ฉันจัดการมันได้แล้ว"
มีนาวิ่งเข้าไปกอดอาร์ม "ฉันดีใจที่นายปลอดภัย" มีนาพูด "ฉันกลัวมากเลยรู้ไหม"
"พวกเราปลอดภัยกันแล้ว" อาร์มพูด "ฉันจะไม่ยอมให้ใครต้องสูญเสียอีก"
เจคเงยหน้าขึ้นมองอาร์มและมีนา เขา พยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้
"ขอบคุณนะที่ช่วยฉัน" เจคพูดเสียงแหบพร่า "ขอบคุณที่ช่วยแก้แค้นให้พลอย และ พ่อของฉัน"
"ไม่เป็นไร" อาร์มตอบ "พวกเรายินดีช่วยพวกเราเป็นเพื่อนกันแล้วนี่"
พวกเขามองไปที่ชาวบ้านชาวบ้านกำลังสับสน พวกเขาไม่รู้ว่าจะเชื่อใครพวกเขาไม่รู้ ว่าใคร ถูก ใครผิด
"พวกเราต้องบอกความจริงกับพวกเขา" เจคพูด "พวกเขาต้องรู้ว่าแม็กซ์หลอกพวกเขามาตลอด"
"ใช่" อาร์มพยักหน้า "พวกเขาต้องรู้ความจริง พวกเขามีสิทธิ์ที่จะรู้"
เจคเดินไปที่กลางลาน เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ แล้วตะโกนบอกชาวบ้านด้วยเสียงอันดัง
"พวกเราถูกแม็กซ์หลอก! แม็กซ์เป็นคนชั่ว! เขากำลังทำลาย The Hive! เขากำลังทำลายพวกเราทุกคน!"
ชาวบ้านตกใจ พวกเขามองหน้ากันเลิ่กลั่ก บางคนยังคงไม่เชื่อเจค
"โกหก!" บางคนตะโกน "แม็กซ์เป็นคนดี! เขาเป็นผู้นำที่ยิ่งใหญ่ เขากำลังปกป้องพวกเรา!"
"ไม่จริง!" เจคตะโกน "แม็กซ์เป็นคนโกหก!เขากำลังหลอกพวกเรา! เขาแค่ต้องการอำนาจ!"
เจคเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้ชาวบ้านฟัง เขาเล่าเรื่องห้องทดลองที่แม็กซ์ใช้ทดลองกับมนุษย์เขาเล่าเรื่องนักโทษที่ถูกแม็กซ์จับมาขัง โดยไม่มีเหตุผล เขาเล่าเรื่องที่แม็กซ์ฆ่าพ่อของเขา อย่างโหดเหี้ยม
ชาวบ้านเริ่มเชื่อเจค พวกเขามองแม็กซ์ด้วยความโกรธแค้นพวกเขารู้สึกเหมือนถูกหักหลัง
"แม็กซ์เป็นคนทรยศ ไอ้สารเลว!" บางคนตะโกน "มันต้องชดใช้! มัน ต้อง ตาย!"
"พวกเราต้องกำจัดมัน!"
ชาวบ้านที่โกรธแค้นพุ่งเข้าใส่แม็กซ์ที่กำลังนอนสลบอยู่พวกเขารุมประชาทัณฑ์แม็กซ์ โดยไม่ฟังคำอธิบายใดๆ
แม็กซ์สะดุ้งตื่นเขาตกใจเขาไม่คิดว่าชาวบ้านจะหันมาต่อต้านเขา เขาพยายามจะอธิบายแต่ไม่มีใครฟัง
"หยุดนะ!" แม็กซ์ตะโกน "พวกแกกำลังเข้าใจผิด! ฉันทำไปเพื่อพวกแกนะ!"
แต่ชาวบ้านไม่ฟังพวกเขารุมทำร้ายแม็กซ์จนเขาขาดใจตาย
เจคมองศพของแม็กซ์เขารู้สึกโล่งใจที่ในที่สุดก็กำจัดแม็กซ์ได้ แต่ก็รู้สึกเศร้าที่ต้องจบชีวิตของแม็กซ์แบบนี้
"พ่อผมแก้แค้นให้พ่อแล้ว" เจคพูดกับตัวเองเบาๆ
อาร์มและมีนาเดินเข้ามาหาเจคพวกเขาตบไหล่เจคเบาๆเพื่อปลอบใจ
"พวกเราดีใจด้วยนะเจค" อาร์มพูด "นายทำสำเร็จแล้ว นายแก้แค้นให้พ่อและพลอยได้แล้ว"
"ขอบคุณ" เจคพูด "ขอบคุณที่ช่วยฉันถ้าไม่มี พวกนายฉันคงทำไม่สำเร็จ"
"พวกเราเป็นเพื่อนกันแล้วเจค" มีนาพูด "พวกเราจะอยู่เคียงข้างนายเสมอ"
เจคยิ้ม "ขอบคุณ" เจคพูด "ฉันดีใจที่มีพวกนายเป็นเพื่อน"
พวกเขากอดกันแสดงความยินดีและให้กำลังใจซึ่งกันและกัน
"แล้วเราจะทำยังไงต่อ?" อาร์มถาม "The Hive จะเป็นยังไงต่อไป?"
"เราต้องสร้าง The Hive ขึ้นมาใหม่" เจคตอบ "เราต้องทำให้มันดีกว่าเดิมเป็น The Hive ที่ปราศจากการกดขี่ และ ความอยุติธรรม"
"ใช่" มีนาพยักหน้า "เราต้องทำให้ The Hive เป็นที่ที่ปลอดภัยสำหรับทุกคน เป็นที่ที่ทุกคนมีความสุข"
"เราจะทำกันได้ใช่ไหม?" เจคถามด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความหวัง
"ทำได้สิ" อาร์มตอบ "พวกเราจะร่วมมือกัน พวกเราจะสร้าง The Hive ขึ้นมาใหม่ด้วยกันและเราจะต้องทำมันให้ดีกว่าเดิม"
"เราจะสร้าง The Hive ให้เป็นที่ที่ยุติธรรมเท่าเทียม และ มีอิสรภาพ" เจคประกาศกับชาวบ้านที่กำลังมองมาที่เขาด้วยความสนใจ
ชาวบ้านส่งเสียงเชียร์ด้วยความหวังพวกเขาพร้อมจะเริ่มต้นใหม่พร้อมจะสร้าง ที่นี่ ให้เป็นบ้านที่แท้จริงของพวกเขา
[จบตอนที่ 8]