หากมีโอกาศเกิดใหม่อีกครั้งผมก็อยากมีพลังที่จะเปลี่ยนอดีตที่ทุกยากของตนเอง

ย้อนเวลามาครั้งนี้...ผมมีพลังแล้วครับ - ตอนที่ 3 รางวัลจะเป็นของใคร โดย ม่านปกคลุมเมฆา @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,แฟนตาซี,ไทย,เรื่องสั้น,3P,ย้อนเวลา,วันสิ้นโลก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

ย้อนเวลามาครั้งนี้...ผมมีพลังแล้วครับ

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ชาย-ชาย,แฟนตาซี,ไทย,เรื่องสั้น

แท็คที่เกี่ยวข้อง

3P,ย้อนเวลา,วันสิ้นโลก

รายละเอียด

หากมีโอกาศเกิดใหม่อีกครั้งผมก็อยากมีพลังที่จะเปลี่ยนอดีตที่ทุกยากของตนเอง

ผู้แต่ง

ม่านปกคลุมเมฆา

เรื่องย่อ

สารบัญ

ย้อนเวลามาครั้งนี้...ผมมีพลังแล้วครับ-ตอนที่ 1 จุดเริ่มต้นและจุดจบ,ย้อนเวลามาครั้งนี้...ผมมีพลังแล้วครับ-ตอนที่ 2 ย้อนกลับ,ย้อนเวลามาครั้งนี้...ผมมีพลังแล้วครับ-ตอนที่ 3 รางวัลจะเป็นของใคร

เนื้อหา

ตอนที่ 3 รางวัลจะเป็นของใคร

        บทที่ 3 รางวัลจะเป็นของใคร

       เหม่อมองท้องฟ้ายามราตรี เมฆหมอกบางเบาไล่เฉดสีท่ามกลางหมู่ดวงดาวทอแสงประกายสว่างไสว บวกกับแสงจันทร์เพ็ญสาดส่องอาบย้อมหมู่มวลบุปผาพฤกษานา ๆ พันธุ์ในมิติมายาฝัน

        แม้จิตใจของผมเองก็ยังคล้ายเหม่อลอย ห้วงคำนึงดุจเป็นความดั่งฝัน หวนถึงวัยเยาว์ชวนคิดถึงของอดีตจากวันวาน สุขบ้าง ทุกข์บ้าง คละเคล้ากันไปด้วยเสียงเจื้อยแจวของเด็ก ๆ จากบ้านเดิมที่เคยอยู่  

        ถึงจะไม่เคยกลับไปเยี่ยมบ้านเด็กกำพร้า ตั้งแต่ย้ายออกมา ผมเองก็ยังส่งเงินบ้างส่วนที่เก็บจากการทำงานมาด้วยตัวผมเอง ส่งให้บ้านปันสุขทุก ๆ เดือน ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยคิดถึงหรือถามหา พ่อแม่ที่แท้จริงของตัวเองมาก่อน เคยถามหากับพี่เลี้ยง คนที่ดูแลเด็กในบ้านปันสุข ชื่อว่าป้าผึ้ง แต่เด็กทุกคนในบ้านปันสุข มักเรียกว่าแม่ผึ้งมากกว่า ผมเองก็ด้วย 

       สำหรับเด็กกำพร้าอย่างเรา ๆ คนอื่นอาจมองว่าเราได้รับของต่าง ๆ หลายสิ่งหลายอย่างยังไงก็ยังคงดีกว่าเด็กบางครอบครัว เด็กบางคนที่ไม่มีความพร้อมทางการเงิน แต่ก็ไม่ได้หมายความว่า บ้านเด็กกำพร้าทุกที่จะได้รับทุนสนับสนุน จะมีคนดูแลที่อบอุ่น 

        แต่สิ่งที่เราต้องการจริง ๆ คือการถูกยอมรับ การเป็นคนที่เป็นที่ต้องการความรัก ความอบอุ่นจากคนในรอบข้าง ถึงจะไม่มีคนในครอบครัวที่แท้จริง แต่แม่ผึ้งและพี่สาวพี่ชายพี่เลี้ยงที่บ้านปันสุข กลับเป็นดั่งครอบครัวที่แท้จริงของเรามากกว่า

        พอโตมากขึ้นความคิดแบบเดิมก็มีน้อยลง เรามองว่าความสุขที่หายากนั้น เราควรหาจากตัวเราก่อนเป็นสิ่งแรก มากกว่าแสวงหาจากภายนอก ทำเพื่อตัวเอง เป็นมากกว่าการยอมรับความเป็นตัวเรา เมื่อเราอยู่กับคนที่มีพลังลบ หรือคนที่ใจร้าย เป็น Toxic ทุกวัน ๆ จิตใจของเราก็จะห่อเหี่ยว ไม่สดใส พาลจะเบื่อโลก จนไม่มีความสุขในการใช้ชีวิต ดังนั้นเราจึงควรจะพาตัวเองไปรับพลังบวกจากคนที่มองโลกในแง่ดี ใจดีกับเรา ปรารถนาดีต่อเรา เพราะเมื่อเราอยู่กับคนเหล่านั้น เราจะรู้สึกอบอุ่นใจ ปลอดภัย และกล้าเป็นตัวของตัวเองได้อย่างเต็มที่ เพราะเรารู้ว่านี่ละ Safe Zone ของเรา

        กลับมาเข้าเรื่องกันต่อ ผมที่นั่งเหม่อลอยคิดเรื่องอดีตของตัวเองอยู่นาน 'ไลอ้อน' ระบบใหม่แกะกล่อง ไซส์เล็กจิบิน่ารักสุดคาวาอี้ เพิ่มเติมคือเริ่มงอนเจ้านายที่ไม่สนใจฟังเสียงเจ้าตัวที่เรียกอยู่นาน 

       "เจ้านาย .. เจ้านายครับ ได้ยินไหมคราาบเจ้านาย" ไลอ้อนที่เรียกเจ้านายแล้วแต่เจ้านายกลับทำหูทวนลม จึงต้องเรียกด้วยเสียงยานคาง เพื่อเรียกสติ หึ! ถ้าเจ้านายทำเป็นไม่สนใจเขาอีกเขาจะงอนเลยคอยดูสิ

        "หะ! อะไร.. มีอะไรรึเปล่า ไลอ้อนนายเรียกเรามีอะไรริเปล่า

         " ก็เจ้าเหม่อลอยไปไกลนี่คับ ผมเรียกอยู่นานก็ไม่ได้ยิน " จิบิไลอ้อนบ่นอุบอิบ พรางทำถ้าแก้มป่องมีควันออกหูออกจมูก จนฝันอดจะหัวเรอะออกมาไม่ได้ น่ามั่นเขียวจริงเชียวเจ้าไลอ้อนน้อยตัวจิ๋ว หึหึ

        "แน่ะ ยังจะหัวเราะอีก เจ้านายทำให้ผมดูแย่นะคับ หึ" วา .. ทำเจ้าจิบิง่อนซะแล้ว

        " เอาน่า ฉันเองก็ขอโทษด้วยแล้วกันที่ไม่สนใจนาย แล้วอยากบอกเรื่องอะไรล่ะครับ" ฝันยอมลงแต่โดยดี เดี๋ยวเจ้าไลอ้อนจะอารมณ์เสียไปมากกว่านี้ มาสนใจธุระที่เจ้าจิบิจะมากบอกดีกว่า

       " คับคือผมอย่างจะบอกคือ หากเจ้านายต้องการให้มีช่วงกลางวันในมิติ เจ้านายสามารถกำหนดกะเกณฑ์เอาได้เลย อาศัยเพียงหนึ่งความคิดรับจบหมดทุกงานคับ" ไลอ้อนกล่าวด้วยเสียงทะเล้น แถมยังมองมาทางฝันแบบหน้าตากรุ้มกริ้มอีกต่างหาก ร้ายกาจ  

       " เข้าใจแล้ว งั้นฉันมีพลังมิติใช่ไหมล่ะ แล้วมันทำอะไรได้บ้าง คงไม่บอกว่าให้ฉันคลำทางเองใช่ไหม" ประโยคคำถามยิงต่ออีกประเด็นอย่างอยากรู้อยากเห็น ก็แหมมีมิติส่วนตัวเลยนะ จะให้คิดว่าเฮ้ฉันมีพลังมิติเก็บของได้อย่างเดียว ใครจะไปเชื่อเราคนหนึ่งนี่หละที่ไม่เชื่อ

        " ใช่คับ เจ้านายเข้าใจถูกแล้ว พลังพิเศษจริงของเจ้านาย คือมิติมายาฝัน แต่ไม่ได้เป็นมายาตามชื่อเรียก เพียงแต่ผมเรียกให้มันเท่ห์และดูเก๋เฉย ๆ พลังของเจ้านายสามารถเสกสรรค์ ปั้นแต่งบิดเบือนความเป็นจริง ทำลายทุกกฏเกณฑ์ทางฟิสิกส์แทบทั้งหมด ไม่ว่าสร้างสิ่งที่มีอยู่จริง หรือสิ่งที่มโนจิตสำนึกเสกสรรค์ ปั้นแต่งขึ้นมา ล้วนอยู่ภายใต้อิทธิพลจากความคิดของเจ้านายเป็นหลัก 
 เรียกสั้น ๆ ว่า เมพขริง ๆ คับเจ้านาย โดยเฉพาะเรื่องอาหารการกิน เครื่องใช้สิ่งอำนวยความสะดวกต่างๆ พลังพิเศษนี้สร้างได้เหมือนกัน ส่วนความสามารถด้วนต่อสู้เจ้าต้องเป็นระดับ 2 ขึ้นไปก่อนเท่านั้นคับ เพราะพลังระดับแรกยังเป็นระดับเบบี้ ไม่ต่างจากคนมีปืนในมือแต่ไม่มีระเบิด ความหมายคือระดับ 1 คือปืน ระดับ 2 คือระเบิด"

       " สุดยอดเลยไลอ้อน ถ้าเป็นแบบนี้ฉันก็ไม่ห่วงเรื่องอาหารการกินแล้ว" แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น แต่ก็ต้องซื้อกักตุนเอาไว้บ้างเวลาที่เอาออกมาใช้ คนอื่นที่เห็นเขาจะไม่ได้สงสัยว่าเราเอาอาหารมาจากไหน ส่วนพลังพิเศษนี้ ต้องรักษาเป็นความลับไม่ให้ใครรู้โดยเด็ดขาด เดี๋ยวจะเป็นอันตรายกับเราซะเปล่า ๆ ฝันคิดแล้วเห็นจะต้องรีบหาเงินโดยเร็ว อีกไม่กี่เดือนจะเกิดวันโลกาวินาศแล้วต้องเตรียมความพร้อม ให้แน่ใจว่าเมื่อวันนั้นมาถึงเราจะไม่เสียใจภายหลัง

      " เจ้านายจะฝึกการใช้พลังเลยไหมคับ ผมเตรียมสถานที่ให้เรียบร้อยแล้ว เพราะพลังเจ้านายจำเป็นต้องฝึกในมิติตลอดเวลา ไม่งั้นระดับของพลังจะไม่เพิ่มขึ้นเลย ถึงจะมีข้อเสียแต่ก็เป็นเรื่องดีมากเหมือนกัน" เจ้าจิบิไลอ้อนพูดแล้วคล้ายจะพูดให้จบก็ไม่ยอมพูด ทำเป็นงุบงิบ มีความลับแต่ไม่ยอมบอก ฝันจึงชิงถามขึ้นอีก 

         " ข้อดีข้อเสียยังไง บอกมาเดี๋ยวนี้เลยนะ! เจ้าสิงโตน้อยจิบิไลอ้อน" อุ้ย..โดนจับได้ซะแล้ว เจ้านายนี่ล่ะก็ ผมอยากจะอุบอิบอะไรหน่อยก็ไม่ได้ เฮ้อ..เกิดเป็นน้อยระบบยังไงก็ขัดคำสั่งเจ้านายไม่ได้อยู่แล้ว ถึงจะยังไม่อยากจะพูดกับเถอะ อยากให้เจ้านายมีระดับพลังที่สูงกว่านี้สักหน่อยจะได้เซอร์ไพรส์ 

         " ฮา ฮา ฮา .. คับเจ้านายคือมันเป็นอย่างนี้" เราก็อุตส่าห์อยากจะเซอร์ไพรส์ ไม่เป็นไรบอกเลยก็ไม่เสียหาย ยังไงก็ต้องรู้อยู่แล้วด้วย

         " ข้อเสียคือหากอยู่โลกภายนอกระดับของพลังงานจะเพิ่มขึ้นได้ช้ากว่าโลกความฝัน เพราะภายในมิตินี้มีความใกล้ชิดกับดวงดาวมากกว่าโลกภายนอก โดยพลังมิติของเจ้านายเป็นรูปแบบความฝัน อาศัยพลังทางความคิดและจิตวิญญาณเป็นหลักทำให้การฝึกฝนจำต้องมีความใกล้ชิดกับดวงดาวเพื่อเป็นสะพานเชื่อมของจิตวิญญาณ ด้วยระดับพลังขั้นเริ่มต้นมันยังอยู่ในขั้นที่จำเป็นต้องอยู่ในมิติเท่านั้น หากฝึกนอกมิติในขณะที่พลังยังอยู่ในขั้นต่ำ ฝึกยังไงก็ไม่มีทางยกระดับขึ้นแน่นอน 

        ส่วนข้อดีคือ ถึงแม้จะไม่สามารถออกไปภายนอกได้ แต่ยังสามารถแก้ไขได้ด้วย การแยกร่างจิตวิญญาณออกจากร่าง สร้างเป็นร่างจริงแทนร่างหลัก แค่นี้ก็หมดปัญหา ในการที่เจ้านายจะไปโลดแล่นในโลกภายนอก ด้วยข้อดีนี้เอง ถึงแม้ร่างกายหยาบจะอยู่ในมิติ แต่เจ้านายก็ยังสามารถมีอิสระในโลกภายนอกได้ ถึงจะบอกว่าเป็นร่างจิตวิญญาณแต่มันกลับไม่ต่างจากร่างจริง ยังสามารถรับรู้ประสาทสัมผัสทั้ง 5 จนถึงสัมผัสที่ 6 ก็ยังสามารถทำได้ ไม่ว่าร่างกายจะบาดเจ็บยังไงก็ไม่มีทางตายตราบใดที่ร่างจริงยังอยู่ จิตวิญญาณล้วนสามารถฟื้นฟูประกอบใหม่ได้เรื่อยๆ แต่ถึงจะดียังไง พลังย่อมมีข้อดีข้อเสียต่างกัน เพราะถ้าถูกผู้มีพลังประเภทพลังจิตโจมตี สามารถทำความเสียหายให้กับร่างจิตได้เหมือนกัน เรื่องนี้เจ้านายต้องระวังให้มากเพราะถ้าจิตวิญญาณบาดเจ็บ ตัวร่างจริงเองก็จะได้รับผลกระทบด้วยเหมือนกัน

         " อืม.. น่าสนใจ ถึงอย่างนั้นเราก็มองว่ามันมีข้อดีมากกว่าข้อเสีย แค่นี้เราก็ไม่ต้องกลัวถูกซอมบี้ฆ่าตายหรือติดเชื้ออีก" แต่ก็ต้องระวังเพราะหากถูกคนอื่นเห็น เราอาจตกอยู่ในอันตรายได้ คนเราร้อยพ่อพันแม่ นิสัยต่างกัน ความคิดต่างกัน เราไม่อาจคาดเดานิสัยของเขาได้เลยว่าจะแว้งกัดเราตอนไหน ยิ่งในวันสิ้นโลกแล้วยิ่งไว้ใจใครไม่ได้เลย เหมือนอย่างยัยนรินนั่นสิ ยังแวงกัดเราได้เลย

       "คิดแล้วมันแค้นนัก โมโหมากอย่าให้เจออีกล่ะ แม่จะเอาคืนให้สาสมเชียว" รักกันชอบกันเกี่ยวอะไรกับเรา เราก็อยู่ของเราดีดี ไม่พูดคุยหรือข้องแวะกับใครอะไรมากมาย ยังลากเราเข้าสู่วังวนอุบาทว์ได้อีก

        "ชะ.. อุ้ย.." ร้ายแฮะเจ้านายเรา ระบบจิบิไลอ้อนขอจุดธูปอำลาแด่แม่ 'นริน' ด้วยความอาลัย  

         "เอาเถอะเราเองก็อยู่ในมิตินานแล้ว สมควรไปจัดการอะไรต่างๆด้านนอกได้แล้ว" ว่าแล้วฝันจึงเร่งให้ จิบิไลอ้อนพาไปห้องสำหรับการฝึกฝนเพื่อแยกจิตวิญญาณ รับสร้างร่างใหม่ในการอยู่ในโลกภายนอก ทำอะไรจะได้สะดวกๆ

         ฝันที่สร้างร่างจริงเสมือนจริงสำเร็จ ภายใต้การใช้งานร่างจิตครั้งแรกทำให้ ฝันรู้สึกแปลกๆไปบ้าง สักพักหลังทำความคุ้นเคยกับร่างใหม่ให้เคยชินแล้ว ตัวขอฝันเองมองว่ามันไม่ได้ต่างไปจากร่างจริงๆเลยสักนิดเดียว ออกจากรู้สึกว่าคล่องแคล่วปราดเปรียวกว่าร่างจริงมากนัก ก่อนออกจากนิติได้ฝากฝังให้เจ้าจิบิไลอ้อนช่วยดูแลจัดการข้าวของที่ใส่เข้ามาในมิติ แล้วจึงออกจากมิติไปโผล่นะจุดเดิมที่เข้ามา



                    



       " เอาล่ะเริ่มปฏิบัติการไล่ซื้อลอตเตอรี่กันเลยดีกว่า..พวกเรา" อยากซื้อให้ถูกมานานแล้วไอ้ลอตเตอรี่เนี่ย ใด ๆ คือฝันเองก็อยากรวยค่ะ ซื้อไม่เคยถูกสักที 

       อ้าว.. แล้วทำไมตอนนี้ถึงอยากซื้อลอตเตอรี่ขึ้นมาล่ะทั้งที่ซื้อไม่เคยถูกสักที หึหึ ฮา ๆ คิดแล้วอดหัวเราะด้วยความสุขขึ้นมาไม่ได้ ความฝันของการอยากถูกหวยของเราจะไม่มีใครหยุดยั้งมันได้ อยากรู้เราต้องไปดูที่หน้างาน ไปกันเลย let's go

        ตอนนี้ผมก็ได้มาอยู่ที่แผงลอตเตอรี่ใกล้กับสถานีรถไฟเรียบร้อยแล้ว ถามว่าทำไมผมถึงเลือกที่นี่ ตามตำราเขาว่ากันว่าคนเกิดวันนั้นวันนี้ต้องไปซื้อหวยซื้อลอตเตอรี่ตรงนั้นตรงนี้ ส่วนของผมไอ้ฝันนั้น จำเป็นต้องมาซื้อที่ใต้สถานีรถไฟเท่านั้น อยากได้ฟิวคนซื้อหวยแล้วต้องถูกด้วยนะ ถ้าเป็นปกติไม่กล้าแน่นอน

         ก่อนจะซื้อต้องเดินเชิดๆเลิศๆเข้าไว้ มั่นใจไว้ก่อน ความสั่นคลอนไม่เคยอยู่ในหัว ดั่งมีสายบัวถือไว้ไหว้รอบสะพาน

       " ดีครับคุณยาย วันนี้ขายลอตเตอรี่ได้เยอะไหมครับ พอดีวันนี้ผมอยากอุดหนุนมากๆเลยครับคุณยาย" ฝันก่อนซื้อลอตเตอรี่ก็มีถามไถ่การค้าการขายของคุณยายเพื่อเอาฤกษ์เอาชัย จะได้หมานๆ 

       " อุ้ย พูดดีนะเราเนี่ย ยายก็ขายได้เรื่อยๆนั่นแหละ ว่าแต่เราเถอะไอ้หนุ่ม จะเหมาของยายทั้งแผงเลยไหม" โฮะ ไอ้หนุ่มนี่ พูดกิริยาพาทีน่าคบหาจริงเชียว ดูท่าสาวท่าจะตรึม แต่ถ้าให้เดาหนุ่มๆท่าจะตรึมมากกว่านะเนี่ยหน้าตาแบบนี้ ดูสิหน้าตาจิ้มลิ้มผิวขาวอมชมพูแต่งกายสุภาพเรียบร้อย วาจาอ่อนหวานดวงตาใสกระจ่าง ดุจดั่งบุปผาวัยแรกแย้มบาน

        คุณป้ากับคุณลุงแผงข้างๆ เห็นยายใจแม่ค้าลอตเตอรี่แผงที่ไอ้หนุ่มปากหวานกำลังจะซื้อ เห็นทีจะอดโฆษณาแผงของตนเองก็ไม่ได้ จึงต้องรีบพูดหว่านล้อมทันที

       " แม่นางน้อย เอ้ย! ไม่ใช่ไม่ใช่ พ่อหนุ่มแผงของลุงกับป้าก็มีของดี หากพ่อหนุ่มซื้อร่วมด้วยต้องถูกสลากแน่นอนเลยนาา สนใจหรือเปล่า" คุณลุงคุณป้าเจ้าของแผงพร้อมกันใช้เงินแบงค์พันตบปุๆไปที่ใบลอตเตอรี่ในแผงทันที 

        ยายใจเจ้าของคดีได้ยินดังนั้นแล้ว ว่าแม่ค้าพ่อค้าแผงข้างๆเรียกร้องความสนใจจากไอ้หนุ่มหน้าหวาน เห็นจะอดกรอกตามองบนด้วยความระอาไม่ได้ แข่งบุญแข่งได้แต่แข่งวาสนามันแข่งกันไม่ได้ แต่เห็นทีว่าความคิดของคุณยายใจ อาจไม่ตรงกับความคิดของฝันสักเท่าไหร่  

        " ครับๆ ไม่ต้องแย่งกันครับ ผมไอ้ฝันวันนี้มือกำลังขึ้น จะซื้อทุกแผงของคุณลุงคุณน้าคุณตาคุณยายแน่นอนจร้า" วาว ว่าว ว้าว เห็นทีจะไม่ต้องไปหาที่ไหนไกลเท่าไหร่ก็เจอใบที่ต้องการเรียบร้อยแล้ว ดูสิหมานๆทุกแผงเลย

         ฝันได้ใช้ตาทิพย์มองเห็นแสงแห่งโชคที่ติดอยู่ในใบลอตเตอรี่ หนึ่งในความสามารถของตัวฝันเองที่พึ่งค้นพบ ภายหลังที่ใช้ร่างจิตวิญญาณใหม่ นอกจากจะมีสัมผัสไม่แตกต่างจากร่างจริงแล้วไม่ว่าจะเป็นการกิน นั่ง เดินนอน ก็ทำได้เหมือนเดิมทุกประการ เพิ่มเติมเข้ามาคือสัมผัสที่ 6 มีดวงตาพิเศษสามารถแยกแยะองค์ประกอบที่คนธรรมดาทั่วไปมองไม่เห็น แน่นอนว่าประสาทสัมผัสทั่วร่างกายถูกยกระดับมากกว่ามนุษย์ปกติทั่วไปอยู่แล้ว โดยเฉพาะร่างจิตยิ่งถูกขยายมากกว่าร่างหลักซะอีก โดยรอบๆตัวของใบลอตเตอรี่บางใบ มันมีแสงส่องเป็นสีทองสุกใส มั่นใจแน่ๆว่ามันต้องเป็นใบที่ถูกรางวัลที่ 1 แน่นอน ฝันได้โทรจิตถามกับไลอ้อน แล้วเรียบร้อยว่าเชื่อถือได้แน่นอน 100% ถูกจริงไม่จกตา รับรองรวย รวย รวย