สายชล วิญญาณบาปที่กำลังจะชดใช้กรรมหมดใกล้จะได้มาเกิดเป็นมนุษย์แล้ว พร้อมกับเพื่อนสาวแสนน่ารักอีกสองคน แต่ด้วยเรื่องไม่คาดฝันบางอย่าง ที่ทำให้เกิดความปั่นป่วนในนรกภูมิจนถึงขั้นวอดวาย ภาษาบ้านๆ ก็เรียกกันว่า เรือ (Ship) หายกันไปเป็นแถบๆ ทำให้แทนที่เขาและเพื่อนสาวอีกสองคนจะได้ไปเกิดเป็นมนุษย์ กลับต้องไปเกิดเป็นปลาแซลมอนแทนซะอย่างนั้น อิหยังฟระเนี่ย!!! เรื่องราวครั้งนี้ ทำเอาปั่นป่วนวุ่นวายกันไปหมดทั้งสามโลก ทั้งเทพ ทั้งคนทั้งมนุษย์ ทั้งนกอินทรีย์ ยันหมีกริซลี่ วุ่นวายอีรุงตุงนังกันไปหมด เรื่องราวนี
ตลก,แฟนตาซี,ผจญภัย,เกิดใหม่,ไทย,พล็อตสร้างกระแส,แฟนตาซี,ผจญภัย,ตลก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
หลายปีต่อมา ณ บริเวณที่เป็นปากน้ำทางออกไปสู่ท้องทะเลที่เป็นมหาสมุทรขนาดใหญ่อย่างมหาสมุทรแปซิฟิค ซึ่งพื้นที่ปากแม่น้ำตรงนี้จะมีกระแสน้ำที่ไหลเชี่ยวกราก แต่ก็มีอาหารธรรมชาติต่างๆอยู่อย่างอุดมสมบูรณ์ ก็มีปลาแซลมอนที่มีขนาดค่อนข้างตัวใหญ่แล้วว่ายอยู่รวมกันเป็นฝูง ๆอยู่ แต่มีแซลมอนที่ว่ายอยู่เคียงข้างกันอยู่ที่ด้านหน้าสุดอยู่ 3 ตัวที่ว่ายน้ำอยู่ใกล้เคียงกันอยู่ตลอดเวลา และค่อนข้างที่จะแยกห่างออกมาจากปลาแซลมอนตัวอื่นๆอยู่มากพอสมควร
“วันนี้เราจะไปหากินกันที่ไหนดีล่ะ จะวนเวียนอยู่แถวๆปากแม่น้ำนี้ดี หรือว่าจะว่ายวนออกไปหากินในท้องทะเลที่ลึกกว่านี้ซักหน่อยกันดีล่ะ...”แสงเดือน““
เป็นเรื่องน่าแปลกที่ปลาแซลมอนทั้งสามตัวนี้นั้นเหมือนจะสื่อสารกันได้ ด้วยพลังอะไรซักอย่างที่ดูเหมือนคล้ายกับพลังจิต จนมีความแตกต่างทางด้านพฤติกรรม ไปจากปลาแซลมอนตัวอื่นๆอยู่อย่างเห็นได้ชัดเลยทีเดียว
“วันนี้เราว่าย้ายไปหากินตรงปากแม่น้ำนี่ดีกว่า ช่วงนี้พวก “กุ้งเคย“ อาหารโปรดของพวกเรากำลังขึ้นลอยเป็นแพมหาศาลเลย จับกินง่ายๆแบบนี้ เราจะได้ไม่ต้องเหนื่อยว่ายไล่กันมากนะ ถึงพวกปู หรือ กุ้งที่ตัวใหญ่กว่าจะอร่อยกว่าก็เถอะ แต่ช่วงนี้พวกปลานักล่านี่ก็ย้ายมาหากินกันชุมเลย แล้วพวกเราก็เริ่มอุ้ยอ้ายขึ้นกว่าแต่ก่อนเยอะแล้วด้วยนะ...”แววดาว“”
แล้วปลาอีกตัวหนึ่งก็ว่ายเข้ามาใกล้ๆ กับทั้งสองตัว ก่อนจะส่งกระแสจิตคุยกันว่า
“นี่พวกเธอเริ่มมีไข่กันแล้วหรือเนี่ย...วันเวลาช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน ยังจำได้ถึงตอนที่เราลงมาเกิดเป็นปลาแซลมอนพร้อมๆกันได้อยู่เลย ตั้งแต่ตอนเกิดแสงวาบสว่างที่น่าจะเป็นฝีมือของท่าน “ฮาเดส“ ฉันก็เหมือนกับได้หลับไปพักหนึ่ง แล้วเมื่อได้ตื่นขึ้นมา ก็รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้มีรูปร่างเป็นมนุษย์เหมือนเดิมไปเสียแล้ว และได้เห็นพวกเธอนอนตะแคงตัวอยู่ข้างฉันๆ ตอนแรกก็ไม่นึกว่าจะคุยกันได้หรอก แต่พอฉันพยายามจะพูดเพราะความเคยชิน ก็ไม่นึกเลยว่าพวกเราจะสื่อสารกันได้ แต่กับปลาตัวอื่นกลับสื่อสารกันไม่ได้ดีเหมือนพวกเธอแฮะ มันคงเป็นความผิดพลาดจากการที่ระบบของการระบุการกำเนิดใหม่พังไปแบบไม่ทันคาดคิด พวกเราก็เลยกลายเป็น “ปลาติดบั๊ค“ ตัวเป็นปลา แต่ยังมีสมองและความคิดยังเป็นคนอยู่ในธรรมชาติแบบนี้นั่นแหล่ะ...เฮ้อ...จะทำยังไงได้ล่ะนะ เรื่องมันเกิดไปแล้ว ก็คงต้องสู้ชีวิตกันต่อไปแหล่ะนะ...เฮ้อ...ว่าแต่ว่าวันนี้ท้องฟ้าดูแปรปรวนสีแปลกๆตรงนั้นแฮะ เกิดอะไรขึ้นหรือเปล่าเนี่ย ? พวกเราจะว่ายไปดูกันไหม ?
ปลาทั้งสามตัว (หรืออาจจะเรียกว่าสามคนก็น่าจะได้) เมื่อเห็นบริเวณท้องฟ้าเหนือตัวเองขึ้นไปไม่มาก มีสีสันที่แปรปรวนผิดปกติไปกว่าธรรมชาติที่เคยเห็นก็อดสงสัยไม่ได้ ต่างชักชวนกันว่ายไปที่บริเวณที่มีเมฆสีแปรปรวนแบบนั้นเกิดขึ้นซึ่งก็อยู่ไม่ไกลมากจากที่พวกของตนอยู่เท่าไหร่ หลังจากทั้งสามตัวได้ว่ายไปถึงก้อนเมฆสีประหลาดที่ลอยคว้างอยู่ด้านบนหัวของตัวเองจนได้ และเมื่อทั้งสามตัวได้ไปจ้องมองที่ก้อนเมฆที่มีสีแปลกประหลาดนั้นซักพัก ก็ได้เห็นร่างๆหนึ่งที่พวกตัวเองไม่คิดว่าจะได้เห็นอีกครั้งมาปรากฏอยู่ตรงหน้า...ร่างนั้นเป็นชายหนุ่มที่มีใบหน้าที่ดูเย็นชา เรียบเฉย มีความดุดันแต่ในแววตานั้นกับแฝงความเมตตาอยู่ลึกๆภายใน ร่างนั้นก็คือ เทพ “ฮาเดส“ นั่นเอง !!! และเมื่อเทพ “ฮาเดส“ ได้เห็นปลาแซลมอนทั้งสามตัวเรียบร้อยแล้ว ก็เอ่ยขึ้นมาว่า...
“จะว่าไปแล้ว...ข้าต้องขอโทษพวกเจ้าด้วยนะ ที่วันนั้นข้าฉุนขาดไปหน่อย จนทำให้ระบบของการ“ ส่งไปกำเนิดใหม่“ ของพิภพนรกภาคพื้นเอเชียพินาศไปสิ้น ทำให้ระบบของการไปกำเนิดใหม่นั้นรวนไปเสียหมด ทำให้พวกเจ้าต้องมาตกอยู่ในสภาพแบบนี้เสียหลายปีกว่าพวกข้าจะหาเจ้าเจอ แถมข้ายังไม่สามารถจะส่งพวกเจ้าไปเกิดใหม่ได้ในทันทีอีกต่างหาก เพราะจะยิ่งทำให้หลายๆอย่างมันยุ่งยากเพิ่มขึ้นไปอีก ถ้าข้าไปแทรกแซงอะไรเพิ่มเติม แต่สิ่งที่ข้าจะชดเชยให้พวกเจ้าได้ก็คือ เมื่อใดที่พวกเจ้าสิ้นอายุขัยไปตามปกติของปลาแซลมอนแล้ว โทษทัณฑ์เล็กๆน้อยๆ ที่พวกเจ้าทั้งสามคนเคยมีตกค้างเอาไว้ ข้าจะทำเรื่องขอยกเลิกให้หมดเอง แล้วพวกเจ้าก็จะได้แยกย้ายไปกำเนิดใหม่เป็นมนุษย์อย่างที่ควรจะเป็น...“
เทพ “ฮาเดส“ กล่าวขอโทษกับปลาแซลมอนทั้งสามตัวด้วยความสุภาพ และไม่มีท่าทีเย่อหยิ่งใดๆด้วยกระแสพลังจิตที่แรงกล้า จนทำให้ทั้งปลาและเทพทั้งหมด สามารถสื่อสารกันได้อย่างรู้เรื่องชัดเจนเลยทีเดียวซึ่งทั้งสามตัว (คน) ก็เข้าใจ และให้อภัยกับเทพ “ฮาเดส“ อย่างผู้ที่ปลงตกแล้วในทุกเรื่อง
“ยะโฮ่ววว...สวัสดีท่านพี่...สบายดีไหม...มาก้มๆเงยๆอะไรอยู่แถวนี้ล่ะท่านพี่ ?“
เสียงหัวเราะดังลั่น ดังมาจากด้านหลังของเทพ “ฮาเดส“ ที่ได้หันไปมองอย่างรู้สึกไม่ค่อยไว้วางใจเท่าไหร่ ร่างนั้นเป็นผู้ชายร่างใหญ่ มีรูปร่างที่ดูสง่างาม เหมือนชายหนุ่มอายุประมาณ 30 เศษๆ ดูมีอายุดูอ่อนกว่าทาง “ฮาเดส“ เล็กน้อย มีผมเป็นสีเหลืองทองสวยงาม ในแววตามีความซุกซน และดูเจ้าเล่ห์เล็กน้อย แต่โดยรวมๆแล้ว ก็ดูเป็นผู้ชายที่มีมาดที่ดูดีมากเลยทีเดียว เรียกว่าถ้าเปรียบเป็นมนุษย์ทั่วๆไปนี่ ก็คงเป็นดาราฮอลลีวู๊ดได้สบาย ๆ อย่างไรก็ตามท่าทางของผู้ชายคนนี้ดูเจ้าชู้กรุ่มกริ่มพิลึกอยู่เหมือนกัน ซึ่งการปรากฏตัวของชายผู้นี้ในครั้งนี้ ก็ทำเอาทางท่านเทพ “ฮาเดส“ ถึงกับหน้านิ่วคิ้วขมวดทำหน้าเหมือนไม่อยากจะ “รับแขก“ ไปพอสมควรเลยทีเดียว
“ซูส...เจ้ามาทำอะไรที่นี่ ? วันนี้ไม่ไปอยู่กับบรรดาสาวๆของเจ้ารึ ?“
ชายหนุ่มผมสีทองจึงตอบกลับมาด้วยท่าทางสบายๆว่า
“พอดีข้าว่างน่ะ แล้วก็เห็นท่านพี่มาด้อมๆมองๆ เหมือนจะหาอะไรซักอย่างในทะเลแห่งนี้แล้วก็รู้สึกแปลกๆ ใช่ไหม...โพเซดอน ?“
เมื่อได้ยินดังนั้นทาง “ฮาเดส “ ก็ได้ชายตามองไปที่ด้านข้างๆตัวเอง ก่อนจะได้เห็นกระแสน้ำที่หมุนวนขึ้นมาในระดับสูง จนใกล้เคียงกับตัวเองที่ลอยตัวอยู่ในอากาศ ก่อนที่จะได้พบผู้ชายอีกหนึ่งคน ที่มีรูปร่างสูงใหญ่ มีผิวสีที่ค่อนข้างคล้ำกว่าทั้งสองคน เรือนผมหยิกเป็นลอนสลวย ดวงตาสีน้ำเงินครามลุ่มลึก เหมือนสีน้ำทะเลที่สะท้อนแสงสีสุกใส พร้อมกับตรีศูรอันใหญ่ที่ถือติดมา ใช่แล้วคนๆนี้นั้นก็คือ “เทพแห่งท้องทะเลและมหาสมุทร“ นามว่า “โปไซดอน“ ที่มีชื่อเสียงเลี่ยงลือขจรไกลมาในประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติ และเป็นที่เคารพของผู้คนมากมาย โดยเฉพาะในภาคพื้นยุโรปนั่นเอง
“ข้าฯ เองก็เห็นท่านพี่มาอยู่บริเวณนี้ซักพักแล้ว เหมือนว่าท่านกำลังจะมองหาอะไรอยู่ซักอย่างหนึ่ง ในท้องทะเลแห่งนี้ ตอนนี้ท่านหาเจอแล้วหรือยังท่านพี่ฮาเดส ?“
ทางเทพ “ฮาเดส“ จึงได้ก้มลงไปมองที่ ปลาแซลมอนทั้งสามตัวที่กำลังขึ้นมาว่ายลอยคออยู่บนผิวน้ำทะเลทั้งสามตัว (คน) แล้วก็เปรยขึ้นมาช้าๆ
“เจอแล้วล่ะ...สิ่งที่ข้าฯตามหามานานพอดูเลยทีเดียว...ในที่สุดก็เจอจนได้ล่ะนะ น่าเสียดายที่ข้าเองก็ยังไม่สามารถแทรกแซงวงจรวัฏจักรของชีวิต เป็นการทำผิดพลาดซ้ำสองไปอีกได้ๆ แต่สัญญาว่าถ้าทุกอย่างสิ้นสุดตามธรรมชาติล่ะก็ ข้าก็จะจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยแน่ๆ ไม่ให้ทำผิดพลาดซ้ำสองอีก“
ในขณะที่ปลาแซลมอนทั้งสามตัวนั้นต่างก็กรอกตามองกันไปๆมาๆ ( เป็นปลากระพริบตาไม่ได้ ) เหมือนจะรู้สึกตื่นเต้นที่อย่างน้อยก็จะได้ไม่ต้องลงไปทุกข์ทรมานในนรกอีกรอบ หลังจากจบสิ้นชีวิตของปลาแซลมอนไปแล้ว ก่อนจะโบกครีบให้กันไปมาอย่างรู้สึกมีชีวิตชีวาขึ้นมาอย่างเห็นได้ชัดเลยทีเดียว
“จริงๆ ก็ไม่ใช่เรื่องยากนี่...ถ้าจะส่งเจ้าพวกนี้ไปเกิดใหม่เลยทันที ข้าจะช่วยก็ได้นะ แต่ต้องมีข้อแม้เพิ่มขึ้นซักหน่อย ถ้าทำได้ ข้าจะร่วมช่วยเจ้าพวกนี้ด้วยอีกแรงเอง ฮ่า ฮ่า ฮ่า“
เทพฮาเดสถึงกับต้องหันหน้ามามองน้องชายตัวแสบของตัวเอง ด้วยสายตาที่ไม่ไว้วางใจว่าวันนี้ไอ้น้องชายคนนี้มันจะมาไม้ไหนกันอีก มันเป็นเรื่องที่จริงอยู่ที่ว่าถ้า “นรก“ และทางด้าน ”สวรรค์“ นั้น หากทำการเชื่อมโยงข้อมูลถึงกันครบเรียบร้อยแล้ว และได้มีการกำหนดรูปแบบของการไปเกิดใหม่ของสิ่งมีชีวิตใดๆ และผ่านการอนุมัติในการกำหนดรูปแบบการเกิดใหม่ครั้งนั้น จากเทพที่เป็นระดับเทพสูงสุด ทั้งสองฟากฝั่งทั้ง “ นรก“ และ “สวรรค์ “ ใม่ว่าจะเป็นเทพในฟากฝั่งไหนจะเป็นทางตะวันออก หรือ ทางตะวันตก ก็ได้ เมื่อนั้นก็จะสามารถกำหนดชะตาของสิ่งมีชีวิตสิ่งหนึ่งได้เลยทีเดียว ทั้งนี้เพื่อเป็นการถ่วงดุลด้านอำนาจการกำหนดชะตาชีวิตนั่นเอง ไม่ให้ผู้ใด ไม่ว่าจะเป็นเทพที่ยิ่งใหญ่ขนาดไหน สามารถเป็นผู้กำหนดชะตาชีวิตของทุกผู้คนหรือกระทั่งสัตว์ได้เพียงแค่ตัวคนเดียวได้ตามอำเภอใจนั่นเอง
“เฮ้...เจ้าปลาทั้ง 3 ตัว อืมส์...จริงๆ ต้องเรียกว่าทั้ง 3 คนซินะ ถ้าพวกเจ้าสามารถว่ายไปถึงภูเขาสูงที่อยู่เหนือผิวน้ำทะเล กว่า 600 เมตรอย่างที่ข้ากำหนดได้ ข้าขอสัญญาว่าจะทำให้พวกเจ้าได้ไปเกิดแบบสวยๆดีๆเลยล่ะ เอ้อ...แล้วพวกเจ้านี่ดูเหมือนจะรักจะชอบกันอยู่ด้วยทั้งสามคนใช่ไหม ? เห็นว่ายไปว่ายมา แทบจะไม่ห่างจากกันเลย ข้าน่ะดูออกนะ...งั้นเดี๋ยวข้าจะให้พวกเจ้าได้ไปเกิดใหม่เป็นคู่กันไปทั้ง 3 คนแบบไร้ปัญหาไปเลยดีไหม ถ้าพวกเจ้าทำสิ่งที่ข้าบอกเอาไว้สำเร็จล่ะนะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า... ว่าไงล่ะจะยอมรับเงื่อนไขเล่นเกมส์สนุกๆของข้าไหม แต่ถ้าพวกเจ้าไปไม่ถึงเป้าหมายก็ถือว่าพ่ายแพ้ ข้าจะให้พวกเจ้าไปเกิดเป็นตัวอะไรซักอย่างอีกซักรอบหนึ่งก็แล้วกันนะว่าไงสนใจไหม ? ถือว่ามาเล่นเกมส์สนุกๆกันแก้เบื่อให้ข้าหน่อยก็แล้วกัน...ของแบบนี้มันต้องมีเดิมพันกันซักหน่อยมันถึงจะสนุก...อ้อ...อีกอย่างหนึ่ง พวกเจ้าห้ามพึ่งพลังของท่านพี่ “ฮาเดส“ โดยเด็ดขาดนะ ถ้าพึ่งพลังของท่านพี่ “ฮาเดส“ ตอนที่เริ่มเกมส์แล้วเมื่อไหร่ ถือว่าพวกเจ้าแพ้ฟาว์ลทันที ข้าจะสลายร่างของเจ้าแล้วส่งกลับไปนอนเล่นอยู่ที่ยมโลกรอการลงโทษจากข้าทันทีว่าจะให้ไปเกิดเป็นตัวอะไร...ว่าไงล่ะท่าน พี่ “ฮาเดส“ ท่านสนใจจะเล่นเกมส์สนุกๆกับข้าแก้เบื่อซักนิดหรือไม่ล่ะท่านพี่...”
ทางเทพ “ฮาเดส“ เมื่อได้ยินดังนั้นจึงร่อนตัวลงมาที่บริเวณผิวน้ำก่อนก้มตัวลงมาในลักษณะที่ลอยเหนือผิวน้ำเพียงเล็กน้อย และเอื้อมมือไปจับปลาแซลม่อนทั้งสามตัวที่ก็ไม่ได้หลบหนีหายไปไหนพลางกล่าวขึ้นมาว่า
“ที่จริงแล้วพวกเจ้าเอง ก็ไม่จำเป็นต้องมาเล่นเกมส์อะไรแบบนี้ก็ได้นะ ถ้าปล่อยให้เป็นไปตามธรรมชาติ ตามปกติ อีกซักพักพอพวกเจ้าหมดอายุขัยก็จะได้ทยอยกันไปเกิดใหม่ และน่าจะได้ไปเกิดเป็นมนุษย์ทั้งสามคนอยู่แล้ว เพียงแต่ว่าข้าฯนั้นรับปากไม่ได้ว่า พวกเจ้าจะได้เจอหน้ากันอีกหรือไม่เท่านั้นเอง ถึงในตอนก่อนที่ข้าจะทำเครื่องกำหนดชะตาชีวิตพังเรียบไปหมด มันจะดูเหมือนพวกเจ้าจะมีโอกาสได้เจอกันอยู่มากทีเดียว แต่บอกตรงๆว่าข้าก็ไม่แน่ใจเท่าใดนักว่ามันจะเกิดขึ้นมาจริงๆได้หรือไม่ ?...แต่ถ้าเจ้า “ซูส“ มันรับปากเอาไว้เช่นนั้น บวกกับการกำหนดชะตาชีวิตของข้าไปด้วยอีกแรง พวกเจ้าก็จะได้ไปเกิดใหม่ด้วยกัน และมีโอกาศที่จะได้เจอกันแน่ๆ อย่างไรก็ตามข้าก็ไม่ได้ไว้ใจอะไรกับเจ้า “ซูส“ มากมายนักหรอก มันน่าจะต้องมี “ลูกเล่น” อะไรอยู่แน่ๆ ข้าจึงอยากจะเข้ามาถามพวกเจ้าให้แน่ใจอีกครั้งหนึ่งว่า พวกเจ้าเต็มใจที่จะมาร่วมเล่นเกมส์นี้ กับเจ้า “ซูส“ มันจริงๆหรือไม่ ?”
แม้ว่าปลาทั้งสามจะได้ยินคำถามที่แฝงถึงความเป็นห่วง จากทางเทพ “ฮาเดส“แต่ทั้งหมดก็ดูเหมือนจะไม่มีอาการลังเลใดๆ เหมือนกับว่าทั้งสามต่างก็มีคำตอบอยู่ในใจของตัวเองที่แน่ชัดแล้วนั่นเอง ว่าจะตัดสินใจไปในหนทางใด...
