“คุณว่าน ให้ผมเอาเถอะนะครับ ผมจะตั้งใจเอาเต็มที่ ผมทำให้ได้ทุกท่าเลยนะครับ ขอแค่คุณว่านยอม...วาดรูปให้ผม”
ชาย-ชาย,รัก,แฟนตาซี,ยุคปัจจุบัน,ไทย,boylove,omegaverse,yaoi ,วาย,นิยายวาย,นิยาย18+,นิยายเกย์,ชาย-ชาย,ชายชาย,ชายรักชาย,bl,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
“เมื่อคืนผมยังไม่ผ่านอีกหรือครับ” ใบหน้าเนียนใสของเด็กหนุ่มร่างยักษ์เอ่ยถามขึ้น
เอเดนเข้ามานั่งภายในรถที่ตำแหน่งเบาะข้างคนขับแล้วเรียบร้อยหลังเจ้าตัวเดินไปคุยบางอย่างกับผู้จัดการโอเมก้าสุดแซ่บของตัวเอง รถของกองถ่ายแบบออกจากบริเวณไปหมดแล้ว เหลือเพียงรถสปอร์ตคันหรูที่ยังคงไม่เคลื่อนไปไหน
ว่านปรายตามองเด็กหนุ่มด้านข้างเผลอกัดเม้มริมฝีปากเมื่อกำลังใช้สมองทบทวนสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น เพียงประโยคเดียวที่ตัวเองพ่นออกไปจึงส่งผลให้ตอนนี้ต้องมานั่งคิดเหตุผลที่จะใช้กับเด็กนี่
“เมื่อคืนฉันเมา นายเริ่มใหม่แล้วกัน” แน่นอนว่าสำหรับว่านแล้วเรื่องที่พูดออกไปนั้น ฟังอย่างไรคิดอย่างไรก็ไม่สมเหตุสมผลทั้งสิ้น เด็กอนุบาลมองจากดาวอังคารก็ยังรู้ว่าเขายกขึ้นมาอ้าง
“นั่นสินะครับ อย่างนั้นคุณว่านจะให้ทำที่นี่หรือจะไปเบาะหลังดีล่ะครับ” ใบหน้าสวยหันขวับเมื่อไม่คิดว่าจะได้รับคำตอบง่ายดายเช่นนี้ ว่านมองลึกเข้าไปนัยน์ตาสีเทาอ่อน พบเพียงแก้วใสไร้พิษภัยและเล่ห์เหลี่ยม
ไอ้เด็กนี่ไม่ซื่อบื้อก็ต้องโง่มากทีเดียว
ถ้าบังเอิญเด็กเอเดนทำเขาท้องได้ขึ้นมาจริง ๆ ลูกเขาจะไม่ได้พันธุกรรมนี้มาด้วยใช่ไหม หรือเขาควรเปลี่ยนใจยอมไปง้อพี่ไทม์ดี หากคิดดูแล้วเขาแทบไม่รู้ประวัติของไอ้หมายักษ์นี่เลยนอกจากเรื่องที่เป็นดาราหนุ่มยอดนิยมและมักมีข่าวกับนักแสดงเบต้าโอเมก้าไปทั่ว
เมื่อเทียบกับพี่ไทม์ที่มาจากตระกูลผู้ดีเก่า ซ้ำยังเป็นถึงนักเรียนนอก พอประเมินดูแล้วอาจจะดีกว่าถ้าลูกของเขาจะเกิดจากน้ำเชื้อของพี่ไทม์
“เอ่อ...เมื่อกี้ลืมไปแล้วกัน พักที่ไหนล่ะ เดี๋ยวฉันขับไปส่ง” ว่านรู้สึกว่าสมองตัวเองกำลังถูกรบกวนจากความคิดขัดแย้งของตัวเอง หรือว่าเขาควรเชื่อตามที่เพื่อนเขาบอก รอผลแล็บที่ส่งตรวจเมื่อเช้าออกมาก่อน แล้วค่อยคิดวางแผนเรื่องมีทายาทอีกที
“คุณว่านจะไม่ให้โอกาสผมเลยหรอครับ”
“คุณว่าน คุณว่านคร้าบ ให้เอเดนลองเอาคุณว่านอีกครั้งนะครับ นะ ๆ” รูปประโยคที่ฟังดูประหลาดหูจนแผ่น หลังบางถอยออกไปชิดประตูรถเพื่อที่จะได้สังเกตใบหน้าคนที่พูดประโยคแปลกหูได้ถนัด
ใบหน้าหล่อเหลาของดาราอัลฟ่าหนุ่มชาวตะวันตกไม่แสดงอะไรไปมากกว่าความหงอยเศร้า ทั้งที่ลำตัวเต็มไปด้วยมัดกล้าม สูงยาวเข่าดี หากมองเพียงภายนอก รูปลักษณ์โดยรวมคงสรุปได้ว่าไอ้เด็กนี่ไม่พ้นเป็นเสือล่าเนื้อ
แต่ปากอิ่มสีสวยกับดวงตาสีเทาอ่อนที่กำลังแสดงกิริยาเว้าวอนร้องขอเขาอยู่ตรงหน้านี้คืออะไรกัน หรือแท้จริงแล้วเด็กเอเดนนี่เป็นเพียงอัลฟ่าสมองไม่สมประกอบที่มีดีแค่ความหล่อเหลากับสามารถทำตามคำสั่งของผู้กำกับได้เท่านั้น
“คุณว่าน ให้ผมเอาเถอะนะครับ ผมจะตั้งใจเอาเต็มที่ ผมทำให้ได้ทุกท่าเลยนะครับ ขอแค่คุณว่านยอม...วาดรูปให้ผม” น้ำเสียงและใบหน้าหงอยของเด็กหนุ่มไม่ต่างจากหมาตัวใหญ่เวลาต้องการลูกบอลจากเจ้าของ
ว่านยอมรับว่าหน้าตาหล่อเหลาแบดบอยของเอเดนกับกิริยาออดอ้อนที่สวนทางกันอย่างสิ้นเชิงทำให้เขาใจกระตุกได้มากทีเดียว แต่ไม่เท่ากับคำพูดคำจาลามกที่เอ่ยออกมาอย่างใสซื่อไม่ดัดแปลงหลีกเลี่ยงคำใดเลย
นี่คงเป็นครั้งแรกที่เขายอมอ้าขาให้ใครสักคนเพียงเพราะว่า...กลัวจะทำเด็กเล็กร้องไห้
ทันทีที่เอ่ยอนุญาตมอบโอกาสให้หมาใหญ่พิสูจน์ตนตามที่เจ้าตัวเข้าใจ เอเดนก็ทำตามคำที่ออกปากบอกไว้ก่อนหน้า เด็กหนุ่มตั้งหน้าตั้งตาในการ เอา อย่างจริงจัง ทุกสัมผัสทุกรอยงับหรือแนวลิ้นร้อนที่ลากผ่านผิวล้วนสร้างความวูบวาบปวดมวนท้องให้โอเมก้าทั้งสิ้น
ว่านไม่รู้ว่าเอเดนทำอย่างไรร่างกายใหญ่ถึงสามารถก้มลงปรนเปรอส่วนล่างของเขาได้ในพื้นที่คับแคบเช่นนี้ ความเย็นของแอร์ภายในรถหรูไม่ช่วยทำให้ว่านรู้สึกถึงมันเลยสักนิด หรือเขาต้องให้คนเอาไปตรวจสภาพที่ศูนย์ว่าเกิดอะไรขึ้นลมเย็นของแอร์ถึงไม่ส่งมาถึงเบาะหลังเลยแม้แต่นิดเดียว
เหงื่อเม็ดเล็กผุดขึ้นตามกรอบหน้าเมื่อร่างเขาที่ถูกเอเดนยกขึ้นนั่งซ้อนบนตักกำลังถูกกดท่อนเนื้อขนาดใหญ่แทรกเข้ามาภายในช่องทางเล็กแคบทีละน้อย
“แน่นจังครับคุณว่าน ผมยัดเข้าลำบากจังเลยครับ”
ว่านเชิดใบหน้าสูงระบายความเสียดเสียวจุกแน่น โอเมก้าหนุ่มรู้สึกเหมือนว่าหูตัวเองทำงานบกพร่อง เพราะได้ยินถ้อยคำลามกที่ออกจากปากอวบอิ่มเพียงแผ่วเบาเท่านั้น มวนความร้อนบางอย่างกำลังอัดแน่นอยู่ภายในรถจนเขามึนเบลอ หูอื้อราวกับอยู่บนที่สูงทั้งที่ภายนอกคือทะเลกว้าง
ยังไม่ทันได้เรียบเรียงความรู้สึกฝ่ามือใหญ่ที่จับเอวเขาไว้ก็ยกลำตัวเขาขึ้นก่อนจะใช้แรงกดเอวเขาลงในจังหวะที่เอวสอบก็สวนขึ้นมารับ เสียงคราวหวีดหวิวหลุดออกจากปากบางสวยไม่ขาดสาย หากแรงกว่านี้เพียงนิดหัวเขาคงแตกเพราะกระแทกหลังคารถซ้ำไปซ้ำมา
ความเปียกชื้นจากช่องทางด้านหลังทำให้การเคลื่อนไหวสอดแทรกเป็นไปได้ง่ายขึ้น และเพราะแบบนั้นโอเมก้าไร้กลิ่นถึงได้สัมผัสความปวดมวนเสียวซ่านของการสมสู่เป็นครั้งแรก
ว่านถูกจับเปลี่ยนท่าทางไปมาหลายครั้งและทุกครั้งจะมีถ้อยคำไพเราะหวานหูของเอเดนที่คอยถามว่าดีหรือไม่ ถูกใจไหม หากแต่ไม่มีสักครั้งที่เขาจะเอ่ยตอบได้เป็นคำ
ในจังหวะที่ร่างใหญ่กระตุกเกร็งหลังโยกไหวบนร่างเขามาเนิ่นนาน ว่านก็รู้สึกถึงความอุ่นซ่านที่แผ่เข้ามาในช่องทางด้านหลัง กายใหญ่ก้มลงซุกใบหน้าเข้ากับลำคอเขา กลิ่นหอมเย็นลอยชัดขึ้น จมูกโด่งเล็กเผลอหันไปสูดดมอย่างไม่รู้ตัว ความผ่อนคลายบางอย่างทำให้โอเมก้าหันใบหน้าฝังริมฝีปากลงบนกลุ่มผมสีบลอนด์ทองชื้นเหงื่อ
สองร่างเปลือยเปล่าแนบชิดโอบกอดค่อย ๆ ผ่อนลมหายใจให้เป็นปกติหลังจากผ่านกิจกรรมเข้าจังหวะมายาวนาน ว่านยังคงสูดดมกลิ่นหอมของเด็กหนุ่มบนร่างอย่างเคลิบเคลิ้ม จิตใจล่องลอยไปไกล จนเมื่อเด็กหนุ่มที่ซุกไซ้ซอกคอเขาละใบหน้าขึ้นมองสบตา ปากอิ่มสวยยกยิ้มกว้างส่งมาให้ ว่านถึงได้สติกลับมาอยู่กับปัจจุบัน แล้วก็ได้แต่ปลงตกว่าสุดท้ายไม่ว่าจะรู้สึกดีเช่นไร การฮีตของเขาก็ไม่เกิดขึ้นอยู่ดี ไม่ต้องพูดถึงการนอตเลย
สะโพกสอบโยกไหวเข้าออกเชื่องช้าอีกสองสามทีตามประสาอัลฟ่าที่เพิ่งปลดปล่อย ในจังหวะที่เอเดนเอ่ยบางอย่างก่อนจะถอนตัวออกจากร่างกายเขา คำพูดนั้นก็กระตุ้นบางสิ่งให้ร่างกายตอบสนองโดยที่เขาเองไม่ทันตั้งตัว
“กลิ่นคุณว่านหอมมากเลยนะครับ ผมชอบจัง”
กลิ่นเขา อย่างนั้นหรือ?
“อ๊ะ โอ๊ย”
“คุณว่าน อื้อออ”
ทุกอย่างเกิดขึ้นไวเพียงเสี้ยวนาที เมื่อได้ยินคำเอ่ยชมกลิ่นกายร่างกายก็ร้อนวูบ พลันความเจ็บที่ช่วงล่างในส่วนที่ยังเชื่อมกันอยู่นั้นก็แล่นริ้วขึ้นมาจนโอเมก้าสะท้านตกใจยกแขนขึ้นกอดอัลฟ่าร่างใหญ่ยกสะโพกมนตามติดเอวสอบที่กำลังจะเคลื่อนกายถอนออก
เอเดนเองก็ปล่อยเสียงคำรามออกมาเมื่ออยู่ ๆ แกนกายในโพรงอุ่นนุ่มก็รู้สึกถูกบีบรัดแน่นฉับพลันสร้างความเสียวซ่านวิ่งขึ้นมาตามเส้นสันหลัง โพรงอุ่นนุ่มร้อนขึ้นเล็กน้อย การบีบรัดตอดแท่นเนื้อเขาเป็นจังหวะถี่เช่นเดียวกับร่างเล็กบางของโอเมก้าที่กอดเขาไว้แน่นสั่นสะท้านจนเขารู้สึกได้
เอเดนใช้แขนช้อนเข้าใต้แผ่นหลังเล็กที่สะท้านสั่นกอดเขาอยู่ โอบกอดปลอบประโลมคนที่ฝังใบหน้าสวยลงอกแกร่งเขาอย่างหวาดผวา ดวงตาเรียวปิดสนิทคิ้วสวยขมวดมุ่นอย่างเจ็บปวด
เอเดนกำลังนอตใส่คุณว่าน
“จ...เจ็บ” ปากบางเอ่ยร้องเมื่อร่างใหญ่ด้านบนขยับเพียงเล็กน้อย เอเดนพยายามเกร็งร่างกายให้นิ่งที่สุดไม่ให้เกิดการกระทบกระเทือนถึงคนที่สั่นกลัวจนน้ำตาหยดเล็กไหลลงจากหางตาทั้งที่ยังปิดแน่น
“คุณว่าน...ผม...ไม่ได้ใส่ถุงยางครับ”
“ช่างมันก่อนได้ไหม อยู่นิ่ง ๆ ฉันเจ็บ” เมื่อจัดท่าทางจนลงตัวแล้วความเจ็บปวดก็ทุเลาลงได้บ้าง หากแต่ร่างกายยังคงเชื่อมติดกันแน่น ว่านเอ่ยตอบเสียงห้วนทันทีที่เด็กยักษ์ด้านบนเขาเอาแต่ทำหน้ากังวลและรู้สึกผิด
คงกลัวอนาคตในวงการจะพังสินะ ถ้าเกิดดันทำเขาท้องขึ้นมา
“เลิกทำหน้าอย่างนั้นสักที ต่อให้ท้องฉันก็ไม่บอกใครหรอกว่านายเป็นพ่อ แล้วฉันก็รวยพอจะเลี้ยงเด็กนี่ได้โดยไม่ต้องเรียกร้องอะไรจากนายเลยสักนิด ไม่ต้องห่วง”
ถ้าเกิดเขาท้องขึ้นมาจริง ๆ ก็ถือว่าเป็นโชคดีของเขา แน่นอนว่าเขาไม่ต้องการสามี เขาต้องการเพียงทายาทเท่านั้น เพราะฉะนั้นไม่มีเรื่องอะไรที่อัลฟ่าเด็กนี่จะต้องกังวล
“ไม่ได้ครับ ถ้าคุณว่านท้องขึ้นมาจริง ๆ ผมจะรับผิดชอบแต่งงานผูกพันธะกับคุณว่าน ผมจะทำงานเลี้ยงคุณว่านกับลูกครับ” ใบหน้าหล่อเหลาเอ่ยบอกสีหน้าจริงจัง
“ฟังนะ ฉันไม่ต้องการนาย เราแค่มีเซ็กกันเพราะเหตุผลโง่ ๆ ของฉัน แล้วนายก็แค่ทำตามเพื่อจะให้ฉันวาดรูปให้เท่านั้นเพราะฉะนั้นแล้วฉันรับผิดชอบชีวิตฉันได้”
“แต่คุณว่านครับ”
“แค่นอตกันครั้งเดียว ที่สำคัญฉันจะบอกว่าฉันไม่ท้องง่าย ๆ เหมือนโอเมก้าทั่วไปหรอกนะ นายไม่ได้รัทแล้วฉันก็ไม่ได้ฮีตด้วยซ้ำ อ๊ะ! ก็บอกว่าอย่าขยับไง”
การนอตกินเวลายาวนานกว่าที่คิด กว่าจะแยกออกจากกันได้ก็พากันเสียการเสียงาน เด็กเอเดนนั่นต้องโทรไปเลื่อนคิวกองถ่ายทั้งที่ตัวยังคร่อมร่างเขาไว้ ในขณะที่เขาเองก็ต้องโทรไปเลื่อนนัดฟังผลตรวจที่เพื่อนตัวดีดันบอกคุณปู่เขาให้มารอฟังด้วย
สุดท้ายกว่าอวัยวะจะคลายตัวออกจากกันก็ช่วงสายของวันใหม่ ว่านตัดสินใจขับรถไปเปิดห้องในโรงแรมหรูระดับห้าดาวเพื่อเข้าไปชำระร่างกายให้สบายตัวหลังจากทำกิจกรรมเรียกเหงื่อมาค่อนคืน ขาเรียวยกไขว้ขณะมือกดรีโมตทีวีเปิดหาอะไรดูฆ่าเวลาระหว่างรอเด็กหนุ่มอัลฟ่าที่เอาแต่ทำหน้าเศร้าหมองเข้าไปอาบน้ำ
“เลิกทำหน้าอย่างนั้นใส่ฉันเสียที แล้วเรื่องวาดรูปฉันจะวาดให้ตามที่เคยเอ่ยปาก ส่วนเรื่องความสัมพันธุ์ของนายกับฉันก็ให้จบลงตรงนี้ มันจะไม่มีครั้งที่สามอีก และด้วยเกียรติของฉัน ฉันรับปากว่าจะไม่เอาเรื่องนี้มาแบล็กเมล์นาย”
“คุณว่านทำแบบนี้กับทุกคนที่คุณว่านวาดรูปให้หรอครับ”
“ไม่ใช่เรื่องที่ฉันต้องตอบนาย จริงไหม”
“คุณว่านหลอกเอาผมหรอครับ” เด็กหนุ่มในชุดคุมอาบน้ำหย่อนตัวนั่งลงเบื้องหน้าขาเรียวเปลือยเปล่าที่โผล่พ้นรอยแยกของเสื้อคลุมแบบเดียวกันออกมา ยิ่งเจ้าตัวไขว่ห้างเช่นนี้รอยแหวกเสื้อคลุมก็แยกสูงจนเห็นไกลไปถึงช่วงขาอ่อน
ว่านมองใบหน้าหล่อเหลาเมื่อสบเข้ากับดวงตาคู่สวยที่สั่นคลอไปด้วยน้ำตารื้น ก็ต้องรีบละสายตาออกเสมองไปยังหน้าจอทีวีทำเป็นไม่รู้สึกอะไร ทั้งที่ในใจสั่นไหวกับความรู้สึกบางอย่าง
ให้ตายเถอะ เขาโดนกระทำแท้ ๆ ทำไมต้องมารู้สึกผิดด้วยวะ
“แต่นายต้องตอบคำถามฉันก่อน” ปากบางสวยเอ่ยถามขึ้นทั้งที่ยังคงจ้องมองรายการทีวีอย่างตั้งอกตั้งใจราวกับเรื่องราวในนั้นมันน่าสนใจมากมายทั้งที่เป็นเพียงรายการตามติดชีวิตแพนด้า
“ครับ”
“ที่นายว่า กลิ่นฉัน...” ว่านเม้มปากครุ่นคิด ไม่รู้ว่าจะถามออกไปอย่างไรไม่ให้เผยความบกพร่องตัวเองโจ่งแจ้งมากนัก
“หอมครับ หอมมาก ตอนคุณว่านเสร็จกลิ่นยิ่งหอม ผมถึงชอบซุกคอคุณว่าน” ดวงตาดำสนิทก้มมองสบนัยน์ตาสีเทาอ่อน ในใจเต้นรัวเร็วเมื่อกำลังได้ยินสิ่งที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน
“นาย...ได้กลิ่นหรอ”
“ครับ ตอนแรกผมก็ไม่แน่ใจคงเพราะวันนั้นคุณว่านมีแต่กลิ่นไวน์ ทีแรกผมยังนึกว่าคุณว่านเป็นเบต้าเสียอีก ขอโทษนะครับ”
“ช่างมันก่อน แล้วเมื่อคืนล่ะ ได้กลิ่น...ใช่ไหม” เอเดนเอียงคอสงสัยกับคำถามนั้น แต่ก็เอ่ยตอบคำถามในที่สุด
“ได้กลิ่นสิครับ ก็คุณว่านมีอารมณ์ขนาดนั้น ผมเองก็ชอบเวลาเข้าไปในตัวคุณว่านมาก คุณว่านไม่ได้กลิ่นผมหรอครับ คุณว่านทำผมรัทตั้งแต่คืนแรกเลยนะครับ”
“อ...เออ ได้สิ ได้กลิ่นอยู่แล้ว”
ว่านละล่ำละลักตอบอัลฟ่าเด็ก แน่นอนว่าเขาได้กลิ่น แต่เพียงเบาบางเท่านั้น ไม่คิดว่าในความเป็นจริงเด็กนี่อยู่ในภาวะรัท ถ้าหากว่าเด็กเอเดนนี่ไม่ได้โกหกเขาและหากเขาเป็นโอเมก้าปกติเหมือนกับโอเมก้าคนอื่น ๆ เขาคงได้กลิ่นฟีโรโมนหอมเย็นนั่นคลุ้งฉุนไปทั่วแน่
ว่านเคยอ่านเจอว่ากลิ่นฟีโรโมนของอัลฟ่าในช่วงรัทนั้นเข้มข้นที่สุด และส่งผลให้โอเมก้าฮีตได้ ซึ่งหากอัลฟ่าและโอเมก้ามีความสัมพันธ์กันช่วงนั้น โอกาสท้องก็จะสูงมากด้วย
“ผมทำไม่ดีหรอครับ ปกติผมเอากับใคร ผมก็ทำเขาฮีตซ้ำไปซ้ำมา แต่คุณว่านแทบไม่ส่งกลิ่นเลย”
“นี่ เลิกพูดอะไรตรงไปตรงมาขนาดนั้นได้ไหม ฟังแล้วมันขนลุก”
“พอเมื่อคืนคุณว่านส่งกลิ่นออกมาแม้เพียงนิดหน่อยผมก็ดีใจมากแล้วนะครับ ผมอยากเอาจนทำคุณว่านฮีตให้ได้ครับ” ดวงตาสีเทาอ่อนช้อนมองโอเมก้าหนุ่มที่ใบหน้าขึ้นสีกับคำพูดจาลามกของอัลฟ่าร่างยักษ์
จะบ้าตาย พูดคำน่าขนลุกแบบนั้นออกมาทั้งที่ทำหน้าตาออดอ้อนใสซื่อเนี่ยนะ
“ฉันจองรถอย่างดีของโรงแรมไว้ให้แล้ว นายจะไปไหนก็บอกเขาแล้วกัน ส่วนค่าใช้จ่ายฉันจัดการเรียบร้อยแล้วไม่ต้องกังวล”
ว่านเอ่ยตัดประเด็น ดวงตาเรียวเหลือบมองร่างกายกำยำสูงใหญ่แต่งตัวเป็นระยะ ยอมรับเลยว่าเด็กนี่รูปร่างดีทีเดียว ดีกว่าพี่ไทม์เสียอีก ใบหน้าก็จัดว่าหล่อ
หล่อมากเสียด้วย
แต่อย่างไรเขาก็ขอหยุดความสัมพันธ์ชั่ววูบนี้ไว้เท่านี้ก่อนดีกว่า ถึงเขาอยากจะมีลูกแค่ไหนก็ไม่หน้ามืดตามัวพอจะเอากับใครก็ได้โดยที่ยังไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้า ถ้าจะต้องอ้าขาให้อัลฟ่าสักคนเพื่อทำลูก ก็ขอให้ลูกเขาเกิดมาจากน้ำเชื้อที่เขาเลือกแล้วว่าคุณสมบัติครบถ้วนเถอะ
ว่านใช้เวลาที่เหลือทั้งวันนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่ภายในห้องพัก ไหน ๆ ก็เสียการเสียงานแล้ว เขาก็ไม่จำเป็นต้องรีบร้อนกลับไปไหน ฝ่ามือเรียวลูบบนหน้าท้องแบนราบพลันใบหน้าก็เห่อร้อนเมื่อนึกถึงความอุ่นซ่านที่แผ่เข้ามาภายในร่างกายเมื่อคืนนี้
การนอตครั้งแรกของเขากับอัลฟ่าแปลกหน้า ทั้งเจ็บและซ่านเสียวในเวลาเดียวกัน เป็นไปได้ไหมว่าอาการประหลาดของเขากำลังจะดีขึ้น หากเขาหายเขาอาจจะมีหลานให้คุณปู่ได้ มีคนที่จะมาสืบทอดตระกูลสุทธิศิลป์
ไม่น่าเชื่อว่าในยุคนี่แล้วที่นวัตกรรมและความเจริญพัฒนามาไกลจนปัญหาการฮีตของโอเมก้าสามารถควบคุมได้ง่ายดายด้วยตัวโอเมก้าเองเพียงสวมใส่อุปกรณ์ป้องกันในช่วงรอบฮอร์โมนหรือไม่ก็กินยาที่ถูกพัฒนาขึ้นมาให้โดยเฉพาะ หรือแม้แต่การรัทของอัลฟ่าก็ถูกควบคุมไว้ได้อย่างเป็นระเบียบเรียบร้อยจนแทบไม่ค่อยเห็นโอเมก้าที่สวมปลอกคอตลอดเวลาที่ออกจากบ้าน
สังคมเจริญมาไกลถึงขั้นนี้แล้วแต่ตระกูลเขายังคงล้าหลังเคร่งครัดกับการสืบต่อทายาทอยู่อีก แม้เขาจะเป็นทายาทสายตรงเพียงคนเดียวของสุทธิศิลป์แต่เพียงเพราะเกิดมาในเพศโอเมก้าจึงถูกสงสัยในทุกความสามารถ ทั้งที่ยังไม่มีสักเรื่องที่เขาทำได้น้อยหน้ากว่าหลานอัลฟ่านอกไส้คนอื่น ๆ หรือแม้แต่อัลฟ่าหัวโบราณในบอร์ดบริหารก็ยังไม่มีสักคนที่สู้กับเขาได้ในยามที่เขาเข้าไปนำเสนอโปรเจกต์ใหม่ ๆ
“จะเอาธุรกิจของคุณปู่ไปเพียงเพราะเหตุผลที่ฉันเป็นโอเมก้าพิการน่ะรึ ต้องข้ามศพฉันไปก่อน” ว่านพึมพำออกมา
เมื่อนึกถึงคำของเอเดนที่พูดเรื่องกลิ่นของเขาก่อนหน้านี้ บวกกับที่เด็กนั่นยอมรับว่าตัวเองรัทขณะที่ทำเรื่องแบบนั้นกับเขาทั้งยังนอตใส่เขาอีก เป็นไปได้ไหมว่าผลตรวจจะออกมาดีกว่าที่คิด
แน่นอนว่าเขาไม่ได้คิดว่าตัวเองจะท้องเพียงเพราะการนอตกับอัลฟ่าหมาเด็กนั่นเพียงครั้งเดียว เขารู้จักร่างกายเขาดี หากเขาท้องง่ายขนาดนั้นคงท้องไปตั้งแต่สามปีก่อนแล้ว แม้ผลตรวจร่างกายที่ผ่านมาจะบ่งบอกว่าเขามีปริมาณฮอร์โมนและฟีโรโมนค่อนข้างสูง แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าระบบสืบพันธุ์เขาจะพร้อมสำหรับการตั้งครรภ์
ผลตรวจครั้งแล้วครั้งเล่าต่างออกมาด้วยคำตอบเดียวคือ ระบบสืบพันธุ์เขาแช่นิ่งราวกับโอเมก้าเด็กที่ยังไม่ผ่านรอบฮีตแรก แม้ฮอร์โมนจะสูงขนาดนั้นก็ตาม และการที่เอเดนได้กลิ่นเขาอาจจะแค่หมายถึงการเจริญของระบบสืบพันธุ์ของเขาก็ได้
หากเป็นตามที่เขาคิดจริง บางทีพี่ไทม์อาจจะยอมกลับมา
