เรื่องราวของเธอและเขา สองมาเฟีย สองตระกูล รู้จักกันทางธุรกิจ ความรักที่จู่ๆก็เกิดขึ้นท่ามกลางเรื่องราวต่างๆ ที่จะต้องเผชิญร่วมกัน
รัก,ชาย-หญิง,ดราม่า,อาชญากรรม,ยุคปัจจุบัน,มาเฟีย,ดราม่า,โรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เรื่องราวของเธอและเขา สองมาเฟีย สองตระกูล รู้จักกันทางธุรกิจ ความรักที่จู่ๆก็เกิดขึ้นท่ามกลางเรื่องราวต่างๆ ที่จะต้องเผชิญร่วมกัน
ผู้แต่ง
Godmother'KiK'
เรื่องย่อ
อีริค ควานโต
แก็งควานโตเร็ส ชาวอิตาลี อายุ 25 ปี
มาเฟียอันดับต้นๆของทวีป เป็นบุคคลสำคัญ เขานั้นทำงานทั้ง ขาว เทา และมืดผสมกันไป
เขานั้นมักมีร้อยยิ้มบนใบหน้าเสมอ เป็นคนยิ้มง่ายเพราะที่บ้านอบอุ่นมาก แต่เวลาโมโหก็จะโหดจนน่ากลัวใครก็เข้าหน้าไม่ติด
เอเรเน่ ซากาเพรนโตเซ่
แก็งซากาเพรนโตเซ่ ลูกครึ่งกรีก-อเมริกา อายุ 23 ปี
มาเฟียสาวหน้าใหม่ไฟแรงที่กำลังเทียบเท่าเป็นมาเฟียคนสำคัญคนนึงหรือมากกว่านั้นก็ได้ เธอนั้นทำงานทั้งเทาและมืดโดนมีงานขาวบังหน้า
เขานั้นมักมีใบหน้าสวยๆนิ่งๆตาเฉี่ยวที่ใครเห็นก็คิดว่าหยิ่งและใช่เธอเป็นแบบนั้นมาตั้งแต่เด็ก เป็นเพราะคนอื่นทำให้เธอเป็น
past erene
3:42 น.
“ไม่ ไม่ ไม่นะ อึก เฮือก”
เสียงร้องของหญิงสาวพึมพัมกลางดึกจากฝันร้ายจนทำให้สะดุ้งตื่น
“เเฮก แฮก แฮก ฝันแบบนี้อีกแล้ว”
ตอนนี้ตัวของเธอเปลียกชุ่มไปด้วยเหงื่อราวกับว่าไปวิ่งมาเป็นร้อยกิโล
เช้าวันใหม่
วันนี้ก็เป็นเหมือนวันที่ผ่านๆ มา ตื่นเช้าทำงานกลับบ้านนอน แต่วันนี้ต้องรีบหน่อยเพราะวันนี้มีประชุมผู้ถือหุ้นซึ่งอาจใช้เวลาครึ่งวันหรือทั้งวัน คงต้องเตรียมตัวปวดหัวทั้งวันแน่ๆ
บริษัทโลจิสติกส์ซากาเพรนโตเซ่จำกัด
โชคดีที่การประชุมผ่านไปด้วยดีไม่มีข้อผิดพลาดใดๆ ซึ่งใช้เวลาถึงครึ่งวัน และหลังจากรับประทาานอาหารกลางวันเรียนร้อยแล้วก็กลับมาทำงานเหมือน ผ่านไปสักพักก็มีเสียงเคาะประตู
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“เข้ามา”
“ขออนุญาตครับ นายหญิง” เสียงเลนมือขวาคนสนิทเอ่ยขอ
“อืม มาไร”
“คือคุณอีริคมาขอพบครับ”
“อีริคไหน”
“อีริค ควานโตครับ”
“…” เรเน่เงียบแต่พยักหน้าให้แทน เลนก้มหน้าแล้วเดินออกไป
พรึก ตึก ตึก ตึก ตึก
เสียงเปิดประตูพร้อมกันเสียงเท้าเดินเข้ามา เรเน่วางปากกาแล้วเงิยหน้ามองผู้มีใหม่
“…”
“…”
ทั้งห้องตกอยู่ในใต้ความเงียบ
“เชิญนั่งค่ะ”
“ขอบคุณครับ” อิรีคตอบรับพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้า
“…มีอะไรหรือเปล่าค่ะ” แต่เรเน่ตอบกลับเสียงเรียบ
“หึ อ้อ ผมอีริค ครับคุณคงรู้จักผมอยู่บ้าง”
“ฉันเอเรเน่ค่ะ”
“ผมแค่มาเยี่ยมครับมาแต่เช้าแล้ว เห็นว่าวันนี้มีประชุมสำคัญตั้งครึ่งวันแหนะคงเหนื่อยแย่”
“มาแค่นี้หลอคะ”
“ก็แค่อยากทำความรู้จักกันนะครับ”
“ค่ะ”
“…”
“งั้น ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คุณอีริค”
“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ คุณเอเรเน่” :)
“ค่ะ”
“ตอนแรกกะว่าจะชวนคุณไปทานข้าวแต่ตอนนี้คงไม่ทันแล้ว เราไปดินเนอร์กันไหมครับเย็นนี้”
“หึ คุณคิดว่าไงคะ”
“คุณต้องตกลงแล้วแหละครับ”
“…ก็ได้ค่ะ”
“งั้นเย็นนี้เจอกันที่ร้านอาหารควานโตเร็ส ทุ่มตรงนะครับ”
“ได้ค่ะ แล้วเจอกัน”
“งั้น ผมขอตัวนะครับ อ้อพักบ้างนะครับ อยากหักโหม”
หลังจากที่อีริคเดินออกไป ตัวของเรเน่เองก็นั่งนิ่งไปขยับ พร้อมกับความรู้สึกที่ว่าทำไมคนอื่นถึงต้องมาคอยพูดคอยห่วงตัวเธอด้วย ทั้งๆ คนที่ควรเป็นแบบนั้นถึงไม่เคยคิดทำแบบนั้นเลย มีแค่แม่นมกับเลนพร้อมกับคนที่คอยรับใช้บางคนที่คอยแบบห่วง ทำไม ทำไมกันนะ
แปะ แปะ แปะ
เรเน่ตบหน้าตัวเองเบาๆ เพื่อเรียกสติให้กลับมาพร้อมกับก้มหน้าทำงานต่อ
Past eric
ความตั้งใจจริงของผมที่มาวันนี้คือกะว่าจะแค่มาดูบริษัทซากาเพรนโตเซ่เท่านั้น แต่เมื่อผมเห็นคุณเอเรเน่แล้วจุดมุ่งหมายของผมก็เปลี่ยนไป ผมจึงคิดว่าอยากทำความรู้จักกันให้มากขึ้นก็เท่านั้นไม่ได้อะไรมาก ตอนแรกกะว่าจะชวนไปทานข้าวเที่ยงสักหน่อย แต่เผลอแป็ปเดียวก็ไม่เห็นตัวแล้ว เดินเร็วจริงๆ เลยคนๆ นี้ ผมจึงตัดสินใจขอเข้าผมเพื่อที่จะชวนไปดินเนอร์ซะเลย แล้วเจอกันเย็นนี้นะครับ ยัยหน้านิ่ง