เรื่องราวของเธอและเขา สองมาเฟีย สองตระกูล รู้จักกันทางธุรกิจ ความรักที่จู่ๆก็เกิดขึ้นท่ามกลางเรื่องราวต่างๆ ที่จะต้องเผชิญร่วมกัน
รัก,ชาย-หญิง,ดราม่า,อาชญากรรม,ยุคปัจจุบัน,มาเฟีย,ดราม่า,โรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เรื่องราวของเธอและเขา สองมาเฟีย สองตระกูล รู้จักกันทางธุรกิจ ความรักที่จู่ๆก็เกิดขึ้นท่ามกลางเรื่องราวต่างๆ ที่จะต้องเผชิญร่วมกัน
ผู้แต่ง
Godmother'KiK'
เรื่องย่อ
อีริค ควานโต
แก็งควานโตเร็ส ชาวอิตาลี อายุ 25 ปี
มาเฟียอันดับต้นๆของทวีป เป็นบุคคลสำคัญ เขานั้นทำงานทั้ง ขาว เทา และมืดผสมกันไป
เขานั้นมักมีร้อยยิ้มบนใบหน้าเสมอ เป็นคนยิ้มง่ายเพราะที่บ้านอบอุ่นมาก แต่เวลาโมโหก็จะโหดจนน่ากลัวใครก็เข้าหน้าไม่ติด
เอเรเน่ ซากาเพรนโตเซ่
แก็งซากาเพรนโตเซ่ ลูกครึ่งกรีก-อเมริกา อายุ 23 ปี
มาเฟียสาวหน้าใหม่ไฟแรงที่กำลังเทียบเท่าเป็นมาเฟียคนสำคัญคนนึงหรือมากกว่านั้นก็ได้ เธอนั้นทำงานทั้งเทาและมืดโดนมีงานขาวบังหน้า
เขานั้นมักมีใบหน้าสวยๆนิ่งๆตาเฉี่ยวที่ใครเห็นก็คิดว่าหยิ่งและใช่เธอเป็นแบบนั้นมาตั้งแต่เด็ก เป็นเพราะคนอื่นทำให้เธอเป็น
Past eric
ตอนนี้ได้เวลาแล้ว วันนี้คือวันที่ผมต้องนำคุณเอเรเน่ไปเที่ยวซึ่งผมกำลังไปรับเธอที่โกดัง ในระหว่างนั้นก็นั่งคิดไปว่าจะพาไปไหน
โกดังซิซิลี
“เชิญคร้าบบ คุณผู้หญิง” ผมเปิดประตูและเชิญให้ขึ้นรถ
“ขอบคุณค่ะ”
“ครับ” ผมตอบรับแล้ววิ่งขึ้นรถ
“คุณอยากไปไหนเป็นพิเศษหรือป่าวครับ”
“ไม่รู้สิค่ะ นำเลยค่ะ”
“ได้ครับ งั้นจะะาไปที่ใกล้ๆ ก่อนก็แล้วกัน”
ผ่านไปสักพักผมก็ขับมาถึง Archi Di Pasqua
“ถึงแล้วครับ”
“ที่ไหนหลอค่ะ”
“ที่นี่เป็นหมู่บ้านที่มีผลงานศิลปะ ธรรมชาติและศาสนา ผมอยากให้คุณมาเห็นกับตาสักครั้ง ผมไม่ใช่พวกคลัางลิทธิศาสนาสักเท่าไกร่ แต่ที่มันทั้งสวย สบายตา สะท้อนถึงชีวิตคนเราได้ดีเลยทีเดียว สามารถดูเพลินๆ ได้นะครับ ทางนี้ครับ” หลังจากที่อธิบายสถานที่นี้คร่าวๆ แล้ว ก็พากันเดินชมผลงานกันแบบเพลินๆ อยู่แบบชั่วโมง
“แล้วจะพาไปไหนต่อหลอคะ?” เอเรเน่ถามขึ้นกลังจากชมผลงานเสร็จ
“เริ่มหิวหรือยังครับ”
“ยังค่ะ”
“ถ้ายัง งั้น ไปครับ”
“ไปไหนคะ”
“เดี๋ยวรู้ครับ” พูดจบก็ถือวิสาสะเจ็บมือเอรเน่นำทางไป
สถานที่ค่อไปคือ Valley of the temple
“ถึงแล้วครับ”
“สวยจังค่ะ”
“ครับ พื้นที่โบราณคดีอากรีเจนโต หรือ หุบเขาแห่งวิหาร เป็นบริเวณทางโบราณคดีในเมืองอากรีเจนโต บนเกาะซิซิลี ทางตอนใต้ของประเทศอิตาลี หุบเขาแห่งวิหารเป็นสถานที่สำคัญของสถาปัตยกรรมและศิลปะกรีกที่เป็นทั้งสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญแห่งหนึ่งในซิซิลีและเป็นอนุสาวรีย์แห่งชาติของอิตาลี การขุดค้นและศึกษาและการบูรณปฏิสังขรณ์ทางโบราณคดีเป็นงานของนักโบราณคดีของคริสต์ศตวรรษที่ 19 โดเมกีโน โลฟาโซ ปีเอตราซานตา ผู้เป็นดุ๊กแห่งแซร์ราดีฟัลโกระหว่างปี ค.ศ. 1809 ถึงปี ค.ศ. 1812 พื้นที่โบราณคดีอากรีเจนโตได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลก โดยองค์การยูเนสโก ในปี ค.ศ. 1997”
“หืม คุณนี่ รู้ลึกดีจังค่ะ”
“อ้อ ไม่หรอกครับ แฮะๆ” ไม่ให้รู้ได้ไง นั่งท่องทั้งคืน ขอโชว์สาวสักหน่อยเหอะ จากนั้นก็เดินชมทั้งวิหารและบรรยากาศรอบจนเต็มอิ่ม ผ่อนคลายมากเลยแหะหลังจากทำงานมานาน
“หิวหรือยังครับ ใกล้เที่ยงแล้ว”
“ค่ะ”
“งั้นไปครับ” เหมือนเดิม หลังจากพูดจบก็จับมือพาเดินไปหาของกินกัน
ตอนนี้เราอยู่ร้านอาหารร้านหนึ่งแล้ว แน่นอนละเป็นร้านอาหารสไตล์ยุโรป อิตาลีแบบดั่งเดิม จุดที่นั่งอยู่คืออยู่ชั้นสองของร้านบรรยากาศคือมีลมพัดมาตลอดเวลา จึงทำให้ไม่ร้อนและยังมองเห็นวิวเมืองทั้งเมืองได้เพราะร้านอยู่บนเนินเขาจึงทำให้มองเห็น จากนั้นไม่นานอาหารที่สั่งก็มาเสิร์ฟะวกเราตึงลงมือทานอาหาร อะไรจะดีขนาดนี้ อาหารก็อร่อย ลมด็เย็น วิวก็ดี ทั้งวิวทั้งคน หลังจากนั้นเมื่อทานกันเสร็จได้สักพัก จึงพาไปเที่ยวอีกที่ซึ่งเป็สถานที่สุดท้ายของวันนี้ที่ผมพามาแล้ว และคงเป็นที่ที่ดีที่สุดแล้ว
“ผมบอกแล้วนะครับว่าที่นี่ผมภูมิใจนำเสนอมาก”
“หลอค่ะ อยากเห็นแล้วสิ”
“อดใจอรู้สักหน่อยนะครับ เพราะว่ามันอยู่นอกเมือง” หลังจากขับรถมาสักพักก็ถึงที่ที่ผมจะพามาแล้วครับ
ซ่า ซ่า
และใช่ นั่นก็คือทะเลนั่นเอง
“สวยจังเลยค่ะ”
“ขอบคุณครับที่ชอบ”
“ค่ะ :) ”
“คะ คุณ” ตึก ตึก ตึก
“ทำไมค่ะ”
“เมื่อกี้คุณยิ้มหลอครับ”
Past erene
“คะ เปล่านะคะ ไม่ได้ยิ้ม” คุณเอเรเน่ตอบแล้วหันหน้าหนี
“แต่จะว่าไป คุณเองก็..”
“ก็อะไรค่ะ” ฉันถามกลับเพราะเห็นอีกฝ่ายอำๆ อึ้งๆ
“ก็ตอนคุณยิ้มก็ น่ารักเหมือนกันครับ”
ตึก ตึก ตึก
“อะ อะไรของคุณเนี่ย” พูดจบก็เดินหนีออกมา แล้วจับที่อกตัวเองดูเพราะไม่เคยเป็นแบบนี้กับใครเลย น่ารักหลอ คนที่ชมแบบนี้ ยิ้มให้แบบนี้ ครั้งล่าสุดเมื่อไหร่กันนะ เห้ย
พรึบ
รู้สึกตัวเองที่ก็ตอนที่คุณอีริค้ชะบางสิ่งยางอย่างให้ที่หน้า
“คุณร้องไห้หลอครับ เป็นอะไรหรือเปล่าครับ” เมื่อพูกจบ จึงทำให้รู้ว่าบางสิ่งบางอย่างก็คือน้ำตานั่นเอง นี่ฉันร้องไห้หลอ ได้ไง
“ป่าวค่ะ” ตอบกลับด้วยเสียงเบา
“เป็นอะไรบอกผมได้ทุกเรื่องเลยนะครับ ผมพร้อมรับฟัง”
“ฉะ ฉันแค่คิด ว่าความรู้สึกแบบนี้ครั้งล่าสุดมันเกิดขึ้นกับฉันเมื่อไหร่เท่านั้ร” ฉันพูด พร้อมกับหันหน้าออกไปทางพระอาทิตย์ที่ตอนนี้กำลังเคลื่อนตัวต่ำลงเลื่อยๆ
พรึบ
“อะ”
“คุณคงตัวคนเดียวมาตลอดสินะครับ แต่ไม่เป็นไร เพราะหลังนี้ ผมนี้แหละที่จะอยู่ข้างๆ คุณเอง”
“คะ?” ตึก ตึก ไอใจบ้า เป็นไรเนี่ย
Past eric
หลังจากพูดแบบนั้นจบ ผมคิดอะไรเนี่ย ทำไมถึงต้องพูดว่าข้างๆ ก็แค่ รู้สึกว่าเขาคงต้องสักคนมั้งที่อยู่ข้างและก็อยากเป็นคนข้างๆ ก็แค่นั้นเอง
ผมเป็นอะไรของผมวะ
หลังจากนั้นเราก็เดินเล่น จับมือกันที่ริมชายหาด ก่อนจะพากันกลับแต่จู่ๆ คุณเอเรเน่ก็พูดขึ้นว่า..
ที่นำเสนอสถานที่นี้มาเพราะแค่อยากให้ทุกคนได้เห็นเพราะเป็นที่สวยงาม ที่ที่เป็นมรดกโลกที่อยู่ที่ซิซิลี ประเทศอิตาลี ก็เท่านั้น