เรื่องราวของเธอและเขา สองมาเฟีย สองตระกูล รู้จักกันทางธุรกิจ ความรักที่จู่ๆก็เกิดขึ้นท่ามกลางเรื่องราวต่างๆ ที่จะต้องเผชิญร่วมกัน
รัก,ชาย-หญิง,ดราม่า,อาชญากรรม,ยุคปัจจุบัน,โรแมนติก ,โรมานซ์,มาเฟีย,ดราม่า,โรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Past erene
“คุณอีริคคะ”
“คะ ครับ”
“ฉันอยากไปที่กาสิโนของคุณได้ไหมคะ ฉันอยากไปดู”
“อ้อ ครับ”
ในระหว่างที่กำลังฉันกลับนั้น ได้เอ่ยขอขึ้นมาเพราะพึ่งนึกได้ว่าใกล้ๆ นี้มีกาสิโนของคุณอีริคอยู่ จึงอยากไปดูว่ากาสิโนที่เป็นของมาเฟียอันดับต้นๆ ของทวีป จะเป็นอย่างไร ก็เท่านั้นเอง
Casino quantores
ตอนนี้ได้เข้ามาข้างในแล้วสิ่งที่สัมผัสได้คือ คนเยอะมาก ก็ไม่แปลกเพราะที่นี่เปรียบเสมือนจุดศูนย์กลางสำหรับพวกโลภ อยากได้เงิน พวกหน้าเงินเยอะเชียว บรรยากาศก็…ถ่ายเทดี คนเยอะแต่ไม่อึดอัด หรู โดยเฉพาะโซนvip อืมมม
“เป็นยังไงบ้างครับ” คุณอีริคถามเมื่อเดินเข้ามาข้างใน
“ก็หรูดีนะคะ คนก็เยอะ” ฉันตอบตามความจริง
“คนเยอะตามปกติน่ะครับ อึดอัดไหม”
“ไม่ค่ะ ฉันเข้าใจ”
“ไปข้างบนเถอะครับ” จากนั้นก็พากันขึ้นไปห้องข้างบน ซึ่งเป็นห้องทำงานน่าจะเป็นห้องของเขาเอง
“ขอไปเข้าห้องน้ำได้ไหมคะ”
“อ้อ ได้ครับ เดี๋ยวผมพาเอง”
“ไม่เป็นไรค่ะ บอกทางก็พอ”
“อ้อ ตรงไปแล้วเลี้ยวซ้ายครับ” ฉันไม่ได้ตอบแต่ออกมาเลย ซึ่งจริงๆ แล้วไม่ได้จะเข้าหรอกนะ แต่เลือกจะเดินไปดูโซนต่างๆ แทน เดินไปเลื่อยๆ จนไปหยุดอยู่โซนๆ หนึ่ง
“น้องสาว ทำไมมาอยู่ที่นี่ละ มาเอนเทอร์เทรนหลอ เข้ามาๆๆ” เสียงผู้ชายคนหนึ่งที่อยู่ใกล้ๆ ทางเข้า-ออก
“หึ” เรเน่เลยเลือกจะเดินเข้าไปข้างในตามเสียงเรียก
“เห้ย ใครว่ะ สวยซะด้วย~” เสียงผู้ชายอีกคนผู้ขึ้น ด้วยเสียงหื่นๆ
“มันน่าาา” เสียงผู้ชายอีกคนพูด
เอเรเน่ไม่ได้ตอบอะไรกลับอีกฝ่ายไป ซึ่งตอนนี้อีกฝ่ายที่น่าจะเป็นเพื่อนกันนั้นมองกลับมาด้วยสายตาหื่นกาม อีกคนเริ่มขยับเข้ามาใกล้ๆ เริ่มถึงเนื้อถึงตัวมากขึ้น ขยับมื้อไปใกล้ๆ ในที่ที่ไม่ควร มากขึ้น จนตอนนี้เอเรเน่เริ่มทนไม่ไหว จนมีมือๆ นึงขยับไปจับที่สะโพก
พรึบ
“เอามือสกปรกๆ ของแกออกไป” เรเน่จับมือคนนั้นออกแล้วบิดมือ
“โอ้ยยย โอ้ยๆๆ ปล่อยนะเว้ย มึงเป็นใครว่ะ”
“กูเป็นใคร คงไม่สำคัญ” พูดจบก็สบัดมือออก
“หึ” ผู้ชายคนนั้นกำลังง้างมือขึ้นมาตบ แต่จับมือเอาไว้ได้ทัน
ตุบ
แต่นั่นไม่ได้เป็นมือของเอเรเน่ แต่เป็นมือของคุณอีริคแทน แล้วก็ต่อยหน้าอีกฝ่ายไป
“แล้วมึงเป็นใคร มาทำตัวแบบนี้กับผู้หญิงของกูว่ะ!” คุณอีริคพูดเสียงดังด้วยความโกรธ จนคนรอบข้างหันมอง
“เอ่อ คุ คุณอีริค”
“เออ ทำไม!”
“เอ่อ เปล่า เปล่าครับ”
“เปล่าอะไร!!”
“เอ่อ ผม ผม ผมขอโทษครับ ผมไม่รู้ว่า เธอ เธอเป็นคนของคุณ ผมขอโทษๆ” ผู้ชายคนนั้นพูดตะกุกตะกักด้วยความกลัว
คุณอีริคกำลังเดินไปหาเรื่องอีกฝ่าย
“เห้ย พอเถอะค่ะ พอได้แล้ว” เรเน่พูดด้วยเสียงเรียบ เอ่ยห้ายอีกฝ่าย
“ไม่ มันไม่สมควรมายุ่งกับคุณ”
“เดี๋ยวค่อยต่อทีหลังเถอะค่ะ”
“เห้ย ก็ได้ ไอปาร์คเอาตัวไป”
“ครับ” ปาร์คขานตอบรับ
“ไปเถอะครับ”
จากนั้นก็เดินไปที่ห้องทำงานที่พามาในตอนแรก
“คุณไม่เป็นไรนะครับ”
“ไม่ค่ะ”
“แล้วทำไมถึงไม่อยู่ตรงนั้นได้ล่ะครับ ไหนบอกไปเข้าห้องน้ำไง”
“ก็เดินๆ ดูไงค่ะ”
“คงไม่ได้ไปเดินๆ อยู่ตรงนั้นนะครับ”
“คงไม่หรอกค่ะ”
“มันอันตรายนะครับ”
“ทราบค่ะ”
“เห้ย คุณนี้ มันดื้อจริงๆ มันทำอะไรคุณหรือป่าว มันจับตรงคุณบ้าง” ระหว่างนั้นก็จับดูว่ามันมีแผล มีรอยตำหริหรือป่าว
“ฉันไม่ยอมให้มันเกิดขึ้นหรอกค่ะ ถ้าจะมี ก็มีแต่คุณเนี่ย”
“เออ แหะ ก็มันโดยเนื้อต้องตัวคุณนี่”
“ทำไมคะ หวงหลอ”
“ครับ หวง” เงียบทั้งคู่ จ้องตากัน หน้าเราค่อยๆ เข้ามาใกล้ๆ กัน จนตอนนี้หน้าเราห่างกันแค่คืบ จู่ๆ ก็มีอะไรโดยใจไม่รู้ทำให้เราทั้งคู่จูบกัน ด้วยความอ่อนโยน
“อืออ”
“อืออ”
เสียงครางทั้งคู่ดังขึ้นหลังจากจูบกันได้สักพัก
“อะ” อีกฝ่ายกัดปากเพื่อเปิดปาก
“อืออ” ลิ้นเรียวๆ อีกฝ่ายดันเข้ามาในปากมาเหมือนหยอกล้อกัน
“อืออ” เสียงครางทุ้มดังขึ้น จนเริ่มร้อนแรงขึ้น
Past eric
“อะ นี่-///-” อีกฝ่ายดันหน้าอกเชิงเป็นการห้ามกลายๆ แล้วหลบหน้าแต่ผมเห็นแก้มแดงๆ ซึ่งผมก็รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังเขินอยู่ น่ารักว่ะ ผมคงจ้องหน้านานเกินไปจนคุณเอเรเน่ เงิยหน้ามามอง
“เออ” แล้วผมก็มองไปทางอื่น ซึ่งกลายเป็นผมเองนี่แหละ ที่เขินเอง-///-
“ฉะ ฉันอยากแล้วค่ะ ไปส่งหน่อยสิ”
“อ้อ ได้ครับ ไปกันเลยไหม”
“ค่ะ”
ในระหว่างทางทั้งรถตกอยู่ในความเงียบ ไม่มีใครพูดอะไรซักอย่างเพราะปกติผมเอง จะเป็นฝ่ายชวนคุยถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ค่อยตอบก็ตาม จนตอนนี้รถได้เคลื่อนมาจอดที่หน้าโกดังเป็นที่เรียบร้อย
“ถึงแล้วครับ”
“อ้อ ค่ะ ขอบคุณค่ะ”
“ไม่เป็นไรครับ”
“เออ ขอบคุณ สำหรับการพาเที่ยวในวันนี้นะคะ ที่กาสิโนก็ด้วย”
“อ้อ ไม่เป็นไรเลยครับ ผมเต็มใจ แล้วผมก็ อยากจะเจอคุณด้วย”
“คะ”
“ผม ผม”
“อะไรล่ะคะ”
“คือผมขอจีบคุณได้ไหมครับ”
“จีบ?”
“ใช่ครับ”
“…”
“เอ่อ ถะ ถ้าไม่ได้ไม่เป็นไรครับ ผมไม่อยากกด..”
“ทำไมถึงจะจีบล่ะคะ”
“ผม คงชอบคุณเข้าแล้วมั้งครับ คุณไม่เหมือนใครอย่างที่ผมเคยเจอ คุณมีเสน่ห์ มีแรงดึงดูด มั่นใจในตัวเอง มีสายตาที่มุ่งมั่น ผมชอบ จริงๆ นะ ชอบทุกอย่างที่เป็นคุณ ทุกอย่างเลย” ผมพูดด้วยใจจริงให้อีกฝ่ายได้รับรู้ ผมสาบานได้เลยว่าที่พูดคือความจริง ผมอาจเจ้าชู้มักมาก แต่เมื่อผมรักใคร ก็รักเดียวใจเดียวจนหมดหัวใจ จนไม่คิดจะเผื่อใจให้ใคร ถึงจะไม่เคยรักใครจริงๆ ก็ตาม
“..ใช้มุขนี้บ่อยหลอคะ”
“ครับ? ป่าวครับ ผมไม่เคยใช้กับใครเพราะมันไม่จำเป็น คุณคนแรกเลยนะเนี่ย”
“อ้อ แล้วคุณมั่นใจหลอ ว่าจะจีบติด”
“ไม่ว่ายังไง ผมก็จะต้องจีบคุุณให้ติดให้ได้”
“มั่นใจซะเหลือเกินนะคะ”
“คนเราต้องมีความมั่นใจสิครับ ใช่ไหม”
“ค่ะ”
“…”
“อะไรคะ”
“ว่ายังไง”
“คุณว่าฉันดื้อ คุณก็ดื้อเหมือนกันนั่นแหละ แล้วแต่คุณสิ”
"หมายความว่า.."
"ค่ะ ฉัน อนุญาต"
“จุ๊บ ผมจองคุณล่วงหน้าไว้แล้วนะ” ผมเอื่อมหน้าไปจุ๊บแก้มแล้วพูดต่อ
“..นิ ฉวยโอกาศ” -///-
ปัง
เสียงปิดประตูดังขึ้นหลังจากที่ดูเหมือนอีกฝ่ายกำลังเขิน
“คุณเอเรเน่ครับ”
“…”
“ฝันดี นะครับ” 😊
“..เช่นกันค่ะ”
"ถ้าทักไป โทรไป ตอบรับผมด้วยนะครับ"
"ถ้าว่างน่ะนะ"
"ครับ ได้ครับ"
งุ้ยย คืนนี้ผมฝันดีแน่ๆ เลย มีฝันดีกลับด้วย คนอะไรวะน่ารักน่าฝัดซะมัดยาก-///-
