เรื่องราวของเธอและเขา สองมาเฟีย สองตระกูล รู้จักกันทางธุรกิจ ความรักที่จู่ๆก็เกิดขึ้นท่ามกลางเรื่องราวต่างๆ ที่จะต้องเผชิญร่วมกัน
รัก,ชาย-หญิง,ดราม่า,ยุคปัจจุบัน,ตะวันตก,เรื่องแรก,พล็อตสร้างกระแส,โรแมนติก ,โรมานซ์,มาเฟีย,ดราม่า,โรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Past eric
บริษัทอีริค
ตอนนี้ก็ผ่านมาได้เกือบ1สัปดาห์แล้วที่มาที่อิตาลี โดยตอนนี้ผมและเอเรเน่อยู่ที่บริษัทของผมเอง วันนี้มีประชุมสำคัญแค่ช่วงเช้าอย่างเดียว และที่วันนี้พามาด้วยกันนั้นเพราะไม่อยากให้เอเรเน่ต้องอยู่ที่บ้านเพียงลำพัง แด๊ดดี้กับม๊ามี๊นั้นก็ไปเที่ยวสวีตฮันนีมูน ฮันนีมูนทั้งปีอะ ไม่หยุดสักที ถึงแม้ว่าเอเรเน่อยู่บ้านแต่ก็ใช่ว่าจะอยู่เฉยๆซะเมื่อไหร่ ก็มาช่วยแด๊ดดี้ทำงานบ้างเป็นที่ปรึกษาบ้างและทำงานของตัวเองไปด้วย โดยที่ทำในรูปแบบออนไลน์และสั่งงานผ่านเลนแทน ถึงแม้จะเป็นแบบนั้นก็เถอะยังไงเขาก็พามาด้วยนั่นแหละ จะหาว่าผมติดเมียก็ได้นะ เพราะมันคือเรื่องจริง
“ที่รากกก”
“ไปได้แล้ว”
“ไม่อยากไปเลยย”ใช่ครับ ตอนนี้ผมมีประชุมสำคัญอันนั้นแหละ แต่ผมไม่อยากไปอะ
"อืมม จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ"
"พอเลยๆไม่ให้จุ๊บแล้ว"
"ไม่เอาษา จุ๊บก่อนนน นะจุ๊บ จุ๊บ"
"ช้ำหมดแล้วเนี่ย"
"ไม่ช้ำๆ เพราะผมดูแลอย่างดีไง จุ๊บ"
"เฮ้ออออ"
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
“ขออนุญาติครับนาย”เป็นไอปาร์คที่เข้ามา
"อืมมม"
"ได้เวลาประชุมแล้วครับ"มันมาบอกว่าได้เวลาแล้ว
“ไปเลยไปได้แล้ว”
“จิ๊”
“เฮ้อออ ไปๆ”
“ง่ะ ก็ได้ ไปแล้วนะ”
"..."
"งึ จุ๊บก่อน"
"จุ๊บ"
“รออยู่ในห้องอย่าออกไปไหนนะ”
“อืม”
“อยากได้อะไรก็บอกคนที่ิยู่หน้าห้องได้นะ”
“อืม”
“แล้วก็..”
“รู้แล้วน่า ไปได้แล้วไป ไปเลย”
“คร้าบบบบๆ ฟอดดด ฟอดดด จุ๊บ”
“เฮ้อออ จริงๆเลย”หึ ตึก ตึก ตึก
Past erene
ตอนนี้ฉันนั่งอยู่ในห้องทำงานของคุณชายอีริคนั่นเอง แต่ก็ไม่รู้ว่าจะทำอะไรดีจะให้อยู่เฉยๆ มันก็น่าเบื่อจะตายไป ฉันจึงนั่งทำงานของอีริคที่อยู่บนโต๊ะให้แทนที่ เหลือค่อยให้เขามาตรวจสอบความเรียบร้อยแล้วเซ็นชื่อลงไปแค่นั้นเอง ตอนนี้ก็คงใกล้เวลาที่จะเลิกประชุมแล้วแหละ ชักจะเริ่มหิวขึ้นมาแล้วสิ
ก็อก ก็อก ก็อก
“หืม”เสียงเคาะประตูดังขึ้น ถ้าเป็นอีริคคงจะเปิดพรวดเข้ามาเลยคงไม่เคาะแบบนี้
“อีริคข๋าาาา”ตามด้วยเสียงสองจากสาวแปลกหน้าที่เปิดประตูออกมา เข้ามาแบบนี้แสดงว่าหน้าห้องไม่มีคนอยู่สินะ
“เอ๊ะ แล้ว แกเป็นใครเนี่ย มาอยู่ในห้องนี้ได้ยังไงกัน”
“...”
“นี่! ฉันถามเธออยู่นะ ไม่มีปากตอบหรือไง”
“หึ”
“ขำอะไรของแกกันน่ะห้ะ! แกเป็นใครกัน ถึงมาอยู่ในห้องผัวฉันได้แบบนี้ ห้องนี้ไม่อนุญาตให้คนนอกเข้ามาได้นะย่ะ”
“...”
“นี่!!ฉันถามเธออยู่นะ ไม่มีปากหรือไง ได้แกจะเอาแบบนี้ใช่ไหม”เมื่อสาวแปลกหน้าพูดจบแกเหว่งกระเป๋าหรูทิ่งลงพื้น แล้วเดินเข้ามาหาจะทำอะไรสักอย่าง
กึก
“แล้วเธอละเป็นใครกัน มีสิทธิ์เข้าห้องนี้ด้วย?”
“ใช่ ฉันมีสิทธิ์ เพราะฉันเป็นเมียของอีริคยังไงละ แกเถอะ เป็นใครกันมีสิทธิ์เข้ามาในห้องนี้ได้กันน่ะห้ะ!”
“แน่ใจหลอว่าเป็นเมีย”
“พูดแบบนี้หมายความว่าไง”
“ก็ตามที่พูด”
“ฉันเป็มเมีย นั่นคือเรื่องจริง ส่วนเธอนั้นก็คงจะเป็นนน คู่นอนคั่นเวลา ในวันที่ฉันไม่อยู่ก็้เท่านั้น หึๆ”
“คั่นเวลา”เอรเน่พูดพึมพัมเสียงเบา แต่ก็ไม่เบาพอที่จะทำให้สาวแปลกหน้าตรงหน้านี้ไม่ได้ยิน
“ใช่ เธอก็แค่คนคั่นเวลา ของเล่น นางบำเรอ ก็เท่านั้นแหละ”
“หึ แล้วเธอไม่ใช่ของของเล่น นางบำเรอด้วยหรอกหลอ”
“นี่แก!ฉันไม่ได้เป็นพวกคนไร้ค่าแบบนั้นนะ แกไม่มีสิทธิ์มาพูดแบบนี้กันฉัน”เมื่อสาวแปลกหน้าพูดจบพุ่งตัวเข้ามาเพื่อหวังจะตบหน้า แต่เอเรเน่นั้นที่มีไหวพริบด้านการต่อสู้มากกว่าสาวตรงหน้า จึงทำให้เธอหลบตัวทันและจากนั้นจบหัวขิงเธอแล้วกดลงบนโต๊ะทำงานตัวเดียวภายในห้อง
ตุบบ
“โอ้ย นี่ แก แกทำอะไรน่ะ”
“ทำอะไรหลอ ไม่น่าถามนะ รู้ๆกันอยู่”
“ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้นะ ปล่อยยย”
“จำเอาไหว้ ว่าแกไม่มีสิทธิ์ที่จะทำอะไรฉันได้แม้แต่อย่างเดียว”เอเรเน่ก้มหน้าลงไปแล้วพูดในระยะที่หน้าห่างกันไม่ถึงคืบ
แกร็กกก
“ทำอะไรกันน่ะ”เสียงจากอีริคที่เผิดประตูเข้ามาเอ่ยถามหลังจากที่เห็นเอเรเน่ก้มหัวใครก็ไม่รู้อยู่บนโต็ะทำงานของเขา และหญิงสาวแปลกหน้าที่ได้ยินคนที่เข้ามาใหม่นั้น ก็พลักคนที่กดหัวตัวออกไปแล้วเข้าไปเหาะแขนชายตรงหน้าแทนโดยที่อีริคเองก็ไม่ได้ปัดมืออก ซึ่งเหตุการณ์ทั้งหมดตรงอยู่ในสายตาของเอเรเน่อย่างเจ็บปวดเมื่อมองไปแล้วเห็นหญิงสาวแผลกหน้ายิ้มเยาะเยิ้ยแล้วพูดว่า
“คุณอีริคข๋าาา นางนั้นเป็นใครก็ไม่รู้จู่ๆก็บอกว่าเป็นเมียแล้วเข้ามาทำร้ายค่ะ เมื่อกี้ก็เห็นใช่ไหมคะ”
“แต่แกเข้ามาจะทำฉันก่อนนะ”เอเรเน่เถียงออกไปในเมื่อมันไม่ใช่ความจริง
“คุณอย่าไปเชื่อมันนะคะ มันพุ่งเข้ามาทำร้าย แล้วจับกดหัวคุณก็เห็นนี่คะ ใช่ไหมคะ”
“ที่ฉันทำเพราะเธอมาทำฉันก่อนนะ”
“นี่ ฉันแค่ถามเองว่าเธอเป็นใคร ด็แค่นั้นเองนะ แต่เธอมาโวยวายว่าฉันจะแย่งคุณอีริคไปจากเธอ แล้วก็เข้ามาทำร้ายฉัน”
“หึ ตอแหลสิ้นดีนะเธอเนี่ย”
“!แก นี่แก กล้าดียังไงมาว่าฉันแบบนี้ ห้ะ!”
“ทำไมฉันจะพูดไม่ได้”
“นี่แก หุบปากไปเลยนะ”
“แกสิ หุบปาก”
“แก นี่แก”
“ทำไม!”
“กรี๊ดดดดดด แก!”
“อะไรอีก”
“แกได้เจอแน่”
“ก็ไม่เห็น...”
“เงียบ!!”อีริคหลังจากที่ได้ยินทั้งคู่เถียงกันไปมาก็ตะโกนเสียงดังขึ้น หลังจากที่ประชุมมาเครียดแต่ต้องมาเจอเรื่องไร้สาระ
“หึ”
พรึบ
“คุณเอเรเน่ครับ เดี๋ยวก่อน”
“คุณอีริคข๋าาาา”
"ปล่อยผม"
"แล้วคุณจะไปไหนคะ มิ้นอุตส่าห์มาหาเลยนะคะ"
"ผมไม่ได้ขอ ปล่อย แล้วก็เลิกยุ่งกับผมได้แล้ว"
เอเรเน่วิ่งออกมาจากห้องนั่นเมื่อทันทีเมื่ออีริคจะโกนดังลั่นออกมาแบบนั้นโดยที่ไม่คิดจะฟังสิ่งที่อีริคจะพูดอะไรอีกแล้ว
ผู้ชายก็เป็นแบบนี้ทุกคนไม่ว่าจะใครก็ตาม เห็นผู้หญิงเป็นแค่ของเล่น ไร้ค่า ของตาย คิดว่าจะทำอะไรก็ทำตามใจอยาก โดยที่ไม่สนว่าอีกฝ่าย จะรู้สึกยังไงบ้าง และก็อีกครั้งที่ฉันต้องมาเจออะไรแ
บบนี้ ทำไม ทำไมฉันจะต้องมาเจอแบบนี้ด้วย ทำไมฉันจะต้องเกิดมาด้วย ทำไมฉันไม่ตายไปพร้อมกับแม่ ทำไมกัน
