เรื่องราวของเธอและเขา สองมาเฟีย สองตระกูล รู้จักกันทางธุรกิจ ความรักที่จู่ๆก็เกิดขึ้นท่ามกลางเรื่องราวต่างๆ ที่จะต้องเผชิญร่วมกัน
รัก,ชาย-หญิง,ดราม่า,ยุคปัจจุบัน,ตะวันตก,มาเฟีย ,เรื่องแรก,โรแมนติก ,โรมานซ์,มาเฟีย,ดราม่า,โรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"จุ๊บ"อีริคที่หอมหัวหอมแก้มอยู่ไม่เคยห่างตั้งแต่งที่เอเรเน่ลงมาให้คนในงานเห็นซึ่งก็รวมถึงพวกผู้ชายด้วยที่ตาเป็นมัน ม๊ามี๊ที่มีลูกมีผัวแล้วก็ใช่ย่อยยังมีพ่อม่ายที่อยากจะสานสัมพันธ์ด้วยส่งตาไม่พักจนแดดดี้ต้องพาไปส่วนอื่นในงานในจุดที่คนไม่เยอะไม่เป็นเป้าสายตาใคร
"เบาได้เบาครับเพื่อน"โดมินิค
"มึงอะเบา"
"สวัสดีดีครับคุณเอเรเน่ ผมเอนโซ่ วาดิม จากว่าดิมครับ"เป็นเอนโซ่ที่แนะนำตัวและแก๊งขัดเพื่อนทั้งสองก่อนจะประทะริมฝีปาก
"เออ ผม ผมโดยมินิค ราเนียร์ จากราเนียร์ฮาครับ"โดมินิคเมื่อเห็นอย่างนั้นจุงแนะนำตัวด้วยถึงแม้จะรู้จักกันผ่านๆก็เถอะซึ่งต่างจากอีกคนที่ยังไม่เคยเห็นหน้า
"ค่ะ ฉันเอเรเน่ ซากาเพรนโต จากซากาเพรนโตค่ะ"เอเรเน่เองก็แนะนำตามมารยาทกลับไปเช่นกัน
"เออ อะแฮ่ม ผมอีริค ควานโต จากควานโตครับ อุ๋ย นามสกุลโตเหมือนกันเลย พรมลิขิตเปล่าเนี่ยย"อีริคเมื่อแบบนั้นจึงตามน้ำแนะนำตัวไปด้วยจนเพื่อนเอ่ยขัดจนอีริคมองตาพร้อมจะฆ่าได้ทุกเมื่อ
"ใครอยากรู้จักมึงวะ"โดมินิค
past erene
"เดี๋ยวจะแนะนำเพื่อนของฉันให้นะคะ"เอเรเน่ที่เห็นกลุ่มเพื่อนตัวเองมาพอดีจึงเอ่ยขึ้นไม่ได้ตั้งใจจะขัดสงครามขนาดย่อมตรงหน้า
"ครับ ผมอันเดย์ สาลาซ่า จากเดสเปียดาโด จากประเทศสเปนครับ เป็นเพื่อนรักไอเรเน่มันเลย"เพื่อนคนแรกที่มีนิสัยเหมือนกันโดมินิคพูดขึ้น
"ผม เลฟ โลเปซ จากซุสโตกี จากประเทศรัสเซียครับ"เพื่อนคนที่สองที่นิสัยเงียบๆเหมือนกันกับตัวเขาเอ่ยตาม
"ผม โจเซฟ คอนติ จากครีตะ ส่วนนี่ สเตฟรานนี่ คู่หมั้นผมเองครับ จากประเทศกรีก ผมเป็นทั้งเพื่อนและแก๊งลูกของซากาเพรนโต"ไอนี่ก็ตามที่มันพูดไปนั้นแหละ แต่นิสัยมันก็ผู้ชายทั่วๆไปแต่ยกเว้นเรื่องความโหดเวลาโกรธใครน่ะนะ
"โอ่ว้าว แต่ละแจ่มๆทั้งนั้นเลย"โดมินิค
"อะไรแจ่มหลอครับ"อันเดย์
"สาวครับ ข้างหลังนั้นตรงสระสุดยอดไปดูกันไหม"
"ไปสิครับรออะไร"
"ดูท่าทั้งคู่จะเจ้าจ้ากันได้ดีโดยเฉพราะเรื่องนี้นะ"โจเซฟพูดขึ้นตามที่ตาได้เห็น
"ดีแล้ว"เอเรเน่
"แต่จะว่าไปกูไม่เคยเห็นมึงงใส่ชุดแบบนี้เลยวะเรเน่"
"อือ..ก็ม๊ามี๊บังคับกูนิ"
"ฮือออ ม๊ามี๊ เรียกแบบนี้เมื่อไหร่จะมีข่าวดีละ รอฟังอยู่นะ"โจเซฟที่ไม่รู้เรื่องอะไรก็พูดขึ้นในเรื่องที่แทงใจดำอีริคอย่างไม่ได้ตั้งใจ
"หึ รอต่อไปแล้วกัน"
"อะไรของมึงวะ"
ปาร์ตี้วันเกิดจริงแล้วก็จะมีสาวๆที่จ้างมาเพื่อเอ็นเตอร์เทนซึ่งจะจัดแบบนี้ทุกปีโดยที่สั่งลูกน้องไว้ว่่ให้มีแบบนี้ทุกปี แต่ปี้นี้ความจริงจะไม่มีแต่เพราะไม่ได้สั่งลูกน้องว่า'ไม่ต้องจ้างมา'นั้นจริงว่าทำไมถึงมีสาวน้อยใหญ่ในชุดบิกินี่อยู่ในสวนสระน้ำหลังบ้านในช่วงดึก ที่แขกทะยอยกลับกันแล้ว แต่ก็ยังมีแขกที่สนิทๆอยู่บ้างที่อยู่ร่วมความสนุกหลังบ้าน และกลุ่มเพื่อนทั้งสองก็คือหนึ่งในนั้น
ตอนนี้ได้มานั่งอยู่ที่เก้าอี้สระน้ำมองดูผู้คนตรงหน้าที่กำลังเล่นบ้าง กอดจูบบ้าง จีบกันบ้าง อยู่เต็มไปหมด
"ชอบหลอ"เอเรเน่ที่นั่งมองผู้คนอยู่ จู่ๆก็ถามคนข้างๆขึ้น
"หือ อะไรหลอครับที่รัก"
"ก็นี่ไง"
"หือ...เออ บะเปล่านะ ไม่ได้ชอบ"
"อีริคมึงทำได้ไงวะมีแบบนี้ทุกปีเลย ขนาดมีเมียแล้ว น่ะเนี้ย"โดมินิคที่ตะโกนออกมาจากสระที่มีสาวสวยคนข้างกาย
"sh*t เพื่อนเวร"
"ทุกปี"
"แหะๆ ก็ตอนนั้นเรายังไม่รู้จักกันนิ"อีริคที่หวังจะแก้ตัวเพื่อหนีความผิดแต่ดูเหมือนจะไม่เป็นแบบนั้น
"แล้วตอนนี้ละ"
"ตอนนี้ก็มีแล้วไง อยู่ข้างหน้าเนี่ย จุ๊บ"
"มาทำปากหวาน"
"ก็รู้แล้วไม่ใช่หลอว่าหวานหรือไม่หวาน หรือว่าต้องทดสอบอีกสักรอบ"
"ไปไกลๆเลยนะ"
"ไม่พิสูจน์จริงไหลออ หืมมม"
"ไม่ต้องมาอ้อน"
"อือออออ ฟอดดด หอม~"
พรึม
"หืม"
จู่ๆไฟก็ดับลงทั้งบ้าน จนเกิดเสียงโวยวายจากคนที่ยังอยู่ในงานและกลุ่มเพื่อนของพวกเราในบางคน
"อีริค หืม หายไปไหน"สภาพโดยรอบไม่มีแสงไฟแม้แต่น้อยแต่โชคดีที่มีแสงจากดวงจันทร์สว่างจึงพอมองเห็นรางๆ แต่พอจะหันไปหาคนข้างตัวก็พบแต่ความว่างเปล่า คนบ้างคนในงานก็เบาบางลงไปบ้าง
พรึบ
จากนั้นไม่นานไฟก็ได้กลับมาสว่างไสวเกือบจะเหมือนเดิมเพราะมีด้วยไฟกลมๆตามทาง เสาบ้าน ไฟแอลอีดีเล็กๆ ที่กลับมาสว่างทำให้ไฟดูนวลๆ ไม่สว่างมาก อบอุ่น สบายตา
เมื่อหันไปมองรอบก็หันกลุ่มไฟเล็กๆ กลุ่มหนึ่งที่มาจากหลังเสาเธอจึงเดินเข้าไปใกล้ๆ ก็เห็นอีริคที่เดินถือเค้กมีเทียนตัวเลข 24 ที่จุดอยู่ เดินยิ้มหน้าบานเข้ามาหา
" ~Happy birthday to you Happy birthday to you
Happy birthday Happy birthday Happy birthday to you~ "
"happy birthday ย้อนหลังนะครับที่รัก"แล้วก็เป็นอีริคที่เดินถือเค้กเข้ามาแล้วร้องเพลงพร้อมกับคนอื่นๆ
"อะไรเนี่ย"
"ก็ ย้อนหลังไง ผมพึ่งมารู้ทีหลังว่าพึ่งผ่านวันเกิดไปไม่กี่เดือนก่อน ผมก็เลยจัดย้อนหลังให้ ดีไหม"
"หึหึ ขอบคุณนะ ไม่นึกว่าจะอะไรแบบนี้เลย"
"ผมรู้ว่านี่คือครั้งแรกในชีวิตที่รักใช่ไหม แต่ก็ไม่อยากจะรอปีหน้าก็เลยจัดให้ในวันเดียวกันเลย เป็นไงล่ะ"
"อืม ไม่เห็นต้องทำอะไรแบบนี้เลยนิ"
"แล้วก็ปีนี้ก็พิเศษกว่าทุกปีเพราะมีที่รักไง นี่ เห็นหน้าเค้กไหม เป็นชื่อเราสองคนและก็มีหัวใจดวงใหญ่ที่เป็นของเรากับเล็กที่จะเป็นของลูกด้วย"
"อะไรเนี่ยยย"
"หึ รักนะครับ"
"แหวะ/แหวะ"แล้วก็เป็นเสียงจากพวกเพื่อนที่น่ารัก!ของเขาดังขึ้น
"หุบปากไปเลยพวกมึงอะ เป่าเทียนที่รักอย่าลืมขอพรก่อนด้วยนะ"ประโยคแรกคือหันไปสั่งเพื่อนตัวเอง และประโยคหลังหันมามาพูดกับเอเรเน่
"เป่าเทียนเลยที่รัก ผมอยากกินแล้ว"
"ฮ่าาาา/ฮ่าาาา"
"ฟู่ววว อะเป่าแล้ว กินได้แล้ว"
"ที่รักอะ อย่าตามพวกมันสิ"
"แล้วไม่กิน?"
"กินสิ ง่ำ"
"นี่!กินดีๆสิไปเอาช้อนกับจานมากก่อนมากัดกินเค้กแบบนี้ได้ไง"จู่ๆ อีิริคก็ก้มลงไปกินเค้กในมือโดยตรงเลย นี่ถ้าม๊าที่มาเห็นนะ โดนตีแน่ๆ
"ตะกละตะกลามจริงๆโว้ยยยย เพื่อนกู"
"ไอนิค หุบปากสักทีเถอะ"
"อย่าพึ่งตีกัน ไปนั่งกินดีๆ ดีกว่า"แล้วก็เป็นเอเรเน่ที่เป็นคนห้ามศึก
"อร่อยย กินด้วยกันสิ"
"เอาเลยกินไปเถอะ"
"..ก็ได้"
"..นี่ ขอบคุณนะที่ทำแบบนี้"
"ไม่เห็นเป็นไร ทำได้ทุกอย่างเพื่อเมีย"
"นี่ แป๊ะ"
"เจ็บนะตีมาได้"
"ชิ"
"ไม่ต้องคิดมากนะ อะไรที่ไม่เคยทำผมจะพาไปทำเองรวมถึงสิ่งที่อยาก อยากมีอยากได้ อยากเที่ยว อยากไปไหนหรือจะอยากทำอะไรก็แล้วแต่ ผู้ชายคนนี้จะพาทำและจะอยู่ข้างๆตลอดนะ"
"เลี่ยนจังนะ แต่ก็ขอบคุณนะ ทุกอย่างเลย ตั้งแต่คุณเข้ามาชีวิตฉันก็เปลี่ยนไปเยอะเลย"
"นี่?ดีหรือไม่ดีเนี่ย ที่เปลี่ยน"
"ดีสิ ดีมากๆ"
"ถ้าดี ผมก็จะทำให้ดีขึ้นไปอีกไหมครับทุกอย่างเลยยย จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ"
"คนเขามองเนี่ย"
"เรื่องของผมมันสิ จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ จุ๊บ"
"พอแล้ววว"
"เบาโว้ยเบาาา สังสารคนที่ยังไม่มีคู่บ้าง"
"พวกมึงก็หาสิวะ มีน้ำยาหรือเปล่าเหอะ เอ หรือว่าไม่มีน้ำยาวะ"
"หนอยยยยมึง มาพูดแบบนี้ได้ไง ชั่งกล้านักนะ มึงเองก็พวกมามีน้ำยาอะไรตอนจะ30วะ ระวังนะจะมีลูกไม่ได้ เมียมึงยิ่งสาวๆสวยๆอยู่ด้วยยยยย"
"ไอนิค มึง อย่าอยู่เลย มึงตายแน่ อ๊ากกกก"
"อ๊ากกกก"
"ฮ่าาา"
เอเรเน่ที่นั่งดู ก็ได้แต่ยิ้ม หัวเราะ เบาๆกับตัวเอง ไม่ได้ยิ้ม หัวเราะแบบนี้มานานแน่ไหนกันนะ หรือว่าไม่เคยเลย ขอบคุณนะที่เข้ามาเปลี่ยนแปลงชีวิตให้สดใสขึ้นจากเดิม ขอบคุณจริงๆ
