เรื่องราวของเธอและเขา สองมาเฟีย สองตระกูล รู้จักกันทางธุรกิจ ความรักที่จู่ๆก็เกิดขึ้นท่ามกลางเรื่องราวต่างๆ ที่จะต้องเผชิญร่วมกัน
รัก,ชาย-หญิง,ดราม่า,ยุคปัจจุบัน,ตะวันตก,เรื่องแรก,พล็อตสร้างกระแส,โรแมนติก ,โรมานซ์,มาเฟีย,ดราม่า,โรแมนติก,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เรื่องราวของเธอและเขา สองมาเฟีย สองตระกูล รู้จักกันทางธุรกิจ ความรักที่จู่ๆก็เกิดขึ้นท่ามกลางเรื่องราวต่างๆ ที่จะต้องเผชิญร่วมกัน
ผู้แต่ง
krommatha
เรื่องย่อ
อีริค ควานโต
แก็งควานโตเร็ส ชาวอิตาลี อายุ 25 ปี
มาเฟียอันดับต้นๆของทวีป เป็นบุคคลสำคัญ เขานั้นทำงานทั้ง ขาว เทา และมืดผสมกันไป
เขานั้นมักมีร้อยยิ้มบนใบหน้าเสมอ เป็นคนยิ้มง่ายเพราะที่บ้านอบอุ่นมาก แต่เวลาโมโหก็จะโหดจนน่ากลัวใครก็เข้าหน้าไม่ติด
เอเรเน่ ซากาเพรนโตเซ่
แก็งซากาเพรนโตเซ่ ลูกครึ่งกรีก-อเมริกา อายุ 23 ปี
มาเฟียสาวหน้าใหม่ไฟแรงที่กำลังเทียบเท่าเป็นมาเฟียคนสำคัญคนนึงหรือมากกว่านั้นก็ได้ เธอนั้นทำงานทั้งเทาและมืดโดนมีงานขาวบังหน้า
เขานั้นมักมีใบหน้าสวยๆนิ่งๆตาเฉี่ยวที่ใครเห็นก็คิดว่าหยิ่งและใช่เธอเป็นแบบนั้นมาตั้งแต่เด็ก เป็นเพราะคนอื่นทำให้เธอเป็น
เช้า 6.00 น. ที่แสนสดใส
Past Eric
"อ้วกกก"
"อืมม หืม ที่รัก~เป็นไรอาาา"อีริคที่ตื่นงัวเงียหลังจากที่ได้ยินเสียงอันไม่พึงประสงค์ก็ลุกขึ้นมาดู
"อ้วกกก"
"ที่รักเป็นอา อ้วกอีกแล้วหลอ"
"อืมม อึก"เรเน่ที่อ้วกเสร็จแล้วอีิรคก็เข้ามาพยุงแล้วพาไปนั่งที่เตียง
"นี่ เธอเป็นไรอะ ทำไมช่วงนี้ถึงอ้วกตลอดเลย ไปหาหมอไหม ไปเถอะ ลุกเร็ว"อีริคที่ตอนนี้กำลังใจร้อน ลุกลี้ลุกลน ทำไมอะไรไม่ถูก เพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะเป็นอะไรร้ายแรง
"นี่ ใจเย็นก่อนสิ ฉันไม่ได้เป็นอะไรหลอ พักเดี๋ยวก็หาย"
"เธอ เธอก็พูดแบบนี้ทุกทีอะ พักไปตั้งหลายครั้งแล้ว ไม่เห็นมีอะไรดีขึ้นเลย"
"นิ"
"ไม่ต้องเถียงเลยนะ เดี๋ยวรีบเปลี่ยนชุดแล้วลงไปกินข้าวกัน จะได้ไปโรงพยาบาลเร็ว เขาไม่อยากให้เธอเป็นอะไรไปนะ"
"นิ ใจเย็นลงก่อน ฉันเข้าใจนายนะ แต่นายอย่าลก สิ ทำอะไรไม่ถูกแล้วเนี่ย ฉันไม่เป็นอะไรร้ายแรงหรอก เชื่อสิ ยิ่งนายเป็นแบบนี้จะยิ่งช้านะ"
"จะจริงหลอ ก็ได้ เขาจะใจเย็น"
"อืม"
หลังจากที่ทำธุระส่วนตัวเสร็จแล้วก็ออกเดินทางในช่วงสาย หลังจากที่กลุ่มแม่บ้านรู้ก็พากันตกใจเพราะเจ้าตัวไม่ใช่คนที่จะป่วยได้ง่ายๆ
ตอนนี้ก็มาถึงโรงพยาบาลแล้วกำลังรอพยาบาลเรียกชื่อแล้วเข้าไปตรวจโรค หลังจากที่ได้ทำการตรวจเสร็จจนละเอียดเรียบร้อยแล้วก็รอฟังผลตรวจอยู่ในห้องด้วยความเครียด
"ขออนุญาตนะคะคนไข้"หมอที่ทำการตรวจเดินมานั่งที่เก้าอี้ประจำห้องเอ่ยทักทาย
"เออ ครับ แล้ว สรุปเมียผลเป็นอะไรหรือเปล่าครับหมอ"อีริคที่ใจร้อนตอนนี้ถามกลับหมอ
"นี่ใจเย็นก่อน ให้หมอพูดก่อน"
"เออ ไม่เป็นไรค่ะดิฉันเข้าใจ ขออ่านผลนะคะ"หลังจากที่หมอพูดจบก็เปิดเอกสารในมือแล้วเตรียมอ่าน
"คุณเอเรเน่ ซากาเพรนโตนะคะ"
"ค่ะ"
"ตอนนี้คนไข้ได้ตั้งครรภ์ได้ 1 เดือนนะคะ จากนี้ก็ระวังพยายามอย่าเคลียดจนเกินไปนะคะเพราะจะส่งผลกระทบกับเด็กในครรถ์เนื่องจากว่ายังครรถ์อ่อนนะคะมีสิทธิแท้งได้ง่าย"
"ค่ะ"เอเรเน่ที่ตั้งใจฟังด้วยความตื่นเต้น จนหันไปดูชายหนุ่มที่นั่งอยู่ข้างๆที่ตาลอย ตัวแข็งทื่อไปแล้ว
"นี่ ยังอยู่ไหมเนี่ย หึๆ"เห็นแบบนั้นก็เขย่าตัวให้อีกฝ่ายได้สติ แล้วขำให้อีกคุณพ่อมือใหม่ที่ไม่มีสติไปแล้ว
"ที่รัก"
"หือ"
"เขาไม่ได้ฝันไปใช่ไหม"
"หึ ให้ตบไหม จะได้รู้"
"เออ มะไม่เป็นครับ"
"หึ"
"เออ จะฝากครรภ์เลยไหมคะ คุณพ่อคุณแม่มือใหม่"หมอที่เห็นโมเมนต์หน้ารักตรงหน้าจึงขอเอ่ยขัดขึ้นก่อนแล้วถามกลับ
"เออ ครับ ครับ ฝากเลยครับ"จากนั้นก็กรอกเอกสารเพิ่มเติมในบางส่วนที่คุณพ่อคุณแม่ แล้วไปรับยาบำรุงที่ช่องรับยาจึงเดินทางกลับโดยที่อีริคก็ดูแลประคบประหงมเป็นอย่างดีตลอดการเดินทาง
"คุณคุณหนูมาแล้ว"เสียงหัวหน้าแม่บ้านดังขึ้นเมื่อเห็นคุณหนูทั้งสองเดินลงจากรถ
"คุณเอเรเน่เป็นอะไรหรือเปล่าคะ"
"เออ หนูเปล่าคะ ไม่ได้เป็นอะไรร้ายแรงคะ"
"แล้ว ทำไมคุณหนูต้องทำหน้าเคลียดแบบนั้นละคะคุณหนู"
"ป้าครับ"
"คะ?"
"ผมว่าป้าจะต้องเปลี่ยนคำพูดคุณหนูแล้วละครับ"
"ทำไมละคะคุณหนู"
"เพราะว่าตอนนี้คุณหนูอยู่ในท้องเมียผมแล้วไงครับ"
"คะ? คุณหนูอยู่ในท้องหลอคะ ระหรือว่า"
"ค่ะ หนูท้องค่ะ ได้1เดือนแล้ว"
"ถ้าท้องแล้ว ทำไมคุณหนูถึงทำหน้าแบบนั้นล่ะคะ"
"ออ คุณหนูของป้ากำลังเคลียด ว่าจะรับขวัญลูกคนแรกด้วยอะไรดีน่ะคะ"
"โอ้ยยย ป้าก็นึกว่าอะไร รับขวัญลูกนี่เอง คุณหนูก็ป้าตรงใจหมด ฮ่าาาา"
"หึ"
"อ้อ งั้นป้าโทรไปบอกคุณผู้ชายกุยคุณผู้หญิงก่อนนะคะ"
"ค่ะป้า"
"พอรู้ข่าวจะต้องรีบบินกลับมาแน่นอนเลยค่ะ"
"เออวะ"จู่ๆอีริคที่เอ่ยเสียงดังขึ้นอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย
"อะไรอีกเนี่ย"
"งั้นเขาจะโทรหาพวกมันก่อน แล้วจะได้ช่วยคิดว่าจะรับขวัญอะไรดี"
"เฮ้ออ ตามสบายเลย"เรเน่พูดจบจะเดินไปนั่งที่โซฟาห้องรับแขกหันจากที่ยืนมานาน ไม่พากันนั่งสักที
"ที่รัก เดินเบาๆเดินดีๆสิระวังๆ"
"ฉันรู้น่าาา"
"ที่รักว่าลูกจะผู้หญิงหรือผู้ชายหลอ"
"ไม่รู้สิ แล้วนายละ"
"อืมมม ผู้ชาย"
"ทำไมหลอ"
"เพราะถ้าเป็นผู้หญิงเขาต้องห่วงแน่ๆ แต่ถ้าไม่ผู้ชายจะหล่อๆแบบเขาไง แล้วก็จะเก่งๆแบบที่รักด้วย"
"หึ ก็จริง"
chat group
พวกเชี้ย:Eric
ทำไรอยู่วะ
มีข่าวจะบอกโว้ยยยย
Nic:อะไรของมึงวะห้ะ
ไม่มีงานการทำไง
Enzo:ว่าง?
เออว่าง:Eric
เพราะกูมีข่าว
3 นาทีผ่านไป
เห้ย!
ยังอยู่กันไหมมม
Nic:มีอะไรก็พูดมาดิรออ่านอยู่เนี่ย
พิมพ์:Eric
Nic:เออนั้นแหละ
Enzo:เร็วๆดิ
พวกเชี่ย
พวก:Eric
มึง
กำ
ลัง
จะ
มี
หลาน
โว้ยยยย
Enzo:พิมพ์ปกติไม่ได้ไง?
Nic:หลาน
จริงดิ
เชี่ย
คนแรกของกลุ่ม
รับขวัญหลานๆๆๆ
เออๆ จะถามเรื่องนี้ด้วย:Eric
เอาไรดิวะ
คิดไม่ออกเลยวะแม่ง
Enzo:หลานคลอดก็ยังทันป่าวะ
Nic:ไม่ทัน
ไม่ทัน:Eric
บลาๆๆๆ