เมฆา ตามหาขนมหวานมาเสริฟให้ลูกค้า กับการเป็นได้หวานใจเป็นเจ้าของร้านเค้ก

ชิมหวานที่ร้านเค้ก - 3 ห้องทำงาน โดย เครือ @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

รัก,ชาย-ชาย,ไทย,เรื่องสั้น,,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

ชิมหวานที่ร้านเค้ก

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

รัก,ชาย-ชาย,ไทย,เรื่องสั้น

แท็คที่เกี่ยวข้อง

รายละเอียด

ชิมหวานที่ร้านเค้ก โดย เครือ @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

เมฆา ตามหาขนมหวานมาเสริฟให้ลูกค้า กับการเป็นได้หวานใจเป็นเจ้าของร้านเค้ก

ผู้แต่ง

เครือ

เรื่องย่อ

สารบัญ

ชิมหวานที่ร้านเค้ก-1 เค้กชิ้นแรก,ชิมหวานที่ร้านเค้ก-2 ไปส่งเค้ก,ชิมหวานที่ร้านเค้ก-3 ห้องทำงาน

เนื้อหา

3 ห้องทำงาน

ห้องทำงานของเมฆา

 เมื่อเดินเข้ามานั่งห้องทำงานของเมฆา บรรยากาศอบอุ่นมีกลิ่นกาแฟหอมลอยฟุ้งจากเครื่องทำกาแฟที่ตั้งไม่ไกลจากโซฟาที่ผมนั่งอยู่ 

"รับกาแฟหรือน้ำเปล่าครับ" เมฆมาถามเบลล์ขึ้นมาหลังจากที่เข้ามาในห้องเห็นมองนู้นมองนี่ภายในห้องไม่หันมาหาตัวเองซักที

"ครับ ขอเป็นน้ำเปล่าก็แล้วกันครับ"

"ครับ" แล้วเทน้ำเปล่าให้กับเบลล์ "คุณเบลล์ครับ ผมมีอะไรอยากจะบอกคุณ"

"ครับ มีอะไรก็บอกมาได้เลยครับ ผมรอฟังอยู่ครับ"

"ขอบคุณสำหรับเค้กนะครับ อร่อยมากเลยครับ"

"เรื่องแค่นี้เอง แล้วก็ขอบคุณมากครับ อีกเรื่องที่จะพูดล่ะครับ"

"เอ่อ คือว่าผมรู้สึกชอบคุณตั้งแต่เจอครั้งแรกแล้ว ผมจึงอยากจะขอจีบคุณจะได้ไหม "

"เอ่อ คือว่า..เบลล์.คือ" ผมรู้สึกเขินอายมากได้แต่หันหน้าหนีสายตาที่จ้องมองมา

"ไม่ได้เหรอครับ หรือคุณเบลล์มีแฟนแล้ว" ทำหน้าง๋อยคืออะไรครับผมไม่ได้ตอบอะไร

"ยังไม่มีแฟนเหรอครับ  อยากจะจีบก็ได้ครับ" 

"ครับ ขอบคุณมากนะครับ "อะไรก็ไม่รู้เหมือนกี้ยังทำหน้าง๋อยอยู่เลย ตอนนี้ล่ะยิ้มหน้าบานเชียว

"มีเรื่องคุยเท่านี้ใช่ไหมครับ ผมจะได้กลับร้าน"

"ยังไม่หมดครับ กินข้าวรึยังครับ"

"ครับ"

"กินข้าวด้วยกันนะครับอย่าเพิ่งกลับเลย เดี๋ยวตอนกลับร้าน พี่ไปส่งนะครับ"

"ก็ได้ครับ รบกวนด้วยนะครับ"

แล้วคุณเมฆาก็โทรสั่งอาหารให้นำมาเสิร์ฟที่ห้อง ถึงจะรู้สึกเขินที่ต้องกินข้าวด้วยกันหลังจากเพิ่งขอจีบไปก็เถอะแต่จะหนีกลับไปเลยก็กลัวคุณเขาจะคิดมาก

หลังจากนั้นไม่นานก็มีคนนำอาหารมาเสิร์ฟเต็มไปหมดจนไม่รู้ว่าจะกินอะไรก่อนดี 

"พอทานได้ไหมครับ  พี่ตื่นเต้นมากไปหน่อยเลยลืมถามเบลล์ไป"

"เบลล์ทานได้ครับ แต่ไม่รู้จะเริ่มทานจานไหนก่อนดี มันเยอะมากเลยครับ"

"ถ้างั้นพี่ตักให้นะครับ เริ่มจากต้มจืดเต้าหู้แล้วกัน"

"ครับ ขอบคุณครับ งั้นเบลล์ตักให้พี่บ้างดีกว่า ทานเยอะเยอะนะครับ"

"เบลล์ก็ทานเยอะเยอะเหมือนกันจะได้มีแรงทำเค้กอร่อยออกมาเยอะ"

ภายในโต๊ะอาหารต่างอบอวลไปด้วยเสียงหัวเราะของทั้งสองคน ที่ทั้งสองปล่อยออกมาอย่างเป็นธรรมชาติโดยไม่รู้ตัว