ในห้องเช่าราคาถูกที่สมบูรณ์แบบทุกอย่าง กลับไม่ง่ายอย่างที่คิด เมื่อเสียงประหลาดและผนังที่แตกร้าวในความมืดค่อยๆ เผยความลึกลับของสถานที่นี้ ขวัญเริ่มตั้งคำถามว่า เธอเช่าห้องนี้… หรือห้องนี้เลือกเธอกันแน่?
ระทึกขวัญ,ลึกลับ,ชาย-หญิง,เล่าประสบการณ์,ไทย,ผีในห้อง,สยองขวัญ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ห้องเช่า รัก อาถรรพ์
ในห้องเช่าราคาถูกที่สมบูรณ์แบบทุกอย่าง กลับไม่ง่ายอย่างที่คิด เมื่อเสียงประหลาดและผนังที่แตกร้าวในความมืดค่อยๆ เผยความลึกลับของสถานที่นี้ ขวัญเริ่มตั้งคำถามว่า เธอเช่าห้องนี้… หรือห้องนี้เลือกเธอกันแน่?
ในห้องเช่าราคาถูกที่สมบูรณ์แบบทุกอย่าง กลับไม่ง่ายอย่างที่คิด เมื่อเสียงประหลาดและผนังที่แตกร้าวในความมืดค่อยๆ เผยความลึกลับของสถานที่นี้ ขวัญเริ่มตั้งคำถามว่า เธอเลือกเช่าห้องนี้… หรือห้องนี้เลือกเธอกันแน่?
ขวัญเป็นหญิงสาววัย 26 ปีที่เพิ่งย้ายเข้ามาทำงานในบริษัทเอกชนด้านการผลิตสื่อและโฆษณา ชีวิตในเมืองที่มีค่าใช้จ่ายสูงทำให้เธอต้องหาห้องเช่าใหม่และราคาถูกกว่าที่เป็นอยู่และบ่ายวันนึงเธอเดินผ่านป้ายโฆษณาเล็กๆในซอยย่านลาดพร้าวตอนกลาง ที่มีข้อความว่า “ห้องว่าง ราคาถูก ติดรถไฟฟ้า พร้อมเข้าอยู่” ขวัญไม่รอช้าที่จะติดต่อเจ้าของห้องเช่า
ขวัญ : สวัสดีค่ะใช่เบอร์หอพัก….หรือเปล่าคะ
ปลายสาย : ใช่ค่ะ ติดต่อเรื่องอะไรคะ (เสียงผู้หญิงราวรุ่นแม่)
ขวัญ : พอดีเห็นป้ายติดที่ในซอยค่ะว่ามีห้องพักว่าง
ปลายสาย : ใช่จ้า กำลังหาห้องอยู่เหรอ เข้ามาดูห้องได้นะหนูวันนี้ป้าอยู่ทั้งวัน
ขวัญ : งั้นขอเป็นสักบ่ายสองนะคะเดี๋ยวหนูเข้าไปดูค่ะ
14:00 น. ณ หอพักย่านลาดพร้าวตอนกลางตึกสีขาวเก่าๆ4ชั้น
“สวัสดีค่ะคุณป้า“ ขวัญเอ่ยสวัสดีคนที่อยู่ตรงหน้า
ป้า : สวัสดีจ้าลูก ที่โทรมาเมื่อช่วงเที่ยงใช่มั้ย
ขวัญ : ใช่ค่ะคุณป้า เอ่อ ห้องที่ว่างมีอยู่ชั้นไหนบ้างคะ
ป้า : มีชั้น4ชั้นเดียวจ้ะลูก ตอนแรกว่างอยู่3ห้อง ตอนนี้เหลืองห้องเดียวแล้วจ่ะ
ขวัญ : อ่อค่ะ งั้นเดี๋ยวคุณป้าพาไปดูเรยก็ได้ค่ะ
ระหว่างทางที่เดินขึ้นบันไดคุณป้าก็สาธยายว่าหอเราใกล้เซเว่น ตลาดสด นั่งวิน10บาทก็ถึงรถไฟใต้ดินแล้ว สะดวกสบายและระหว่างที่เราเดินตามคุณป้าขึ้นบันไดเราก็สังเกตุชั้นที่2 ที่3 ทั้งทางเดินดูสะอาดสะอ้านแต่ละห้องไม่มีถุงขยะวางไว้หน้าห้อง ดูเป็นระเบียบเรียบร้อย
(เสียงไขกุญแจ)
ป้า : ดูได้ตามสบายเรยนะลูก ห้องนี้แม่บ้านเพิ่งมาทำความสะอาดไป
ขวัญ : โห ห้องสะอาดมากเลยค่ะคุณป้า เดี๋ยวหนูขอเดินดูก่อนนะคะ
ป้า : ตามสบายลูก
ภายในห้องหอพักนั้นมีทั้งทีวี ตู้เย็น แอร์ โซฟา2ที่นั่ง โต๊ะทำงานพร้อมเก้าอี้2ตัว เตียงนอนขนาด5ฟุต เครื่องทำน้ำอุ่น ตู้เย็น เครื่องซักผ้าฝาหน้า มีเคาท์เตอร์ครัวขนาดย่อมอยู่ส่วนด้านหลังห้อง
ขวัญ : คุณป้าคะ ห้องนี้เดือนละเท่าไหร่คะ และค่าประกันจ่ายยังไงคะ
ป้า : 4,000 จ้าลูก ประกัน 4,000 แรกเข้า 8,000 จ้ะ สัญญาปีต่อปีจ้ะ
ขวัญ : เอ่อ… ลดอีกสักนิดได้หรือเปล่าคะ
ป้า : เอางี้ล่ะกันนะลูก แรกเข้าป้าขอไม่ลดเนอะ แล้วหนูมาอยู่ถ้าถูกใจต่อสัญญาอีกปีป้าลดให้ครึ่งนึงนะลูก ช่วงนี้ป้าต้องหาเงินต่อเติมซ่อมแซมห้องที่ชำรุดหลายห้องน่ะลูก
ขวัญ : งั้นหนูขอกลับไปคิดก่อนนะคะ แล้วพรุ่งนี้จะโทรแจ้งได้มั้ยคะ
ป้า : ได้จ้ะลูก ป้าคิดว่าหนูคงได้ห้องนี้แน่ๆแหละ ดูท่าทางห้องชอบหนู
ขวัญ : 5555 คุณป้าขายเก่งนะคะ งั้นพรุ่งนี้หนูโทรให้คำตอบนะคะ
ป้า : ได้สิลูก
ระหว่างที่ป้าตอบนั้น ป้าก็ได้แตะไหล่ขวัญเบาๆแล้วบอกกับขวัญว่า
ป้า : เชื่อป้าสิ ห้องนี้ชอบหนู คล้ายๆบ้านเลือกคนน่ะลูก
ขวัญ : อ่อค่ะคุณป้า งั้นพรุ่งนี้ให้คำตอบค่ะ
16:45 ณ คอนโดเช่าห้องปัจจุบันของขวัญ
บทสนทนาของขวัญและนัท(เพื่อนสนิทขวัญ)ในไลน์
ขวัญ : มึงวันนี้กูไปดูห้องใหม่มา ในซอยลาดพร้าว….
นัท : เป็นไงมั้งวะ โอม่ะ
ขวัญ : ห้องดีเรยมึง สะอาดเรียบร้อย ป้าเจ้าของก็คุยดี แม่งขายเก่งด้วย บอกห้องชอบกู
นัท : ป้าเซลล์เก่าป่าววะ 555
ขวัญ : กูว่าใช่555 กูขอลดราคาป้าแก ป้าแกบอกถ้าต่อสัญญาอีกปีแกจะลดค่าห้องให้ครึ่งนึง
นัท : แล้วค่าห้องเท่าไหร่วะ
ขวัญ : 4,000 มึง
นัท : โหหห ป้าใจดีจัด 4พันห้องเปล่าเหรอมึง
ขวัญ : ครบทุกอย่างมึง เหลือแค่กูลากกระเป๋าเข้าอยู่ได้เรย
นัท : เดี๋ยวนะ ครบของมึงมีอะไรบ้าง
ขวัญ : ทุกอย่างที่คอนโดกูอยู่ตอนนี้เนี้ยมีให้
นัท : มึง เว่อร์ อีดอก ราคา4พัน ได้ครบขนาดนั้นผีสิงป่ะเนี้ย
ขวัญ : อีบ้า ปากมึงนี่เนอะ เอ้อเดี๋ยวกูลองหาในพี่goo
นัท : เออ มึงลองดิ เผื่อเซอร์ไพรซ์ 55555
ระหว่างนั้นขวัญก็ได้เปิดแอพพี่goo
ขวัญ : มึง วางใจได้ พี่gooไม่มีเรย มีแค่คนรีวิว ว่าหอพักนี้ป้าเจ้าของใจดี
นัท : เอ้อ งั้นก็ดี ถือว่าโชคดีได้ห้องถูกเฟอร์ เครื่องใช้ครบ เริ่ด
ขวัญ : เออๆ งั้นกูนอนดูหนังล่ะ ไว้เจอกันมึง
“ฮัลโหลค่ะ คุณป้า หนูที่ไปดูห้องเมื่อวานนะคะ สรุปหนูขอเช่าห้องนะคะ”
ป้า : จ้า ลูกสะดวกเข้าย้ายมาวันไหนลูก”
ขวัญ : หนูกะว่าเป็นวันศุกร์ช่วง 4-5โมงเย็นนะคะ
ป้า : ได้ลูก งั้นวันศุกร์ย้ายเข้าทำสัญญาเรยนะจ๊ะ
ขวัญ : โอเคค่ะป้า งั้นวันศุกร์เจอกันนะคะ
ณ วันศุกร์ ที่ 5 มกราคม 2550 ช่วงเวลาประมาณ 17:00 น.
ขวัญได้ทำสัญญาและได้ขนของเข้าห้องใหม่ บรรยากาศในห้องวุ่นวายมากเพราะต้องจัดของให้เข้าที่ ขวัญใช้เวลาจัดห้องจัดของให้เข้าที่เสร็จก็ใช้เวลาล่วงเรยไปถึงดึก และถึงเวลาที่ขวัญต้องเข้านอน ขวัญรีบอาบน้ำแล้วมานอนดูหนังสักพักก็ผลอยหลับไป
02:34 น.
แคว่ก แกร่ก…แกร่ก เสียงปริศนาดังเข้าหูของขวัญ ขวัญค่อยๆลืมตาในความมืดและตั้งใจฟังเสียงปริศนานั้น แกร่ก แคว่ก แกร่ก เรื่อยๆ ขวัญจึงตัดสินใจเปิดโคมไฟที่หัวนอน แล้วละเลงสายตาตามเสียงนั้น ขวัญค่อยๆเอียงหูตามเสียงนั้นไป จนสุดท้ายเสียงนั้นก็อยู่ที่กำแพงที่หัวนอนด้ายซ้าย พอขวัญถึงที่เสียงปริศนานั้นดัง เสียงนั้นกลับหยุดเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ภาพตรงหน้าของขวัญนั้นเป็นเหมือนผนังห้องที่เหมือนเป็นรอยแตกแล้วค่อยๆแตกเป็นแผ่นออกมา ในความคิดขวัญตอนนั้นขวัญคิดว่า ตอนกลางวันห้องข้างๆอาจจะเจาะผนังห้องเพื่อติดกรอบรูปหรือที่คุณป้าเจ้าของหอพักบอกว่าต้องซ่อมแซมห้องพักหลายห้อง ขวัญเรยไม่ได้คิดอะไรมากแล้วขึ้นเตียงปิดโคมไฟนอนต่อ
เช้าวันรุ่นขึ้น ขวัญก็ได้ตื่นขึ้นมาเคลียร์ของที่ยังจัดไม่เสร็จต่อ พอเข้าถึงเวลาช่วงบ่ายก็เสร็จ ขวัญจึงได้ทำความสะอาดเศษฝุ่นที่พื้นห้อง ขวัญก็กวาดห้องไปเรื่อยๆจนถึงซอกเตียงด้านซ้ายมือ ขวัญจำได้ว่าเมื่อคืนมีเศษผนังแตกแล้วร่วงออกแต่พอมากวาดดันไม่เห็นเศษผนังสักชิ้นหรือเศษสีที่หลุดออกมา ขวัญจึงเงยหน้ามองที่ผนังนั้น ปรากฏว่าไม่พบรอยผนังที่แตกแยกสีกร่อนเหมือนเมื่อคืน ขวัญจึงสังเกตไปทั่วๆแต่ก็ไม่พบ ขวัญยืนคิดฉงนว่ามันเป็นไปได้อย่างไรเพราะในเมื่อคืนเขายังเห็นกับตาแท้ๆ แต่ขวัญก็พยายามไม่คิดอะไร แต่ก็คิดว่าตัวเธอน่าจะตาฝาดหรือละเมอฝันไปเอง
ช่วงค่ำวันนั้นขวัญก็ได้นั่งตัดต่องานจนถึงดึกแต่ด้วยความที่งานต้องส่งให้หัวหน้าภายในวันจันทร์ขวัญจึงได้คิดว่าจะตั้งใจตัดต่องานให้เสร็จก่อนเช้า ระหว่างที่ขวัญกำลังนั่งทำงานอยู่ หูของขวัญก็ได้เสียงแว่วๆเข้าหู “แกว่ก แคร่ก แกว่ก ” เสียงเหมือนเมื่อคืนอีกแล้ว ขวัญจึงค่อยๆหันไปทางที่ผนังกำแพงด้ายซ้ายของเตียง แต่ด้วยความที่มันอยู่ระยะไกลขวัญจึงเดินมาที่ข้างเตียงด้านซ้าย สิ่งที่ขวัญเห็นคือแผ่นผนังเหมือนมีอะไรดันมาจากผนังห้องอีกด้านเหมือนพยายามจะดันออกมาให้ทะลุให้ได้ ระหว่างนั้นขวัญได้ก้าวเท้าถอยหลังเพื่อสังเกตว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น แต่ช่วงที่ก้าวขาถอยหลังนั้นขาขวัญก็ดันไปโดนขอบเตียงด้านข้าง ด้วยความที่ขวัญกำลังตั้งใจเพ่งดูสิ่งที่เกิดอยู่ต่อหน้า จึงเกิดความตกใจ โอ้ยย…!! ขวัญอุทานออกมาแล้วก้มดูว่าขาเธอนั้นว่าโดนอะไรแล้วใช้มือลูบขาตัวเองเบาๆ ขวัญค่อยๆเงยหน้าดูสิ่งที่เกิดเสียงปริศนาที่อยู่ผนังห้องนั้น “เห้ย อ้าวอะไรว่ะเมื่อกี๊คือ…” สิ่งที่ขวัญเห็นคือไม่มีแม้แต่รอยแยกหรือรอยสีแผ่นที่ลอกมาออกสักชิ้น ขวัญตกใจและแอบโมโหเล็กน้อยว่าสิ่งที่เกิดขึ้นคืออะไรกันแน่
ความคิดที่ว่าห้องข้างๆอาจจะเจาะผนังห้องติดกรอบรูปหรือเปล่าก็ผุดขึ้นในหัว ขวัญจึงเดินเปิดประตูออกไปถามห้องข้างๆว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่
“ ก๊อก ก๊อก ก๊อก “
ขอโทษนะคะ รบกวนสอบถามหน่อยค่ะ
“ ก๊อก ก๊อก ก๊อก “
มีใครอยู่หรือเปล่าคะ
ขวัญยืนรอดูสักพักว่าจะมีใครมาเปิดประตูออกมาหรือเปล่า …….. ไม่มีเสียงตอบรับจากข้างใน ขวัญจึงเดินเกาหัวกลับห้อง ระหว่างเดินกลับในใจก็ยังคิดบวกอีกทีว่า สงสัยคุณป้าเจ้าของหอให้ช่างมาซ่อมแซมห้องที่ผุพังและคงสะเทือนมาถึงผนังด้านในของเรา “ เอ๊ะ!! แต่ไปเคาะแล้วทำไมถ้ามีช่างถึงไม่เปิดประตูออกมาคุยนะ แต่ถ้าซ่อมแซมจริงๆ ช่างต้องเปิดประตูทิ้งไว้สิ ”
นั้นสิ….. แล้วสิ่งนั้นเกิดขึ้นจากอะไรกันแล้วมันหายไปเหมือนไม่ได้เกิดขึ้นเรยสักนิด