ในห้องเช่าราคาถูกที่สมบูรณ์แบบทุกอย่าง กลับไม่ง่ายอย่างที่คิด เมื่อเสียงประหลาดและผนังที่แตกร้าวในความมืดค่อยๆ เผยความลึกลับของสถานที่นี้ ขวัญเริ่มตั้งคำถามว่า เธอเช่าห้องนี้… หรือห้องนี้เลือกเธอกันแน่?
ระทึกขวัญ,ลึกลับ,ชาย-หญิง,เล่าประสบการณ์,ไทย,ผีในห้อง,สยองขวัญ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ห้องเช่า รัก อาถรรพ์
ในห้องเช่าราคาถูกที่สมบูรณ์แบบทุกอย่าง กลับไม่ง่ายอย่างที่คิด เมื่อเสียงประหลาดและผนังที่แตกร้าวในความมืดค่อยๆ เผยความลึกลับของสถานที่นี้ ขวัญเริ่มตั้งคำถามว่า เธอเช่าห้องนี้… หรือห้องนี้เลือกเธอกันแน่?
ในห้องเช่าราคาถูกที่สมบูรณ์แบบทุกอย่าง กลับไม่ง่ายอย่างที่คิด เมื่อเสียงประหลาดและผนังที่แตกร้าวในความมืดค่อยๆ เผยความลึกลับของสถานที่นี้ ขวัญเริ่มตั้งคำถามว่า เธอเลือกเช่าห้องนี้… หรือห้องนี้เลือกเธอกันแน่?
เวลา ตี 02:30 น. โดยประมาณ
ขวัญที่นั่งตัดต่องานอยู่นั้นก็มีอาการง่วงนอน แต่ด้วยความที่ตัดงานไปได้แค่ 60% จึงต้องทนถ่างตานั่งทำงานต่อ คร่อกครืดดด… โอ้ยหิว ขวัญเริ่มเกิดอาการหิวเธอจึงคิดว่าจะเดินไปหาไรกินที่ 7-11 หน้าปากซอยแล้วค่อยกลับมาทำงานต่อ
ผ่านไป 15 นาที
ขวัญกลับมาจาก7-11หน้าปากซอย มีทั้งขนม มาม่าคัพ น้ำอัดลมกระป๋อง ขวัญจึงถือของกินมากินที่หน้าโต๊ะคอม แต่พอมาถึงโต๊ะทำงาน “อ่าว ปิดไปตอนไหนวะ” คอมของขวัญที่เปิดทิ้งค้างงานไว้ก่อนออกไปข้างนอกดันปิดสะงั้น ขวัญจึงได้เปิดเครื่องอีกครั้ง แต่ในใจขวัญตอนนั้นคิดว่าไฟอาจจะดับก็ได้
เวลาล่วงไปถึงตี 3
ขวัญได้กินมาม่าไปนั่งทำงานไปจนหมด ระหว่างที่นั่งทำงานต่อ “แคร่ก… แกร่ก…’’ เสียงนั้นมันมาอีกแล้ว ขวัญจึงรีบหันไปทางเสียงนั้น สิ่งที่ขวัญเห็นคือ “ ปลายนิ้วมือของใครสักคนพยายามแงะแผ่นกำแพงออกมา กรี๊ดดดดดดดดดดดด!! เสียงขวัญกรี๊ดลั่นห้อง เธอพยายามตั้งสติไปด้วยแล้วรีบใส่รองเท้าเปิดประตูวิ่งลงบันไดจุดมุ่งหมายคือห้องนิติเพื่อหาคุณป้าเจ้าของหอพักหรือไม่ก็น้ายามที่นั่งเฝ้าหน้าตึก ขวัญรีบวิ่งลงบันไดข้ามหลายขั้นเพื่อที่จะหนีจากชั้น4ที่เธออยู่
ตึงๆๆ ตึ่งๆๆ ตึงๆๆๆๆๆ (เสียงเคาะประตูห้องนิติ)
คุณป้าคะ คุณป้าตื่นก่อนค่ะ คุณป้าคะ อยู่มั้ยคะ ตึงๆๆๆๆๆ
เป็นอะไรหนู? เสียงของผู้ชายวัยกลางคนดังขึ้นด้านหลังของขวัญ
ขวัญจึงรีบหันไป “ อ่อน้ายามคะ คือห้องหนูมันมีเสียงแกว่กๆ แคว่กๆ แล้วมีนิ้วทะลุออกมาจากผนังเหมือนจะดันปูนที่ผนังเพื่อเอามือออกมาค่ะ น้ายามช่วยขึ้นไปดูให้ทีคะ เดี๋ยวหนูจะโทรแจ้ง191 ว่ามีคนข้างห้องพยายามเจาะผนังห้องหนูเพื่อแอบดู”
น้ายาม : หนูอยู่ชั้นไหน
ขวัญ : ชั้น4 ค่ะ
น้ายาม : หะ ห้องไหนลูก
ขวัญ : 1401 ค่ะ
น้ายาม : อ่ะๆ เดี๋ยวหนูรออยู่ข้างล่าง เดี๋ยวน้าขึ้นไปดูให้ อย่าเพิ่งโทรแจ้งตำรวจนะหนูเผื่อเป็นสัตว์หรือตัวอะไรก็ได้
ขวัญ : ค่ะๆ
ผ่านไป 10 นาที
น้ายาม : หนู ไม่มีอะไรเรยนะลูก แผ่นผนังก็ปกติดีนิด ไม่เห็นมีอะไรที่ว่าเรย
ขวัญ : อะไรคะน้า หนูเห็นจริงๆค่ะ แล้วเนี่ย หนูเห็นมาตั้งแต่วันที่ย้ายเข้าค่ะ
น้ายาม : หื้มม น้าขึ้นไปดูแล้วไม่มีเรยลูก ตาฝาดหรือเปล่าหนู
ขวัญ : หนูไม่ได้ตาฝาดจริงๆค่ะ หนูเห็นมา 2 ครั้งแล้ว มันจะเป็นอะไรไปได้คะ หรือที่ห้องนั้นมีอะไรหรือเปล่า
น้ายาม : ไม่มีหรอกลูก น้าอยู่มา 5-6 ปี ไม่มีอะไรเรยนะ ย้ายเข้าแล้วไหว้เจ้าที่เจ้าทางยังหนู
ขวัญ : เอ่อ…. ยังเรยค่ะ
น้ายาม : น่านนน ว่าแล้วตั๊วว (อุทานเป็นสำเนียงอีสาน) เพิ่นคงสิมาเตือนไห่ไปไหว้ขออนุญาติอาศัยตั๊วลูก
ขวัญ : อะอ่อ ค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้หนูไปซื้อดอกไม้มาไหว้แต่เช้าค่ะ
น้ายาม : นั่น ศาลเจ้าที่อยู่ข้างๆที่จอดรถเด้อหนู
ขวัญ : ค่ะๆ ขอบคุณนะคะ
น้ายาม : ไปๆ ขึ้นห้องไปนอนได้แล้ว บ่มีหยังดอก อย่าคึดหลาย
ขวัญค่อยๆเดินขึ้นไปบนห้องชั้น 4
เสียงของลูกบิดค่อยๆบิดเปิดทีละนิด ขวัญค่อยๆสอดสายตาไปในห้องและผนังห้องนั้น กลับไม่พบรอยของผนังที่แตกออกมา ตะตะแต่ว่า…มีร่องรอยกลิ่นธูปนิดๆบางๆภายในห้อง ขวัญจึงค่อยๆดมตามกลิ่นไปแต่ก็เดินตามดมไม่สุดเพราะกลิ่นมันบางมากๆ แต่ขวัญก็พยายามไม่คิดอะไรมัวโฟกัสกัสแต่เรื่องผนังห้อง ขวัญคิดว่าหรือว่าเจ้าที่เจ้าทางที่นี่เขามาเตือนให้จุดไหว้ขอมาอนุญาตอาศัย ขวัญเรยตื่นมาค่อยไปหาซื้อดอกไม้ธูปเทียนมาไหว้เจ้าที่ ขวัญเรยปิดคอมปิดไฟนอนงานเงินไม่ตัดแล้วเพราะเพลียมากๆ
เช้าวันอาทิตย์ขวัญรีบตื่นอาบน้ำออกไปหาซื้อดอกไม้ธูปเทียนมาไหว้เจ้าที่ ระหว่างเดินเข้าหอพักขวัญเห็นป้าเจ้าของหอพักเลยรีบวิ่งไปหาแก
ขวัญ : คุณป้าคะ เมื่อคืนคุณป้าไม่อยู่เหรอคะ พอดีหนูลงมาเคาะห้องนิติค่ะ ไม่เห็นคุณป้าออกมา
ป้า : ป้าไปทำธุระมาลูก เพิ่งกลับมาช่วงตี 5-6โมง เองลูก หนูมีอะไรหรือเปล่าจ๊ะ?
ขวัญ : อ่อเมื่อคืนหนูเห็นมีอะไรไม่รู้คล้ายๆนิ้วคนแหย่ออกมาจากผนังห้องค่ะ แล้วเศษผนังที่แตกกร่อนๆออกมาก็หล่นบนพื้น หนูเจอแบบนี้มา2ครั้งแล้วค่ะ แต่พอน้ายามขึ้นไปดูให้น้ายามบอกไม่มีอะไรเรยค่ะ น้ายามบอกน่าจะเป็นเจ้าที่มาเตือนให้หนูไปไหว้ขออนุญาตเข้าอาศัยค่ะ
ป้า : อ่อ อย่าคิดมากลูก น่าจะเป็นเจ้าที่เจ้าทางที่หอพักนี่แหละนะมาเตือน อ้อนี่หนูไปซื้อดอกไม้มาไหว้เหรอลูก อ่ะๆ ไปไหว้สิลูก ทางนั้นน่ะ (ป้าบอกพร้อมชี้ไปทางด้านข้างหอใกล้ๆที่จอดรถ)
ขวัญ : ค่ะๆ เดี๋ยวหนู ไปไหว้ก่อนนะคะ
หนูชื่อ….. นามสกุล ….. นะคะ ขออนุญาตเจ้าที่เจ้าทางที่นี่มาขออาศัยอยู่ที่หอพัก….นะคะ อะไรที่หนูพลาดหรือทำอะไรที่บ่งบอกว่าไม่เคารพหนูขอโทษนะคะ อย่ามาหลอกหลอนหนูนะคะเจ้าที่ สาธุ