![[อ่านฟรี]IRA&The six gem ไอร่ากับอัญมณีทั้งหก โดย Mi&Mi @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์](https://dur8fz7tiz12s.cloudfront.net/books-01JAQTSX7N5RN04RNBFTN7TG5S/cover/01JAQTSX7N5RN04RNBFTN7TG5S-1729791575222 "[อ่านฟรี]IRA&The six gem ไอร่ากับอัญมณีทั้งหก โดย Mi&Mi @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์")
เด็กสาวผู้เป็นความหวัง มีเพียงเธอที่จะสังหารจักรพรรดิปีศาจทรราชผู้ชั่วร้ายลงได้ ทว่าด้วยพลังอำนาจที่ยังไม่เพียงพอเธอจึงถูกผนึกเพื่อบ่มเพาะพลังอยู่หลายพันปี ณ ตอนนี้ได้เวลาแล้วที่เธอจะได้ลืมตาตื่น!
ผู้แต่ง
Mi&Miเรื่องย่อ
เด็กสาวผู้เป็นความหวัง มีเพียงเธอที่จะสังหารจักรพรรดิปีศาจทรราชผู้ชั่วร้ายลงได้ ทว่าด้วยพลังอำนาจที่ยังไม่เพียงพอเธอจึงถูกผนึกเพื่อบ่มเพาะพลังอยู่หลายพันปี ณ ตอนนี้ได้เวลาแล้วที่เธอจะได้ลืมตาตื่น!
แฟนตาซี,ชาย-หญิง,ยุคกลาง,รั้วโรงเรียน,สงคราม,รัก,เอลฟ์,ปีศาจ,เทพ ,สงคราม,โรมานซ์แฟนตาซี,โรงเรียน,โรงเรียนเวทมนตร์,ผจญภัย,แฟนตาซี,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
[อ่านฟรี]IRA&The six gem ไอร่ากับอัญมณีทั้งหก
เด็กสาวผู้เป็นความหวัง มีเพียงเธอที่จะสังหารจักรพรรดิปีศาจทรราชผู้ชั่วร้ายลงได้ ทว่าด้วยพลังอำนาจที่ยังไม่เพียงพอเธอจึงถูกผนึกเพื่อบ่มเพาะพลังอยู่หลายพันปี ณ ตอนนี้ได้เวลาแล้วที่เธอจะได้ลืมตาตื่น!
บทที่10
งานเลี้ยง
หลังจากไอร่ากลับมาที่คฤหาสน์อาควินล่าก็ผ่านมาสองวันแล้ว ทุกอย่างดําสงบสุขดียกเว้นก็แต่งานเลี้ยงกำลังจะเริ่มในเย็นวันนี้ซึ่งดยุคเซนได้เตรียมไว้ให้กับไอร่าเพื่อต้อนรับการกลับมาของเธอ
แม้ไอร่าจะบอกไปแล้วว่าไม่ต้องการการต้อนรับที่ยิ่งใหญ่อะไร เธอแค่อยากกลับมาอยู่บ้านอย่างเงียบ ๆ เท่านั้น แต่เพราะมันเป็นวันเกิดของเธอพอดีด้วยสุดท้ายเลยต้องขำยอมให้จัดงานวันเกิด
เพราะในโลกนี้จะทำการจัดงานวันเกิดให้กับคน ๆ หนึ่งเพียงสามครั้งเท่านั้น หนึ่งก็คือเมื่ออายุครบหนึ่งปีเพื่อยินดีกับการลืมดูโลกของเด็กคนหนึ่งและยินดีที่ผ่านช่วงที่อ่อนแอที่สุดในชีวิตมาได้ สองตอนอายุครบสิบปีเพื่อเฉลิมฉลองว่าได้พ้นสู่วัยเด็กมาแล้ว และสามคือเมื่ออายุได้ยี่สิบปีซึ่งเป็นช่วงอายุที่แสดงออกถึงการออกเรือนได้นั่นเอง
เพราะเช่นนั้นแล้ววันเกิดครบอายุสิบปีในครั้งมันจึงสำคัญก็ว่าครั้งอื่นเซนจึงตั้งใจเตรียมงานอย่างเต็มที่นั่นเอง
ชุดเดรสสีสวยที่ประดับประดาด้วยลูกไม้และอัญมณีดูสวยงามตระการตาเมื่อไอร่าได้สวมมันก็ยิ้มส่งให้ใบหน้างดงามนั้นดูดีมากขึ้นไปอีก ทว่าเธอกลับมองว่าเป็นชุดหนักและน่ารำคาญแม้จะดูสวยจริง ๆ ก็ตามแต่ก็ไม่อยากใส่อีกเป็นครั้งที่สอง
“สวยมากเลยค่ะคุณหนู”
คาร่าเอ่ยอย่างชื่นชมขณะที่ช่วยจัดระเบียบของชุดและผมให้กับเจ้านายของเธออย่างใกล้ชิด
“ขอบใจจ้ะ”
ไอร่มเอ่ยตอบกับเด็กหญิงข้างกาย
ก็เธอโดนลากมาแต่งองค์ทรงเครื่องตั้งแต่เช้าตรู่จนตอนนี้งานเลี้ยงจะเริ่มอยู่แล้วเพิ่งจะเสร็จ ถ้ายังออกมาไม่สวยอีกก็ไม่รู้จะว่าอย่างไรแล้ว
เมื่อเตรียมตัวพร้อมแล้วเด็กสาวผู้เป็นตัวเด่นของงานจึงเดินลงไปยังห้องโถงของคฤหาสน์เพื่อเข้าร่วมงานเลี้ยงที่ได้จัดขึ้นอย่างยิ่งใหญ่เพื่อเธอ
“วันนี้ลูกสวยมากเลยนะ”
ดยุคเซนที่เห็นไอร่าเดินลงมาเอ่ยชื่นชมทันทีด้วยรอยยิ้มอบอุ่นแน่นอนว่าไอร่าคาดการณ์ไว้อยู่แล้วว่ายังไงก็ต้องถูกดยุคเอ่ยปากชมอย่างแน่นอนจึงโค้งรับคำชมอย่างง่าย ๆ
“ไปเต้นรำเปิดงานซะหน่อยสิ ทุกคนที่นี่กำลังรอดูลูกอยู่นะ”
ถึงจะอย่างเอ่ยปฏิเสธทว่าด้วยความที่เป็นตัวเด่นของงานในวันนี้จะไม่เต้นรำเลยสักเพลงก็ดูจะไม่ใช่เรื่องดี อย่างน้อยไอร่าจึงคิดว่าควรเต้นรำสักหนึ่งเพลงแล้วอยู่ในงานสักครู่พอไม่ให้น่าเกลียดจึงค่อยขอตัวไปพักผ่อนก็น่าจะดีกว่า
เด็กหญิงจึงหันไปหาผู้เป็นพ่อแล้วพยักหน้าให้เป็นสัญญาณว่าเธอจะเต้นรำเปิดงานกับดยุคหนุ่ม
ทารกตัวน้อยในวันนั้นเติบโตมาจนสามารถมาเต้นรำกับเขาได้แล้วหลังจากที่ได้คอยเลี้ยงดูมาตั้งแต่เล็ก แต่เมื่อต้องห่างกันไปเพียงไม่กี่ปีเด็กน้อยก็กลับโตขึ้นจนกลับเป็นเลดี้ที่สวยสง่าเสียแล้ว
ไอร่าเต้นรำได้อย่างสวยงาม ทั้งอ่อนช้อย พลิ้วไหวจนแม้แต่คู่เต้นรำอย่างเซนยังแปลกใจ นั่นก็เพราะตลอดเวลาสามปีที่เด็กน้อยคนนั้นหายไปเธอไม่ได้ว่างเลยสักวัน
วิชาการต่าง ๆ มารยาท เวทมนตร์และการต่อสู้ตลอดสามปีที่ผ่านมาเธอต้องเรียนรู้ทุกอย่างจากเคนโนช่าแม่ของเธออยู่ตลอดกับแค่การเต้นรำง่าย ๆ นั้นนับว่าสบายมาก
เมื่อการเต้นรำเพลงแรกจบลงเสียงปรบมือก็ดังไปทั่วทั้งห้องโถงจัดงานพร้อมกับคำชื่นชมจากหมู่ขุนนางทั้งหลายว่าดยุคเซนนั้นเลี้ยงดูลูกสาวของเขามาได้ดีแค่ไหน
และเสียงปรบมือนั้นก็เงียบลงเหลือเพียงผู้สูงศักดิ์หนึ่งคนเท่านั้นที่ยังปรบมือทิ้งท้ายคล้ายเป็นสัญญาณให้เปิดทางให้กับเขาซึ่งเดินเข้ามาหาดาวเด่นของงานพร้อมกับเด็กชายที่เหมือนเค้าราวกับราชาในวัยเยาว์ที่ยืนอยู่ข้างกาย
“ถวายบังคมเพคะ”
“ถวายบังคมพะยะค่ะ”
สองพ่อลูกเอ่ยทักทายองค์ราชาแหล่งอาณาจักรทันทีที่พบหน้า เส้นผมสีแดงสะดุดตานั้นทำให้ไอร่าจำคน ๆ นี้ได้ไม่ลืม
“ยินดีกับเธอด้วย ในที่สุดก็อายุครบสิบปีแล้วนะ”
“ขอบพระทัยเพคะฝ่าบาท”
“ไม่คิดเปลี่ยนใจจริง ๆ หรอ? ถ้าเป็นตอนนี้จะล้มเลิกสัญญาก็ยังทันนะ”
ไอเดนเอ่ยกับไอร่าหวังว่าเธอจะคิดเปลี่ยนใจทว่าสิ่งที่ได้มีเพียงความเงียบตอบกบับมาเท่านั้น องค์ราชาที่เห็นเช่นนั้นจึงได้แต่นึกถอดใจ
“เอาเถอะ ถ้าเช่นนั้นเราขอเป็นการเต้นรำเพลงที่สองของเจ้ากับลูกชายของเราแทนได้ไหม? อย่างน้อยถึงจะไม่ได้เป็นคู่ครองกันก็อยากให้สานสัมพันธ์ไมตรีกันไว้เหมือนเรากับดยุคไง”
“ถ้าแค่เท่านั้นก็ได้เพคะ”
เมื่อได้คำตอบเช่นนั้นเด็กชายผมสีเปลวเพลิงก็เดินเข้ามาผ่ายมือให้หมายจะรับมือบางของเลดี้ตรงหน้าเพื่อพาไปเต้นรำด้วยกัน
และทันทีที่ไอร่าวางมือลงองค์ราชาก็สั่งให้เหบ่านักดนตรีเล่นเพลงที่สองต่อทันทีราวกับเป็นเจ้าของงานเลี้ยงเสียอย่างนั้น
“ผมชื่อคลออิส รีเชฟ ขอทราบชื่อเธอได้ไหมครับ?”
“ไอร่า อาควินล่าเพคะ”
คลออิสเอ่ยแนะนำตัวเองขณะที่เพลงเริ่มบรรเลงทำให้ไอร่าต้องตอบกลับอย่างหาทางเลี่ยงไม่ได้ ไม่รู้เพราะเหตุใดทั้งที่ตัวเธอก็เพิ่งจะเคยเจอกับคน ๆ นี้เป็นครั้งแรกแต่กบับรู้สึกไม่ถูกชะตาอย่างแปลกประหลาด
“งั้นเรียกว่าไอร่าละกันนะครับ”
“ไม่ได้เพคะ”
เลดี้เอ่ยขึ้นด้วยอารมณ์ขุ่นมัวเมื่อคู่สนทนาเริ่มเรียกชื่อเธอคั้งแต่ครั้งแรกที่เจอหน้ากันอย่างที่ไม่มีการขออนุญาตใด ๆ
องค์รัชทายาทแอบหน้าเสียไปเล็กน้อยเมื่อเจอการปฏิเสธแบบไม่คาดคิดแต่ก็ไม่คิดจะเอ่ยต่อว่าคู่เต้นรำของตัวเองแต่อย่างใด
“ทำไมถึงเรียกทำข้อตกลงแบบนั้นหรอครับ?”
คลออิสกล่าวขึ้นขณะที่การสนทนาดูจะเงียบไปนานจนน่าอึดอัดราวกับจะพยายามหาเรื่องให้คู่เต้นรำของเขาเปล่งเสียงออกมาให้มากขึ้นบ้าง
“นั่นไม่ใช่ข้อตกลงอะไรเลยเพคะ เป็นหน้าที่ที่ยังไงหม่อมฉันก็ทำในสักวันอยู่แล้ว แค่เร่งเวลาเข้ามาเท่านั้น”
ไอร่าเอ่ยตอบตามที่ใจคิด เพราะถึงอย่างไรเธอก็ตั้งใจจะเป็นดัชเชสคนต่อไปอยู่แล้ว สิ่งนั้นที่จำเป็นต้องทำเมื่อเป็นดัชเชสจะได้ทำก่อนรับตำแหน่งหรือหลังรับตำแหน่งก็ไม่ต่างกันนักในสายตาเธอ
“สิ่งนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ ที่แค่อยากจะทำก็ทำได้เลยนะครับ”
“แต่หม่อมฉันทำได้ค่ะ”
ไอร่าเอ่ยอย่างมั่นใจ จนคลออิสยอมแพ้ที่จะไถ่ถามสิ่งใดต่อ
และทันทีที่เพลงที่สองจบลงเด็กหญิงดาวเด่นของงานก็ขอปลีกตัวออกไปพักผ่อนทันที
เมื่อกลับมาที่ห้องของเธอก็พบว่าบรรดาของขวัญมากมายจากเหล่าขุนนางน้อยใหญ่นั้นได้ถูกยกขึ้นมาไว้ที่ห้องของเธอแล้ว
เลดี้แห่งตระกูลดยุคมองกองของขวัญนั่นด้วยความเหนื่อยใจก่อนจะสะดุดตาเข้ากับบางสิ่งในบรรดาของขวัญมากมายเธอจึงเดินเข้าไปดูและอ่านโน๊ตที่วางไว้คู่กัน
‘ถ้าคุณเลือกเส้นทางนั้นก็นำมันไปใช้น่ะครับ
ด้วยความห่วงใย
จากคลออิส รีเชฟ’
สิ่งนั้นก็คือสร้อยคอสีเงินที่มีจี้เป็นอัญมณีสีประหลาดตาคล้ายกับเป็นอัญมณีเวท เธอจ้องมองก่อนจะยิ้มอย่างพอใจเพราะแม้จะไม่ได้เขียนสรรพคุณของสร้อยมาด้วยแต่เธอก็รู้ได้เป็นอย่างดีว่ามันเอาไว้ใช้ทำอะไร
“ให้ของมีประโยชน์ดีเหมือนกันนะ”