สิ่งที่คิดบ่อยครั้งก็ไม่เป็นดังหวังสิ่งที่ปรารถนาบ่อยครั้งที่เกินจะเอื้อมถึงมันจะดีแค่ไหนหากเราได้ทุกสิ่งตามที่ใจต้องการ
ดราม่า,ชาย-ชาย,เกาหลี,ดาร์ค,รัก,กักขัง,Nc18+,Mpreg,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
คิมพยอลดันใช้ชีวิตในการเป็นสต็อคเกอร์ของอีแทฮยองอยู่อย่างนั้นจนขึ้นปี3 เขายังแอบถ่ายรูป เก็บขยะของอีแทฮยองอยู่เช่นนั้นเป็นกิจวัตรประจำวัน และทุกๆครั้งที่กลิ่นฟีโรโมนบนเสื้อผ้าจางหายเขามักจะแอบขโมยเสื้อผ้าข้าวของที่ปนเปื้อนฟีโรโมนของอัลฟ่าที่ตนตามติดมาไว้ใช้สำเร็จความใคร่ โอเมก้าที่น่าสงสารถลำลึกไปไกลจนกู่ไม่กลับ
เขาผูกพันธะทางอ้อมกับอีแทฮยองคิดว่าอีกฝ่ายคืออัลฟ่าของตนไปเสียแล้ว จากเมื่อก่อนที่มักตามถ่ายในรั้วมหาวิทยาลัย ทุกวันนี้กลับกลายเป็นตามถ่ายภาพทุกที่ที่เขาตามทัน นั่นทำให้เขาเริ่มพบว่ามีอัลฟ่า เบต้า และโอเมก้า ที่มีโอกาสติดต่อส่วนตัวทั้งๆที่ไม่ใช่ญาติหรือเพื่อนแต่อย่างใด เจ้าสต็อกเกอร์โอเมก้าหลงผิดที่คิดว่าอีแทฮยองเป็นอัลฟ่าของตนมีหรือจะยอมเมื่อความต้องการความหึงหวงเข้าครอบงำ คิมพยอลดันเริ่มดักทำร้ายผู้คนที่คล้ายจะก้าวข้ามความสัมพันธ์เป็นคนรักของรุ่นพี่อีแทฮยอง
อีแทยัง พาอัลฟ่าหนุ่มที่มีรสนิยมคล้ายกันมาเล่นสนุกที่เพ้นท์เฮ้า หลายต่อหลายครั้ง คิมพยอลดันที่ตามมาแอบถ่ายภาพ ก็ได้แต่สงสัยว่าพวกเขาทำอะไรกันด้านใน จนวันนึงขณะที่อีแทฮยองออกมายืนจิบไวน์ริมระเบียง ให้พยอลดันได้เก็บภาพเขาในชุดคลุมอาบน้ำสุดสมาร์ท อยู่ๆอัลฟ่าหนุ่มที่มักเข้าออกสถานที่นี้บ่อยๆก็ออกมาในสภาพนุ่งผ้าขนหนูสั้นปิดช่วงล่างเพียงผืนเดียว เมื่อพยอลดันซูมกล้องเข้าไปดูใกล้ๆ ก็โกธรจนตาแดง
เมื่อเรือนร่างที่เปลือยเปล่านั้นเต็มไปด้วยรอยจ้ำแดงราวกับว่าได้ความรักอันเต็มเปี่ยมจากผู้กระทำ และเมื่อยิ่งเห็นว่าทั้งอัลฟ่าทั้ง2ยืนจูบกันอย่างดูดดื่มที่ริมระเบียง ก่อนจะบรรเลงรักกันริมระเบียงโดยไม่แคร์สายตาใคร คนที่ได้แต่ยืนดูใช้เล็บมือดันกันจนเลือดชิป กัดฟันกรอดอย่างเหลืออด และเมื่อยิ่งเห็นฝ่ายที่โดนกระทำทำท่าคล้ายกับว่ากำลังร้องครางอย่างเร้าอารมณ์ ยิ่งทำให้พยอลดันโกรธเป็นฟืนเป็นไฟที่ตรงนั้นมันควรเป็นของเขาไม่ใช่ของใครอื่น
เมื่อเสร็จกิจอัลฟ่าหนุ่มก็เดินทางกลับบ้านแต่เขามักรู้สึกคล้ายว่ามีใครกำลังเดินตามเขาอยู่ และเมื่อเล่าให้สองพี่น้องฝาแฝดที่มีความสัมพันธ์กับตนฟัง พวกเขากลับบอกว่าตนนั้นคิดมากไป พอเขาเริ่มลดการระวังตัวลงเพราะเมาเหล้า ก็กลายเป็นว่าทุกอย่างนั้นเกินจะแก้ไข อัลฟ่าผู้โชคร้าย ถูกใครบางคนถีบจนล้มลงไปกลางถนนก่อนถูกรถชนบาดเจ็บสาหัส และทางตำรวจก็วินิจฉัยว่าเป็นอุบัติเหตุเพราะตัวผู้ประสบเหตุนั้นเมาสุราแล้วล้มลงไปกลางถนนจนถูกรถชน พออาการดีขึ้น ชายหนุ่มไปอาละวาดใส่คู่แฝดแล้วขอตัดขาด เมื่อคู่ขาของพวกตนหายไปติดต่อไม่ได้
อีแทฮยองและอีแทยังก็คิดว่าเป็นเพราะอีกฝ่ายเบื่อที่จะเล่นกับตน จึงไปหาคู่นอนใหม่ครั้งนี้พวกเขาได้เบต้าหนุ่มน้อยน่ารักนามว่าแจมิน เขาเป็นชายหนุ่มที่ไม่ประสีประสาจึงเป็นที่ถูกใจของฝาแฝดอัลฟ่าเป็นอย่างมาก เมื่อถึงเวลาอีแทฮยองก็ค่อยๆทำอย่างค่อยเป็นค่อยไป ทั้งรูปร่างหน้าตาผิวสัมผัสหรือเสียงร้องล้วนน่ารักไปหมด ทุกการกระทำของอีแทฮยองและอีแทยังแม้ไม่ได้รุนแรงมาก แต่คนใต้ร่างของพวกเขานั้นกลับมีน้ำตาเล็ดออกมาอยู่ตลอดคล้ายจะแตกหักได้ทุกเวลา อีกทั้งยังเชื่อฟังว่านอนสอนง่ายสั่งให้ทำอะไรก็ทำยิ่งทำให้ทั้งคู่ถูกใจเบต้าตรงหน้าเป็นอย่างมาก เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้นลง พวกเขาวาดหวังว่าจะได้มีครั้งต่อไปกับคนคนนี้ แต่แล้วก็เกิดเรื่องน่าตกใจขึ้น เมื่อแจมินเบต้าตัวน้อยออกไปยังไม่พ้นซอกตึก กลับถูกดักทำร้ายตบตีโดนด่าว่าร้ายว่าเป็นคนเเพศยาแย่งคู่คนอื่น เขาโดนทำร้ายร่างกายอย่างหนักจนต้องไปแจ้งความ ตำรวจกลับให้แค่ลงบันทึกว่าเป็นเรื่องของการหึงหวง
เมื่ออีแทยังติดต่อมาหาอีกครั้ง ก็โดนปฏิเสธและโดนไล่ให้ไปดูแลคู่ตัวเองให้ดี อีแทยังเลยให้อีแทฮยองติดต่อไปแทน เบต้าผู้โชคร้ายจึงเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้ฟัง เมื่อได้ยินดังนั้นอีแทยังและอีแทฮยองก็เร่งหาหลักฐานพบเพียงร่างนึงสวมฮู้ดดำเดินตามแจมินไป พวกเขาพยายามตามหาสารพัดวิธีก็ยังไม่รู้ว่าเป็นฝีมือใครเรื่องก็จบไปทั้งอย่างนั้น หาตัวคนทำไม่ได้เหล่าคู่นอนทั้งหลายก็พากันถอยหนีเมื่อประสบพบเจอกับเหตุอันตราย จากคนที่ไม่สามารถระบุตัวตนได้
จนในวันรับน้องใหม่ของมหาลัยปีนี้ ทุกคนก็ล้วนสนุกสนานกับกิจกรรมต่าง ก็ปรากฏดาวดวงใหม่ที่เรียกได้ว่าเป็นจุดรวมสายตาผู้คนให้ต้องจดจ้องกับออร่าที่เปล่งประกาย
โดซองฮี โอเมก้าชายน้องใหม่ของคณะนิเทศศิลป์ ด้วยความเป็นโอเมก้า แม้จะเป็นผู้ชายก็สวยหยาดเยิ้มสะกดทุกสายตาแม้แต่อีแทฮยองก็ไม่อาจจะละสายตาได้ เมื่อโดซองฮีเลือกชมรมดนตรีเขาก็ยิ่งมีโอกาสได้ทำความรู้จักกับรุ่นพี่อีแทฮยองมากขึ้น ทำให้มักปรากฏภาพโดซองฮี ไปไหนมาไหนในมหาวิทยาลัยกับอีแทฮยอง และอีแทยังอยู่เสมอ และยิ่งคำพูดของผู้คนรอบข้างที่มักชมว่าโดซองฮีนั้นเหมาะสมกับอีแทฮยอง ยิ่งทำให้คนที่ทำได้แค่แอบมองอยู่ภายในฝูงคนอย่างคิมพยอลดันนั้นต้องกำหมัดกัดฟันและรู้สึกเคืองแค้นภายในใจ ที่เห็นอีกฝ่ายยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เคียงคู่กับคนที่ใจของเขาใฝ่ฝัน
ที่ตรงนั้นมันเป็นของฉัน เสียงความคิดคนที่เดือดดาลจนน้ำตาคลอกัดริมฝีปากแน่นจดจ้องคนสองคนที่ดูเหมาะสมกันราวกับสวรรค์สร้าง
วันนึงขณะที่โดซองฮีเดินผ่านตึกอาคาร ก็มีน้ำสกปรกราดรดลงมาจากด้านบนจนทำให้ตัวเปียกปอนไปทั้งตัวสร้างความตกใจให้แก่คนที่เปียกปอนและผู้คนโดยรอบเป็นอย่างมาก คนที่ถือถังเปล่ายิ้มเยาะด้วยความซะใจกับความสำเร็จของตนแล้วเดินจากไป แม้จะพยายามหาตัวคนก่อเหตุก็ไม่มีใครสามารถหาตัวคนทำได้
เมื่อผ่านไปสักพักวันนึงขณะที่ซ้อมดนตรีเสร็จ โดซองฮีก็ดื่มน้ำชาในกระติ๊กน้ำร้อนที่ตนเตรียมมาจากบ้าน แต่ดื่มไปไม่เท่าไหร่อยู่ๆก็มีอาการกระส่ายกระสับควบคุมฟีโรโมนไม่ได้ เกิดอาการฮีตขึ้นมากระทันหัน ทำให้เหล่าอัลฟ่าใกล้เคียงเกิดอาการรัทตาม เหล่าเบต้าโอเมก้าเเละอัลฟ่าที่ฉีดยาระงับอาการของตนทันก็รีบพาโดซองฮีส่งโรงพยาบาล ผลปรากฏว่าโดซองฮีโดนวางยากระตุ้นอาการฮีต กลายเป็นเรื่องราวใหญ่โตในรั้วมหาวิทยาลัย แต่ก็ไม่มีใครหาตัวคนทำได้อีกเช่นเคย
เมื่อหายดีและกลับมาเรียนตามปกติ โดซองฮีที่เหมือนจะยังไม่รู้ตัวว่าต้องเลิกยุ่งกับอัลฟ่าตระกูลอี ก็ยังคงติดต่อและพูดคุยกับอีแทฮยองตามปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น โอเมก้าผู้โดดเด่นใช้ชีวิตอย่างปกติได้เพียงนิด สิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น ระหว่างที่โดนซองฮีเดินลงบันไดของอาคารเรียนแล้วสวนทางกับคนๆนึง อยู่ๆก็เกิดแรงผลักจากด้านหลัง
อ๊า!!! คนโดนผลักร้องด้วยความตกใจร่างของโดซองฮีพุ่งลงกระแทกพนังอย่างแรงจนหัวแตกและเลือดออก ก่อนที่สติจะดับลง โอเมก้าผู้โชคร้ายเห็นคนที่พึ่งเดินสวนกับตนไป ยืนมองตนและฉีกยิ้มกว้างบนบันได แม้ภาพตรงหน้าจะเลือนลาง แต่รอยยิ้มนั้นเด่นชัดกว่าสิ่งใด เมื่อเห็นว่าศัตรูหัวใจของตนแน่นิ่งไป คิมพยอลดันไม่แม้แต่ที่คิดจะช่วย เพราะทุกส่งที่เกิดขึ้นล้วนเป็นฝีมือของเขาแต่แรก ที่เอาเศษขยะเศษอาหารผสมน้ำไปดักสาด แอบเอายากระตุ้นอาการฮีตไปใส่ในกระติกตอนที่โดซองฮีกำลังตั้งใจซ้อมดนตรี คิมพยอลดันไม่เสียใจต่อการกระทำของตนแม้แต่น้อยเขาคิดเพียงแค่ อีแทฮยองคือคู่แห่งโชคชะตา อีแทฮยองเป็นอัลฟ่าของตน ใครที่คิดจะแย่งคิดจะแทนที่เขา เขาเองก็จะทำทุกอย่างให้อีกฝ่ายเอาอัลฟ่าของตนไปไม่ได้
ขณะที่คิมพยอลดันกำลังเรียนวิชาปฏิมากรรมปั้นดินแกะสลัก ก็มีเสียงรถพยาบาลวิ่งเขามาในมหาลัย เสียงผู้คนแตกตื่นฮือฮา ออกไปมุงดูว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อรู้ว่าโดซองฮีประสบอุบัติเหตุไม่ได้สติ ผู้คนต่างพาพูดกันไปต่างๆนาๆ
มีเพียงคิมพยอลดันที่สงบนิ่งบรรจงแกะสลักเรือนร่างบุรุษด้วยความตั้งใจดูงดงามสมจริงอย่างที่สุด
"...เจอช้ากว่าที่คิดแฮะ..." เขาบ่นพึมพำลอบยิ้มด้วยความซะใจเพราะเวลาที่เนินนานขนาดนี้คนที่โชคร้ายคนนั้นอาจจะไม่รอดก็ได้และเหมือนจะไม่ผิดจากที่คิมพยอลดันคาดการณ์เท่าไหร่นัก โดซองฮีหัวกระแทกผนังอย่างเเรงจนกะโหลกร้าว เสียเลือดมาก เลือดออกในสมองมีอาการสมองบวม ทำให้เกิดอาการโคม่า ทำเอาพ่อแม่พี่น้องของคนบนเตียงร้องไห้ปานจะขาดใจ
อีแทยัง และอีแทฮยองเองก็มาเยี่ยมและรู้สึกสงสารโดซองฮีเป็นอย่างมาก ลึกๆแล้วพวกเขาก็รู้สึกว่าการที่โอเมก้าให้ห้องผ่าตัดต้องมาเผชิญเรื่องราวเหล่านี้ก็อาจมีส่วนเกี่ยวข้องกับพวกเขาก็เป็นได้ ตำรวจทีมพิสูจน์หลักฐานมากมายเข้าออกมหาลัยเป็นว่าเล่นแต่ก็ไม่สามารถหาตัวผู้กระทำผิดได้ ทางมหาวิทยาลัยจึงเพิ่มมาตรการรักษาความปลอดภัยเพิ่มกล้องวงจรปิดแม่แต่ในมุมอับเล็กน้อย แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้พยอลดันรู้สึกกลัวแต่อย่างใดเขายังตามติดอีแทฮยอง และทำร้ายทุกคนที่พยายามข้ามเส้นที่เขาขีดไว้
"...รุ่นพี่แทฮยอง รุ่นพี่เป็นของผมคนเดียว อัลฟ่าของผม..."
คิมพยอลดันเหยียดยิ้มจนแก้มแทบปริพูดคุยและโอบกอดปติมากรรมที่ตนสร้างขึ้นโดยมีหุ่นของอีแทฮยองเป็นต้นแบบ เขาคลั่งรักจนไม่อาจจะถอดถอนความต้องการของตนจากความเพ้อฝันที่ไม่มีวันเป็นจริงนี้ได้และพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อที่จะได้เคียงคู่กับคนที่เขาถวิลหาทุกลมหายใจ
