"เปิดประตูมิติลับ! เผชิญหน้าดาร์คเอลฟ์กระหายเลือด! การต่อสู้ระหว่างผู้สร้างและผู้ถูกสร้าง ใครคือผู้รอด?"
แฟนตาซี,ผจญภัย,ไซไฟ,ชาย-หญิง,ไทย,พล็อตสร้างกระแส,แฟนตาซี,ระบบ,ระบบเกม,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เมื้อฉันได้รับระบบจากผู้สร้าง [จบ]"เปิดประตูมิติลับ! เผชิญหน้าดาร์คเอลฟ์กระหายเลือด! การต่อสู้ระหว่างผู้สร้างและผู้ถูกสร้าง ใครคือผู้รอด?"
เรื่องย่อ
เมื่อดาร์คเอลฟ์สังหารราชาแห่งความตายอย่างโหดเหี้ยม! ทิม, โรส และลุคส์ ต้องเผชิญหน้ากับความแค้นที่เกินหยั่งถึง! ดาร์คเอลฟ์หมายมั่นจะล้างบางโลกที่สร้างจากน้ำมือของ "บอล" ผู้ซึ่งเขาเชื่อว่าเป็นต้นเหตุแห่งหายนะ แต่แล้ว บอลกลับปรากฏตัวขึ้น! การต่อสู้ระหว่างผู้สร้างและผู้ถูกสร้าง ระเบิดขึ้นอย่างดุเดือดในรอยแยกมิติ! ดาบปะทะดาบ! ความลับดำมืดถูกเปิดเผย! ใครคือผู้ชักใยอยู่เบื้องหลัง? และทิมจะหยุดยั้งหายนะครั้งนี้ได้หรือไม่?
ภายในห้องทดลองที่มืดมิดและเต็มไปด้วยเครื่องมือวิทยาศาสตร์สุดล้ำ คนผิวสีฟ้าตัวสูงใหญ่ลุกขึ้นมาจากแท่นทดลองพร้อมกับส่งเสียงคำรามด้วยความโกรธแค้น "ทำไมข้าต้องมาแพ้ให้มนุษย์ต่ำต้อยนั่นด้วย! ข้าคือราชาแห่งเผ่าดาร์คเอลฟ์ ผู้ครองความมืดมิด!"
ขณะที่เขากำลังจะลุกขึ้นยืนเต็มตัว เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่งก็ดังขึ้นจากทางประตู "เกิดอะไรขึ้นครับ? ผมได้ยินเสียงดังมาจากในนี้" ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลเปิดประตูเข้ามาพร้อมกับไฟฉายส่องไปทั่วห้อง
"มันสร้างร่างแยกของตัวเองขึ้นเรื่อย ๆ จนเราตามไม่ทันเลยล่ะ" บอลกล่าว "ร่างแยกเหรอครับ?" ทิมถามกลับ
"ใช่แล้ว และการที่เราไปจัดการกับร่างแยก มันก็เหมือนกับการแก้ปัญหาที่ปลายเหตุ เราต้องไปจัดการที่ต้นเหตุให้ได้" บอลอธิบายต่อ "เจ้าดาร์คเอลฟ์ตัวนั้นมีร่างแยกกระจายอยู่หลายมิติ มันเหมือนกับมีตัวตนหลายตัวในโลกคู่ขนานน่ะ"
"มิติคู่ขนานเหรอครับ? ผมไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่" ทิมถาม
"ลองนึกถึงหนังหรือการ์ตูนที่ตัวละครสามารถเดินทางไปยังโลกคู่ขนานได้สิ ในแต่ละโลกก็จะมีตัวละครตัวเดียวกันแต่มีชีวิตที่แตกต่างกันออกไป มันก็เหมือนกับเรื่องของดาร์คเอลฟ์นั่นแหละ" บอลอธิบายง่าย ๆ "ในแต่ละมิติก็จะมีตัวแปรของนาย หรือของใครก็ตาม อยู่เป็นจำนวนมาก และเราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าตัวจริงอยู่ที่ไหน"
"แสงไฟฉายส่องกระทบเครื่องมือวิทยาศาสตร์สุดล้ำที่เรียงรายอยู่ทั่วห้องทดลองที่มืดมิด พนักงานรักษาความปลอดภัยเดินตรวจตราอย่างระมัดระวัง "คุณเป็นอะไรมั้ยครับ" เขาถามเสียงเบาๆ แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับใดๆ กลับมา นอกจากความเงียบสงัดที่น่ากลัว
ทันใดนั้นเอง เงาประหลาดก็ปรากฏขึ้นด้านหลังของเขา ดาร์คเอลฟ์ร่างสูงใหญ่ ใบหน้าซีดเผือด ดวงตาสีแดงก่ำจ้องมองเหยื่ออย่างเย็นชา ก่อนจะยกมือขึ้นมาแตะที่ท้ายทอยของชายหนุ่มเบาๆ ร่างของชายหนุ่มทรุดลงสู่พื้นหมดสติ
ดาร์คเอลฟ์ยิ้มเยาะ ก่อนจะกระซิบเบาๆ "ข้าในร่างนี้นั้นใจดีเกินกว่าจะฆ่าคนงั้นเหรอ" แล้วร่างของเขาก็สลายไปในอากาศ ทิ้งไว้เพียงความว่างเปล่า
ไม่ถึงวินาที ห้องทดลองก็สั่นสะเทือนอย่างรุนแรง เสียงระเบิดดังกึกก้องสะท้านไปทั่วบริเวณ อาคารสูงเสียดฟ้าที่เคยเต็มไปด้วยชีวิตชีวา กลายเป็นเศษซากปรักหักพังในพริบตา เหมือนถูกระเบิดนิวเคลียร์ถล่ม"
"“แต่ผมสงสัยว่าทำไมมันถึงอยากทำลายโลกของเรา” ทิมถามบอลด้วยความสงสัย
“นั่นเป็นคำถามที่น่าสนใจ” บอลตอบ “ความจริงแล้ว ผมเป็นคนสร้างมันขึ้นมาด้วยความผิดพลาดในการออกแบบรหัสพันธุกรรม ทำให้มันมีพลังที่เหนือกว่าสิ่งมีชีวิตอื่นๆ และมีความปรารถนาที่จะครองโลก”
“แล้วทำไมคุณไม่แก้ไขหรือทำลายมันไปล่ะ?” ทิมถามต่อ
“ถ้ามันง่ายอย่างนั้น ผมคงทำไปแล้ว” บอลตอบ “แต่การทำลายดาร์คเอลฟ์อาจทำให้เกิดความไม่สมดุลในจักรวาลได้ และอาจนำมาซึ่งหายนะที่ใหญ่กว่าเดิม การฆ่ามันทีละตัวก็ไม่ใช่ทางออกที่ดีที่สุด เราควรหาทางเจรจา หรือหาทางหยุดยั้งมันโดยไม่ต้องฆ่า”
“คุณหมายความว่ายังไง?” ทิมถาม
“แทนที่จะคิดถึงแต่การทำลาย เราควรหาทางแก้ไขปัญหาที่ต้นเหตุ” บอลอธิบาย “การที่เราพยายามจะฆ่ามัน ก็เหมือนกับการปิดกั้นทางออกของปัญหา เราควรเปิดใจรับฟังและหาทางออกที่ยั่งยืนมากกว่า”"
to be continued....