"เปิดประตูมิติลับ! เผชิญหน้าดาร์คเอลฟ์กระหายเลือด! การต่อสู้ระหว่างผู้สร้างและผู้ถูกสร้าง ใครคือผู้รอด?"
แฟนตาซี,ผจญภัย,ไซไฟ,ชาย-หญิง,ไทย,พล็อตสร้างกระแส,แฟนตาซี,ระบบ,ระบบเกม,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เมื้อฉันได้รับระบบจากผู้สร้าง [2] ภาคการกำเนิดใหม่"เปิดประตูมิติลับ! เผชิญหน้าดาร์คเอลฟ์กระหายเลือด! การต่อสู้ระหว่างผู้สร้างและผู้ถูกสร้าง ใครคือผู้รอด?"
เรื่องย่อ
ในโลกที่ความตายเป็นเรื่องธรรมดา การสังหารราชาแห่งความตายกลับกลายเป็นจุดเริ่มต้นของหายนะครั้งใหญ่ ดาร์คเอลฟ์ผู้โกรธแค้นได้ก่อการสังหารโหดเหี้ยมนี้ขึ้น ด้วยความเชื่อมั่นว่าราชาแห่งความตายเป็นต้นเหตุของความทุกข์ทรมานทั้งหมดที่เขาและเผ่าพันธุ์ของเขาต้องเผชิญ
ทิม, โรส และลุคส์ สามวีรบุรุษผู้มีอดีตที่ซับซ้อน ต้องเข้ามาพัวพันกับเหตุการณ์นี้ พวกเขาถูกตามล่าโดยดาร์คเอลฟ์ที่ต้องการล้างบางโลกใบนี้ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง บอล ผู้สร้างโลกที่ดาร์คเอลฟ์เชื่อว่าเป็นต้นเหตุของหายนะทุกอย่าง
เมื่อบอลปรากฏตัวขึ้น การต่อสู้ระหว่างผู้สร้างและผู้ถูกสร้างก็ปะทุขึ้นอย่างรุนแรง ณ รอยแยกมิติที่เปิดออก พวกเขาต้องเผชิญหน้ากับความจริงที่ซ่อนเร้นและความลับดำมืดที่ถูกปกปิดมานาน
ความเงียบแผ่ปกคลุมไปทั่วบริเวณราวกับผืนผ้าหนา ทิม วิว โรส ปิง ลุสค์ และไค ต่างจ้องมองกันและกันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดกลัว หมอกหนาทึบคืบคลานเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ทิมเอ่ยปากขึ้นเสียงสั่น "สถานการณ์นี้มันไม่ธรรมดาแล้วนะ เราต้องเผชิญหน้ากับอะไรกันแน่"
คำพูดของทิมยังไม่ทันจะเลือนหายไป ลุสค์และไคก็ถูกแรงกระแทกอย่างรุนแรงจนกระเด็นออกไป ทิมร้องลั่น "เกิดอะไรขึ้นเนี่ย!" เขาหันซ้ายหันขวาด้วยความตกใจ ทันใดนั้น เสียงแหบแห้งที่ฟังดูน่าขนลุกก็ดังขึ้น "เกิดอะไรขึ้นงั้นเหรอ?" ทุกคนผวาตกใจเมื่อได้ยินเสียงนั้น ร่างของดรสและปิงถูกแรงลึกลับผลักออกไปอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้ทิม วิว และโรสยืนตัวแข็งทื่อด้วยความหวาดกลัว พวกเขาไม่รู้ว่าสิ่งที่กำลังเผชิญอยู่นั้นคืออะไร แต่ความรู้สึกหวาดกลัวก็ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นในใจ
"หมอกค่อยๆ จางหายไป เผยให้เห็นความเงียบสงัดที่น่าสะพรึงกลัว ทิมและวิวเบิกตากว้างเมื่อเห็นภาพตรงหน้า ลุสค์นอนแผ่หราอยู่ข้างกำแพง ร่างกายไร้การเคลื่อนไหว เลือดสีแดงสดไหลอาบกายเขา โรส ปิง และไค ก็อยู่ในสภาพไม่ต่างกัน ร่างของพวกเขาถูกทิ้งไว้ราวกับเศษขยะกลางเมืองที่เคยคึกคัก"
"ทันใดนั้น ประตูมิติก็เปิดออก เผยให้เห็นชายร่างสูงใหญ่ ผิวซีด ผมสีฟ้า เขามีดวงตาสีแดงก่ำที่เปล่งประกายราวกับอัญมณี เขาคือดาร์คเอลฟ์ ผู้ทรงพลังและลึกลับ
ดาร์คเอลฟ์ก้าวออกมาจากประตูมิติอย่างเยือกเย็น สายตาของเขากวาดมองไปรอบๆ ก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า 'กลับมาที่โลกใบนี้แล้วสินะ'
ทิมถึงกับอ้าปากค้างด้วยความตกใจ เขาไม่เคยคิดว่าจะได้พบกับสิ่งมีชีวิตเช่นนี้มาก่อน 'นี่นายเป็นคนของโลกนี้เหรอ?' ทิมถามด้วยความสงสัย
ดาร์คเอลฟ์หัวเราะในลำคอ 'แน่นอนว่าไม่ ฉันมาจากโลกใบอื่น แต่ฉันก็มีสายเลือดของมนุษย์โลกอยู่ในตัว' เขาหยุดชั่วครู่ก่อนจะพูดต่อ 'อยากรู้เรื่องราวของฉันหรือเปล่า? ฉันจะเล่าให้ฟัง'
ทันทีที่สิ้นเสียง ดาร์คเอลฟ์ก็ใช้พลังจิตควบคุมร่างกายของทิม ทำให้ทิมต้องทนทุกข์ทรมานจากพลังที่ทรงพลังนี้ ดาร์คเอลฟ์ใช้ทิมเป็นเครื่องมือในการทำลายล้างเมืองขอนแก่น เขาเหวี่ยงทิมไปชนกับสิ่งของต่างๆ ราวกับตุ๊กตา เขาหัวเราะเยาะเย้ยทิมอย่างสะใจ 'แกคิดว่าตัวเองเก่งกาจนักเหรอ? แค่นี้ยังไม่เท่าไหร่หรอก'
เมื่อพอใจแล้ว ดาร์คเอลฟ์ก็เหวี่ยงทิมไปกระแทกกับกำแพงอย่างแรง ก่อนจะพูดเย้ยหยัน 'คนที่ให้พลังแก่มนุษย์อย่างแกก็ไม่ฉลาดเท่าไหร่เหมือนกัน' "
"ดาร์คเอลฟ์หัวเราะเยาะเย้ย ขณะมองวิวด้วยสายตาเหยียดหยาม 'นี่นะเหรอ ลูกครึ่งเทพ? พลังอำนาจของแกสู้ข้าไม่ได้หรอก' มันเดินเข้ามาหาวิวอย่างช้าๆ แต่ทิมกลับไม่รอช้า เขาพุ่งเข้าใส่ด้วยความเร็วสูง พร้อมกับตะโกนคำสั่ง 'เวลาหยุดนิ่ง!' ทว่าดาร์คเอลฟ์กลับไม่สะทกสะเทือน มันหลบการโจมตีของทิมได้อย่างง่ายดาย 'คิดว่าจะเอาชนะข้าได้ง่ายๆ งั้นหรือ?' ดาร์คเอลฟ์ตอบโต้ด้วยรอยยิ้มมุมปาก ก่อนจะตอบโต้กลับอย่างรุนแรง
ทั้งสองต่อสู้กันอย่างดุเดือด ทิมพยายามอย่างสุดความสามารถ แต่ก็สู้พลังของดาร์คเอลฟ์ไม่ได้ 'แกยังไม่รู้ถึงพลังที่แท้จริงของข้าเลย' ดาร์คเอลฟ์เยาะเย้ยทิม ก่อนจะเพิ่มพลังโจมตีเข้าไปอีก ทิมรู้สึกถึงความเจ็บปวดไปทั่วร่างกาย แต่เขาก็ไม่ยอมแพ้ 'ถึงแม้แกจะแข็งแกร่ง แต่ข้าก็มีพลังที่แตกต่างออกไป' ทิมกัดฟันพูด ก่อนจะปล่อยพลังพิเศษออกมา พลังงานสีม่วงลึกลับแผ่ขยายไปทั่วบริเวณ ดาร์คเอลฟ์ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด บาดแผลทั่วร่างกายของมันเริ่มเน่าเปื่อย และไม่มีทีท่าว่าจะหายดี"
"แกทำอะไรกับข้า!!" ดาร์คเอลฟ์ร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด ร่างกายที่เคยแข็งแกร่งเริ่มสั่นเทา ทิมมองมันด้วยสายตาเย้ยหยัน "นี่คือดาร์คเอลฟ์ที่พวกเขาว่ากันว่าแข็งแกร่งนักงั้นเหรอ? ก็แค่นี้เอง"
คำพูดของทิมจุดชนวนความโกรธแค้นในดวงตาสีแดงเลือดของดาร์คเอลฟ์ มันหัวเราะเยาะ "ก่อนที่ข้าจะตาย ข้าได้ฝังเมล็ดแห่งความพินาศไว้ในตัวของเหล่าเทพแล้ว เมื่อข้าสิ้นลมหายใจ พวกมันจะตามมาด้วย และทุกมิติจะกลายเป็นความว่างเปล่า! ขอให้สนุกกับโลกที่ข้าสร้างขึ้นมาใหม่เถอะ ทิม!"
พลังงานมืดมิดแผ่กระจายออกจากร่างของดาร์คเอลฟ์ เกิดเป็นระเบิดลูกใหญ่สะเทือนไปทั่ว แต่แล้วทุกอย่างก็เงียบลง ไม่มีอะไรเกิดขึ้นนอกจากความเงียบสงัดที่น่ากลัว...
"ทิมรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกำลังพังทลายลงต่อหน้าต่อตา เขาเห็นภาพวิวที่คุ้นเคยค่อยๆ เลือนหายไปราวกับควันบุหรี่ ภาพแห่งความทรงจำดีๆ ที่เคยมีร่วมกันกำลังถูกกลืนกินด้วยความมืดมิด ทิมร้องไห้พลางพูดออกมาด้วยเสียงสั่นเครือว่า "อย่าทิ้งฉันไปนะ วิว"
วิวนิ้มยิ้มให้ทิมอย่างอ่อนโยน ร่างกายที่โปร่งแสงของเธอเริ่มสลายตัวลงทีละน้อย เธอเอื้อมมือมากอดทิมแน่น "ขอบคุณสำหรับทุกช่วงเวลาดีๆ นะทิม ฉันมีความสุขมากที่ได้รู้จักเธอ แต่ถึงเวลาที่เราต้องจากกันแล้ว" น้ำตาไหลอาบแก้มของทิม เขาพยายามรั้งวิวเอาไว้แต่ก็ไร้ผล
"ไม่นะ วิว อย่าไป" ทิมร้องขอด้วยความสิ้นหวัง แต่เสียงของเขาฟังดูเลือนลางราวกับเสียงสะท้อน
วิวจับมือของทิมไว้แน่น "จำไว้นะว่าฉันจะอยู่ในใจเธอเสมอ" แล้วร่างของเธอก็สลายหายไปในอากาศ ทิ้งให้ทิมยืนอยู่เพียงลำพังท่ามกลางความว่างเปล่า
ทิมทรุดตัวลงกับพื้น เขากอดเข่าร้องไห้สะอึกสะอื้น จักรวาลที่เคยสวยงามตอนนี้กลับกลายเป็นความมืดมิดที่ไม่มีที่สิ้นสุด"
"ทิมลอยอยู่ท่ามกลางความมืดมิดอันกว้างใหญ่ จักรวาลและมิติต่าง ๆ ถูกทำลายไปหมดแล้ว เขาเสียใจมากที่สูญเสียคนที่รักไป เขาใช้พลังทั้งหมดที่เหลือสร้างจักรวาลใหม่ขึ้นมาอีกครั้ง พร้อมกับโลกใบใหม่ ดวงดาว และมิติอื่นๆ เมื่อสร้างทุกอย่างเสร็จสิ้นแล้ว ทิมก็ลงมาบนโลกใบใหม่นี้ เขาเดินไปตามถนนพลุกพล่าน พบเจอผู้คนมากมาย แต่แล้วเขาก็เจอวิว คนที่เขาเคยรัก แต่วิวกลับจำเขาไม่ได้เลย ทิมเดินผ่านวิวไป แต่แล้ววิวก็คว้ามือเขาไว้และพูดว่า "ยินดีต้อนรับกลับนะ ทิม""
"ทิมกลับถึงบ้านพร้อมกับวิว เมื่อเปิดประตูเข้าไป เขาก็ต้องตกใจเมื่อเห็นลุค ไค โรส และปิงอยู่ในห้องด้วย แต่ที่ทำให้เขาประหลาดใจที่สุดคือการพบกับบอลและเบลที่อยู่ที่นี่เช่นกัน วิวเดินเข้าไปในห้อง บอลและเบลก็ตรงเข้ามาหาทิมทันที
'เป็นไงบ้าง? ชอบไหมที่ฉันมาเซอร์ไพรส์?' บอลถามด้วยรอยยิ้ม 'ฉันไม่อยากให้นายต้องเศร้าหรอกนะ เมื่อรู้ว่านายสร้างจักรวาลใหม่ขึ้นมาได้ ฉันรีบมาหาเลย แล้วก็คืนความทรงจำให้ทุกคนด้วย หวังว่านายจะชอบนะ'
ทิมหันไปมองบอลและเบลที่กำลังยิ้มให้ ก่อนจะตอบออกไปว่า 'ขอบคุณมากนะ'
ทันใดนั้น บอลและเบลก็หายไปจากห้อง ทิ้งให้ทิมและวิวได้อยู่กันตามลำพัง ทิมหันไปมองวิว แล้วพูดเบาๆ ว่า 'ลาก่อนนะ บอล เบล ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง'"
จบ….