"เมื่ออดีตคือสนามรบแห่งโชคชะตา สองนักท่องเวลา กับภารกิจฝ่าวิกฤตเวลา ไขปริศนา และเปลี่ยนอนาคต!"
ดราม่า,แอคชั่น,ผจญภัย,ไซไฟ,ข้ามเวลา,ย้อนเวลา,แอ็กชัน,พลังพิเศษ,ไซไฟ-แฟนตาซี,ไซไฟ,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
ย้อนเวลาเจาะอดีต"เมื่ออดีตคือสนามรบแห่งโชคชะตา สองนักท่องเวลา กับภารกิจฝ่าวิกฤตเวลา ไขปริศนา และเปลี่ยนอนาคต!"
เรื่องย่อ:
"ไมก์" พนักงานออฟฟิศผู้เก็บตัว และ "อีฟ" นักศึกษาแพทย์ผู้มุ่งมั่น สองคนแปลกหน้าที่ได้รับพลังควบคุมเวลาจากอุบัติเหตุเหนือธรรมชาติ ต่างใช้พลังนี้เพื่อเติมเต็มความปรารถนาในใจ ไมก์หวังแก้ไขอดีต เพื่อรักษาความรักที่เขาปล่อยให้หลุดลอยไป ส่วนอีฟต้องการช่วยเหลือน้องสาวที่กำลังป่วยหนัก
แต่การย้อนเวลาไม่ใช่เรื่องง่าย ยิ่งพยายามเปลี่ยนแปลง โชคชะตากลับยิ่งเล่นตลก ความผิดพลาดเล็กๆ น้อยๆ ก่อให้เกิดผลกระทบอันใหญ่หลวง พวกเขาต้องเผชิญหน้ากับองค์กรลับที่หวังควบคุมพลังของพวกเขา ต่อสู้กับนักฆ่าจากอนาคต และรับมือกับอสูรเวลาที่หลุดออกมาจากมิติอื่น
การเดินทางข้ามเวลาพาพวกเขาไปผจญภัยในโลกยุคต่างๆ ตั้งแต่อดีตอันไกลโพ้น สู่โลกอนาคตอันลึกลับ ท่ามกลางความอลหม่าน ไมก์และอีฟต้องเรียนรู้ที่จะควบคุมพลัง ร่วมมือกันเอาชีวิตรอด และค้นหาความหมายที่แท้จริงของการมีชีวิตอยู่
พวกเขาจะสามารถแก้ไขอดีตได้สำเร็จหรือไม่? ความรัก มิตรภาพ และโชคชะตาของโลก จะเป็นอย่างไร? ร่วมลุ้นระทึกไปกับการผจญภัยข้ามเวลา ใน "ย้อนเวลาเจาะอดีต"
"โอ๊ย! เมื่อกี้มันเกิดอะไรขึ้น? แล้วตอนนี้ฉันอยู่ที่ไหนเนี่ย?" ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมา พบว่าตัวเองยังคงนอนอยู่ในตรอกแคบๆ ร่างกายปวดแสบปวดร้อนราวกับถูกไฟเผา แต่แล้ว สิ่งผิดปกติก็เกิดขึ้น แสงสีขาวสว่างวาบแผ่ซ่านออกมาจากร่างกาย ก่อนที่ผมจะลอยขึ้น และวาร์ปหายไปในพริบตา
ณ บรมยุคเฮเดียน (Hadean Eon) (4,600 - 4,000 ล้านปีก่อน)
ภาพเบื้องหน้าพร่าเลือน ผมถูกเทเลพอร์ตมายังสถานที่แห่งหนึ่ง ที่ซึ่งเต็มไปด้วยลาวาเดือดพล่าน "ร้อน! อะไรเนี่ย!" ผมร้องลั่น พยายามวิ่งหนี แต่ความร้อนแผดเผาราวกับจะหลอมละลายร่างกาย เปลวเพลิงเริ่มลุกท่วม ผมกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด ก่อนที่แสงสีขาวจะสว่างวาบขึ้นอีกครั้ง และผมก็ถูกเทเลพอร์ตไปยังอีกสถานที่หนึ่ง
ณ บรมยุคโพรเทอโรโซอิก (Proterozoic Eon) (2,500 - 541 ล้านปีก่อน)
ร่างกายร่วงหล่นลงสู่ท้องทะเล ผมตะเกียกตะกาย พยายามว่ายน้ำ ท่ามกลางเกลียวคลื่น และความมืดมิด "ที่นี่มันที่ไหนกัน?" ผมร้องถาม ไร้ซึ่งคำตอบ
หมดแรง สิ้นหวัง ผมลอยคอไปตามกระแสน้ำ จนกระทั่ง ...เกาะ! ผมเห็นเกาะอยู่ไกลๆ รวบรวมพลังเฮือกสุดท้าย ว่ายน้ำเข้าหาฝั่ง ทรุดตัวลงบนชายหาด สำลักน้ำ ไอโขลกๆ
"อยากกลับบ้าน..." ผมพึมพำ ก่อนที่แสงสีขาวจะห่อหุ้มร่างกายอีกครั้ง
ลืมตาขึ้นมาอีกที ผมก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงนอนในห้องนอนของตัวเอง ราวกับทุกอย่างเป็นเพียงความฝัน
เช้าวันต่อมา ไมค์เข้าทำงานตามปกติ เขาก้าวผ่านแผนกต่างๆ มุ่งหน้าสู่โต๊ะทำงานของตัวเอง พลางทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ สายตาเหลือบมองเอกสารที่กองพะเนินอยู่ตรงหน้า
"นี่ฉันต้องทำทั้งหมดนี่เลยเหรอเนี่ย? วันนี้จะได้พักบ้างไหมนะ?" ไมค์พึมพำกับตัวเองเบาๆ
แต่แล้ว ภาพเหตุการณ์ประหลาดเมื่อคืนก็แล่นเข้ามาในหัว ทำให้เขาขนลุกซู่ "หรือว่า...เมื่อคืนฉันแค่ฝันไป?"
ทันใดนั้นเอง เสียงใสๆ ของผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังขึ้น พร้อมกับที่ทุกสิ่งรอบตัวหยุดนิ่งราวกับถูกกดปุ่ม pause
"ไม่ใช่ฝันหรอกนะ นั่นคือความจริงที่นายได้เจอ"
ไมค์หันขวับไปตามเสียง พบกับหญิงสาวที่คุ้นเคย "อีฟ!" เขาอุทานออกมาด้วยความตกใจ
อีฟยิ้มบางๆ "ว่าไง ได้เจอกันสักทีนะ ขอบคุณนะที่เข้ามาช่วยฉันวันนั้น ไมค์"
"นี่ต้องฝันไปแน่ๆ" ผมพึมพำกับตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า สายตาจ้องเขม็งไปยังนอกหน้าต่างสำนักงานเบื้องล่าง ภาพพนักงานเช็ดกระจกที่หยุดนิ่งกลางอากาศ ราวกับโลกทั้งใบหยุดหมุน ย้ำเตือนสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้นเมื่อครู่นี้... ผมหยุดเวลาได้!
ทันใดนั้น อีฟก็เดินเข้ามาใกล้ พลางพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "รู้มั้ยว่า นายเป็นคนที่สองในช่วงเวลานี้ ที่สามารถควบคุมเวลาได้นะ"
"มันจะเป็นไปได้ยังไง!" ผมอุทานออกมาอย่างไม่อยเชื่อหู "การย้อนเวลา การเดินทางข้ามเวลา... มันไม่มีอยู่จริงไม่ใช่เหรอ? แล้วเส้นเวลาล่ะ?" คำถามมากมายผุดขึ้นมาในหัว
อีฟยิ้มมุมปาก "ใช่ ในช่วงเวลานี้มันไม่มีอยู่จริง... แต่อนาคตมีนะ"
ปี 3150 โลกอนาคตอันวุ่นวาย นิกซ์เดือดดาลอย่างหนักที่ปล่อยให้อีฟหลุดมือไปได้ เสียงตะคอกก้องกังวานไปทั่วห้อง ลูกน้องทุกคนต่างก้มหน้าหลบสายตา ไรอัน นักฆ่าคนสนิท เดินเข้ามาหา เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย "จะให้ผมไปจัดการให้ไหมครับ?"
"สรุปว่าการเดินทางข้ามเวลามีจริงเหรอ?" ผมถามอีฟด้วยความสงสัย คำตอบของเธอทำให้ผมแทบหยุดหายใจ "ใช่ มันมีอยู่จริง แต่ขึ้นอยู่กับว่าคุณเลือกที่จะเชื่อแบบไหน" อีฟพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย แต่แววตาของเธอบอกผมว่า เธอไม่ได้ล้อเล่น
"แล้วเส้นเวลาล่ะ? มันเกิดขึ้นได้ยังไง? เวลามันไม่ได้เป็นเส้นตรงอย่างที่เราเข้าใจงั้นเหรอ?" คำถามมากมายผุดขึ้นมาในหัว ผมรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบกำลังพังทลายลงต่อหน้าต่อตา
อีฟยิ้มมุมปาก "คุณรู้จักโลกคู่ขนานหรือเปล่า?"
"โลกคู่ขนาน?" ผมทวนคำพูดเธอด้วยความตกใจ
"ใช่ โลกคู่ขนาน หรือ Multiverse คือแนวคิดที่ว่า อาจมีเอกภพอื่นๆ นอกเหนือจากเอกภพที่เรารู้จัก ซึ่งเอกภพเหล่านี้อาจมีกฎทางฟิสิกส์ ค่าคงที่ หรือแม้แต่ประวัติศาสตร์ที่แตกต่างจากเอกภพของเรา" อีฟอธิบาย "ลองนึกภาพแบบนี้นะ เอกภพของเราเป็นเหมือนฟองสบู่ใบหนึ่ง และอาจมีฟองสบู่อื่นๆ อีกมากมาย ซึ่งแต่ละใบก็คือเอกภพอื่นๆ ที่อาจมีลักษณะแตกต่างกันไป"
"ผมเข้าใจแล้ว..." ผมพยักหน้า พยายามทำความเข้าใจกับสิ่งที่เธอพูด แต่แล้ว พื้นก็เริ่มสั่นสะเทือน เสียงดังกึกก้องไปทั่ว ผมและอีฟรีบวิ่งไปที่หน้าต่าง ภาพที่เห็นตรงหน้าทำให้เลือดในกายผมเย็นเฉียบ รอยแยกขนาดใหญ่ฉีกขาดกลางท้องฟ้า เผยให้เห็นความมืดมิดที่ดูดกลืนทุกสิ่งทุกอย่าง และจากรอยแยกนั้น สิ่งมีชีวิตขนาดมหึมา รูปร่างน่าเกลียดน่ากลัว กำลังค่อยๆ โผล่ออกมา... มันคือ...
ตอนต่อไป ตอนที่ 3 คืบคลาน