เรื่องราว ของนักฆ่าวัยกลางคนที่ลาวงการและออกไปใช้ชีวิตวันหนึ่งเขาถูกตำรวจฆ่าเขาแต่เขาดันตื่นมาอยู่ในร่างชายหนุ่มที่เป็นน้องชายของหัวหน้าแก็งเขาต้องใช้ร่างชายคนนั้นตามหาว่าใครอยู่เบื้องหลังการฆ่าเขา
แอคชั่น,อาชญากรรม,สืบสวนสอบสวน,แอคชั่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
The revenger's list (เปิดชำระบัญชีแค้น)
เรื่องราว ของนักฆ่าวัยกลางคนที่ลาวงการและออกไปใช้ชีวิตวันหนึ่งเขาถูกตำรวจฆ่าเขาแต่เขาดันตื่นมาอยู่ในร่างชายหนุ่มที่เป็นน้องชายของหัวหน้าแก็งเขาต้องใช้ร่างชายคนนั้นตามหาว่าใครอยู่เบื้องหลังการฆ่าเขา
เรื่องราว ของนักฆ่าวัยกลางคนที่ลาวงการและออกไปใช้ชีวิตวันหนึ่งเขาถูกตำรวจฆ่าเขาแต่เขาดันตื่นมาอยู่ในร่างชายหนุ่มที่เป็นน้องชายของหัวหน้าแก็งเขาต้องใช้ร่างชายคนนั้นตามหาว่าใครอยู่เบื้องหลังการฆ่าเขา
โคลอีและเจสันตามเด็กส่งยามาถึงเขตที่เป็นแหล่งส่งออกยาของแก๊ง เวลเวต
"ท...ที่นี่คือที่ผลิตยาของกลุ่มครับ ผมได้ยามาจากที่นี่" เด็กส่งยาพูดด้วยเสียงสั่น ๆ ขณะชี้ไปที่บ้านสองชั้นขนาดกลาง บริเวณโดยรอบเต็มไปด้วยสมาชิกแก๊งที่ยืนเฝ้าอย่างเข้มงวด
เจสันหันไปบอกโคลอี "ฉันว่าเราควรแอบเข้าไป มันดูเหมือนกับดักมากกว่าจะเป็นแค่โรงงานผลิตยา"
"บ้าแล้ว! ลุยเข้าไปเลยสิ พวกเราจะได้ขับไล่พวกมันออกไปจากถิ่นของเราสักที" โคลอีพูดด้วยความมั่นใจ
เจสันยิ้มมุมปากแล้วเสนอแผนใหม่ "ถ้าอย่างนั้น เอาแบบนี้ นายลุยเข้าไปดึงความสนใจจากพวกมัน ส่วนฉันจะซุ่มรอ ถ้าหัวหน้ามันโผล่ออกมา ฉันจะจัดการเอง นายแค่คุมลูกกระจอกให้ได้พอ โอเคไหม?"
"แผนมันบ้ามาก แต่ฉันชอบ!" โคลอีหัวเราะแล้วพุ่งตรงไปยังบ้านที่ผลิตยาทันที
เจสันหันไปบอกเด็กส่งยา "นี่ไอ้หนู เอาเงินที่ฉันให้ไปใช้เริ่มชีวิตใหม่ซะ หางานทำที่ไม่ผิดกฎหมาย แล้วหนีไปจากที่นี่ ฉันเห็นในแววตานายแล้วว่านายไม่ได้อยากทำแบบนี้ พวกเราจะจัดการคนที่บังคับนายเอง"
"ข...ขอบคุณครับ!" เด็กส่งยารีบวิ่งหนีออกไปทันที
เจสันเดินเข้าไปในเขตบ้านผลิตยาและพบโคลอีที่ซุ่มรออยู่ด้านนอก
"ฉันดูแล้ว พวกมันมีแค่ไม้เบสบอล ถ้านายลอบเข้าไปจัดการหัวหน้า ฉันจะคุมพวกลูกกระจอกเอง" โคลอีพูดก่อนจะพุ่งเข้าไปปะทะกับสมาชิกแก๊งที่ยืนเฝ้า
เจสันซุ่มเข้าไปในบ้าน เขาปีนขึ้นไปชั้นสอง มองเห็นโคลอีที่ถูกล้อมด้วยชายฮูดดำหลายคน แต่โคลอียังคงต่อสู้กับพวกมันอย่างดุดัน
ทันใดนั้น เจสันสังเกตเห็นชายคนหนึ่งซึ่งดูเป็นหัวหน้าของแก๊ง กำลังเดินเข้ามาในบริเวณพร้อมปืนในมือ เขาจ่อปืนไปที่โคลอี โคลอีถึงกับยืนนิ่ง สงสัยว่าทำไมเจสันไม่ยิง
"เจสัน ทำไมไม่ยิงสักที!" โคลอีคิดในใจ ก่อนจะโดนไม้เบสบอลฟาดจนสลบไป
เจสันสบถในใจ "เวรเอ้ย! ปืนไม่มีลูกงั้นเหรอ? เด็กนั่นไม่ได้ใส่กระสุนให้!" เขามองเห็นสถานการณ์ย่ำแย่และคิดอย่างรวดเร็ว "ฉันไม่มีเวลามาก โคลอีกำลังตกอยู่ในอันตราย ฉันต้องทำอะไรสักอย่าง"
เขามองไปรอบ ๆ และเห็นเครื่องผลิตยาเสพติดอยู่ เขาตัดสินใจพังมันเพื่อสร้างความวุ่นวาย สมาชิกแก๊งรีบวิ่งเข้ามาในบ้านเพื่อตรวจสอบ เจสันใช้โอกาสนี้วางเส้นด้ายใสลอบไว้รอบ ๆ ห้อง
หนึ่งในสมาชิกตะโกนขึ้น "อย่าขยับ! มันมีเส้นด้ายพันรอบห้อง!" ทุกคนยืนนิ่งด้วยความกลัว
เจสันก้าวออกจากเงามืดอย่างช้า ๆ พร้อมพูดอย่างเยือกเย็น "พวกแกหุบปากซะ ถ้าไม่อยากหัวขาด" เขามองพวกมันด้วยสายตาดุร้าย ทำให้ทุกคนรู้สึกเหมือนอยู่ในกรงขังกับเสือ
เจสันไม่รอช้า เขากระตุกเส้นด้าย ทำให้มันฟาดฟันสมาชิกทุกคนจนล้มลงกับพื้น
"เหลือแค่แกสินะ คนที่ทำร้ายโคลอี แกตายแน่" เจสันพึมพำในใจ เขาก้าวลงมาจากชั้นสองและเผชิญหน้ากับหัวหน้าแก๊ง
ชายคนนั้นยิ้มเยาะแล้วพูด "แกคิดจะจัดการฉันด้วยเส้นด้ายเหรอ? นี่มันบ้าไปแล้ว!"
เจสันตอบด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น "ยิงฉันสิ ถ้าแกกล้าจริง"
ชายคนนั้นชักปืนจ่อไปที่เจสัน แต่เจสันก็ยังคงยืนเฉย ทำให้ชายคนนั้นเริ่มลังเล "ทำไมแกไม่กลัวปืนเลย?"
เจสันจ้องเขาตรง ๆ แล้วพูด "ถ้าแกไม่กล้ายิง แกก็เป็นได้แค่ขี้ขลาด"
ชายคนนั้นลังเล ก่อนที่เจสันจะจับแขนเขาแล้วหักมันทันที เขากดหน้าอีกฝ่ายลงพื้นพร้อมยกแขนขึ้น
ชายคนนั้นตะโกนด้วยความเจ็บปวด "แก...แกเป็นสายตำรวจหรืออะไร? มีแค่ตำรวจเท่านั้นที่ต่อสู้แบบนี้!"
เจสันส่ายหน้า "ฉันไม่ใช่ตำรวจ ฉันใช้แค่ CQC และคราฟมาก้า"
โคลอีเริ่มฟื้นขึ้นมา เห็นเจสันมัดหัวหน้าแก๊งไว้ "นายจัดการหมอนี่ได้ด้วยตัวคนเดียวเลยเหรอ?"
เจสันยิ้มเล็กน้อย "ก็แค่ทำให้มันหนีไปไหนไม่ได้ ว่าแต่มันชื่ออะไรล่ะ?"
"อีโค่ เป็นคนคุมการผลิตยาเสพติดของแก๊ง เวลเวต" โคลอีตอบ
"งั้นก็เสร็จภารกิจแล้ว นายจะเอายังไงต่อ?" เจสันถาม
"ฉันว่าเราพามันไปสอบสวนที่ถิ่นเราดีกว่า จะได้ข้อมูลมากขึ้น ฉันจะโทรหาจอห์นสันให้มารับเรา ถ้าเราพามันไปเองคงโดนตำรวจจับแน่" โคลอีพูดก่อนจะโทรหาจอห์นสัน
"แล้วพวกยาเสพติดล่ะ จะทำยังไง?" เจสันถาม
"ก็เผาสิ รออะไรล่ะ จอห์นสันไม่อยากให้แก๊งเราไปยุ่งกับยาอยู่แล้ว" โคลอีตอบ
หลังจากเผายาเสพติดเสร็จ พวกเขาก็พาอีโค่ขึ้นรถของจอห์นสัน
"นายทำงานได้ดีมาก เจสัน" จอห์นสันชม "ฉันจะให้นายและโคลอีพักรอบนี้ ส่วนคราวหน้าฉันมีงานให้ช่วยขยายอาณาเขตคืน"
โคลอีเสริม "ฉันจะไปเก็บกวาดที่เหลือก่อน พักทีหลังก็ได้ เรื่องแก๊งสำคัญกว่า"
จอห์นสันพยักหน้า "ดี งั้นฝากจัดการที่เหลือด้วย ฉันกับไดแลนจะสอบสวนอีโค่เอง" แล้วพวกเขาก็แยกย้ายกันไปทำภารกิจต่อ