เรื่องราว ของนักฆ่าวัยกลางคนที่ลาวงการและออกไปใช้ชีวิตวันหนึ่งเขาถูกตำรวจฆ่าเขาแต่เขาดันตื่นมาอยู่ในร่างชายหนุ่มที่เป็นน้องชายของหัวหน้าแก็งเขาต้องใช้ร่างชายคนนั้นตามหาว่าใครอยู่เบื้องหลังการฆ่าเขา
แอคชั่น,อาชญากรรม,สืบสวนสอบสวน,แอคชั่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
The revenger's list (เปิดชำระบัญชีแค้น)
เรื่องราว ของนักฆ่าวัยกลางคนที่ลาวงการและออกไปใช้ชีวิตวันหนึ่งเขาถูกตำรวจฆ่าเขาแต่เขาดันตื่นมาอยู่ในร่างชายหนุ่มที่เป็นน้องชายของหัวหน้าแก็งเขาต้องใช้ร่างชายคนนั้นตามหาว่าใครอยู่เบื้องหลังการฆ่าเขา
เรื่องราว ของนักฆ่าวัยกลางคนที่ลาวงการและออกไปใช้ชีวิตวันหนึ่งเขาถูกตำรวจฆ่าเขาแต่เขาดันตื่นมาอยู่ในร่างชายหนุ่มที่เป็นน้องชายของหัวหน้าแก็งเขาต้องใช้ร่างชายคนนั้นตามหาว่าใครอยู่เบื้องหลังการฆ่าเขา
ณ จุด ซี เมื่อ 10 นาทีที่แล้ว
“อ๊าก!!!” เสียงกรีดร้องดังขึ้นท่ามกลางความวุ่นวาย ขณะที่เจสันพุ่งเข้าจัดการสมาชิกแก๊งเวลเวตอย่างรวดเร็ว เขาใช้สันมือฟาดใส่ศัตรูทีละคนอย่างมีระเบียบ จนกลายเป็นพายุแห่งความรุนแรง เสียงกระแทกดังตามมาจากร่างที่ถูกกระทบ จนไม่สามารถลุกขึ้นได้
เจสันค่อยๆ ไล่ฉีดสเปรย์ในจุดที่เขาต้องการด้วยท่าทางที่มั่นใจ เหมือนนักสู้ที่กำลังเตรียมตัวเพื่อการต่อสู้สุดท้าย ณ สถานที่ลับในจุด ซี
“มีคนบุกมาครับคุณโจ๊กเกอร์!!!” สมาชิกคนหนึ่งเปิดประตูเข้ามาหาชายร่างสูงที่ถือมีดมาเชเต้
“หูวววว มาแล้วสิน่ะ วันนี้คงได้ศพไปให้หัวหน้าแล้วแหละ” โจ๊กเกอร์ยิ้มเย้ยหยัน ดวงตาของเขาเป็นประกายราวกับสัตว์ร้ายที่เตรียมจะออกล่า
ณ จุดที่เจสันฉีดสเปรย์จุดสุดท้าย
“พวกแกเฝ้ากันเยอะมากเลยสิน่ะ พวกแกคิดว่าจัดการฉันได้ก็เข้ามาเลย!” เจสันตะโกนท้าทายสมาชิกแก๊งเวลเวตทั้ง 10 คน พร้อมตั้งท่าเตรียมตัวอย่างสง่างาม
“สมัยเป็นนักฆ่า ฉันใช้ CQC จัดการกับบอดี้การ์ด 30 คนคนเดียวมาแล้ว พวกแกแค่ 10 คน ฉันรับมือได้สบายมาก” เขาคิดในใจ ขณะที่สมาชิกทุกคนพุ่งเข้ามาหาเขาอย่างพร้อมเพรียง
เจสันไม่เสียเวลา เขาใช้ทักษะการต่อสู้ที่แม่นยำเข้าจัดการสมาชิกกลุ่มเหล่านั้นอย่างรวดเร็ว เสียงกระแทกและกรีดร้องผสมปนเปไปทั่วบริเวณ
“ตอนนี้จุดสุดท้ายฉันฉีดเสร็จแล้ว ฉันจะได้กลับบ้านซักทีแล้วโว้ย” เจสันคิดในใจ ขณะที่ยิ้มออกมาอย่างมั่นใจ
“ต่อให้มีใครโผล่มาพวกมันก็ไม่น่าเข้าถึงตัวฉันได้หรอก เพราะระหว่างที่ฉันจัดการกับพวกนั้น ฉันได้วางด้ายไว้ทั่วจุดแล้วแหละ”
“มาบุกที่นี่คนเดียวไม่กลัวถูกฆ่างั้นหรอ?” โจ๊กเกอร์พูดเสียงกระซิบเจือไปด้วยความเย้ยหยัน
“หมอนี่ ฉันสัมผัสจิตสังหารแกคงจะมีประสบการณ์ฆ่ามาแล้วแน่ๆ” เจสันคิดในใจขณะมองไปยังโจ๊กเกอร์ที่กำลังยิ้มคล้ายสัตว์ที่ได้เหยื่อ
เจสันไม่รอช้า เขาดึงเส้นด้ายมาล้อมรอบตัวโจ๊กเกอร์อย่างรวดเร็ว “ฉันให้แกเป็นใครแล้ว ใครส่งแกมา!!!” เจสันตะคอกถามอย่างดุดัน
“ฉันบอกชื่อฉันให้ก็ได้ ฉันชื่อโจ๊กเกอร์... สาเหตุที่ฉันได้ชื่อนี้มาก็แค่... ฉันสนุกเวลาที่ได้ฆ่าคนไงล่ะ!!! ห๊าๆๆๆ” โจ๊กเกอร์พูดอย่างบ้าคลั่ง
ทันใดนั้น โจ๊กเกอร์วิ่งเข้ามาหาเจสัน เสียงเหล็กกระทบกันดังขึ้น ขณะที่เจสันจัดการตัดเส้นด้ายออก ทำให้โจ๊กเกอร์เจ็บปวด
เจสันกระโดดหลบและหยิบฝาท่อระบายน้ำมาป้องกันตัวจากมีดของโจ๊กเกอร์ การต่อสู้ยังคงเข้มข้นและดุเดือด
“แกคิดว่าฉันจะยอมให้แกฆ่าฉันง่ายๆ น่ะเหรอ?” เจสันตะโกน เขาใช้จังหวะที่โจ๊กเกอร์ไม่ระวังต่อยเข้าที่ลิ้นปี่ ทำให้โจ๊กเกอร์จุกจนไม่สามารถเคลื่อนไหวได้
เจสันเริ่มใช้ทักษะการโจมตีแบบไม่หยุดยั้ง เขาเตะที่ก้านคอของโจ๊กเกอร์ เพื่อปิดฉากการต่อสู้
แต่ก่อนที่เขาจะหนีออกไป โจ๊กเกอร์ใช้เชือกรัดคอเขา “ตายซะ!!! แกตายซะ!!!!” โจ๊กเกอร์ตะโกนอย่างบ้าคลั่ง
ในขณะเดียวกัน จอห์นสันขับรถมาหาเจสัน ทำให้โจ๊กเกอร์ต้องกระโดดออกจากร่างของเจสัน พาเขาหลุดออกจากการถูกรัดคอได้
“ขึ้นรถมาเร็ว นายกำลังเจอกับคนที่อันตราย!” จอห์นสันพูดด้วยเสียงเร่งรีบ แต่เมื่อเขามองไปที่ดวงตาของเจสัน เหมือนพยัคฆ์ที่ดุร้ายกำลังเตรียมจะขย้ำเหยื่อ ทำให้เขากลัวเจสันขึ้นมาในทันที
เจสันไม่รอช้า เขาหยิบก้อนหินขนาดพอดีมือขว้างใส่หน้าผากโจ๊กเกอร์อย่างรุนแรง เสียงกระแทกดังก้องไปทั่วพื้นที่
“ให้มันจบที่นี่!” เจสันตะโกน ขณะที่เขาดึงเส้นด้ายของเขาให้ตึงและวิ่งไปหาโจ๊กเกอร์
เขาใช้เส้นด้ายรัดคอโจ๊กเกอร์อย่างรวดเร็ว เลือดไหลออกมาอย่างหนักเนื่องจากถูกเส้นด้ายบาดจนทำให้โจ๊กเกอร์ล้มลงกับพื้น
แต่ในวินาทีนั้นเอง เจสันเกิดสติขึ้น เขาได้ยั้งมือและปล่อยโจ๊กเกอร์นอนอยู่บนพื้น ขณะที่ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีเริ่มเข้ามาในใจ
“ไม่ได้ ฉันจะทำแบบนี้ไม่ได้ ฉันจะไม่ฆ่าคนอีกแล้ว” เจสันคิดในใจ เขารีบเก็บมีดของโจ๊กเกอร์ก่อนจะขึ้นรถจอห์นสัน และทิ้งให้โจ๊กเกอร์นอนเสียเลือดอยู่บนพื้น
“พี่รีบออกรถเลย ก่อนที่เรื่องจะถึงหูของหัวหน้าแก๊งค์เวลเวต” เจสันบอกจอห์นสันอย่างเร่งรีบ
“อ่า เข้าใจล่ะ นายสุดยอดมากเจสันที่นายสามารถเอาชนะคนที่ฆ่าได้ แม้กระทั่งพวกเดียวกันเอง เดี๋ยวถึงบ้านฉันจะเล่าให้ฟัง” จอห์นสันพูดด้วยความภูมิใจ
เจสันตอบพี่ชายตนกลับไปอย่างรีบเร่ง “ไว้ค่อยเล่าทีหลังก็ได้ ตอนนี้ผมยังไม่อยากคุยกับใคร”