เรื่องราว ของนักฆ่าวัยกลางคนที่ลาวงการและออกไปใช้ชีวิตวันหนึ่งเขาถูกตำรวจฆ่าเขาแต่เขาดันตื่นมาอยู่ในร่างชายหนุ่มที่เป็นน้องชายของหัวหน้าแก็งเขาต้องใช้ร่างชายคนนั้นตามหาว่าใครอยู่เบื้องหลังการฆ่าเขา
แอคชั่น,อาชญากรรม,สืบสวนสอบสวน,แอคชั่น,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
The revenger's list (เปิดชำระบัญชีแค้น)
เรื่องราว ของนักฆ่าวัยกลางคนที่ลาวงการและออกไปใช้ชีวิตวันหนึ่งเขาถูกตำรวจฆ่าเขาแต่เขาดันตื่นมาอยู่ในร่างชายหนุ่มที่เป็นน้องชายของหัวหน้าแก็งเขาต้องใช้ร่างชายคนนั้นตามหาว่าใครอยู่เบื้องหลังการฆ่าเขา
เรื่องราว ของนักฆ่าวัยกลางคนที่ลาวงการและออกไปใช้ชีวิตวันหนึ่งเขาถูกตำรวจฆ่าเขาแต่เขาดันตื่นมาอยู่ในร่างชายหนุ่มที่เป็นน้องชายของหัวหน้าแก็งเขาต้องใช้ร่างชายคนนั้นตามหาว่าใครอยู่เบื้องหลังการฆ่าเขา
ณ ปัจจุบัน
'' เจสันนายนิ่งอะไรนายรู้จักเขาหรอ '' ไดแลนถามเจสัน
เจสันรีบตั้งสติก่อนที่จะบอกกับไดแลนไปว่า '' เขาหน้าคล้ายกับครูที่สอนฉันตอนที่ฉันไปเรียนน่ะไม่มีอะไรหรอก ''
'' ไม่มีอะไรก็ดีแล้วเดี๋ยวฉันจะแนะนำตัวนายแล้วน่ะคอยตามน้ำฉันไปแล้วกัน '' ไดแลนกระซิบบอกเจสันก่อนที่จะแนะนำตัวเจสันให้มาสัน
'' ลุงมาสันผมมีเพื่อนที่จะแนะนำให้รู้จักเจ้านี่ชื่อเจสันเป็นคนที่ผมจะพามาฝากเนื้อฝากตัวด้วย '' ไดแลนพูดอย่างฉะฉานและน่าเคารพให้กับมาสัน
มาสันทำสีหน้าที่ดูเหมมือนไม่เล่นด้วยพร้อมกับมองไดแลน
มาสันพูดขึ้นมาว่า '' ไม่อ่ะฉันขอปฏิเสธแล้วแกจะเอาของมาให้ฉันได้รึยัง ''
'' แต่ผมพาเค้ามาฝึกยิงจริงๆ น่ะลองให้หมอนี่ได้ยิงก่อนแล้วลุงค่อยตัดสินใจก็ได้ '' ไดแลนพูดอย่างสุภาพ
ในระหว่างที่ไดแลนพูดมาสันก็ไปหยิบกล่องที่ไดแลนเผลอวางลงตอนที่เขากำลังพยายามโน้มน้าวจิตใจมาสันอยู่
มาสันหยิบปืนที่อยู่กล่องขึ้นมาดูก่อนที่จะพูดว่า '' แกไปทำอะไรกับปืนมาเนี่ยสภาพดูเหมือนพังเลย ''
เจสันที่ยืนอยู่คิดในใจ '' โห..นี่แอบซ่อนปืนไว้ในลังกระดาษหรอแถมสภาพปืนก็ยังจะพังอีกด้วย ''
เจสันคิดต่อไปว่า '' แต่พังแค่นี้มาสันก็คงซ่อมได้ขนาดปืนใกล้พังเขายังดัดแปลงให้เป็นระเบิดขนาดเล็กๆได้เลย ''
ไดแลนได้พูดขึ้นมาว่า '' ลุงครับลุงพอจะสอน.... ''
ไดแลนถูกมาสันพูดแทรกขึ้นมาว่า '' ฉันไม่สอนฟังน่ะไอ่หนูฉันมีหน้าที่แค่ซื้อขายไม่ใช่คนสอนยิงปืนบ้าบออะไรนั่นถ้าอยากยิงได้นักก็ไปเป็นตำรวจหรือไม่งั้นก็ยิงปืนของเล่นที่บ้านซะ ''
มาสันพูดต่ออีกว่า '' แกลองคิดน่ะถ้ามีเสียงปืนดังขึ้นมาจากที่นี่ต้องมีคนสงสัยฉันที่ลักลอบขายอาวุธปืนให้แล้วตำรวจก็จะแห่กันมาตรวจที่นี่สิเพราะฉะนั้นแล้วฉันไม่สอนใครยิงปืนทั้งนั้นและแหละ ''
มาสันได้ค่อยๆใจเย็นลงแล้วพูดต่อว่า '' ส่วนปืนที่พังฉันจะเอาไปซ่อมเองแกเตรียมเงินค่าซ่อมปืนไว้ด้วยและถ้าแกยังจะให้ฉันสอนยิงปืนฉันจะไม่ขายปืนให้แกและเป่าหัวแกทิ้งที่นี่ซะรีบกลับไปได้แล้วส่วนฉันก็ขอตัวก่อน ''
มาสันเดินออกไปจากที่ที่ไดแลนและเจสันยืนอยู่
ไดแลนบอกกับเจสันไปว่า '' ที่นี้นายก็รู้จักเค้าแล้วน่ะถ้าเป็นไปได้อย่ามาหาเค้าดีกว่า ''
เจสันตอบกลับไปแค่ว่า '' เข้าใจแล้ว ''
พวกเขาได้เดินกลับไปที่รถของไดแลน
เจสันได้คิดในใจว่า '' อะไรทำนายเปลี่ยนไปขนาดนี้น่ะแล้วเด็กสาวคนนั้นตอนนี้หายไปไหนแล้ว ''
เจสันบอกไดแลนไปว่า '' ส่งฉันกลับบ้านหน่อยน่ะไดแลน ''
เจสันกล่าวลาไดแลนก่อนที่จะลงจากรถ
ตอนนี้เจสันถึงบ้านแล้วซึ่งเป็นเวลาที่ใกล้มืดเขาได้ยินเสียงจอห์นสันร้องเพลงจากในห้องน้ำดังมากแต่เจสันไม่ได้คิดอะไร
เจสันถอดรองเท้าก่อนที่จะเดินขึ้นห้องนอนของเขาเจสันฟุบตัวลงนอนบนที่ธรรมดาของเจสันบราว
เขานอนดูเพดานห้องก่อนที่จะนึกคำๆนึงของเจสันบราวที่เคยบอกกับเขาในห้องที่เชื่อมระหว่างความเป็นความตายว่า '' ตำรวจที่ฆ่านายฉันเคยเขาอยู่ในเมืองนี้เหมือนกัน ''
ก่อนที่เจสันจะลูกขึ้นจากเตียงพร้อมกับคิดบางสิ่งบางอย่างขึ้นมา