“กูอยากเป็นมากกว่าเพื่อน แต่ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นคู่นอนมึง”

ไม่รักเจตริน - บทที่ 1 เส้นด้าย โดย ถุงมือสีดำ @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

ชาย-ชาย,รัก,ดราม่า,วัยว้าวุ่น,ยุคปัจจุบัน,นิยายรัก ,นิยายรัก,นิยายผู้ใหญ่,นิยาย18+,นิยายวาย,ดราม่า,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย

ไม่รักเจตริน

หมวดหมู่ที่เกี่ยวข้อง

ชาย-ชาย,รัก,ดราม่า,วัยว้าวุ่น,ยุคปัจจุบัน

แท็คที่เกี่ยวข้อง

นิยายรัก ,นิยายรัก,นิยายผู้ใหญ่,นิยาย18+,นิยายวาย,ดราม่า

รายละเอียด

ไม่รักเจตริน โดย ถุงมือสีดำ @Plotteller | พล็อตเทลเลอร์

“กูอยากเป็นมากกว่าเพื่อน แต่ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นคู่นอนมึง”

ผู้แต่ง

ถุงมือสีดำ

เรื่องย่อ

สารบัญ

ไม่รักเจตริน-บทที่ 1 เส้นด้าย

เนื้อหา

บทที่ 1 เส้นด้าย

บทที่ 1 เส้นด้าย


น้ำรักเปอะเปื้อนทั่วหน้าท้องเสียงกระทบหยาบโลนดังไปทั่วห้องนอนหรูในคอนโดใจกลางเมือง เส้นด้ายหรือด้ายชื่อสั้น ๆ ที่เพื่อนใช้เรียกกันติดปากกำลังนอนอ้าขาสะโพกแอ่นรับก้านนิ้วยาวกระแทกกระทั้นเข้ามาภายในผนังนุ่ม หากแต่ไม่ประสีประสาตามที่คาดหวังไว้


ยอมรับตรง ๆ ว่าบทรักนี้ค่อนข้างน่าเบื่อสำหรับผมไปบ้าง โดยปกติผมคงยุติบทบาทการมีเซ็กส์ครั้งนี้ ทว่าเด็กหนุ่มคนนี้ คงจะปฏิเสธไม่ได้เพราะด้ายเป็นคนคัดสรรมากับมือเองถึงจะไร้ชั้นเชิงในการมีเซ็กส์ก็ตาม


เด็กหนุ่มหน้าตาละม้ายคล้าย เจตต์ เจตริน เรียกได้ว่าเป็นรักแรกของผมนั่นเองแต่เป็นรักแรกที่ไม่รู้ว่าจะเรียกสมหวังได้ไหม เพราะผมไม่เคยสารภาพรักออกไปไม่แม้แต่จะข้ามเส้นของความเป็นเพื่อน ด้ายเป็นฝ่ายรักเจตรินข้างเดียวเสมอมา ไม่ว่าจะเป็นดวงตา ปาก ทุกอริยบทของเจตรินล้วนน่าหลงใหลไปเสียหมด


“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า” ดวงตาหยาดเยิ้ดพร่ามัว เส้นด้ายนอนครวญครางแอ่นรับทุกสัมผัสของเด็กหนุ่ม มือเรียวขยุมกลุ่มผมสีดำขลับอย่างลืมตัว


“เสียวไหมพี่ ให้ผมเลียมากกว่านี้ไหม” เด็กหนุ่มผละหน้าออกจากรูจีบสีหวานของด้ายก่อนกล่าวอย่างเอาใจ หูผมแทบจะไม่รับรู้อะไรอีกต่อไปทำเพียงพยักหน้ารัว ๆ


“อ๊า แรงอีก ฮือออ เจตต์” นัยน์ตาคลอด้วยหยาดน้ำตา ลิ้นร้อนและนิ้วถูกส่งเข้าไปในผนังร้อนครูดเสียดสี ผมแอ่นเอวรับไม่อิดออดเมื่อใกล้ถึงฝั่งฝันไม่นานก็เกร็งกระตุกปลดปล่อยน้ำหวานสีใสออกมา ริมฝีปากสวยสั่นระริกอย่างลืมตัว

ใช่ ทุกครั้งที่มีคู่นอนมาปรนเปรอเส้นด้ายจะจินตนาการถึงเจตรินทุก ๆ ครั้ง ข้อตกลงนี้คู่นอนทุกคนล้วนรับรู้เต็มใจเพราะต่างได้ผลประโยชน์จากอีกฝ่าย คู่นอนของด้ายล้วนผมสีขลับดำทรงผมคล้ายเจตต์ แต่เทียบกันไม่ได้แม้แต่น้อย

“เจตต์ อยากจูบ”


เมื่อออดอ้อนเด็กหนุ่มที่เป็นตัวแทน อีกฝ่ายเพียงยิ้มรับและค่อย ๆ คืบคลานจากด้านล่างขึ้นมาจรดริมฝีปาก จูบได้ไม่นานก็ผละออก ด้ายมองอีกฝ่ายหลับตาพริ้มและขอโทษในใจซ้ำ ๆ ผมไม่ต้องการให้ใครมาเป็นตัวแทนเจตต์แต่รู้ดีว่าตัวเองก็ไม่สามารถครอบครองเจตรินได้เช่นกัน


เจตรินไม่อยู่ในวงโคจรชีวิตใครล่องลอยไปเรื่อย ๆ ในวงโคจรชีวิตตัวเองให้เปรียบเทียบคงเหมือนสัตว์ทะเลชนิดหนึ่ง เจลลี่ฟิช หรือ แมงกะพรุน ไม่ยึดติดกับใครคอยผลักไสและขีดเส้นแด่ทุกคนที่พยายามเข้ามาก้าวก่าย


แต่มีคนที่เป็นข้อยกเว้นนั่นคือมารักเพื่อนสนิทที่สุดของเจตริน ทั้งคู่เป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยมัธยมปลายนิสัยต่างกันสุดขั้วทว่าเป็นเพียงคนเดียวที่สามารถก้าวเข้าไปอยู่ในเซฟโซนรักแรกของผมได้ อิจฉา คำคำนี้คงนิยามความรู้สึกในตอนนี้ได้ดี


เมื่อเข้ามหาลัยเส้นด้ายเป็นเด็กต่างจังหวัดย้ายเข้ามาใช้ชีวิตตัวคนเดียวในกรุงเทพ ไม่เหงาเท่าไหร่เมื่อได้เจอมารักเด็กหนุ่มร่าเริง พูดเป็นต่อยหอย เขาเป็นฝ่ายชักชวนให้เข้ากลุ่มเดียวกัน โดยในกลุ่มจะมี มารัก โจเซฟ และเจตต์ ยามพบหน้าครั้งแรกผมพึ่งเข้าใจอย่างแจ่มแจ้งว่านี่คืออาการตกหลุมรัก นัยน์ตาสีมะฮอกกานี ชั้นตาชั้นเดียว ปากสวยสีแดงก่ำ ผมสีดำขลับดุจใยไหม ล้วนน่าหลงใหล


“งั้นผมกลับก่อนนะพี่ จุ๊บ” ว่าแล้วเด็กหนุ่มก็จูบส่งท้ายผมที่แก้มดวงตาหยียามยิ้มกว้าง


“ไว้เจอกันใหม่นะ” คงไม่เจออีกแล้วนั้นคือสิ่งที่ผมคิดในใจ


ไม่นานเด็กหนุ่มเปิดประตูออกจากห้องนอนราคาแพงเหลือไว้เพียงแต่ร่างระหงและความเหงา ผมถอนหายใจรู้สึกผิดทุกครั้งมักจะรู้สึกผิดที่จินตนาการซ้ำ ๆ เกี่ยวกับเจตต์ ตั้งแต่ปี 1 จวบจนทุกคนต่างแยกย้ายกันไปทำงานและผมไม่เคยลืมรักแรกแม้แต่วินาทีเดียวคอยสอดส่องชีวิตเจตต์ผ่านสื่อโซเชียลทุกวัน


ยังติดต่อและพบปะมารักและโจเซฟเป็นประจำหากแต่หลบหน้าเจตต์ทุกครั้ง อีกฝ่ายฉลาดพอจะมองคนออกทะลุเข้าไปถึงหัวใจ ข้อนี้ผมทราบดี เวลาได้อยู่ต่อหน้าเจตรินจึงทำเพียงหลุบตาต่ำไม่ให้อีกฝ่ายแม้แต่จะอ่านใจ นี่ไม่ใช่ความสามารถพิเศษของอีกฝ่ายหากเป็นผมเองที่เก็บอาการไม่ได้


ทว่าเปลือกตาค่อย ๆ เปิดเมื่อรับรู้เสียงสั่นจากอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ มือเรียวควานหาโทรศัพท์ก่อนจะเปิดหน้าจอขึ้นมาดูดวงตาสวยสะท้อนเนื้อหาข้อความผ่านแอพเขียว



01:30

เจตต์ เจตริน : เลิกตอแหลได้ยัง? บอกว่าไม่ว่างมาคือ?


เส้นด้าย : กูติดงานมีปัญหานิดหน่อย


เจตต์ เจตริน : งานมีปัญหาหรือมึงมีปัญหากับกู


ล่าสุดไปดื่มกับไอ้โจได้ แต่ทุกครั้งที่มีนัดแล้วกูไปด้วย


เสือกบอกไม่ว่าง??


(Read)


เจตต์ เจตริน : ถ้าไม่มีปัญหากับกูจริง รอบนี้คงมาได้นะ


(1นาทีที่แล้ว)


เจตต์ เจตริน : มีเรื่องจะถาม