เมื่อสาวน้อยคนนี้ได้มาพบกับหนุ่มผู้ด้านชาต่อโลก แต่เขาดันมามีใจให้เธอ!! และเป็นไทป์น้องหมาตามสเปกของเธอด้วยสิ เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไปกันเนี่ยย
รัก,ดราม่า,ชาย-หญิง,ไทย,ดราม่า,ไทป์หมา,ความรัก,นายหมาน้อย,Sobainu,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
นายหมาน้อยกับความรักที่ซ่อนอยู่
เมื่อสาวน้อยคนนี้ได้มาพบกับหนุ่มผู้ด้านชาต่อโลก แต่เขาดันมามีใจให้เธอ!! และเป็นไทป์น้องหมาตามสเปกของเธอด้วยสิ เรื่องราวจะเป็นยังไงต่อไปกันเนี่ยย
ถุงแป้ง สาวน้อยที่ผิดหวังกับความรักมาตลอดจนเชื่อว่าความรักดีๆไม่มีอยู่จริง จนเธอได้มาพบกับคนคนหนึ่งที่เปลี่ยนความคิดของเธอไป.....
"ฮึกก …ฮืออออ… "
"ทำไมอะ ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย"
"เซอร์เราไม่เข้าใจเลยว่าทำไมเขาต้องทำแบบนี้"
"ทำไมต้องโกหกกันด้วย ฮึก… "
"เอาน่าแป้ง เราเตือนเธอแล้วแต่เธอไม่ยอมฟังเลย" เซอร์ เพื่อนสนิทของถุงแป้งตั้งแต่สมัยเด็กบอกเพื่อนสาวของเขาที่กำลังนั่งร้องไห้อยู่ตอนนี้
"น่ารักอย่างเธอหาใหม่ได้อยู่ อย่าเศร้าดิเพื่อน"
"แต่เรารักเขานะเซอร์ เราเต็มที่ตลอดเลย ฮือออ"
เซอร์เงียบและมองหน้าของถุงแป้งสักพักหนึ่ง ละเอ่ยต่อว่า
"เราขอพูดอะไรหน่อยนะแป้ง"
"เธอคิดว่าความรักคืออะไรหรอ”
"ทำไมถามแบบนี้อะ ฮึก..." ถุงแป้งหยุดร้องไห้ และขมวดคิ้วเพราะสงสัยกับสิ่งที่เพื่อนชายของเธอกำลังถาม
"เอาน่า เธอตอบเรามาก่อน"
"อืม เราคิดว่าความรักสำหรับเราคือการให้"
"การทำให้คนที่เรารักมีความสุขและยิ้มได้"
"แล้วเธอต้องการให้คนที่เธอรักมีชีวิตแบบไหนหรือเป็นยังไง" เซอร์ถามต่อ
"เราคิดว่าเราต้องการให้คนที่เรารักใช้ชีวิตโดยมีความสุขในทุกๆ วัน และไม่เจ็บปวดกับอะไรเลย"
พอถุงแป้งพูดจบ เซอร์ก็ถามต่อทันที "แล้วมันได้คิดแบบเธอมั้ย มันได้ให้ในสิ่งที่เธอให้มันบ้างหรือเปล่า"
"เราไม่ได้หมายถึงพวกสิ่งของนะ แต่เราหมายถึงความรู้สึก"
"มันได้ถนอมความรู้สึกของเธอเหมือนที่เธอทำกับมันบ้างรึเปล่า"
"………" ถุงแป้งเงียบไม่ตอบอะไร เพราะตลอดเวลาที่เธออยู่ในความสัมพันธ์นั้นเธอเป็นฝ่ายที่ให้มาตลอด สิ่งที่เธอได้รับมีเพียงคำโกหกและความเสียใจเท่านั้น
"ถุงแป้ง เราคิดว่าเธอควรเอาตัวเองกลับมาได้แล้ว"
"คนที่สดใส ร่าเริง และมีแต่ร้อยยิ้ม"
"เราขอเพื่อนเราคนเก่าคนนั้นกลับมาได้มั้ย"
"เราทุกคนมีค่ามากกว่าจะต้องมานั่งเสียใจให้กับคนที่ไม่ได้รักและทำร้ายความรู้สึกเรานะ"
ทั้งสองคนนั่งมองหน้าและยิ้มให้กัน ถุงแป้งรู้สึกดีใจที่มีคนอย่างเซอร์เป็นเพื่อน และคอยเตือนสติเธอเสมอเมื่อเธอกำลังหลงทางอยู่ในความสัมพันธ์นี้…
"เราขอบใจเซอร์มากที่มาอยู่เป็นเพื่อนเรา และยังคอยเตือนเราเสมอเลย^_^" ถุงแป้งยิ้มให้กับเซอร์เพื่อเป็นการขอบคุณ
"ไม่เป็นไร แล้วตอนนี้ดีขึ้นยังอะ"
"เราดีขึ้นละ ตาเราบวมมากมั้ยอะ"
"ไม่นะ"
"ไม่บวมเลยหรอ "
"ไม่เหลืออะดิ!"
"ปูดเป็นลูกมะนาวเลยไอ้ลูกหมาเอ้ยย" เซอร์ขยี้หัวถุงแป้งด้วยความเอ็นดู
"เห้ยย555 ตาก็ปูด หัวก็ยุ่งอีก "
"ไม่สวยแล้วแน่เลย -_- " ถุงแป้งทำหน้ามุ่ย
"ไหน! ใครบอกเพื่อนเราไม่สวย!"
"ต้องเจอมวยกันหน่อยละมั้ย"
" พูดจาไม่หูคนหล่อเลยเนี่ย" เซอร์พูดกึ่งติดตลกเพราะอยากให้เพื่อนสาวของเขายิ้มได้
"55555ต้องจัดหน่อยละมั้งลูกพี่"
พอทั้งคู่หัวเราะด้วยกันไปสักพักหนึ่ง เซอร์ก็เริ่มเงียบและทำขวมดคิ้ว หน้าตาดูจริงจังจนถุงแป้งสงสัยไม่ได้จึงเอ่ยปากถาม
"เซอร์เป็นไรหรือเปล่า"
"เรามีอีกเรื่องที่อยากถามแป้ง”
"เรื่องไรอะ"
"แป้งทำรายงานวิชาวันอังคารเสร็จยังอะ"
"ก็นึกว่าเรื่องอะไร ว่าแต่มีรายงานด้วยหรอ"
"มีสิครับคุณผู้หญิง ถ้าไม่มีผมจะถามหรอ"
"กวนละ เราถามดีๆ นะเห้ยย" ถุงแป้งทำหน้าตาขึงขังใส่
"ขอโทษครับพี่ ผมหยอกเล่น"
"ให้มันจื่อแหน่ ว่าไผเป็นไผ"
"เห้ยย คนบ้านไหนหนิ5555 "
"แต่เรามีเรื่องที่อยากรู้อยู่เรื่องหนึ่งนะเซอร์"
"เรื่องไรเอ่ย"
"ตอนนี้เธอไม่มีคนคุยเลยหรอ ไม่ก็คนที่ชอบอะ"
"ไม่มีเลยอะดิ"
"สนใจมาเป็นให้มั้ยล่ะจ๊ะคนสวยย" เซอร์พูดพร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปหาถุงแป้งและทำหน้าทะเล้นใส่ จนถุงแป้งต้องยกมือขึ้นมาตี
เพี้ยะ!
"โอ้ยย!"
"นี่เธอจะตีเราทำไมเนี่ยไอลูกหมา" เซอร์พูดพร้อมกับทำหน้าเหยเกใส่
"พูดจาลามปาม เดี๋ยวจะโดนดีแน่!"
"ดุอย่างกับหมา ไม่เอาหรอก" เซอร์พูดด้วยเสียงที่แผ่วเบาพร้อมเบะปาก
"สันติคงที่ไม่ใช่ทางออกสินะเพื่อนรัก"
"ขอโทษค้าบบ"
2 วันต่อมา
บ้านเซอร์
วันนี้เซอร์กับถุงแป้งนัดทำรายงานด้วยกัน ถุงแป้งได้เล่าเรื่องที่เจทักมาตั้งแต่เลิกกันให้เซอร์ได้ฟังทั้งหมด ซึ่งหลังจากที่เลิกกันไปถุงแป้งยังคงตอบแชทและได้คุยกับเจอยู่ตลอด เพราะเมื่อใดที่ถุงแป้งเงียบหายไปเจก็จะทักมาตามเสมอ และในใจของถุงแป้งยังคงรอเจอยู่แม้จะได้ฟังคำเตือนของเพื่อนแล้วก็ตาม
"มันทำกับเธอขนาดนั้น เธอก็ยังจะอยู่รอมันอีกเนอะ"
"ก็เราคิดว่ามันจะเปลี่ยนได้อะ"
"คนเรามันเปลี่ยนกันไม่ได้หรอก เวลาเพื่อนเตือนก็ฟังหน่อย"
"ผมเป็นเป็นผู้ชายผมดูออกครับ"
"รู้แล้วค่าาา ก็เลิกแล้วนี่ไง"
"เออ ดีละจะได้ไม่ต้องนอนร้องไห้อีก"
"เราเก่งมะ เราไม่ได้ทักเขาไป 2 วันละนะ"
"ละถ้ามันทักมา?"
"ก็ตอบไงเพื่อนรัก"
"เจริญๆ นะแม่คุณ"
"5555 ล้อเล่นเหอะ เราไม่ตอบละจริงๆ"
"ให้มันจริงเหอะไอลูกหมา"
"จริงจังไม่จริงโจ้นะเพื่อนรัก"
"แต่เราก็อยากมีแฟนอะเซอร์" ถุงแป้งเอ่ยพร้อมกับเบ้ปาก
"เธอก็ลองปัดแอพดิ แบบที่เคยทำอะ"
"ฉันลองละ เจอแต่คนจริงโจ้ไม่เห็นจะจริงใจสักคน"
"เธอลองทักไปบ้างสิไม่ใช่รอให้เขาทักมาฝ่ายเดียว"
"คนเท่ๆ เขาไม่ทักกันก่อนหรอกเพื่อน ละที่สำคัญคือเราชวนคุยไม่เป็น"
"อยู่คนเดียวเหอะงั้น"
หลังจากที่ทั้งคู่ทำรายงานด้วยกันเสร็จ ถุงแป้งก็ได้กลับมาที่บ้านและนอนเล่นมือถือไปเรื่อยๆ อยู่ๆ ถุงแป้งก็รู้สึกเหงาและอยากลองคุยกับใคร ทันใดนั้นคำที่เซอร์พูดไว้ก็ผุดขึ้นมาในหัวของถุงแป้งทันที
"เหงาๆ แบบนี้งี้ลองดูดีกว่าเรา"