ชาย-ชาย,รัก,ตลก,ดราม่า,ไทย,คลั่งรัก,ครอบครัว,วัยรุ่น,เพื่อน,ธงเขียว,หล่อรวย,รุ่นพี่วิศวะ,น่ารัก,ชีวิตประจำวัน,ดราม่า,โรแมนติก ,รัก,มหาลัย,วาย,YAOI,BL,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
"ทำหน้าให้มันดี ๆ หน่อยดิเพื่อนรัก"
"นั่นสิเพื่อนรัก เปิดหูเปิดตาบ้างไง"
บอกตามตรง... ผมเอียนกับคำว่าเพื่อนรักที่สองคนนี้ใช้เรียกเหลือทน ผ่านมาหนึ่งสัปดาห์หลังจากรับน้องเสร็จ ช่วงเวลาที่ผ่านมาจะเห็นเหล่านักศึกษาน้องใหม่บ้างก็ใส่วิก บ้างก็ห้อยสายสะพาย บ้างก็ใส่ทั้งสองอย่างเดินกันทั้งมหาวิทยาลัยไปหมด เป็นสีสันที่ใครมองก็สร้างรอยยิ้มขำขันได้เป็นอย่างดี
การเรียนเริ่มต้นจากการปรับพื้นฐานยังไม่ได้ยากจนลำบากใจอะไร ยังมีเวลาชิลกันได้อยู่ อย่างเช่นค่ำคืนนี้ที่ผมถูกเพื่อนทั้งสองลากมายังผับดังที่เคยบอกไป
หมีพูห์ที่อยากเป็นหนุ่มเมืองกรุงสุดเท่เป็นทุนเดิมอยู่แล้วตื่นเต้นยิ่งกว่าใครแถมยังเข้าขากันดีกับแครอทจนน่าใจหาย
"ลองเข้าไปดู ถ้าไม่สนุกเดี๋ยวพากลับเลย สัญญา" ตัวดีว่า
ขณะนี้เรายืนอยู่หน้าผับ บรรยากาศคึกคักมีคนเดินวนเข้าออก และมีการ์ดตัวใหญ่ยืนคอยตรวจเช็คบัตรประชาชนพร้อมดูแลความเรียบร้อย
"นะเพื่อนรัก เข้าไปแดนซ์กันดีกว่า" แครอทแต่งสวยเพื่อการนี้โดยเฉพาะ
ในเมื่อหมายมั่นไว้แล้วว่าจะทำอย่างที่อยากทำ การเข้าผับก็เป็นหนึ่งในสิ่งที่อยากลอง ฉะนั้นอย่าลังเลอีกเลยปลาวาฬ
"โอเค เข้าก็เข้า"
สัมผัสแรกที่รับรู้หลังจากเข้ามาคือความกระหึ่มของเสียงเพลงและผู้คนที่ดูเยอะผิดปกติ(?) หรือเยอะแบบนี้เป็นปกติอยู่แล้วก็ไม่รู้ เนืองแน่นแทบจะเบียดเข้าไปไม่ได้ จนผู้จัดการร้านต้องประกาศว่าใครที่ไม่ได้จองโต๊ะไว้ให้ขึ้นไปบนชั้นสองซึ่งเป็นระเบียงเพื่อยืนโดยเฉพาะแทน
"โชคดีที่เราจองโต๊ะทัน" หมีพูห์หันมาพูด
พนักงานนำทางไปยังโต๊ะที่จองไว้พร้อมเอาเมนูมาให้เสร็จสรรพ มือใหม่หัดเที่ยวกลางคืนเปิดเมนูดูพลางสุมหัวกันว่าจะกินจะดื่มอะไรดี
ด้วยความไม่ใช่นักดื่มก็เลยไม่รู้จักเครื่องดื่มเท่าไรนัก นอกจากเบียร์อย่างอื่นก็ไม่รู้แล้ว เราเลยสั่งเบียร์มาลอง ดีที่พนักงานให้คำแนะนำดีด้วยเลยสั่งค็อกเทลกับม็อกเทลมาลองเพิ่มอีก
"กินข้าวไหม ที่นี่เขาว่ากับข้าวอร่อย" รู้ดีไปหมดทุกอย่างเลยหมีพูห์เนี่ย
"เอา ๆ ขอกะเพราเนื้อนะ ไข่ดาวด้วย" แครอทสั่งก่อนใคร
"ปลาวาฬเอาไร" หมีพูห์หันมาถามผมต่อ
"ยำวุ่นเส้นหมูยอ"
"โอเค เดี๋ยวเราสั่งของทอดเพิ่ม"
ระหว่างรออาหารเพลงที่ดังกระหึ่มจนปวดหูก็หยุดลง ทุกคนเองก็หยุดการเคลื่อนไหวกระทั่งกลุ่มคนกลุ่มหนึ่งปรากฏตัว เสียงซุบซิบฟังดูตื่นเต้นดีใจเคล้าคลอเสียงกรี๊ด ทำเอาผมต้องมองตามคนกลุ่มนั้นที่เดินไปนั่งยังโต๊ะโซนด้านหน้าซึ่งเป็นโซฟาอย่างดี
"อุ๊ย! กลุ่มพี่แพกซ์" แครอทอุทานพลางมองตาไม่กระพริบ
ชื่อนี้อีกแล้วแฮะ...
พี่แพกซ์ที่ว่าเขาคงดังมากเลยสินะครับ ผู้คนถึงให้ความสนใจขนาดนี้ ผมยืดตัวขึ้นเพื่อดูหน้าพี่เขา ความหล่อยังคงเกินคำบรรยายเหมือนเดิม แล้วกลุ่มนี้เหมือนคัดหน้าตาเพราะดูดีไร้ที่ติทุกคน
อย่าบอกนะว่าพอคนกลุ่มนี้มาเพลงที่เล่นเปลี่ยนบรรยากาศเป็นอีกแบบหนึ่งทันที มีนักดนตรีขึ้นมาเล่นดนตรีและร้องสด กลายเป็นบรรยากาศชิล ๆ ต่างจากเมื่อครู่ที่แดนซ์กันจนเหงื่อไหล
ความสนใจทั้งหมดตกไปอยู่ที่กลุ่มนั้น บทสนทนาโดยรอบเป็นเรื่องของพวกพี่เขาเสียส่วนใหญ่ บางคนถึงขั้นอยากเสียตัวให้บอกเป็นบุญสักครั้งในชีวิต ขนาดนั้นกันเลยครับ ทำเอาอึ้งอยู่นะความคลั่งไคล้นี้น่ะ
"สังคมมอมเมาเยาวชนหลงผิด ถึงจะหล่อรวยแค่ไหนฉันก็ไม่ยอมถวายตัวให้ง่าย ๆ แบบนั้นแน่" แครอทว่า
"จริง" หมีพูห์หยักหน้าเห็นด้วย "นี่จะบอกให้นะเพื่อนรัก ด้วยความที่นายดูไม่ทันโลกมากที่สุด เราจะบอกให้ว่านายห้ามเชื่อใจใครเด็ดขาด ถ้าฝ่ายตรงข้ามเข้ามาแบบมีเลศนัยให้รีบหนีเลยเข้าใจไหม"
"อื้ม! อย่างที่หมีพูห์ว่า นายห้ามเผลอใจเด็ดขาดนะเด็กดี" แครอทยื่นมือมาบีบแก้มผม
มองผมเป็นเด็กน้อยขนาดไหนกันเนี่ยทั้งสองคน ไม่ได้หัวอ่อนขนาดนั้นนะครับ
"รู้แล้วน่า" ผมตอบพลางปัดมือแครอทออก บีบจนเจ็บแก้มไปหมดแล้วเพื่อนเอ๋ย
จากนั้นอาหารและเครื่องดื่มก็ทยอยมาเสิร์ฟ สั่งกันเยอะมาก เงินในกระเป๋านี่ร้อนฉ่าเลยฮะนาทีนี้ คิดว่านาน ๆ ทีคงไม่เป็นไร ผับบรรยากาศไม่ได้แย่ หากจะมาอีกในครั้งถัดไปก็ไม่ติดอะไร
"เดี๋ยวมานะ ไปเข้าน้ำ" บอกเพื่อนทั้งสอง
"ให้ไปเป็นเพื่อนป่ะ" แครอทเตรียมลุก
"ไม่เป็นไร เราไปได้"
"โอเค ระวังตัวด้วยเด้อ" หมีพูห์ว่า
ผมพยักหน้าแล้วเดินออกมา ถามทางพนักงานได้ความว่าห้องน้ำชายจะอยู่ด้านนอก ข้างห้องน้ำหญิงจะมีทางเดินออกไป
มีคนออกมายืนสูบบุหรี่สามคน จับกลุ่มคุย ผมไม่ได้สนใจเท่าไรนัก เข้าห้องน้ำกระทั่งเสร็จออกมาล้างมือ...
"เป็นไงบ้างวะฉลาม ดีกว่าโอเชี่ยนฝั่งมึงไหม"
"ก็ไม่เท่าไร กูคิดว่าฝั่งกูดีกว่า"
ผมตัวแข็งทื่อทันทีที่ได้ยินเสียงอันคุ้นหูดังอยู่ด้านนอก ด้วยความกลัวรีบกลับเข้าไปหลบในห้องน้ำก่อนที่อีกฝ่ายจะเดินเข้ามาเจอ
"แล้วนี่มึงตามหาน้องมึงเจอยัง"
"ยัง เก่งถึงขนาดหนีออกจากบ้านก็คงเอาตัวรอดได้นั่นแหละ แต่อย่าให้เจอแล้วกัน... มันตายแน่"
"ไอ้เหี้ย เพราะมึงเป็นส้นตีนแบบนี้หรือเปล่าน้องมันถึงได้หนี"
"เสือกรู้ดี"
"นั่นน้องแท้ ๆ นะเว้ย"
"แล้วไง แกล้งมันสนุกจะตาย นี่พ่อกูก็จ้างนักสืบตามหาตัว อารมณ์ไม่เคยคงที่สักวัน เกิดอยากจะห่วงมันขึ้นมา"
"กูนี่พูดไม่ออกเลย"
"เรื่องของใคร มึงไม่ต้องเสือกเรื่องในบ้านกูมากหรอกน่าไอ้ฮิม"
"ถ้าไม่ติดว่าเป็นเพื่อนสนิทกูเลิกคบมึงไปนานแล้วฉลาม คนอะไรเหี้ยจัด"
"เหอะ! คิดว่ากูสนหรือไงล่ะ"
นี่แหละคือนิสัยของพี่ชายผม เขาไม่แคร์ความรู้สึกใครทั้งนั้น เพราะต่อให้ทำตัวเลวทรามแค่ไหนก็ยังมีคนสนใจเสมอ...
ทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ มหาวิทยาลัยที่อีกฝ่ายเรียนนั้นอยู่อีกฟากฝั่งหนึ่งซึ่งไกลกันมาก เทียบให้เห็นภาพหน่อยก็คือย่านนี้อยู่ทิศเหนือส่วนย่านของเจ้าตัวอยู่ทิศใต้ แบ่งตามขั้วอำนาจของสองตระกูล
ผมยืนเงียบอยู่ในห้องน้ำ เนื้อตัวสั่นลามไปถึงฝ่ามือ ใจนี่ผวาคิดไปถึงเรื่องในอดีต ภาวนาให้พากันออกไปเสียทีเถอะ
ปึ้ง!
"เฮือก!"
"เฮ้ย! ทำเหี้ยไรวะฉลาม"
"แอบฟังเหรอวะ! ออกมาเด่!"
"มึงบ้าไปแล้วหรือไง"
ฉลามเป็นคนฉลาดแล้วก็แกมโกงแถมยังชั่วร้ายในสายตาผม เขาถีบประตูอย่างแรงเพราะรู้ว่ามีคนอยู่ในนี้โดยไม่สนว่าคนคนนั้นจะเป็นใคร
แน่นอนว่าผมไม่มีทางเปิดออกไปเด็ดขาด เพื่อนที่มาด้วยกันช่วยทำอะไรสักอย่างทีเถอะครับขอร้อง
"พอ ๆ ไปกันเหอะ ที่นี่ไม่ใช่ถิ่นเรานะเว้ย อย่าทำงามหน้าเลยขอล่ะ"
เสียงโวยวายฮึดฮัดดังไกลออกไปจนเงียบลงในที่สุด ผมถอนหายใจหากแต่ยังไม่กล้าเปิดประตู ยืนอยู่ในนั้นราว ๆ ห้านาทีจึงค่อย ๆ เปิดออกดู
"ทางสะดวก" ผ่อนลมหายใจอย่างโล่งอก
นอกจากฉลามจะฉลาดแกมโกงแล้วยังอารมณ์ร้อน อย่างที่เห็นเขาพร้อมมีเรื่องตลอดเวลา คนส่วนใหญ่เลยไม่ค่อยมีปัญหาด้วยเพราะได้ไม่คุ้มเสีย นามสกุลแสงไพทูรย์เป็นนามสกุลที่ทรงอำนาจพอสมควร
แม่ครับ แม่เห็นไหมว่าลูกชายคนรองของแม่นิสัยชั่วร้ายขนาดไหน ทำตัวอยู่เหนือทุกอย่าง เขาไม่ใช่เจ้าของโลกใบนี้นะครับ คอยดูเถอะสักวันจุดที่เขายืนอยูาจะพังลงไม่เป็นท่า เมื่อถึงตอนนั้นไม่รู้ว่าจะได้สติขึ้นมาบ้างหรือเปล่า
สามีของแม่ช่างเลี้ยงลูกได้ดีจริง ๆ ผมยกนิ้วให้เลย...
Tbc.
