นี่เป็นรอบที่ 7 แล้วที่ผมวนกลับมาเล่นฉากนี้ และมันกำลังจะจบลงด้วยการที่ผมถูกฆ่าอีกครั้ง — Lucky seven ทั้งทีลองทำอะไรที่ต่างออกไปดีไหมนะ ลอง 'ยั่ว' ฆาตกรสักหน่อยดีกว่า…
แฟนตาซี,ระทึกขวัญ,ชาย-ชาย,เลือดสาด,ดาร์ค,เกม,ติดลูป,เกมสยองขวัญ,ติดอยู่ในเกม,เกมเมอร์,ฆาตกร,ผู้รอดชีวิต,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
เอาจริง ๆ นะ ผมก็ยังไม่อยากจะเชื่ออยู่ดีว่าตอนนี้ตัวเองหลุดเข้ามาในเกม ผมหยิกตัวเองอีกรอบเพื่อให้แน่ใจว่าตัวเองไม่ได้ฝันไป และใช่ครับ มันเจ็บ... แถมรอยเก่าเองก็ยังไม่ได้หายไปเลยด้วย!
ปกติในนิยายหรืออนิเมะส่วนมากเวลาหลุดเข้ามาในเกมมันจะต้องมีข้อความเสียงหรือระบบอะไรนั่นไม่ใช่เหรอ ทำไมกับผมมันถึงไม่มีฟะ?!
แล้วก็ไอ้ปุ่ม Alt กับ F4 มันไปอยู่ตรงไหนเนี่ย!
“นี่ นายเป็นอะไรหรือเปล่า?”
หนึ่งในตัวละครหลักของเรื่องถามผม
“อาหารเป็นพิษเหรอ?”
คนที่ถามผมเป็นตัวละครที่ตัวสูงใหญ่หุ่นนักกีฬาและผิวคล้ำ นี่คือ ‘อเล็กซ์’ ตัวละครบ้าพลังที่แรงเยอะที่สุดเกม ผมแอบหวังพึ่งเขาให้ต่อกรกับฆาตกรอยู่นะ
“เปล่า”
ผมตอบก่อนจะหันไปมองคนอื่น พวกเราเข้ามาด้านในคฤหาสน์กันแล้ว ต่างคนต่างช่วยกันยกสัมภาระไปเก็บ ตัวละครแต่ละคนล้วนทำตามพฤติกรรมตั้งต้นที่ถูกตัวเกมเซตเอาไว้
ว่ากันตามเนื้อเรื่อง คฤหาสน์หลังนี้คือคฤหาสน์ที่ปล่อยเช่าในราคาถูก กลุ่มนักศึกษาก็เลยรวมเงินกันเพื่อมาเช่าสถานที่สำหรับทำกิจกรรมในช่วงพักร้อน แต่ผมบอกตามตรงเลยนะ แค่คำว่า ‘คฤหาสน์ราคาถูก’ นี่ก็น่าจะรู้ได้แล้วว่ามันมีบางอย่างไม่ชอบมาพากลเกี่ยวกับสถานที่แห่งนี้
เฮ้อ ถึงอย่างนั้นก็เถอะ มาต่อกันที่ตัวคฤหาสน์ดีกว่า ขนาดของมันกว้างมาก มีทั้งหมดสามชั้น โดยมีบันไดที่ตกแต่งอย่างหรูหราอยู่ตรงกึ่งกลางของคฤหาสน์หมุนวนขึ้นไปเชื่อมแต่ละชั้น ชั้นสามเป็นโซนของห้องนอน มีทั้งหมดหกห้อง โดยแบ่งซ้ายขวาฝั่งละสามห้อง
ชั้นสองคือโซนของห้องหนังสือกับห้องทำงาน ส่วนชั้นหนึ่งที่ผมกำลังยืนอยู่ตรงนี้ ก็คือโถงกลางของคฤหาสน์ ฝั่งขวาเป็นห้องรับแขก เลยเข้าไปอีกนิดจะเจอห้องน้ำ ส่วนทางด้านซ้ายคือห้องรับประทานอาหาร เดินเลี้ยวเข้าไปด้านในคือห้องครัว
ผมมองนาฬิกาเรือนยักษ์ที่ติดอยู่ตรงบันไดกลางด้านหน้า ตอนนี้เป็นเวลา 17.30 น. ผมต้องจำเอาไว้ให้ดี และต้องจำอีกรอบคือเวลาที่ฆาตกรเริ่มล่า เพื่อจะได้มีเวลาเตรียมตัวและฟาร์มของกับเบาะแสเท่าที่จะหาได้ก่อนถูกฆ่า
ตอนนี้ผมชักสงสัยแล้วสิว่าตัวละครที่ผมได้เล่นจะเป็นตัวละครไหน ชื่ออะไร และมีความสามารถอะไร
“อารัญ มาช่วยทางนี้ที”
เสียงเรียกจากชั้นสอง ผมเงยหน้าขึ้นอย่างไม่อยากเชื่อหูตัวเองนัก ทำไมมันถึงเป็นชื่อเรียกในชีวิตจริงของผมล่ะ จะว่าไปในแพทช์โน้ตก็ไม่ได้มีบอกเอาไว้ด้วยว่าตัวละครใหม่คือใคร มันแค่เขียนเอาไว้ว่า ‘ตัวละครลับ’
“เรียกฉัน… เหรอ”
ผมชี้นิ้วเข้าหาตัวเองพร้อมกับทำหน้าตาเหลอหลาจนคนเรียกหัวเราะ
“ถ้าไม่ใช่นาย แล้วใครจะชื่ออารัญ”
คนสูงโปร่งที่เพิ่งเดินลงมาจากบันไดพูด นี่คือนิค ตัวละครที่มีสติและฉลาดที่สุดในเกม พูดง่าย ๆ ก็เป็นผู้นำของกลุ่มนั่นแหละ เขาเป็นตัวละครที่แก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้ดี ถ้าอยู่ติดกับนิคไว้ อัตราการรอดชีวิตยังไงก็น่าจะเกิน 80%
“มาช่วยเตรียมอาหารหน่อยสิ”
นิคพูดพร้อมกับเดินออกไปรอด้านนอก
“เดี๋ยวตามไป ขอเข้าห้องน้ำแป๊บนึง”
ผมปลีกตัวไปเข้าห้องน้ำ อย่างน้อยก็อยากพิสูจน์อะไรบางอย่างก่อน
จริงด้วย… ทีแรกผมนึกว่าผมจะหลุดมาเข้าร่างของตัวละครสักคน แต่นี่มันกลายเป็นว่าผมหลุดเข้ามาทั้งตัวเลยนี่หว่า ผมมองใบหน้าอดหลับอดนอนของตัวเองในกระจกแล้วแค่นหัวเราะ สีคล้ำใต้ตานั่นมันมาจากซีรีส์ที่เพิ่งดูไปหรือเปล่านะ
เหอะ ๆ แม้แต่ชุดก็ยังเป็นชุดที่ผมใส่หลังจากเลิกเรียนที่มหา’ ลัยเลย
ผมจัดการล้างหน้าล้างตาก่อนจะเสยเส้นผมยาวสีน้ำตาลของตัวเองขึ้นไม่ให้ปรกหน้า
“ไม่ใช่เล่น ๆ แล้วแฮะ”
เกมนี้มันคงจะมีอะไรมากกว่าการดูดคนเข้ามาแน่ ๆ ลางสังหรณ์ของผมบอกแบบนั้น
ผมเดินออกจากคฤหาสน์แล้วตามนิคไป เขาพาผมเดินทะลุป่าหลังคฤหาสน์เพื่อไปยังจุดแคมป์ปิ้ง บรรยากาศของป่าโดยรอบคือลานเชือดที่สมบูรณ์แบบจริง ๆ ทั้งบรรดาต้นไม้สูง เถาวัลย์เลื้อยตามทาง ไหนจะต้นหญ้ารกสูงเหนือเข่าที่มองจากหน้าคฤหาสน์ก็รู้ว่ามีกับดักซ่อนอยู่
“เป็นอะไร หรือนายเมารถเหรอ”
นิคถามเมื่อเห็นว่าผมกำลังหน้าซีดเหมือนไก่ต้ม
ผมหัวเราะเหอะ ๆ ก่อนจะตอบทางเลือกที่เป็นกลางเพื่อไม่ให้เนื้อเรื่องเปลี่ยนไปมากนัก
“อืม นิดหน่อย”
“รู้สึกผิดเลยแฮะ ที่ชวนนายมา”
แต่ฉันกลับรู้สึกปลอดภัยที่มากับนาย
ผมและนิคเดินผ่านป่าไปเรื่อย ๆ จนในที่สุดพวกเราก็ทะลุออกมาจนเจอแม่น้ำ ที่นี่คือจุดแคมป์ปิ้งของพวกเรา แสงตะวันยามเย็นส่องกระทบหน้า ผมหยีตาเล็กน้อยก่อนจะยกมือบังแสงเพื่อปรับสายตา
ป่าด้านหลังคฤหาสน์มีแม่น้ำสายใหญ่พาดผ่าน อีกฟากของแม่น้ำคือป่าทึบ ผมคิดว่านั่นคงจะสุดขอบของแผนที่เกม ไม่ไกลจากเรามีเรือแคนูสามลำวางอยู่บนบก ถัดออกไปอีกนิดมีเตาย่างบาร์บีคิวขนาดใหญ่ พร้อมอุปกรณ์ตั้งแคมป์ครบเซต
“โชคดีจริง ๆ มีอุปกรณ์พร้อมเลย” นิคพูดก่อนจะเดินไปตั้งเตา “ต้องขอบคุณนายมากเลยนะ ที่เป็นคนหาคฤหาสน์นี้ให้เรา”
“ฮะ?”
ผมยืนปิ้งบาร์บีคิวอยู่อย่างเงียบ ๆ ขณะที่คนอื่นเริ่มร้องเพลงรอบกองไฟ เมื่อชั่วโมงก่อนนิคบอกว่าผมเป็นคนเช่าคฤหาสน์หลังนี้ มันจะเป็นผมไปได้ยังไงกัน ผมเป็นตัวละคร DLC นะ
“ยังไม่หายเมารถเหรอ”
นิคเดินมาถามผม ในมือของเขามีเครื่องดื่มมาด้วย เขายื่นกระป๋องเบียร์สีทองส่งมาให้
“ไม่ล่ะ ฉันแพ้แอลกอฮอล์”
ผมตอบออกไปตามความจริง แต่สีหน้าของนิคกลับดูอึ้งไปเล็กน้อย เขาหดมือกลับก่อนจะพึมพำกับตัวเองเบา ๆ
“นั่นสินะ ลืมไปได้ยังไง”
ดูยังไงก็แปลก ผมมองพฤติกรรมของตัวละครแต่ละคนเพื่อวิเคราะห์แนวทางการดำเนินเกม
คนที่กำลังเต้นและร้องเพลงเสียงดังคนนั้นชื่อ เดวิด อุปนิสัยคึกคะนอง ชอบความท้าทาย ตัวละครประเภทนี้ชอบทำเรื่องบ้า ๆ ที่คิดว่ามันสนุกแต่สุดท้ายก็จบลงด้วยการโดนฆ่า ผมขอปักธงเดธแฟลกไว้ก่อนเลยว่าคนนี้อาจจะเป็นคนแรก
ส่วนคู่รักที่กำลังป้อนบาร์บีคิวกันอยู่ข้าง ๆ นั่นก็น่าโดนปักเดธแฟลกเหมือนกัน ถ้าดูหนังสยองขวัญบ่อยก็จะรู้ว่าเวลามีฉากเลิฟซีนของคู่รักตอนกำลังจะเข้าด้ายเข้าเข็ม ฆาตกรก็มักจะโผล่มาฆ่าอย่างสยดสยอง
“เฮ้อ” ผมถอนหายใจออกมาเบา ๆ
“เป็นอะไรไป อิจฉาบิลลี่กับไอแซคเหรอ”
ตัวละครอีกคนที่เพิ่งมาถึงเอ่ยเมื่อเห็นว่าผมกำลังมองคู่รักคู่นั้น
“เปล่า”
ผมตอบพร้อมกับยื่นบาร์บีคิวที่สุกได้ที่แล้วให้เขา กลิ่นของมันหอมจนทำเอาน้ำลายสอเลย สมจริงเกินไปไหมเนี่ย อีกอย่างไม่อยากเชื่อเลยว่าคนไม่เคยปิ้งบาร์บีคิวอย่างผม ตอนนี้จะกำลังทำอะไรแบบนี้อยู่ในเกม
“ขอบใจนะ”
เขารับมันไปแล้วขยี้หัวผมไปหนึ่งที ก่อนจะเดินไปหยิบกระป๋องเครื่องดื่มจากกระติกน้ำแข็งใหญ่ข้าง ๆ ตัวนิค
นี่คือฟินน์ เขาเป็นตัวละครประเภทชอบช่วยเหลือผู้อื่น แต่ความช่วยเหลือนั้นก็อาจจะนำพามาซึ่งเดธแฟลกได้ด้วยเหมือนกัน อย่างประเภทที่ว่าเพื่อนกำลังโดนตามล่า แล้วตัวเองก็อาสาออกไปตามหา แต่แทนที่จะได้กลับมาพร้อมกันสองคน ก็ดันเอาตัวเองไปตายแทนซะได้
ฟินน์หันมายิ้มให้ก่อนจะยกกระป๋องขึ้นทำทีว่าชนแก้ว ผมพยักหน้าตอบเขาไปเล็กน้อย
กลับมาที่เนื้อเรื่องของเรา ในเมื่อมันมีคู่รักแล้ว ก็ต้องมีคู่ที่แอบชอบกันด้วย และผมกำลังสงสัยว่าตัวละครของเขาแอบชอบผมอยู่หรือเปล่า
ไม่ใช่ว่าผมเข้าข้างตัวเองหรอกนะ แต่ผมสงสัยตั้งแต่ตอนอยู่ที่คฤหาสน์แล้ว คนที่เรียกผมให้ตามเข้าไปคือฟินน์ คนที่ช่วยยกของของผมเข้าห้องคือฟินน์ คนที่มองนิคแปลก ๆ ตอนผมถูกชวนออกมาก็คือฟินน์ แล้วก็คนที่เพิ่งจะขยี้หัวผมไป
อืม ก็นั่นแหละ
แต่ว่ามันต้องไม่ใช่แบบนี้สิ DLC มันเปลี่ยนเนื้อเรื่องไม่ได้นี่ ความจริงฟินน์ต้องแอบชอบนิคไม่ใช่เหรอ? แต่ช่างมันเถอะ
กิจกรรมยามเย็นของพวกเราดำเนินไปอย่างรวดเร็ว คู่รักออกไปพายเรือแคนู ส่วนคนอื่นก็ช่วยกันเก็บของกลับคฤหาสน์ ก่อนจะย้ำบิลลี่และไอแซคว่าอย่ากลับดึกจนเกินไป
แสงอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้าไปแล้วและป่าหลังคฤหาสน์เองก็น่ากลัวเข้ากับบรรยากาศของเกมสยองขวัญจนเกินไป
ฆาตกรจะโผล่มาตอนไหนกันนะ
“นายไม่สบายหรือเปล่า”
ฟินน์ที่เดินตามมาด้านหลังถามเมื่อเห็นท่าทีลุกลี้ลุกลนและสายตาระแวดระวังของผม
“คงเพลียจากการเดินทางน่ะ”
ผมตอบออกไปก่อนที่ความจะแตก เกมแรกผมยังไม่อยากให้เส้นเรื่องมันเปลี่ยนไปสักเท่าไร แต่จะว่าไปตัวละครทุกคนมีชื่อเป็นภาษาอังกฤษหมดเลย แต่กลับเรียกชื่อผมที่เป็นภาษาไทยได้อย่างไม่กระดากปากเลยแฮะ ระบบเกมนี้นี่มันน่าทึ่งดีจริง ๆ
“เดี๋ยวฉันช่วยถือให้เอง”
นิคที่เดินนำหน้าหยุดเดิน และคว้าเอาของในมือผมไปถือแทน นิคมองฟินน์นิ่ง ๆ ก่อนจะแตะไหล่ผมแล้วผลักเบา ๆ ให้เดินไปข้างหน้า
“รีบกลับเถอะ เดี๋ยวจะดึก”
จู่ ๆ ผมก็รู้สึกถึงคลื่นรังสีแปลก ๆ ทำไมความสัมพันธ์ของสองตัวละครนี้มันถึงเป็นแบบนี้ไปได้กันนะ
ไม่นานพวกเราก็กลับมาถึงคฤหาสน์ ผมตรงขึ้นห้องพักของตัวเองก่อนจะล้มตัวลงนอน จะว่าไปแผนที่เกมนี้มันก็กว้างเอาเรื่องอยู่เหมือนกันนะนี่
“กี่โมงแล้วเนี่ย”
ผมเหลือบมองนาฬิกาลูกตุ้มขนาดใหญ่บนฝาผนัง ตอนนี้เข็มสั้นชี้ไปที่เลขแปด ส่วนเข็มยาวชี้ไปที่เลขสิบสอง ตัวเรือนทำมาจากไม้ซึ่งถูกแกะสลักอย่างประณีตแล้วเคลือบเงาด้วยแว็กซ์ รูปทรงของมันดูลึกลับน่าค้นหาแปลก ๆ ลูกตุ้มถูกเหวี่ยงไปมาซ้ายขวาพร้อมกับการใช้ความคิดของผม
และแล้วความคิดหนึ่งก็ผุดเข้ามา
ผมยันตัวขึ้นอย่างรวดเร็ว ก่อนจะลุกแล้วเดินไปพิจารณานาฬิกาเรือนใหญ่นั้นอีกครั้ง โชคดีที่มันถูกติดอยู่ในระดับสายตาของผมพอดีจึงไม่ได้เขย่งอะไรมากนัก
ผมมองรอยต่อแต่ละส่วนของนาฬิกา ตรงฐานของมันมีแผ่นไม้บางอย่างประกบอยู่เหมือนกับอะไรที่สามารถ... เลื่อนออกได้
กริ๊ก
มือที่ลูบไปตามขอบเจอเข้ากับปุ่มกลไกบางอย่าง ทันทีที่นิ้วของผมสัมผัสมัน แผ่นไม้ใต้นาฬิกาก็เลื่อนเปิดออกมาพร้อมกับกระดาษโน้ตแผ่นหนึ่ง
ในที่สุดผมก็เจอเบาะแสแรกของเกม
ผมหยิบกระดาษสีเหลืองซีดแผ่นนั้นออกมาเปิดดู ด้านในมันถูกเขียนด้วยลายมือว่า
‘ฉันติดอยู่ที่นี่’
“:♡•♬✧⁽⁽ଘ (ˊᵕˋ) ଓ⁾⁾*+:•*∴
เอ๋?!
- เดธแฟลก (Death Flag) ตัวละครที่ถูกหมายหัวว่าจะตาย ตัวอย่างเดธแฟลก เช่น ฉากเลิฟซีน, ฉากสารภาพรัก, ฉากรำลึกความหลัง
