นี่เป็นรอบที่ 7 แล้วที่ผมวนกลับมาเล่นฉากนี้ และมันกำลังจะจบลงด้วยการที่ผมถูกฆ่าอีกครั้ง — Lucky seven ทั้งทีลองทำอะไรที่ต่างออกไปดีไหมนะ ลอง 'ยั่ว' ฆาตกรสักหน่อยดีกว่า…
แฟนตาซี,ระทึกขวัญ,ชาย-ชาย,เลือดสาด,ดาร์ค,เกม,ติดลูป,เกมสยองขวัญ,ติดอยู่ในเกม,เกมเมอร์,ฆาตกร,ผู้รอดชีวิต,plotteller, ploteller, plotteler,พล็อตเทลเลอร์, แอพแพนด้าแดง, แพนด้าแดง, พล็อตเทลเลอร์, รี้ดอะไร้ต์,รีดอะไรท์,รี้ดอะไรท์,รี้ดอะไร, tunwalai , ธัญวลัย, dek-d, เด็กดี, นิยายเด็กดี ,นิยายออนไลน์,อ่านนิยาย,นิยาย,อ่านนิยายออนไลน์,นักเขียน,นักอ่าน,งานเขียน,บทความ,เรื่องสั้น,ฟิค,แต่งฟิค,แต่งนิยาย
Dead Trap เกมสยอง กับดักมรณะนี่เป็นรอบที่ 7 แล้วที่ผมวนกลับมาเล่นฉากนี้ และมันกำลังจะจบลงด้วยการที่ผมถูกฆ่าอีกครั้ง — Lucky seven ทั้งทีลองทำอะไรที่ต่างออกไปดีไหมนะ ลอง 'ยั่ว' ฆาตกรสักหน่อยดีกว่า…
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียน แต่งขึ้นเพื่อความบันเทิงเท่านั้น มีการใช้ถ้อยคำหยาบคาย, มีการบรรยายฉากการฆ่า, เลือด, ความรุนแรง และบรรยายฉากการร่วมเพศที่ละเอียด โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
'อารัญ' นักศึกษาชีวิตอาภัพที่หลุดเข้าไปในเกมสยองขวัญ ทุกครั้งที่ถูกฆาตกรฆ่า เกมจะรีเซตกลับมาที่จุดเริ่มต้น ทางเดียวที่จะหยุดลูปนรกและออกจากเกมได้ คือต้องกำจัดฆาตกร
•
•
•
•
•
ถ้าพร้อมแล้ว ขอให้สนุกกับเกม Dead Trap ค่ะ
“จริงหรือท้า เดวิด”
“ท้าสิ ระดับฉันแล้ว”
มุมปากผมเผลอกระตุกยิ้มขึ้น ทุกอย่างเป็นไปตามแผนจริง ๆ
“ฉันขอท้าให้นาย ออกไปตามหาบิลลี่และไอแซค”
หลังจากที่ผมบอกแบบนั้นไป ผมก็เห็นประกายที่ดวงตาของเดวิดทันที
“ถึงจะไม่เชิงว่าออกไปล่าท้าผี แต่อย่างน้อยฉันก็ได้ออกไปผจญภัยข้างนอกล่ะนะ” เดวิดพูดก่อนจะลุกเดินออกไป
“แต่มันมืดแล้วนะ”
นิคท้วงขึ้น แต่เดวิดไม่สน เขาโบกมือเป็นความหมายว่าไม่เป็นไร
“เพราะแบบนั้นแหละ ถึงต้องออกไปตามสองคนนั้น”
เดวิดยิ้มให้ ก่อนจะเปิดประตูบานใหญ่แล้วหายเข้าไปในป่า
“แล้วพวกเราเอาไงต่อดี” ฟินน์หันมาถาม
ผมยิ้มมุมปากก่อนจะบอกเหล่าตัวละครไปว่า
“ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวเดวิดก็กลับมา”
ผมให้ทุกคนแยกกันไปทำธุระของตัวเอง และบอกพวกเขาไปว่าเมื่อเดวิดพาสองคนนั้นกลับมาแล้วก็จะถือว่าเป็นอันจบเกม
ส่วนผมจะได้อาศัยช่วงเวลานี้ไปฟาร์มของในคฤหาสน์เพิ่ม แต่ทว่ายังไม่ทันที่ผมจะเดินขึ้นบันไดไป เดวิดก็กลับมาพร้อมกับสองคนนั้น
ประตูบานหนาถูกผลักเข้ามาพร้อมกับร่างของบิลลี่และไอแซคในสภาพที่สมบูรณ์ดีทุกอย่างไร้รอยขีดข่วน
“เจอสองคนนี้ระหว่างทางพอดี อ้าว! พวกนายลุกไปไหนกัน ไม่เล่นกันต่อเหรอ”
“ฉันว่าจะพักผ่อนแล้ว” อเล็กซ์ว่า
“นึกว่าจะทำจนไม่กลับมาแล้วเสียอีก” ฟินน์พูดแซวคู่รัก
“บ้า” บิลลี่หัวเราะ ก่อนจะดึงคนรักที่กำลังเขินมาหอม “ข้างนอกยุงเยอะ ไม่ทำหรอก”
ผมขมวดคิ้วเล็กน้อย เมื่อพบว่าแผนของตัวเองไม่สำเร็จ หรือผมทำให้เกิดเดธแฟลกเองไม่ได้ จะว่าไปก่อนหน้านี้ฆาตกรก็อยู่แต่ในคฤหาสน์...
แล้วดวงตาของผมก็เบิกกว้าง เมื่อของเหลวสีแดงไหลพุ่งออกมาจากลำคอของเดวิด มีดสปาต้าปักเข้าที่คอ ตามมาด้วยเสียงกรีดร้องโวยวายของไอแซค
แม้จะไม่แน่ใจว่าเดธแฟลกนั้นเป็นเพราะผมส่งเดวิดไปทำอะไรห่าม ๆ หรือเปล่า แต่ตอนนี้ต้องรีบถอยไปตั้งหลักก่อน ผมพยายามจะเรียกทุกคนให้มารวมตัวกัน แต่ทุกคนกลับวิ่งหนีกันอย่างกระเจิดกระเจิง
ผมลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท เมื่อกลุ่มตัวละครถูกฆาตกรบุกเข้ามาหา พวกเขาจะแยกกันหนีไปคนละทิศคนละทางราวกับมดแตกรัง ในหนังสยองขวัญเองก็เป็นแบบนั้น ต่างคนต่างเอาตัวเองรอด ครั้นจะให้ทุกคนมาร่วมมือกันตั้งแต่ต้นเกมมันแทบจะเป็นไปไม่ได้อยู่แล้ว
บิลลี่วิ่งจูงมือไอแซคขึ้นไปด้านบน เขาวิ่งชนไหล่จนผมเซถลาด้วยความเจ็บ
อเล็กซ์หายไปแล้ว หมอนั่นเร็วชะมัด
ฆาตกรเงยมองตรงมาที่ผมก่อนจะก้าวเข้ามาช้า ๆ
เพล้ง!
นิคทุบหน้าต่างก่อนจะกระโดดออกไปด้านนอก ส่วนฟินน์ก็กระโดดตามออกไป การที่นิคทำแบบนั้น เขาคงคิดว่าฆาตกรจะล่าคนในคฤหาสน์ก่อน จึงเลือกหนีไปข้างนอกแทน แต่แล้วยังไงล่ะ ข้างนอกนั่นยังไงก็ต้องมีกับดักอยู่แน่
ผมอาศัยจังหวะที่นิคทุบกระจกเสียงดัง รีบจ้ำอ้าวขึ้นไปด้านบน
ฆาตกรจะเลือกตามใคร?
และเสียงฝีเท้าหนักจากทางด้านหลังก็เป็นคำตอบให้กับผม ผมวิ่งขึ้นมาจนถึงชั้นสาม ก่อนจะมุ่งตรงไปยังห้องของตัวเอง
ฆาตกรใส่รองเท้าบูต ทุกย่างก้าวของเขาจึงทำเอาหัวใจผมเต้นโครมคราม ไม่ใช่เพราะใจเต้นที่เห็นฆาตกรมีคาแรคเตอร์ที่เท่นะ แต่เพราะกลัวจะได้กลับไปรีเซตใหม่นี่แหละ!
ผมวิ่งเลี้ยวเข้าไปในห้อง ก่อนจะเปิดตู้เสื้อผ้าแล้วเข้าไปหลบด้านใน เสียงฝีเท้าของฆาตกรยังอยู่ไกลมาก ห้องนอนก็มีหลายห้องมันไม่มีทางรู้หรอกว่าผมเข้าห้องไหน
ใช่ไหม...
ตึก ตึก
ฆาตกรหยุดลงที่หน้าประตูห้องของผม มันเปิดประตูเข้ามาช้า ๆ เดินวนรอบเตียงอยู่พักหนึ่ง ก่อนจะมาหยุดอยู่ที่ตู้เสื้อผ้า
ซวยละ
เขาเปิดตู้เสื้อผ้าออกช้า ๆ แสงจากพระจันทร์ส่องกระทบเข้าที่หน้าผม นาฬิกาลูกตุ้มเหวี่ยงไปมา พร้อมกับเข็มยาวของนาฬิกาที่ปัดลงมาตรงเลขสามและนั่นคือภาพสุดท้ายที่ผมเห็น
ตอนแรกผมก็ชอบความหล่อเท่แบบวัวตายควายล้มของฆาตกรอยู่นะ แต่ตอนนี้ผมเริ่มจะหงุดหงิดแล้ว
ตัวละครมีตั้งเยอะตั้งแยะทำไมถึงมาตามฆ่าผม?
เพราะโดนมันตามฆ่าอยู่นั่น ผมถึงไม่มีเวลาไปหาไอเทมกับเบาะแสเพิ่มสักที แถมเนื้อเรื่องยังไม่เดินไปไหนเพราะถูกฆาตกรฆ่าตอน 22.15 น. ตลอด
เฮ้อ
เอาเถอะ แต่หลังจากนั้นในรอบที่ 5 และ 6 ผมก็ยังเดินเนื้อเรื่องแบบเดิม ผมลองเข้าไปหลบใต้เตียง ที่ซ่อนตรงนั้นค่อนข้างเวิร์คเลยนะ ถ้าผมไม่เผลอขยับตัวจนไปทำให้เกิดเสียงเข้า แต่การรีเซตกลับมาคราวนี้ก็มีข้อดีอยู่ เพราะผมได้เบาะแสอื่นมาเพิ่มด้วย
ในห้องของผมนอกจากจะมีกระดาษซ่อนอยู่ใต้นาฬิกาแล้ว ยังมีกุญแจอยู่ในลิ้นชักด้วย ทีแรกผมลองค้นห้องตัวเองก่อนเกมเริ่มแล้ว แต่ว่ามันไม่มีกุญแจ
ดูท่าผมคงจะต้องปลดล็อกฉากก่อน ไอเทมมันถึงจะโผล่มาให้ แม้สิ่งสำคัญอย่างจุดเซฟจะยังหาไม่เจอก็เถอะ แต่นั่นไม่ใช่ปัญหา
หึหึ
ตอนนี้ผมเริ่มเข้าใจระบบของไอ้เกมนี้แล้ว
ในรอบต่อไป รอบที่ 7 เกมจะต้องไม่เหมือนเดิม เพราะผมเริ่มเบื่อกับไอ้ลูปนรกของเกมบ้า ๆ นี่แล้ว
“:♡•♬✧⁽⁽ଘ (ˊᵕˋ) ଓ⁾⁾*+:•*∴
น้องเริ่มหงุดหงิดแล้วว 🥹